Alþýðublaðið - 07.04.1959, Blaðsíða 5
Ferðamenn og farangur fyrir utan Ferðaskrifstofu Páls Arasonar, áður en lagt var af stað.
SKIRDAGSMORGUN
kl. 9 skyldi lagt af stað. Þegar
ég kom niður að Ferðáskrif-
stofu Páls Arasonar í Hafnar-
stræti rétt fyrir þann tíma,
var þegar morð manns á vappi
kringum bílana og flest sæti
virtust frátekin. En lengi er
von á einum, og enn komu
margir móðir og másandi og
héldu, að þeir væru of seinir'
eins og venjulega. En það tek-
ur sinn tíma að koma dóti og
drasli 121 manns fyrir auk
fólksins sjálfs, sem vill fá
sérstakt sæti í sérstökum
heillabíl. Einstaka vesalingar
voru þó svo viljalausir og fá-
fróðir, að þeir álpuðust upp í
næsta vagn, sem hjá þeim
stóð. Loks eftir nærri klukku-
tíma spígspor í kringum dót
og ráp upp í bílinn' í sætið og
fossi eftir morgunkaffið voru
flestir farnir að syngja af
hjartans lyst „... af ánægju
út af eyrum hver einasta
kerling- hló Það var
hvorki sýtt, þótt meiningin í
ljóðunum væri dálítið afstæð,
eða angalítill tónn færi öðru
hvoru villur vegar.
Fyrstur verulegur stanz var
að Vík í Mýrdal. Eftir svo
langa setu í bíl voru márgir
orðnir stirðir og hálfleiðir og
strax og stanzað var streymdi
fólkið út úr bílunum. Fyrr
en mann varði, var helming-
urinn kominn upp á Revnis-
fjall. Það er oft á það minnzt,
hvað fólk nú á dögum sé latt
og værukaért. en á því bar
sannarlega ekki í þessari ferð.
Undireins dg bílhurðirnar
voru oonaðar hljóp öll heila
hersingin út, æst af fróðleiks-
'fýsn með landakortin í hönd-
unum. rýnandi út og suður,
pa+andi og sovrjandi, og á
endanum busti hún á stað fíiifrað upp Systrastapa. Síðasta
eins og steingeitahjörð upp á afreii ferðalanganna, áður en
næsta fjall. lagt var af stað til Réykjavíkur.
Veðrið var blítt biart í
Vík og beir, sem ekki lögðu
á fíalhð feneu sér skemmti-
gönpu eftir bornsgötunum og
niður að sjónum. En Adam
var ekki lengi í Paradís. Um
kvöldið. bepar komið var að
Kirk’óbæiarkÍausV-i var kom
in riéniné. samkomuhúsið,
og kúrðu sig niður, því vakna
skyldi snemma að morgni.
Fi
Á Kvíárjökli.
út aftur var lagt af stað með
þennan sundurleita hóp, frúr
og ungmeyjar, tajartsýnis-
menn á blánkskóm og raun-
sæismenn með reipi um sig
miðja.
Veðrið var bjart og hlýtt,
sól hló í heiði. Meðan ókunn-
ugleikinn hefti enn samræð-
ur og söng var glápt um glugg
ann eða kíkt í blöðin. En þeg-
ar er lagt var af stað frá Sel-
þar sem sofa skvldi. var kalt
0» trússabíllirvn h^fði heÞt
■aftur úr, bví skorti flesta bæði
mat o*r svefnnoka. En Þjóð-
veriarnir, sem voru fjölmenn
ir í íörinni, ]é+u slíkt ekki á
sie fá. Þeir höfðu meðferðis
gítar. sem beir tóku undir
éins fram og fóru að svngja
af svo miklum móði. að fvrr
en yarðí var allur hónurinn
ses+ur fíö+iun beinnm á eólf-
ið. berjandí sér til hita í aeð-
isgenpuum takti, — og
sá söng'.ur! — Þá varð
manni fvrst lióst. að þarna
var fóik frá 10 löndnm, því
margir kunnu söthu löpin, en
hver söng á «igin bióðtungu,
og bess vevna varð útkoman
harla kvnleg. Loksins kom
trússabíll’nn utan ú.r mvrkr-
inu o? næstum um leið heitt
kaffi frá Páli. Þá tóku ferða-
langarnir til matar síns,
sviptu svo sundur pokunum
OSTUDAGURINN langi
sveikst ekki um að vera lang-
ur. Lagt var af stað í býti um
morguninn, því farartálmar
voru líklegir til að tefja ferð-
in. Það rigndi talsvert og all-
ir spurðu hvor annan, hvort
unnt yrði að komast yfir árn-
ar. Þegar farið var fram hjá
Laufskálavörðum daginn áð-
ur, fóru allir út að hlaða
vörðu eins og tízka er til þess
að ferðin gangi vel. En einn
sagðist þó vilja mælast til
þess „að ferðin gengi ekki of
vel, það ekki vera interess-
ant“. Hann var líka einn af
þeim ferðagarpslegu, en þeir
á blánkskónum fölnuðu. Allt
gekk þó eins og í sögu þar
til komið var að Sandgígju-
kvísl — Þá staðnaði Olína í
ánni. - Það varð að sjálfsögðu
uppi fótur og fit. Allir stukku
út og tóku myndir í gríð og
ergi. En brátt var hún dreg-
in í land og Pálína send útí.
En allt fór á sömu leið. Það
var hrópað og kallað eins og
Innanlands:
REYKJAVÍK. Sjósókn var góð í vikunni fyrir páska, fen eítir
páskana mun erfiðara veðurfar og gátu bátarnir sja!dái%-
dregið öil netin í einu. Afli var œiög misjafn og surna dag-
ana ágætur, 20—30 tonn. Mikið af fiskinum er 2—3 nátta.
Aflahæstir bátar á vertíðinni eru: Hafþór með 528 tonri,
Helga með 453 tónn, Þetta 'eru •útilegubátar, en af htnura
eru þes'sir aflahæstir: Svanur með 405 t. og Ásgeir me-:>
321 tonn.
SANDGERÐí. Sæmilegt veður var alla dymbilvikuna, en s. 1.
vika var einhvér hin allra versta á allri vertíðinni og var
þó ekki ábætandi með gæftaleys í vetur. Þetta olli miklura
vonbrigðum, þar sem menn væntu ágætis afia einmilt
þessa daga, bæði í netin og á línuna. Nokkrir ágætir afía-
dagar náðus't á þessu tímabili. Þann 31. marz var heildar-
aflinn í Sandgerði orðinn 6733 tonn hiá 19 bátum i 743
xóðrum, (í fyrra 5137 tonn í 909 róðrum). Meðalafli nú er
um 9 tonn, en í fyrra 5,7 tonn. Heildarmagn núna er 23%
meir-a en í fyrra á sama tima. Aflahæs'tir bátar: VíiVr
II. með 508 tonn, Pétur Jónsson með 502 tonn.
AKRANES. í vikunni fyrir páska var ágætur afli og varð sú
vika aflabezt til þessa á v’ertíðinni. Bátar þeir, sem hai'a
net sín hér í Bugtinni hafa átt betur með að vitia um þati,
en þeir, sem eiga þau fvrir sunnan Reykjanes. Þrátt fyriv
mjög stirðar gæftir er heildaraflamagn nú nokkru meira
en í fyrra miðað við sama tima. Aflahæstir eru: Sigrúú
- með 24 tonn, Sigurvon 497 tonn og Ólafur Magnússon rat J
456 tonn. Allt óslægt.
GRINDAVÍK. Veðrátta í Grindavík hefur verið með eindæm-
um er-fið á yfirstandandi vertíð og aflabrögð misjöfn hina
einstöku daga, Ennþá hefur ’ekki komið nein hrota og heild-
araflamagn er til muna minna en á sama tfttoa í fyirra. í
marziok var heildáraflinn 4065 tonn í 738 róðr.um eða ua
5,5 tonn að meðaltali í róðri (í fvrra 687j tonn í 933 'róðr*
um). Aflinn er því 46% minni núna. Aflahæstir bátar:
Sæljón með 412 tonn í 43 xóðkum, Arnfirðingur 383 't-öSffc
í 42 róðrum. Hrafn Sveinbi'arnarson 356 tonn í 41 róðri,
Valþór 355 tonn í 37 röðrum. Allt miðað við ósiægt.
STYKKIRHÓLMUR: Gætfi hafa verið mjög stirðar sem vtð*
ar og afli misiafn í róðrunum. Aflamagn í. marzlok vav
870 tonn hjá 6 bátum í 124 róðrum (í fyr.ra 660 tonn hjá
5 bátum í 80 róðrum). Aflahæstir ’eru: Tjaldur með 195
tonn, Straumnes með 162,6 tonn, Arnfinnur með 155,$
tonn og Svanur með 151,6 tonn. — Þorsteinn Þorskabít-
ur kom inn í vikunni með liðlega 70 tðnn eftir 13 daga
útivíst.
ÓLAFSVÍK: RóðrarVeður héfur verið miög stirt á yfirstand-
andi vertíð og einstaklega erfitt um alla sjósókn. I marz-
lok var heildaraflinn 414 tonn hjá 12 bátum í 545 róör-
um eða að meðaltali 7,6 t. í xóðri (í fyrra 3328 tonn í 585
ráðr-um, meðaltal 5.6 tonn). Aflahæstir eru: Bjarni Ólafs-
son með 840 tonn óslægt og Glæður með 477 tonn óslægt.
ERLENDIS.
NOREGUR: Nú er í ráði að smíða fyrsta verksmiðju^ogara fyr-
ir Norðmenn. Verðið verður sennilega á 8. millj. norskra
króna. Skipið verður skuttogari. — Ennþá hefur ekki náðsfe
samkomulag um stýrki til útgerðarinnar og fiskvinnslunn-
ar í Noregi. Það er ekki aðeins deilt um hve upphæðin 4
að vera há, heldur einnig um skiptingu hennar. Heyrzt
hefur, að 30 mi'llj. krónur norskar væru nauðsynlegar.
Málið í heild verður nú lagt fyrir Stórþingið. Einnig eít
ekki komið fast verð á sjálfan fiskinn, og enn er verið aðl
vinna að upplýsingum um söluhorfur á afurðum.
DANMÖRK: í Esbjerg hafa menn nú mikinn áhuga á því aU
reisa nýja síidarverksmiðju vegna góðrar rekstrarafkomú
þeirrar verksmiðju, sem fyrir er og vaxandi síldveiði. Góð
veiði hefur verið á ýsu og þorski og verðið mjög hagstætt3
allt að 1,0.0 kr. d. pr. kg.
ENGLANÐ: Útgerðarfyrirtæki, sern halda skipum sínum á fjar-
læg mið hafa gert sölusamning á 'fös'tu Verði á magrú, send
er Um 82 þúsund tonn á tímabilinú marz-júlí. Kaupendur
fru Birds Evo Foods (í Unilever samsteypunni) og Eskim-o
Foods.
HOLLAND: í júlímánuði n.k. verður væntanlega tekinn í not-
kun fyrsti vrrksmiðjutogari Hollendinga. Hann heitir ,Rott-
erdam“ og verður gerður út frá Ymuiden (Emden). Togar-
inn á að geta gjörnýtt afíann.
RÚSSLAND: í Moskva hafa verið bírtar myndir af nýjasta
hvalbræðsluskipi Rússa. Skipið er nærri fullsmíðað o,g e»
um 40 þúsund smálestir og verður „flaggskip“ hvalvéiði-
flota Rússa og jafnfx’amt stærsta skip sinnar tegundar ii
heimi.
í smalamennsku. (Til þess að
firra misskilningi er sjálfsagt
að geta þess, að Pálína og
Ólína voru bifreiðir, en auk
þeirra voru í förinni Emmið,
Rauður, trússabíliinn og Ford
rúturnar. Þær eru með vilja
nefndar síðastar, því að þær
voru lægstar og veimiltítu-
legastar í öllum harðræðum).
— Éftir langan tíma komst
Rauður loks ýfit á öðru vaði,
en þegar þúið var að tosa öll-
um bílunum y'fir voru liðniv
fjórir tímar frá því komið var
að ánni. Én áfram var haldið
og áfram var sungið, því hú
hafði verið tilkynnt að sigr-
azt hefði verið á verstu tor-
færunni. Kl. 9 um kvöldið
var komið að Hofi í Öræfum.
Laust þá lýðurinn upp fagn-
aðarópi, og Páll hafði við örð
að senda Guðmundi Jónassyul
skeýti. Á leiðinni hafði lítið
Framhald á 10. síðu.
SJÁVARUTYEGSMÁL
Alþýðublaðið — 7. apríl 1959 ||