Alþýðublaðið - 20.03.1959, Qupperneq 6

EO£Me>
Meðan eftMitsmaðurinn gefur einum upplýsingar
um verðlag og gæði, — nota hinir tímann og sévt-
ast eftir dýrmætum mimum.
ætla sér að stela, en stela
óafvitandi einhverju, sem
hugurinn girnist. Þeir virð-
ast stela, án þess að gera
sér minnstu grein fyrir, —
hvað þeir eru að gera.
JL UNGLINGAR I
MEIRIHLUTA.
— Við tókum einu sinni
ógifta stúlku, segir forstjór-
inn. Hún var í hálfsmánað-
ar heimsókn hér í Oslo og
var að gera innkaup hjá
okkur. I tösku hennar fund
um við reiðinnar ósköp af
barnafötum, og þegar við
yfifheyrðum hana, gat hún
á engan hátt útskýrt, hvers
vegna hún hafði stolið þeim.
Það var ekkert ungbarn í
fjölskyldu hennar og hún
í stærstu kjörbúð Oslóar eru 7Ö%
búðarþjófa unglíngar, 25% konur
og 5% karlar.
MEÐ TILKOMU kjörbúð
anna hafa búðarþjófnaðir
orðið erfitt vandamál að
glíma við. Eitt vikublað hér
í bæ birti snemma á þessu
ári viðtal við verzlunar-
stjóra í kjörbúð hér í
Reykjavík um þjófnaði í
kjörbúðum og hér í Alþýðu
blaðinu birtist fyrir nokkr-
um dögum frétt um pels-
klædda frú, sem staðinn var
að verki.
Það væri því fróðlegt að
fá uplýsingar um, hvernig
ástatt er í þessum málurn
í öðrum löndum. í eftirfar-
andi línum verður fjallað
um búðarþjófnaði í Eng-
landi og Noregi, og það kem
ur upp úr kafinu, að konur
eru þar í miklum meirihluta
sem búðarþjófar.
JL- FRÁSÖGN KONU
n íENGLANDL
í fyrra voru 13.233 manns
fyrir rétti í Englandi sakað-
ir um þjófnaði í verzlunum.
Mikill hluti þeirra voru kon
ur. Kona nokkur leysti frá
skjóðunni fyrir réttinum og
kom margt athyglisvert í
Ijós. Hún fullyrti, að stór
hópur manna væru stöðugt
í sambandi við búðarþjófa
og keyptu af þeim varning-
inn fyrir lítið verð. — ,,Og
fólk þetta“, sagði konan, er
engan veginn lágt skrifað í
mannfélaginu“. Hún sneri
ákærunni gegn sér upp í á-
kæru á hendur öllu þjóðfé-
laginu og spurði: „Eru þeir
ekki líka sekir, sem leggja
sig í líma við að kaupa varn
ing fyrir lítið verð, enda
þótt þeir viti, að hann er
fenginn á óheiðarlegan hátt
Þeir geta reyndar alltaf sagt
fyrir rétti, að þeir hafi ekki
haft hugmynd um að varn-
ingurinn væri stolinn, — en
þessir menn eiga samt sem
áður engu síður refsingu
skilið en við.“
Einnig gaf konan þær upp
lýsingar, að þeir Ieynilög-
reglumenn, sem hefðu það
að atvinnu að klófesta þjófa
í kjörbúðum, væru margir
hverjir í félagi við búðar-
þjófana og fengju prósentur
af hinum stolna varningi. —
Eitt sinn hafi t. d. komið
fyrir, að leynilögreglumað-
ur í kjörbúð hefði verið
svikinn um prósentuna sína.
Hann brá skjótt við og
kærði sína fyrrverandi sam-
verkamenn og fékk þá fang-
elsaða.
■yfc. ÞRÍR FLOKKAR
* BÚÐARÞJÓFA.
Norskt vikublað birti ný-
lega viðtal við forstjóra
einnar stærstu kjörbúðar x
Oslo, og kom þar sitthvað
fram um þjófnaði í verzlun
hans. Forstjórinn skiptir
búðarþjófum í þrjá flokka.
Fyrst eru það atvinnuþjóf-
ar, sem hann segist vona að
séu nú orðnir fáir vegna
stöðugt aukinnar gæzlu. —
Þeir vinna gjarnan saman.
Einn spjallar t. d. við eftir-
litsmann verzlunarinnar,
spyr hann um verðlag á
hinu og þessu, en á meðan
framkvæma hinir þjófnað-
inn. í öðru lagi eru það ó-
reyndir þjófar, sem eru að
stela í fyrsta sinn. Þeir
koma inn í verzlunina. með
það fyrir augum að stela,
ef tækifæri gefst, en láta
það annars eiga sig. Það er
auðvelt að hafa hendur í
hári slíkra þjófa. Þeir eru
oftast klaufalegir og hrædd
ir. í þriðja og síðasta lagi
eru það menn, sem alls ekki
þekkti heldur ekki neinn,
sem átti lítið barn. Slíkir
þjófar eru venjulega niður-
brotnir, þegar þeir eru tekn
ir, og við sleppum þeim oft
með áminningu.
Þegar forstjórinn var
spurður, hvort það væri
satt, að konur væru í meiri-
hluta af því fólki, sem tekið
Vilduð bér koma með mér á skrifstofuna.
er í kjörbúðum, svaraði
hann:
— Því verður ekki neitað,
að konur eru í miklum
meirihluta, af fullorðnu
fóll^i. Það eru nefnilega
unglingar innan 15 ára ald-
urs, sem eru mestu búðar-
þjófarnir. Þeir eru um 70 %,
en af hinum 30%, sem eftir
eru, eru 25% konur og 5%
karlar.
KONURNAR GERA
INNKAUPIN.
í þessu sambandi er
rnargs að gæta. Tökum til
dæmis eitt: Eru það ekki
konur, sem gera mest inn-
kaupin fyrir heimilið? Ég
held það. Þó má vel vera,
að konur séu veikari gagn-
vart freistingum og i sum-
um tilfellum eru þær fjand
anum slungnari. Sá búðar-
þjófur, sem hefði sennilega
kostað okkur mest af öllum,
ef hann hefði ekki náðst, var
ung kona, sem við stönzuð-
um úti á miðri götu. Hún
var í dýrindis kápu og verð-
miðinn dinglaði aftan á
kraganum á henni og á því
sáum við, að hún hlaut að
hafa slæma samvizku. Ég
stöðvaði hana og bað hana
að fylgja mér á skrifstofuna
og hvað haldið þið, að hún
hafi þá sagt:
— Ég var bara að athuga,
hvernig kápan fer mér í
dagsbirtunni!
Hún var líka engu síður
slungin konan frá Þránd-
heimi, sem við tókum fyrir
nokkru. Hún var tekin með
körfuna sína fulla af undir-
fötum og blússum og jökk-
um, — og allt var það óinn-
pakkað. Hún sagði:
— Elskan mín góða! —
Þetta er svei mér hlægilegt!
Ég hef sjálf verið leynilög-
regla í kjörbúð og ég ætlaði
bara að vita að gamni minu,
hvað þið væruð glúrnir
hérna í Oslo!
JL HÆTTULEGUR
■ HUGSUNAR-
HÁTTUR.
Þetta voru ummæli for-
stjóra einnar stærstu kjör-
búðar í Oslo og hann segir
ennfremur, að það sé mjög
auðvelt að sjá hverjir séu
að stela og hverjir i
Sjálfur segist hann í
tilfellum sjá það á
um á fólki og eftirl
sínir sé.u einnig bezt
þekkjarar í þessum
— Ef verzlunin
segir forstjórinn, þá
oft hátalarakerfið oj
viðskiptavini á, að
fjöldinn allur a£ í
mönnum og þar af 1
vonlaust að stela, án
það komist upp. Á e
sjá einn og einn laur
an í töskuna sína c
aftur stolnum varnir
í sambandi við u
ana, sem eru mestu
þjófarnir í Oslo, sej
stjórinn.
— Það er mest smi
eins og t. d. sælgæti
að þess háttar, sem i
arnir stela. Og þe:
það ekki í stórum stí.
hverjir, — en þetta
hættulegt, þegar óþ:
ir unglingar eiga í h
furða mig oft á viðbr
foreldra, þegar ég
þeim frá því, að börn
hafi gerzt sek um
verzlun minni. Margi
ir yppta öxlum og
þetta svo lítilvægt hr
það taki því ekki a
veður út af því. Ég 1
þessi hugsunarháttu
orðins fólks sé stórhí
ur og engan veginn
að uppræta þetta lei
irbrigði, sem búðarþ;
ir eru.
☆
'V' SKOTA-söguri
að vísu nokkuð einh;
leiðigjarnar, en þó :
við láta þessa fljóta
Skoti nokkur b
sér við vin sinn yfir
hann hafði dagim:
þurft að henda kar
því að það brotnaði e
úr honum.
— Hvað segirðu
svarað vinurinn. Á
trúa því, að þú hend
um kambi, þótt það
úr honum ein tönn?
— Það var sú síðí
svaraði píslarvotturi
V'
KVENLÆKNAR
þegar til í Frakkl
kringum 1300,
FRANZ
LEYNDARDÓMUB
MONT EVER-E'S *
SAMTALIÐ er langt, en
loks segir Philip Frans, að
hann skuli ekki ganga með
neinar ímyndanir í sam-
bandi við stúlkuna, Grace.
Hún'hefur verið tekin til
fanga og hlýtur að bíða
sömu örlög og aðrar konur,
sem villzt hafa þan
hún hlýtur að deyjá
Frans heyrir þetta
hann viti sínu fjær,
konar samfélag er þ
0 20. marz 1959 — Alþýðublaðið