Morgunblaðið - 16.05.1997, Qupperneq 3

MORGUNBLAÐIÐ
FÖSTUDAGUR 16. MAÍ 1997 B 3
DAGLEGT LÍF
Sjáaldur augna minna
AUGU þín eins og tígrisdýr og ég horfi sem dáleiddur í þau, auga-
steinninn minn . . . en svo fellur linsan úr auga þínu.
Augu leita augna og fólk heilsast með því að horfast í augu.
Óvenjuleg augu vekja áhuga og kattaraugu í manneskju fara ekki
framhjá neinum. Skrautmálaðar linsur eru nýjasta undrið í sam-
kvæmislífinu í New York, linsur málaðar til að breyta mannsaug-
anu í blóm, dáleiðsluskífu, broskall eða hauskúpu. Þær eru gerðar
úr sama efni og aðrar linsur og hægt að fá þær með styrk. Lins-
urnar, sem eru til í mörgum afbrigðum, hafa verið svo eftirsóttar
í Bandaríkjunum og Asíu að Evrópubúar eru loks núna að fá
sendingar 1 gleraugnabúðir. Crazy Lens eða brjáluðu linsurnar
umbreyta bláum og brúnum augu skærgræn eða fánaliti og
hvaðeina annað.
Og nú hafa þær borist til íslands. Þær fást að minnsta
kosti í Gleraugnamiðstöðinni á Laugavegi 24 og í Ég sé í
Hafnarfirði. „Það er mjög mikið spurt um þessar linsur,"
segir Sigurður Óli í Ég sé. „En þetta eru dýrar linsur því
þær eru úr góðu efni. Þær kosta um 18. þúsund í bæði
augun.“ Hinsvegar nægir að kaupa í annað augað til að
vekja athygli. Úrsúla Englest í Gleraugnabúðinni á Laugavegi 36
segir að fólk noti málaðar linsur aðeins endrum og eins, því það
hafi ekki fulla sjón með þær á báðum augum. „Unglingar spyrja
mest um þær,“ segir hún, en hefur ekki pantað þær ennþá. „Þótt
fólk noti þær sér til gamans er ekkert grín að borga fyrir þær.“
Linsur handa leikurum til að leika blinda eða geimverur sem
vilja vekja ógn, og aðrar inálaðar linsur flokkast undir brellur í
kvikmyndum og hefur Mitchell Cassel, sjóntækjafræðingur i New
York, náð sérlega góðum árangri í þeim. Hann hefur þróað tækni
til að þrykkja myndir á linsur, sem geta til dæmis táknað tilfinning-
ar: „Viltu koma í bíó?“ gæti piltur með hjarta í augum spurt elsk-
una sína. Mitchel hefur jafnvel gert flúrlinsur sem glóa í myrkri
og spegillinsur.
Kvikmyndagestir hafa m.a. séð linsurnar hans í augum Glenn
Close í Hættuleg kynni, Brad Pitt í 12 öpum og úlfslinsur Jacks
Nicholson í Úlfur. „Ég hef unnið fyrir Tom Hanks, Arnold Schwarz-
enegger, Robert De Niro og Billy Crystal," segir Mitchell Cassel
með dollaramerki í augum og bætir David Bowie á listann í sam-
tali við blaðamanninn TonyAllen-Mills í The Sunday Times 11. maí
síðastliðinn. Litirnir í linsunum eru ekkert drasl, því reiknað er
með að myndin endist í sjö ár.
Eftir að orðspor Michells barst frá Hollywodd til New York
urðu linsurnar eftirsóttar meðal fólks í samkvæmislífinu, en hann
er með búð, sem heitir Studio Optix, í Rockefeller Plaza.
Innlendir sjóntækjafræðingar spá að brátt fari að glampa á
skrautmálaðar linsur í samkvæmum á íslandi, en mæla hinsvegar
ekki með því að bíl sé ekið með broskall í augum.
Það er ekki aðeins fólk í tískuheimurinum sem fagnar nýju
linsunum heldur einnig þeir sem ef til vill er með annað augað
skaddað. Nú geta þeir fengið linsu með mynd í samræmi við heila
augað. Gunnar Hersveinn
aðri og gaman er að spá í þetta.
Systir Fiorence fékk til dæmis
glaðlegan, litríkan lampa — eða
átti að fá áður en beðið var um
hann til sölu — og móðurbróðir í
virðulegu starfi á „gulllampa". Við
tölum meira um muninn á Frökk-
um og íslendingum og eitt kemur
mér dálítið á óvart. Florence finnst
íslendingar kurteisari. Hvað með
hina frægu frönsku riddara-
mennsku? „Hún er öll á yfirborð-
inu,“ svarar Florence blíðlega,
„auðvitað eru strákarnir í París
„galant", þeir halda fyrir mann
hurðum og standa upp til að heilsa,
en hvað ætli þeir séu svosem að
hugsa? Það er jafnara með kynjun-
um á íslandi og mér finnst miklu
minni afbrýðisemi í konum. Hér
gengur voða mikið út á samkeppni
um hver sé sætust og klárust."
Hátíska, barokk
og barnslegt
Florence hefur aðeins blandað
ÁHUGAHÓPUR ungs fólks gegn ofbeldi í Malmö á vegum Barnaheillar.
Frá vinstri: Erla, Valur, Baldur, Sigurður, Guðrún, Eir, Elín opg Nadia.
gegnum fjöimiðla breiðist út vitn-
eskja um gengjamyndun í banda-
rískum stórborgum eins og Los
Angeles og San Francisco og það
hafi einnig áhrif. Þá sé það stórt
vandamál hve ungt fólk eigi erfitt
með að komast inn á vinnumarkað-
inn.
í íslenska hópnum eru þau Bald-
ur Björnsson, Eir Pjetursdóttir,
Elín Sigurðardóttir, Erla Hlyns-
dóttir, Guðrún Helga Guðmunds-
dóttir, Nadía Tamimi, Sigurður
Sveinn Halldórsson og Valur
Gunnarsson. Þau hafa starfað með
Birni Vilhjálmssyni frá Hinu hús-
inu, en Pálmi Finnbogason kemur
frá Barnaheillum. Að sögn Pálma
eru Barnaheill fyrst og fremst sam-
starfsvettvangur Norðurljósa og
sjá um tengslin við norræna starf-
ið. Hann vonast til að samstarfinu
verði haldið áfram, enda hafi það
verið krökkunum mikil hvatning í
sér í hátiskuna, en hún segist ekki
vilja vinna í fyrirtæki. Hins vegar
geti hún vel tekið að sér stöku
verkefni og hafi gert það fyrir
Louis Feraud þar sem frænka
hennar vinnur. „Hann vildi endi-
lega fá hjá mér teikningar fyrir
slæður og sængurföt og þetta kom
mjög vel út. Sömuleiðis skartgripir
sem ég hef gert fyrir hann. En
fötin eru ekki mín deild. Maður
gefur sér síður lausan tauminn í
þeim bransa. Frakkar gera það
almennt ekki,“ bætir Florence við
eftir smá þögn. „Þeir þora ekki,
held ég. Eru allir i fortíðinni, list
gömlu meistaranna, barokkinu, og
hika við að setja skærlitan lampa
við hliðina á stól í stíl Lúðvíks
XIV.“ En það væri einmitt svo
flott, verðum við sammála um og
ályktum að yngra fólk sé kannski
ekki alveg svona íhaldssamt. Og
alls ekki Islendingar. Uppfullar af
heimþrá, höldum við áfram að tala,
um jól á íslandi, þjóðsögur og birt-
una sem nú verður meiri og meiri
í norðrinu.
viðleitni við að draga úr ofbeldi.
Grundvöllur Barnaheilla er barna-
sáttmáli Sameinuðu þjóðanna, sem
er sáttmáli um rétt barna undir
átján ára og þau atriði samræmast
að sögn Pálma vel því starfi, sem
unnið er gegn ofbeldi.
„Ég hlusta á þig
en ekkl á mömmu“
íslenski ungmennahópurinn hef-
ur starfað óformlega gegn ofbeldi
í tæp tvö ár og Eir segir þau hafa
„potað sér í allar þær nefndir, sem
hafa með unglinga að gera“, svo
sem miðbæjarnefndina og aðrar
nefndir á vegum félagsmálayfir-
valda, borgar, lögreglu og starfað
með Jafningjafræðslunni og Hinu
húsinu. Einnig fór Baldur á þeirra
vegum á ráðstefnu í Búdapest um
útilokun ungs fólks úr samfélag-
inu.
í haust setti hópurinn sér það
markmið að halda tónleika gegn
ofbeldi og stofna formleg samtök
gegn ofbeldi og það hefur gengið
eftir. Þau héldu tónleika í Tjarnar-
bíói þar sem 500 unglingar rokk-
uðu gegn ofbeldi. Þau dreifðu
bækling, sem þau hafa samið og
hannað sjálf og voru ánægð að sjá
hve fáir bæklingar lágu eftir á
gólfinu. Krakkarnir tóku efnið með
sér heim. Hópurinn leggur áherslu
á að í honum sé margvísleg kunn-
átta og hæfileikar saman komnir,
sem þau nýti í þágu þessa málefn-
is. Þau ætla sér ekki að predika
yfir krökkum, heldur hvetja hvern
og einn að taka afstöðu. Þau eru
ekki í vafa um að krakkar og ungl-
ingar hlusti frekar á jafnaldra en
þá fullorðnu, eða eins og þrettán
ára stelpa sagði við Elínu: „Ég
hlusta á þig, en ekki á mömmu.“
Þetta skilji þau vel, enda sjálf í
þeirri aðstöðu að hafa fullorðna
fólkið yfir sér.
Um ástæður vaxandi og grófara
ofbeldis hafa þau ekki einhlítt svar
frekar en aðrir. „Þjóðfélagið er
hrárra en áður,“ segir Elín og
bætir við: „Þetta er töff sósæití".
Hin kinka kolli og taka undir. Og
við sem eldri erum verðum að
sætta okkur við að krakkar hlusta
frekar á góð ráð frá jafnöldrum
sínum en frá eldra fólki og þá er
varla annað hægt en að vera þakk-
látur fyrir að það skuli vera til
krakkar, sem af ábyrgð og áhuga
vilja beina kröftum sínum í átt að
því að bæta líf okkar allra. ■