Alþýðublaðið - 29.12.1920, Blaðsíða 4

4
ALÞYÐUBLAÐIÐ
um talning á nauðsynjavörum.
Viðskiftanefndin hefir ákveðið að láta fram fara taining á
vörum hjá heildsölum, kaupmönnum, kaupfélögum og bökur-
um i Reykjavíkurkaupstað 3. jan. næstk. Verða send út eyðu-
blöð í þessu skyni og ber hlutaðeigendum að útfylla þau sam-
viskusamlega og greinilega, að viðlögðum drengskap, og
endursenda þau síðan án tafar.
Ef nokkur verður uppvís að því að hafa gefið ranga
skýrslu um vörubirgðir sinar, verður hann látinn sæta alt að
100,000 kr. sektum samkvæmt 8, gr. reglugjörðar um innílutn-
ing á vörum frá 12. marz 1920.
Reykjavík, 29. desember 1920.
Viðskiftanefndin.
L. Kaaber. Oddur Hermannsson.
H. Kristinsson. Hannes Thorsteinsson. Jes Zimsen.
K
Fundur í Bárubúð miðvikudaginn 29. þ. m. kl. 8e. h.
Umræðuefni: Kosningarnar.
Engir aðrir en þeir sem hafa félagsskírteini, fá aðgang að
fundinum. — Þeir sem óska að ganga í félagið, geta fengið
skírteini hjá formanni Þ. J. Thoroddsen læknir, eða ritara
Hjálmtýr Sigurðssyni kaupmanni, eða við innganginn.
Stj órnin.
■^Jjóqar andinn.
Amensk /andnemqsaga.
(Framh.)
A9 svo tnæltu, fór hann í
burtu með hinum rauðskinnunum,
og vissi Roland ekki hvað þeir
ætluðu fyrir sér með hann. Þeir
fóru að grafa félaga sína við
rætur brekkunnar og þegar at-
höfn þeirri var Jokið kom Pian-
keshaw gamii aftur til Rolands,
og aftur langaði hann tii að
drepa fangann, en hinir vörnuðu
honum þess og hvísluðu einhverju
að honum, svo hann tór aítur að
hiægja.
„Ágætt", hrópaði hermaðurinn,
„Langhnífur koma með til Pian-
keshaw fólksins — skemtun fyrir
Piankeshawl'
Og nú tók hann til að fetta
sig allan og bretta á hinn skringi-
legasta hátt og stökkva fram og
aftur eins og vitlaus væri, unz
félagar hans tóku hann með sér,
þangað sem sigurvegararnir voru
sestir á ráðstefnu, sennilega til að
skifta herfanginu. Árangurslaust
skygndist Roland um eftir systur
sinni; og hvergi sást Telie Doe.
En er honum varð litið til kjarrs,
sem ekki var langt á brautu, sá
hann stóran rauðdrinna, s'em virt
ist standa þar vörð, og réði hann
af því, að þar mundi systir hans
geymd. Rauðskinnar skiftu með
sér herfanginu, byssum hinna
föllnu, hestum og fötum, og þó
undarlegt megi virðast voru á
meðal herfangsins, klæðisstrangar,
bikarar, hnífar, pfpur, púður, kúl-
ur og nokkrir brennivínskútar.
Sá, sem skifti herfanginu, var
ljósari yfirlitum en hinir í hópn-
um, og var svo að sjá, sem hann
væri í hávegum hafður, þó hann
færi eftir skipunum gamais rauð-
skinnaforingja; þessi karl sat á
steini í þungum þaunkum, og var
ekki ólfkur soltnum úlfi. Þegar
skiftunum var lokið, eg allir virt-
ust ánægðir, varð rauðskinnum
litið til fangans, sem þeir gláptu
á með óblandinni ánægju. Höfð-
inginn gamli stóð nú á fætur og
hélt ræðu til Rolands; og skildi
hann nokkuð í henni, því hún
var all enskublandin.
Rauður gaf Roland til kynna,
að hann væri mikill höfðingi, sem
drepið hefði marga hvíta menn,
og skreytt tjaldbúð sína með
höfuðleðri þeirra; að hann væri
mjög hraustur, og þyrmdi aldrei
hvítum manni af meðaumkvun;
að hann hefði ekkert hjarta, því
hann væri úr steini að innan,
eins hörðum og kletturinu, sem
hann stæði á. Því næst ásakaði
hann fangann fyrir það, að hafa
valdið hermönnum sfnum óþarfa
erfiðis og drepið marga þeirra, og
loks helti hann bölbænutn yfir
hinn blóðþyrsta D>chibbenönosch,
sem hann ságðist ætla að elta uppi
og drepa, hvar sem hann næði honum
Tilkynning■.
Stúlkan, sem tók pakkann
í búð Marteins Einarssonar &
Co. á þorláksmessukvöld kl. 12*
skili honum strax þangað.
Ætvinna.Einhleypur mað-
ur vill fá fasta vinnu frá 1. jan.
Sama hvort er á sjó eða landi.
A. v. á.
Ritstjórl og ábyrgðarmaðnr;
ólafar Friðrikuon
Prentsmiðian Gntenberg,