Alþýðublaðið - 25.04.1934, Blaðsíða 3

ÞRIÐJUDAGINN 25. APRÍL ið34.
ALl>«eUBLAB(&
Skpðif,nðar íbalðsins.
Á laugardag kom sainan skyndi-
fundur sjúlístæðismanna. Mörg
vandasöm mál liggja fyrir þessr
um fundi, og ríður á því framtíö
burgei sak 1 íku nnar hér í Reykja-
vík og vald hennar yfir alþýðu
landsins til sjávar og sveita,
hvernfg „fundurinn" sker úr mál-
unum, eða að minsta kosti er
það álit íhaldsmanna sjálfra.
Ef fuiltrúarnir utan af landinu,
lítlu, blektu 'Og blinduðu menn-
innir, beygja sig ekki í auðmýkt
fyrir „fiinu heimilunum" hér í
höfuðstiaðnum, þá fer iila.
Ef þeir eru á þ eirri sko ðun, að
i'halídsmenn beri ábyrgð á at-
\nnnuleysinu og skortinum, sem
því fyigiir, þá sundrast sjálfstæð-
Ef þeir komast að raun um
það, að Jakob Möller sé kolsvart-
ur stimpitl óheiðarleika og ó-
mensku á fjármálalffi landsins,
þá klofnar íhaldið.
Ef þeir verða sannfærðir um
það, að áhrif Björns Gíslasonar,
hins náöaða moeð stóra hjartað,
á stjóm Landsins séu svivirða, þá
rís upp haturþrungin ólga meðal
„matadónanna" í miðstjórninni.
Ef pieir mótmæla „sendiherra“-
sendingu Magnúsar Guðmunds-
sonar, þá verður tekið ofan í
við þá af „fiorkólfunum", sem alt
af eru að „bjarga landinu".
Ef þeir taka yfirleitt aðra af-
stöðu í málinu en klikan hér,
venður þeim vísað á dyr og
heimska þeirra borin út.
En ef þeir aftur á móti telja
það igott og blessað, sem íhalds-
klíkan hér í Reykjavík gerir í
inafni þeirra, þá ríkir sátt og samr-
lyndii á heimilánu.
Og pað er engin hætta á fierð-
uim fyrir „fínu heimilin“. Þau
ráða, pau hafa „útnefnt“ pessa
Ijtlu, blindu og blektu menn, peir
em „kosnár“ tii að sampykkja og
kjósa pdð, sem klilkan ber fram,
iog Pá, siem alt af hafa veráð k-osn-
ir.
Skyndáfundur sjálfstæðismanna
er kallaður saman til að bera
f bnestána. Hann er ekki kallaðr-
ur saman til að ráða ráðum og
ieáta um álit mannanina úti á
landi urn pjóðprifamál alraenn-
ings, pví að íhaldið fyrirlítur
fjöidanin og stefnir til einræðis.
Það — kiíkan hér í Reykjavík
— kallar til sín litlu mennina til
að igefa peim fyrirskipanir, en
ekkt lil qð Isita álit$ peirra.
„Fíínu heimilin" ptírra Magnús-
ar Guðmundss,. eða Jakobs Möll-
-ers, Jóns Þorlákssonar eða Bjöms
Gíslasonar, siem ræðiur pegar hann
váll um opinberar framkvæmdir
hins svoinefnda Sjálfstæðisflokks,
geta verið örugg um sig.
Og paö er engin hætta á pví
áð litlu mennirnir geri uppreásn,
pieár em fæddir til að „láta
kjassa — og éta sáig“.
*#
Blðrn oamli
brygglnsmiðnr.
Um sex-Iieytið á morgnana
mætir pú stundum gömlurn,
preknum manni í verkamanna-
fötum við höfnina .Þú sérð hann
athugar alt gaumgæfilega á leið
sinnd. Ef pér verður reikað niður
að höfn um 8—9-Ieytið að kvöldi,
sérðu líka penna sama mann.
Verkamennimir og sjómennirnjr
pekkja allir penna mann, en pú,
sem sjaldan reikar um pessar
slóðir, pekkir hann ekki. Þesisi
maður er Björn Jónsson bryggju-
smiður hjá Reykjavíkurhöfn. Þú, I
Þsem hefir séð tl'l' hanis á fliek- |
unum á misjöfnu veðri, klifrandi
á rambúkkanum upp og niður
stiga utafn í ból verkunum, pú hef-
ir séð hann Björn gamla að verki,
en pig befir aldrei grunað hve
gamall hann var, en nú skal ég
segja pér pað : Hann var 70 ára
í gær.
Þér pykja pað kannske engin
tfðindi, en okkur, sem pekkjum
penna aldna sæmdarmann, pykir
pað. Björn Jónsson er fæddur 23.
aiprJffl 1864 að Skógum í Flóka-
Jdai í Borgarfjarðarsýslu.
Hann hefir stöðugt unnið viö
Reykjavíkurhöfn, síðan hafnar-
gerðin byrjaði.
Bjöm ier af gamla skólanum,
maður skyldurækinn og trúr — 1
er lítið gefið um slæpingja, en J
vill að allir hafi vinnu, er unníð
geta. Hann fylgist vel með, vill
að menn tileinki sér pað góða,
sem nýi tíminn hefir að færa, en
sleppi hiniu, sem verra er. Hann
er harður við sjálfan sig, en góð-
ur við aðra og vill ótrauður
vinna að pví að aðrir njóti pess,
sem hann hefir farið á mis við
í lífinu.
Allir, sem pek-kja Björn, vita,
að hann er sæmdarmaður í hvít-
vetna -og má ekki vamm sitt vita
í neinu. Við, sem ungir erum,
gætum sannratega verið ánægðir,
ef okkar stutta æfiliéið væri jafn
laus viið alla áreitni, jafn rík af
skilningi og hjálpsemi, jafn hrein
og bein og drenglynd og hin
langa æfi Bjöms gamla bryggju-
smiðs. J. A. P. L.
Sundlaugarnar.
Mgbl. tilkynti á sumardaginin
fyrsta, að vatn væri komið í
Sundlaugarnar og pær væru nú
opnaðar. En vatnið er of kalt til
pess að syn-da í. Ástæðan er sú,
,að hitaveita er koroin- í flieiri hús
í hænum en vatnið í lagunum
nægir til'. Þess vegna er sem
minstu v-atni hleypt í Sundlaug-
arnar. Þeir, sem efni hafa, fara
pví upp ,að Álafossi, siem er eina
íiothæfa laugin hér nálægt. Aliir
bæjarbúar krefast pess, að Sund-
laugarnar verði gerðar nothæfar
strax.
Hveifísöto 6, Sf.nl 1508.
Bílar alt af til leigu.
Sanngjarnt verð. —
Fljót afgreiðsla. —
Jarðarför konunnar minnar og dóttur okkar, Ingibjargar Lilju
Pálsdóttur, fer fram frá Laugavegi 159 A fimtudaginn 26. apríl og hefst
með húskveðju kl. 3. síðd.
Pétur B. Ólafsson.
Ólöf Jónsdóttir. Páll Steingrímsson.
Borðið þar seio bezt er að borða; borðið í —
Heftt og Kalt.
Fermingarfðt.
Ný sending tekin upp í dag.
Sofffuhúð.
er hiO kjarngóða brauð islenzku bakaranna
•r það ef þér, hafið með þvi isi osta, kjöt, pylsur eða egg, — en
Bezt
RJOMABÚSSMJÖRLÍKI
»V>úss nrj
\
er branðið, ef það er smurt með
er langbesta viðbltið. — Það sðair sér bezt á borðl
yðar daga isleazkra vikoiinar — fafraf og endranter.
Prjónastofan Malín framleiðir vandaðastan prjónafatnað, sem pér getið fengið.
Styðjið pað, sem íslenzkt er, að öðru jöfnu. Munið Malín.
Sími 4690.