Alþýðublaðið - 22.03.1959, Blaðsíða 7

i 1920.
verio
,tað hjá
yni, og
þessari
eð sítt,
!g hún
rna og
• þarna
Lg vor u
menn,
lannar.
ið sum-
stíga í
. Ein-
iltarnir
i skjóta
byssu.
stúlk-
kurföt-
nið og
,Staldr-
áltanna
glanna-
hörmu-
i leynzt
r vissu
r beint
stúlkan
; þetta?
— Slysið mun hafa átt
sér stað á að gizka 1870‘—
1880, og man gamalt fólk
vestra ennþá frásagnir af
því. Þetta var mikið um-
rætt sem von var um svo
hatramlegt slys, og margt
lagt til mála eins og gengur,
sérstaklega þegar stúlkan
þótti ekki liggja kyrr í gröf
inni. Halldóru þá, sem áður
var minnzt á, dreymdi eftir
slysið, að stúlkan kom til
hennar raunamædd á svip,
studdi hendi á hjartastað og
mælti: „Mig kennir til
hérna,“ og hvarf síðan.
Þetta sagðd hún mér sjálf.
— Það hefur sem sagt
verið reimt á slysstaðnum
eftir þetta?
— Já, það þótti mjög,
— sérstaklega í kring-
um slysstaðinrr og í
fjósinu, samanber í tíð séra
Vilhjálms Briem og frú
Steinunnar. Annars var það
ekkert leyndarmál, að jafn
an þótti reimt á Staðarstað,
bæði í gamla bænum, sem
staðardraugur í tíð séra
Þorkels, en annars var hún
talin aðflutt úr Skaftafells
sýslum. Ég man ekki betur
en mynd sé af henni utan á
Vísnakverd Fornólfs, dr.
Jóns Þorkelssonar. Af fyrir
bæri þessu gengu hinar
mestu tröllasögur, sem
mörgum núlifandi mönnum
eru í fersku minni.
í sambandi við skotslysið
dettur mér í hug, að líka
hefur verið sagt, að stúlka
hafi drukknað í brunni eða
lind á Staðarstað, en sönnur
á því veit ég ekki, né held-
ur ártal. Ef til vill er þetta
eitthvað málum blandið við
hina stúlkuna. Sagan segir,
að stúlkan hafi steypzt of-
an í brunninn, er hún vildi
fá sér að drekka, en almælt
var þó, að hún hefði fargað
sér vegna ástarsorgar. Á
hennar oft að hafa orðið
vart og venjulega sótt á
menn snöggur og ákafur
þorsti áður, eða svo sagði
séra Árni mér. Hann gisti
Stutf spjall við Sigurð Ólason, lög-
fræðing, um draugagang á Snæ-
fellsnesi.
— Það er ekki ofsogum
sagt af séra Árna, það má
nú segja!
— Nei, yfirleitt eru Snæ-
fellingar mjög dulrænt inn-
stilltir og ef til vill er það
að einhverju leyti fyrir á-
hrif séra Árna. Hann sagði
okkur oft, að það væri
minnstur vandinn að rengja
allt og trúa engu, —• en
rengingarmanninum skyldi
maður sízt trúa!
SAMTÍNINGUR
JL. AGATHA CHRISTIE
rákar ekki aðeins inn
peningum fyrir sjálfa sig
og skattstofuna í Englandi.
Ambassadör-leikliúsið f
London hefur haft mikla
ánægju af: þessum snjalla
glæpasagnahöfundi. Leik-
rit hennar, „Rottugildran“
var sýnt samfleytt í 2532
skipti, og fyrir ágóðann af
sýningunum gat leikhúsið
gerbreyíí húsakynnum sín
um, bæði sviði og áhorf-
endasal.
•jL. minnimáttar-
A KENNDIN getur
verið blessunarleg, •— ef
það eru hinir réttu, sem
hafa hana.
-□-
brann, og á prestssetrinu.
Kvað svo rammt að þessu,
að næturgestir voru stund-
um aðvaraðir um hvers
þeir mættu vænta. Ég gisti
aldrei sjálfur á Staðarstað,
en allir vita, sem til þekkja,
að þetta er rétt. Þið getið
spurt marga um þetta.
— Þú getur kannske sagt
okkur fleiri sögur frá Staðar
stað?
— Ja, allir „Sunnheiðning
ar“ kannast til dæmis við
tófuna, sem var eins konar
eitt sinn sem oftar á Staðar
stað. Fannst honum þá eins
og rjálað væri við glugg-
ann. Sá hann stúlku standa
fyrir utan. Gekk hún rak-
leitt niður að brunninum og
hvarþ þar sjónum. Hljóp
séra Árni þá út og hugði að
slys hefði orðið. Þegar þang
að kom, var þar hins vegar
enginn sjáanlegur, og þótti
honum þetta undur mikið
og ekki einleikið, sem von-
legt var. En sem sagt: Á
þessu veit ég ekiki sönnur.
ÞOLINMÆÐI er hæfi
Ieikinn að géta hros-
að, þegar börn annarra
haga sér jafn illa og manns
eígin.
-□-
. jL SORAYA fyrrverandi
drottning á góðan líf-
vörð, þar sem móðir henn-
ar er. Hversu lengi, sem
Soraya er úti að dansa' og
skemmta sér situr sú
gamla þolinmóð heima og
bíður eftir dótturinni.
n hafði
klukku
•tönzuð.
r skyldi
að ætli
kluklcan sé? Meðan hann
borðar súpuna spyr hann
Philip, sem ekki virðist
skilja hann. „Tíminn, tím-
inn, hvað ^er það eigin-
Iega?“ tuldral’ hann. „Það,
sem við köllum tíma hér, á
sér hvorki upphaf né endi,
svo hvernig ættum við að
geta skipt honum? En
Frans, þú skalt ekki brjóta
heilann um slíkt fánýti.
Auk þess hef ég góðar frétt
ir að færa þér. Unga stúlk-
an, Grace, situr í klefanum
hér við hliðina. Nú skal ég
fylgja þér þangað.“ Frans
stekkur á fætur og andar-
taki síðar kemur hann inn í
klpfann, þar sem Grace sit-
ur í haldi.

MOCO
Sófasett tiíl sölu.
Selst mjög ódýrt_
Til sýnis í dag frá kl. 1—7 að SAMTÚNI 12.
MVTT
LÁRUS G. LÚÐVIGSSON
SKÓVERZLUN.
I
Njótið góðra
veitinga í
vistlegum
húsakyim-
um.
Heitur matur allan daginn.
Hressingarskálinn
AlþýðuMaðið — 22. marz 1959 y