Alþýðublaðið - 09.04.1959, Blaðsíða 9

( ÍÞróttir 3
Bréf
Einir Frímannsson seili ísi
mef s Iðnostökki innan húss
KR-INGAíl héldu innanfé-
lagsmót í langstökki með at-
rennu í húsi fé'lagsins nýlega.
Einar Frímannsson, KR, setti
pýtt íslandsmet, stö-kk 6,58 m.
Gamla metið átti Torfi Bryn-
geirsson, og var það 6,48 m.
Annar í keppninni var Vialbjörn
Þorláksson, Í'R, 6,26 m, og
þriðji Ingvar Þorvaldsson, KR,
5,96 m.
o
Fyrsta keppni frjálsíþrótta-
ttanna úti á þessu ári var inn-
anfélagsmót KR á íþróttavell-
inum sl. liaugaradg. Úrslit urðu
sem hér segir:
Kúluvarp:
Friðrik Guðmundss., KR 13,61
Halldór Halldórsson, ÍBK 12,72
Iþrótíir erlendis
SJÖTTA innanhússmeistara
mót V-Þjóðverja f frjálsíþrótt-
um var háð nýlega í hinni
stóru og fullkomnu íþróttahöll,
„Ðeutschlandshalle“ í Berlín’
Mjög góður árangur náðist í
mörgum greinum og verður
hér getið þess bezta.
70 m .hlaun:
Armin Hary, 7,5 sek.
Hans P. Stumpen, 7,8 sek.
Manfred Steinbach, 7,9 sek.
400 m. hlaup:
Albert Raduseh, 50,8 sek.
Manfred Kinder, 51,5 sek.
800 m. hlaun:
Paul Scmidt, 1:57.4 mín.
Horst Grohne, 1:57,7 mín.
1500 m. hlaun:
Olaf Lawrence, 3:56.0 mín.
Edmund Brenner. 3:57,0 mín
Gúnter Dohrow, 3:57,1
3000 m. hlaup:
Ludwig Múller, 8:30.4 mín.
Horst Floshbach, 8:32,2
80 m. grind:
Gúnter Brand, 10.7 sek.
Klaus Núske, 10,7 sek.
Bert Steines, 10,9 sek.
Hástökk:
Theo Púll, 2.00 m.
A. G. Hardenberg, 1,93 m.
Stangarstökk:
Klaus Lehnertz, -4.10 m.
Horst Drumm, 4,10 m.
Lamrstökk:
Manfred Molzberger, 7.22 m.
.Manfred Steinbach, 7,15 m.
Þrístökk:
Burkhart Lochow, 14,97 m.
Manfred Bácker, 14,57 m.
Kúluvarp:
Hermann Lingnau, 17,18 m.
Karl-Heinz Wegman, 16,59
Kringlukast:
Þorsteinn Löve, IR 46,15
Friðrik Guðmundss., KR 44,73
Halldór Halldórsson, ÍBK 41,95
Sleggjukast:
Þórður B. Sigurðsson, KR 45,17
Friðrik Guðmundss., KR 42,57
Jchannes Sæmundss., KR 34,93
M EISTARAMÓTIÐ í körfu-
knattleik heldur áfram að Há-
logal-andi í kvöld og hefst kl.
20.15.
Fyrst leika1 Ármann og KR í
meistaraflokki kvenna, en það
er fyrsti leikurinn í kvenna-
flokki. Kvennaliðin eru mjög
jöfn og leikurinn getur orðið
skemmtilegur.
Hinn leikurinn er milii KFR
og ÍKF í 2. flokki karla.
í ALÞÝÐUBLAÐINU þann
15. marz 1959, er birtur grein-
arstúfur, um eftirlit með
skipum, og þar sem ég und-
irritaður er annar tveggja
(ekki einn þriggja) skoðunar-
manna, sem þar er veitzt að,
vildi ég gjarnan ræða nokkur
atriði úr nefndri grein.
Það er ekki nema rétt og
sjálfsagt að fram komi gagn-
rýni á þessi störf, sem og önn
ur þau, er unnin eru í þágu
almennings, en þó þurfa menn
að gæta þess að sú gagnrýni
hafi við eitthvað að styðjast
og sé gerð af sanngirni, en
ekki rætni.
Greinarhöfundur skýtur
sér undan því, að birta nafn
sitt, en setur aðeins tvo stafi
— sem sé H. O.
Dulbúinn vill hann vera,
þá það.
Ef til vill fer bezt á því fyr-
ir hann, og þá ætla ég ekki að
draga hans virðulega nafn
fram í dagsljósið, enda er
hann bezt geymdur þar sem
hann er kominn, við eldavél-
ina neðan þilia og af mörg-
um talinn góður kokkur, og
er það sjálfsagt, því honum
er vart alls varnað fremur en
öðrum, þó víða sé hann bú-
inn að vera, af hverju sem
það nú er. Það veit hann
kannske bezt sjálfur. Dulbúni
- kokkurinn segir svo í grein
sinni: „Mér finnst ekki við-
eigandi að aðalskoðunarmað-
urinn skuli vera fastur starfs
maður hiá stærsta útgerðar-
manni bæjarins11.
Er dulbúni kokkurinn að
sneiða að hlutaðeigandi, að
um mútur sé hér að ræða?
Mjög ótrúlegt.
Síðan segir dulbúni kokk-
urinn: ,.Um hina tvo skoðun-
armennina er það að segja,
að þeir sjást mjög sjaldan við
þessi störf og jafnvel aldrei“.
Enn segir svo dulbúni kokk-
urinn: ,,Það hefur tjáð mér
gamall og reyndur formað-
ur, að sennilega væri eftirlit-
ið hér á Skaganum mun betra
en víða annars staðar á land-
inu“.
Nú, jæja, þá verður nú
mörgum að sjálfsögðu á að
spyrja sem svo: Hverni/g er
þá með eftirlitið á þeim stöð-
um, þar sem það er verra en
hjá skoðunarmönnum, sem
sjást sjaldan og jafnvel aldr-
ei? Þetta er Ijótur áburður á
skoðunarmenn annarra lands-
hluta og í mesta máta ósmekk
legur, bví þó kokkurinn sé
víðförull, er hann tæpast svo
kunnugur þessum málum.
Það er rétt að láta þess get-
ið. í sambandi við þau orð
kokksins, að um þrjá skoðun-
armenn sé að ræða, — veður
hann villu, — sem hans var
von og vísa, því þeir eru ekki
nema tveir og hefði hann mátt
leggja það á sig að leita sér
upplýsinga þar að lútandi, t.
d. í skrá yfir skoðunarmenn,
útgefinni í janúar 1959 og bví
varla hægt að telja ,,úrelta“.
En kannske hefur hann séð
þarna smugu sér til handa
sem þriðja mann. Það yrði nú
mannval!!! Sjómaður telst
hann þó vera.
Það lætur dulbúni kokkur-
inn frá sér fara „'að ekki sé
hægt að skálka lestarlúkur á
sumum bátunum, einfaldlega|
vegna þess, að enginn útbún-
aður er um borð í þeim til
þess“.
Þetta segir kokkurinn vís-
vitandi ósatt, enda ef satt
væri ,harla lítill hróður fyrir
skipshöfn þeirra báta og þá
helzt formenn, að láta svo lít-
ilfjörlega hluti vanta, sem þó
eru svo nauðsynlegir, vitandi
vel, að skylda er að hafa þá
í hverjum bát samkv. lögum
þar um.
Þegar skoðun báta var um
það bil hálfnuð eftir áramót-
in, varð aðalskoðunarmaður-
inn snögglega veikur og lá
rúmfastur nokkurn tíma, þá
skoðaði undirritaður vél og
búnað flestra þeirra báta, sem
þá voru eftir, en bolskoðun
báta fer fram einu sinni á ári
og þá á landi.
Þrátt fyrir þetta segir dul-
búni kokkurinn, að ég sjáist
mjög sjaldan, eða jafnvel
aldrei. Þannig er allur hans
málflutningur.
Enn segir dulbúni kokkur-
inn: ,,Ég set ekki þessar línur
hér fram til að kasta rýrð á
einn eða neinn“. Nei, það er
nú það. Hvað kallar sá dul-
búni að kasta rýrð á einn eða
annan. ef ekki með bví að
bera þeim á brýn svik/tmi í
opinberu starfi, sem þeim er
trúað fyrir og þeir taka laun
fyrir?
Nálgast þetta ekki áburð
um óheiðarlegan verknað?
Skyldi hann sjálfur lifa eft-
ir þessum hugsunarhætti?
Þegar kokkurinn talar um
gamlar reglur og lög sem séu
úrelt, þá hefði ekki verið svo
fjarri lagi fyrir hann að líta
í bók, sem afhent hefur verið
í hvern bát hér og heitir
„Reglur um eftirlit með skip-
um og öryggi þeirra“. Þá
hefði hann ef til vill séð, að
undirskrift hennar hljóðar
svo: Samgöngumálaráðuneyt-
ið, 20. janúar 1953, og þá
mega allir sjá, hvað úreltar
þessar reglur eru.
Hvað það er, sem knúið
hefur þennan ágæta kokk til
þessara ritsmíða veit ég ekki.
Á upphafsorðunum tek ég
ekki mark, en kannske það sé
bara tilbreytingaleysi hvers-
dagslífsins og þrá eftir að láta
eitthvað af sér leiða.
Það var þó tilbreyting á
vertíðinni í fyrravetur, það
þarf helzt eitthvað að ske og
þá helzt við hæfi og innræti
hvers og eins.
Akranesi, 23. marz 1959.
Hendrik Steinsson,
BÍLASALAN
Klappastíg 37
S E L U R :
Ford ’59
Skipti hugsanleg.
Dodge ’55
Sjálfskiptan, með
vökvastýri og Ioft-
bremsum.
Chevrolet ’55
6 cylindra, sjálfskiptan,
ekinn 38 þúsund km.
Mercedes-Benz 220 ’55
Skipti hugsanleg.
4ra til 5 manna
Fiat 1400 ‘58
ekinn 7000 km.
Volksvvagen ’50. ’53, ‘54,
’56, ’57, ’58
Austin A-40 ’52
vel með farinn.
Ford Zopliyr ’55
Ford Zodiak
Oopel Rekord ’55
ekinn 30 þúsund km.
Örugg þjónusta.
BÍLASALAN
Klappastíg 37,
Sími 19032.
verður í ár haldin frá 26. apríl til 5. maí.
Á 410 búsund fermetra sýningarsvæði verður sýnt
flest það, sem vestur-þýzkur iðnaður framleiðir, en
höfuðáherzla. bó lögð á tækniframleiðsluna.
1858 kom hálf önnur milljón gesta frá 90 löndum á
sýninguna.
Upplýsingar og aðgönguskírteini hjá oss.
Ferðaskrifstofa ríkisins.
Sími 1 15 40.
Prýðið heimilið fyrir ferminguna
Úrval af teppum — Margar stærðir.
TEPPI H F. Aðalstrœti 9
Alþýðublaðið — 9. apríl 1959 $