Alþýðublaðið - 15.02.1934, Blaðsíða 3
FIMTUDAGINN 15. FEBR. 1934.
3
AL!»ÝÐUBLAÐIÐ
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
DAGBLAÖ QG VIKUBLAÐ
Ritstjórn og afgreiðsla:
Hverfisgötu 8 — 10.
Siinar:
4900: Afgreiðsla, auglýsingar. .
4901: Ritstjórn (Innlendar fréttir).
4902: Ritstjóri.
4903; Viihj. S. Vi'hjálmss. (heima).
4905: Prentsmiðjan
Ritsjórinn er til viðtals kl. 6—7.
Réttlinnr kommðnista
KommúDistar gefa aaðvaldinD
m viija fyrirtæki alpíðu feigt
Á öðrnm bæjarstjónnarfundin-
ujti, sem hald.inn var á ísafirði
leftir kosnin.garnar, lá fyrir bieiðni
frá Tiogiariafélagi ísfirðiin‘ga um að
félagið feingi gefnar eftir rúmiar
fjögur púsund króinur af útsvari
sijn'u fyrir árið 1933 og öðru bæj-
arfé, ielila yrði rekstur þess
stöðvaður. Fjárhagsiniefnd b-ejar-
limlsj, siem bæði er skipuð Alþýðu-
fiiokksimöMraum og íhaldsmönnum,
lagði til að petta yrði gert. til
peiss áð tryggja bæjarbúum at-
viintnu, iog þegar á skyldi herða^
porði kommúinistiun heldur ekki
anuað en vera með pessu, og pað
skiiiyrðiislaust, pó hann bryti með
pví ailar fyrirskipanir og „rétt-
línur“ flokksdn'S. Verkalýðsblaðið
með alila sjálfs-gaginrýniina pegir
vaindliega yfir pessu, en ekki er
að lefast um, að væri komminn
ekki í bæjarstjóiininni, pá hefði
komið fyrirsögn á stóryrðagreini
á piessa lieið :
l,Kmtarntr á ímjinii g&jn éisamt
íhaldiim bm,k'M<udua'dimi ejiir úi-
suör pess- Útsöörin pind út úr
nsrhampitifmm.“ (Af pví áð komm-
iimn var parina með, kom fyrir-
söginlim ekki.)
Á pessuim sarna fundi kom fyr-
lir tiWaiga -"hafmameíndar um að
skuldár Samviininuféiags ísfirðinga
við hafinarsjóð fengju að standa
afborigaina- og vaxtalíausar til árs-
Hoka 1939, meðain félagiö væri
að grieiða upp lán sín til skipa-
kaupa.
Ihaldíið vildi sampykkja petta
með Alpýðuflokksmömnum, en
kommájnm vildi sietja fyrir pví ýms
skiiliyrði. Voru sum peirra panmig,
áð pau hefðu riöið félaginu að
fulilu, svo sem þáð, að allur fisk-
ur, sem félágsskipin vedddu,
skyldi verhxtd.ur á isafirði, em
auk þess ýms ömnur skiiyrði sett,
til málamýnda, sem félagið hefir
alt af framkvæmt, svo sem að
isfirðingar gemgju fyrjir í skiprúm
og félágið; greiddi kauptaíxta
verkaiýðsfélagsiins.. Voru pau skil-
yrði sýnilega sett til pess ©ims
að leyma aðaltilgamginum, sem sé
þeim, að fá íhaldið til pesis að
gnngia á miili bols og höfuðs á
pessu atvinnufýrirtæki sjómanna
oig verkamianna.
„Réttlílnustefnu“ kommúnista er
paiina rétt lýst. Komminm greiðir
atkvæði skilyrðislaust með tillög-
um um eftirgjöf hainda íhalds-
og auðvalds-fyrirtiæki, en pegar
verkamanm oig sjómenn þurfa á
i veg fyrir að hjálpin sé veitt.
Afstaða pessiara tveggja félaga,
Togariafélagsins og Samviininufé-
lagsilns, til launiabaráttunnar1 er
pó mjög ólík. 1 verkfálliinu 1931
geklc Samvinmufélagið tafarlaust
að taxta verkalýðsifélagsilns, en
Togar,afélagið veitti harðvítuga
mótspyrmu gegn kröfum verka-
lýðsiins og var verkfall hjá pví í
18 daga, og lemgimin vafi á, að
verkamenm hefðu tapað verkfa.ll-
in:u, mema fyrir tilstyrk Samvinnu-
félagsims. Samt vilja kommarnir
hjálpa fil að Togarafélagið iifi,
en ineyrua áð driepa Samvimmufé-
lagið og dirfast að k-oma til
verkalýðsilnis á eftir, hrópamdi um
að þeir séu „bariáttulið" verka-
lýðisiins.
Svo siem sjá má af pessu dæmi
og rauinar mörgum öðrum, eru
kommúmi'star hið sainma baráttulio
íhaldsins.
Dæmi am meðferð
fðtækramála
í Reykjavik.
(Frh.)
Þétta er sú hlið, sem snýr að
fjármiálum bæjarilns.
Þariná var ,að verki sá maður,
sem inú var efstur á lista Sjálf-
stæðismamna, sem svo nefna sig;
pað var Guðmuindur Ásbjörns-
som, sem lagði smiðshöggið á pað,
að ég mæði ekki sjáifstæði mfnu
painin óheillatíma, sem hann var
settur borgarstjóri 1932. Al'lar
eignir míinar voru seldar tii
lúkinilnigar á hinium áður nefnda
'sveitarstyrk, alieiga míin var tekin
og ég liátilnm standa eftir með
barmahópimn með lamaða heilsu
og að öðru lieyti mleð mjög tak-
markaða mögulieika til almennrar
vimnu vegma nxeðfæddrar sjón-
diepru, sem ekki ,er kostur að fá
bót á.*)
En við bú mitt bagaði petta
irnig mimst af aiiri ■ viinnu, sem
ég hefi stumdað, enda voru bú-
störf m,í|n aðaliatvinna frarn yfir
tvftugsaldur. Með hliðsjóm af því
hafðii ég valið mér pe'ssa atvimim,
eftir að hafa rieyint margar lieiðir,
ein fumdið, að ég varð svo víða
að bygg'ja á öðrum, sjá með ann-
aria aiugum, eða vera í skjólii
amnaria, sem fljótiléga gat fokið í.
Éf-tí-r ,að Jóm Þorláksisom
var komiimin. inn sem borg-
arstjóri, ieitaði ég til hams
mieð mál mí|n, ,og tók hann
irnér vel í fyhstu. Hamn virtist
hafa samúð með mér, en brátt
varð ainnað yfirsterkara. Hann
átti kröfu á leignina tryggða með
*) Samkvæmt vottorði hr. augm-
liækinis Guðmundar Guðfinnsson-
ar og hr. bæjarliæknis Magnúsair
Pétunssoinar.
ótryggum veðrétti. Þessa upphæð
var óskar Norðmainn búinn að
lýsa við mig sem vafaisama eign,
og pieim tapaða, ef bærinn tæki
af mér ©ign mína. En pá litlu
sí'ðar lœtw Jón Þorláksson. borg-
arst jórmn., bœinn borga, sér upp-
hæMm. Eftir pað v,ar leðldlegt, að
hainn váldi ekki kippa til baka
hiinmi heimskuiiegu aðför fyrir-
renmara sfns.
Eftir petta gerði ég tifiaumir til
að hafa tal af Jóini Þoriákssyni
á skrifstofu hains sem borigar-
stjóra, pví ég vildi geta komið
málum mínum á amnan betri
gruindvöli on pau mú voru. En
hainm virtist ekki vilja um pað
tala, heldiur vísaði mér mjög
kurtaiisliega til dyra — lagði hemd-
ur á öxi mér og sinéri mér með
hægð ti'I dyra, kaiiaði pví mæst:
„Næisti!“
Þetta er mú saimt him mesita
kurteiijsi, siem ég hefi mætt á skröf-
'Sitofu hæjarlnis í amdróðrii mínum
á móti mannúðarieysi peirma og
rangslie(itlni í miinn garð. Vil ég
hér geta nafna peirra manna, siem
hlutdieild eiga í pví, svo ekki
valdi misskiliningi. Það er hinn
þektá skrifstofustjóri Jóm Siigurðs-
som og fátækrafulltrúinn Magnús
V. Jóhammesson. Mun ég máske
gefa yffilit yfir framkomu peirra
við imig og fliefii, siem mál sín
hafa þurft áð sækja irnn á peirra
iStarfsisvi'ð. En það verður að bíða
mú.
Ég vil geta pess, að þegar him
áðurnefnda ráðstöfun var gerð,
vioru. emgim lán á eigninni fallm
í gjalddaga, og stóð ég því vom-
um framar vel áð vígi hvað pað
smiertd, iem að eins voru gjöld af
‘eignimni ógreidd.
Það liggur opið fyrir, að hér
hiefir veráð framkvæmt ópokka-
verk gagnvart mér og heimili
mílnn, og brot á fátækralögum frá
1927, 43. gr., sem segfi:
„Skyit er sveitarstjónn, pá húm
vei'tir styrk úr sveitarsjóðj, að
kveða svo 'á ilnman priggja mán-
aða að styrkurimm skuli ekki aft-
urkræfur af 'Styrkþega, ef húm
telur það saningjarmt vegna elli
pijggjainda, ómegðar hans, veik-
iinda hams eða peirria, er hann hef-
ir á skyldufrámfæri, eð,a vegna
ainmara óhappa hans.
Ákvæðum 1. málsgreiiniar rná
eiinnig beitia um 'Sveitarstyrk, siern
veiittur hefir verið tvö síðustu ár-
i|n áður iem lög þessi öðlast gildif
Það er pví ljóst, að eftir pessari
grieim og krimgumstæðum mírnum
að dæma hefir fátækrastjóm og
bæjarráð brotið á mér lög. Þeirri
varinarheimild, sem greám'n hefir
að geymá, fyrir styrkpega, hefir
ekki verið skeytt, heldur þvert
á möti amda og eðliliegri túlkum
þesisarar greimar veriði framið ó-
pokkaverk, og augiýst hiin miegnr
asta fjármáiaglópska, sem ekki á
sér dæmi.
Þetta ier nú hin fyriri staöreynd,
en hiin önnur er sú, að hér hefir
ver.ið framin öhæfa gegm bæjarfé-
laginu og gjaldpegnum pess. Mér
hefi'r verið hrumdið frá pelm
möguleifka, að geta komist á fjár-
hagslegan „balanoe,“ og gerður
I stað pesis að eiwmi figngsfo
pwjamgmj fiesm bæjar. Mér
UTGFANDI:
ALÞÝÐUFLOKK JRINN
F. R.
RITSTJ0RI:
VALDExvlARSSON
hjálp að hailda, er hainn verri en
sjálft íhaldið og neyinir að koma
hitnar við að sknifa pessi orð', en
þau eru staöreynd.
Ég ætla mér ekki að ganga
'fram hjá saninlieikanium að neinu
'lieyti! í þiessu máli, heldur leggja
hanin á horðið fyiir aimenndngs-
sjómár eins og hann kernur fyrir,
og mæta aindstæði'ngum mínum
óttaiaus.
(Frh.)
Mi landshjálftar í Indlandi
LONDON. FO.
Jarðskjál'fta hefir orðið vart á
iný í Bihor og Orissa í Indlandi.
Fregnir hafa ekki komið enin um
það, að menn hafi farist, en hús
háfia hrumið og vatn sums staðar
gO'Sið upp um sprumgur í jörð-
immi. FO.
1 ........ 1 *' 1 1 1 \
Ferkamannafot.
Saupam gamlan kopar.
Vald. Poulsen,
Klapparstíg 29. Sími 3024.
Leiktélap Beykjaolknr.
í dag (fimtudag) kl. 8 siðd.
(stundvislega)
Nador og hona.
Aðgöngumiðasala í Iðnó í dag
eftir kl. 1.
Sími 3191.
| Tiðskifti dagsins. I
Kaupið hina nauðsynlegu bók,
„Kaldir réttir og smurt brauð“.
eftir Helgu Sigurðardóttur; pá
getið pér lagað sjáifar salötin og
smuiða brauðið.
Tiðgerðir á ðllum eldhás-
áhðldum og elnnlg regnhlff-
nm, Flfött af hendl leynt.
Vtðgerðarvlnnustofan Bverf-
Isgðtn 62.
Dfvanar og skúffnr, nokk*
nr smáborð, servantar,
kommóðor, ýmsar stœrðlr,
selst m|ðg ódýrt. Alt nýtt.
Eggert Jónsson, Banðarár-
stfg 5 A.
Gúmmísuða. Soðið i bíla-
gúmmí. Nýjar vélar, vönduð vinna
Gúmmivinnustofa Reykjavíkur á
Laugavegi 76.
Pappírsvðrur
og ritföng.
Hljómsveit Reykjavíkur:
Meyjaskemman
Pantaðir aðgöngumiðar að
föstudagssýningunni afhentir
i I Ð.'N Ó2á föstudag kl. 1—4.
Aðgöngumiðar að mánudags-
sýningunni seldii íöstudag
kl. 4 Vs — 7.
Simi 3191.
Odýra vikan.
3 pör karlmannasokkar kr. 1,00
3 pör tóbaksklútar — 1,00
1 Axlabönd — l,BO
1 Karlmanns nærbolur — 1,75
1 Karlmanns nærbuxur — 1,75
3 pör vinnuvetllngar — 2,00
1 Krfilmannspeysa sterk, bló eða grá — 5,00
1 Karlmannsvinnubuxur úr nankin — 5,25
1 Karlmannsvinnujakki úr nankin — 5,25
Röndóttar karlmanns buxur — 6,50
Alföt, fullkomnar stærðir — 30,00
Enskar húfur mikið og ódýrt úrval
Sængurveraefni hvít og mislit frá 3,78 í verið.
Rekkjuvoðaefni gott 2,20 í Iakið. Léreft góð, steining-
arlaus, mtr, 0,80, góð flúnel, hvit og misiit, frá 0,75.
Tvisttau frá 0,60 pr. mtr. Vinnufatanankin blátt, brúnt.
rautt og grænt, 1,70—1,90 pr. mtr. Milliskyituefni, góð,
afaródýr. Morgunkjólar, sloppar og svuntur, afaró-
dýrt. Kvenpeysur frá 4 kr.
Nú er ódýrt h]á Georg.
Vörubúðin,
Langavegi 53. — Simi 8870.
Nýir kanpendur fá Alpýðnblaðið ókeypis tij næstu
\
mánaðarmðta.