Morgunblaðið - 05.02.1999, Blaðsíða 2

2 B FÖSTUDAGUR 5. FEBRÚAR 1999
MORGUNBLAÐIÐ
4
DAGLEGT LIF
Antíkhúsgögn
í nágrenni við svínabú
þar sem áður voru geymdar rútur
Ólafur Jónsson rekur svínabú að Braut-
arholti á Kjalarnesi ásamt föður sínum
og bræðrum. Þess utan er hann mikill
áhugamaður um dönsk antíkhúsgögn.
Hanna Katrín Friðriksen og Ásdís
Ásgeirsdóttir ljósmyndari litu við hjá
Ólafí þar sem hann hefur opnað
antíkverslun í rútubílaskýli að
Gili á Kjalarnesi.
Nýrókókóstóll
frá 1860.
Antikhusgogn,
saga þeirra og
byggingarstíll, hafa
verið sérstakt
áhugamál Ólafs um
tíu ára skeið. Hann hafði varð-
veitt nokkra slíka gripi eftir afa
sinn og ömmu, Ólaf Bjarnason og
Ástu Olafsdóttur í Brautarholti, og
segir þar líklega kveikjuna að þess-
um áhuga sem síðan hafi aukist með
árunum.
„Starfs míns vegna hef ég verið
mikið í Danmörku í lengri og
m verk á
tilboð sverði
■ /o arsiati
af nýju hokunum
enii í gildi
Laugavegi 18
Sími 5152500
Opið virka daga kl. 9-22 • Allar helgar kl. 10-22
___ iSlðumúía 7-9
Sími 510 2500
Opið virka daga írá kl. 8-18 • Laugardaga 10-14
skemmri tíma þar sem ég hef haft
gott tækifæri tU þess að kynna mér
þessi mál. Þar hef ég bæði keypt mér
bækur um efnið og náð eftir ýmsum
krókaleiðum í fróðleik um gömul hús-
gögn og viðgerðir á þeim, gömul efni
sem notuð voru til húsgagnasmíða á
árum áður og aðferðir sem menn not-
uðu þá,“ segir Ólafur þegar hann er
sestur með gestunum í einn af mörg-
um glæsilegum sófunum að Gili.
A bókasafni í Danmörku lá Ólafm-
m.a yfm bókum frá Landssambandi
danski’a húsgagnasmiða sem höfðu að
geyma heimildir í máli og myndum yf-
ir árlegar húsgagnasýningai- þar í
landi frá 1902-1967. „Með því að skoða
þessar bækm- sést hvemig stíllinn
hefrn- breyst í gegnum tíðina og það
má tímasetja dönsk húsgögn nokkuð
nákvæmlega eftir þessum heimildum.
Hér landi er til dæmis mest selt af
húsögnum frá á tímabilinu frá síðustu
aldamótum fram til 1940.“
Gamalt handbragð gefst vel
Árið 1995 dvaldi Ólafur í hálft ár á
dönsku svínabúi þar sem hann kynnti
sér ýmsar nýjungar í danskri svína-
rækt. Dvölin nýttist honum einnig
vel til þess að sinna hinu áhugamál-
inu sínu því þar kynntist hann göml-
um húsgagnasmið Ruben að nafni.
„Ruben þessi var kominn á eftirlaun
en tók að sér flókin og erfið verkefni
fyrir antíkhöndlara sem ég hafði
kynnst þarna úti áður. Eg fór gjarn-
an á kvöldin til Rubens sem veitti
mér innsýn í gamalt handverk. Þarna
lærði ég til dæmis handpóleringu
upp á gamla mátann og meðferð á
ýmsum efnum sem ekki eru allajafna
notuð við húsgagnagerð í dag. Eg bý
vel að þessum hlutum enda verður
árangurinn oft mun betri þegar þessi
gömlu handbrögð eru notuð. Mörg
þessara efna er reyndar erfitt að
nálgast hér á landi, en ég hef fengið
þau í Danmörku eftir ýmsum leiðum.
Ég get tekið sem dæmi ýmsar sýrur,
vaxefni og svo hitalím sem unnið er
úr hérahúð. Öll húsgögn voru límd
með því í gamla daga, þetta er dökkt
lím sem heldur mjög vel og er sér-
staklega hentugt þegar bogadregin
húsgögn eru spónlögð.“
Fyrst bara fjölskylda og vinir
Upphaflega lét Ólafur sér nægja
að fá útrás fyrir antíkáhuga sinn með
kaupum á hlutum til eigin nota. Síðan
fóru ættingjar og vinir að biðja hann
að líta í kringum sig eftfr húsgögnum
þegar hann vai' í Danmörku og loks
kviknaði hugmyndin að eigin
antíkverslun fyrir tveimur, þremur
árum. „Ég byrjaði í húsnæði í Mos-
fellsbæ þar sem ég hafði líka aðstöðu
til þess að gera við húsgögnin. Þetta
vai' hins vegar ekki nægilega hentug-
ur staður, auk þess sem ég vai- alltaf
veikur fyrir því að reka svona versl-
un í sveitinni að danskri fyrirmynd.
Þegar mér bauðst að leigja hér húsið
að Gili sló ég til, kom húsnæðinu í
stand síðastliðið sumar og opnaði hér
verslunina Antíkhúsgögn. Þá átti ég
orðið nokkuð af húsgögnum á lager
og fékk svo nýja sendingu seinni
hluta sumars. Birgðirnar voru því
orðnar töluverðar þegar ég opnaði,
auk þess sem ég bæti smám saman
við þeim hlutum sem ég geri við eftir
að hafa fengið þá til landsins."
Ólafur fer sjálfur utan til Danmerk-
m’ og velur þá hluti sem hann síðan
býður til sölu hér á landi. „Ég legg
höfuðáherslu á að velja vandaða
muni,“ segir hann. „Það má svo segja
að um tuttugu prósent þeirra þurfi að
gera mikið við og annað þarfnast mis-
munandi mikillar yfirferðar. Ég geri
þetta allt sjálfm' og nýti mér í því
sambandi alla þá þekkingu sem ég hef
viðað að mér um meðhöndlun þessai'a
gömlu húsgagna. Ég reyni til dæmis
að nota alltaf sama handbragð við við-
gerðina og notað var við smíði við-
komandi húsgagns.“
Þau dönsku sífellt eftirsóttari
Ólafur býður aðallega upp á borð-
stofuhúsgögn og skápa, bókahillur og
skrifborð, sófa og sófaborð. Síðan seg-
ist hann bæta við spennandi hlutum
sem hann rekst á, en hann ætlar að
einskorða sig við húsgögnin þar sem
hann þekkir til. „Ég er einungis með
húsgögn frá Danmörku. Bæði er að ég
hef góð sambönd þar og dönsk antík-
húsgögn eru mjög vönduð og eftirsótt,
reyndar orðin svo eftirsótt að það
verður sífellt erfiðara að nálgast þau á
viðráðanlegu verði. Það eru orðnir
fleiri um hituna þar sem aðrar þjóðir
eru fainai' að sýna dönskum antíkhús-
gögnum mikinn áhuga. Annað sem
geiir kaupin erfiðari er að unga fólkið
í Danmörku hefur fengið meii'i áhuga
ÞETTA eikarborðstofusett er sérstakt að því leyti að á húsgögnin er
skráð hver smíðaði það, hvar og hvenær; í Ringe 14.12. 1922.