Alþýðublaðið - 01.05.1959, Blaðsíða 3

"’WI
WWWWWmWWWWWWWWtWMWMWMMWWWIK
Efst á 2. síðu sjáið þið Helgu Magnúsdóttur, sem
verður fyrst kvenna til að fá íslenzkt sveinsbréf í
málaraiðn.
Þar er líka mynd af Ellert Eiríkssyni, matsveini á
m. b. Rán frá Hnífsdal. Hann var að flýta sér í
næstu matvörubúð og það var rétt með herkium
að við fengum bann til að hinkra augnablik og
„sitja fyrir“.
^ Neðst sjáið þið mynd af Asgeiri Torfasyni við spil
ið á Tröllafossi. Hann vinnur hvern dag, og er
hinn ernastí, ]>ótt hann sé orðinn 71 áj-s. — og kom
in yfir hámarksaldur embættismanna.
*^r Efst á 3. síðu er svo mynd af Ástu Gunnarsdóttur,
rakara- og hárskeranema. Hún komst ekki að við
nám í hárgreiðslu kvenna svo að hún sneri sér að
hárskurði karla og rakstri.
Neðst á sömu síðu er svo mynd af þeim Ásu Petu
og Þóreyju, „hraðfrystidömum“ í ísbirninum á
Seltjarnarnesi. Það er staðurinn isem verður svo
oft afdrifaríkur fyrir unga menn — og konur.
Myndir: Oddur Ólafsson.
37exti: Sig. Guðmundsson.
i
m
Asta:
Þeir voru dálílið skrýtnir fyrsi
WMMMMMMMMMIMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMWW
ÞEGAR við ljósmyndari
Alþýðublaðsins litum inn á
rakarastofu Orla Nielsen við
Snorrabraut á þriðjudaginn,
var Ásta Gunnarsdóttir önn-
um kafin við klippingu á ung-
um manni, er virtist una sér
hið bezta í stólnum hjá henni.
Við fengum okkur sæti og
HAFI lesandinn ekki reynt
það, þá getur blaðamaðurinn
skýrt honum frá því, að það
er ekkert gaman fyrir tvo
feimna karlmenn að ganga
þar þvert um sal, sem sextíu,
sjötíu teprulausar og galsa-
fengnar stúlkur standa við
vinnuiborð fjatlandi fisk,
pískrandi um myndavél og
skrýtna skeggið ljósmyndar-
ans og skítuga rykfrakkann,
sem blaðamaðurinn er í. En
þetta urðum við þó að láta
okkur hafa hér á dögunum,
þegar við skruppum vestur í
frystihúsið ísbjörninn á Sel-
tjarnarnesi til að hitta þar
tvær ungar „hraðfrystidöm-
ur“ að máli, Petu Ásu Þor-
björnsdóttur og Þórey Stef-
ánsdóttur. — Þegar píslar-
gangan var á enda tók þó
betra við, því að þær Peta
Ása 'Og Þórey leystu greið-
lega úr spurningum okkar
fáfróðra.
Þær stöllur kváðu frysti-
húsið vinna úr togarafiski og
báta. Þrettán bátar leggja ein
göngu þar upp fisk á þessari
vertíð og þrír togarar. Nú er
unnið hvað mest úr þorski og
karfa og þegar mest berst að
er unnið til klukkan sjö og
stundum fram að miðnætti.
Suma daga berst hins vegar
minna að og bá missir fólkið
daga úr. Velflestir vinna
tímavinnu og fremur fáir
hafa fasta vinnu.
Þegar mest er um að vera
vinna níutíu til hundrað stúlk
ur í frystihúsinu. Ef mjög
mikið er að gera geta þær
haft um eða yfir tvö þúsund
krónur í vikukaup, eins og
þær búast við að fá fyrir síð-
ustu viku,
Við spurðum þær stöllur
hvort óalgengt værj að unga
fólkið í frystihúsinu tæki sig
til og setti upp einbauga. Þær
tókust allar á loft og kváðu
þó nokkur brögð að slíku. Við
fengum stærðar lista, sem
þær romsuðu upp úr sér, en
hentum ekki önnur nöfn á
lofti en Diddu og Guðmund-
ASA PETA og ÞOREY:
ar. Þær kváðu þær trúlofan-
ir og hjónabönd sem hafa átt
upphaf sitt í ísbiminum hafa
reynzt vel yfirleitt og orðið
langæ. Og þeim lesendum
okkar, sem enn eru ókvænt-
ir, en lízt vel á þær á mynd-
inni, getum við sagt, að báð-
ar eru þær ólofaðar.
Að lokum spurðum við þær
Asu Petu Og Þórey vhað
ungar stúlkur nú til dags
hugsuðu um 1. maí en þær
svöruðu því til að þær vildu
hafa sinn frídag og engar
refjar. Og svo kvöddu þær
okkur með þeirri frómu og
eðlilegu ósk að við skrifuðum
nú ekki neina „bölvaða vit-
leysu“ eftir þeim.'
biðum eftir að hún lyki verk-
inu, en að því loknu tókum
við hana tali og röbbuðum
um þetta starf, sem svo ó-
venjulegt er að ungar stúlk-
ur velji sér.
Ásta er ættuð austan frá
Selfossi og kom hingað fyrir
rúmu ári síðan til að læra
hárgreiðslu. Að því var þó
ekki jafnhlaupið og hún hélt,
því að árangurslaust gekk
hún á milli hárgreiðslustof-
anna í bænum — enga vant-
aði nema. Þá var það að Orla
Nielsen auglýsti eftir nema í
rakara- og hárskeraiðn, eins
og iðngreinin mun heita fullu
nafni. Ekki er hárhirðing
karla óskyld hárgreiðslu
kvenna, og Ásta hafði ekki
gleymt draumi sínum og er-
indi, svo að hún brá sér á
fund Nielsen rakara- og hár-
skerameistara og falaðist eft-
ir námsvist hjá honum. Hann
tók því vel og þau gerðu
námssamning.
Nú hefur Ásta verið við
nám sitt nokkuð á annað ár
og kveðst una sér mjög vel
við það. Hún kveður þrjár
eða fjórar stúlkur vera vi'ð
nám í þessari iðngrein um
þessar mundir hér í bænum.
Ný vopn...
FramhaW af 2. síðu.
sem ekki breytzt. Verkföll
sagði Ásgeir að væru orðin,
eða ættu að minnsta kosti að
vera orðin úrelt og óþörf.
Þeirra hefði verið brýn þörf
forðum daga, en í dag ætti
aðstaða verkalýðsins og áhrif
að vera orðin svo traust að
hún þyrfti ekki að grípa til
þeirra neyðarráðstafana sem
verkföll eru. Það væri, eða
ætti að vera, vegna breyttra
tíma og breyttra viðhorfa,
tími til kominn að skipta um
vopn. Verkalýðshreyfingin
berst enn með sömu vopnum
og forðum, þegar hún á'tti erf-
iðast uppdráttar, þótt barizt
sé fyrir öðrum málum. En
eru þá áhrif hennar og að-
staða ekki enn svo traust að
hún þurfi ekki að berjast fyr-
ir hverju máli?
Við spurðum um 1. maí, og
hann sagði að verkalýðurinn
ætti og þyrfti að vera miklu
samstilltari á þesT>um hátíðis-
degi en verið hefur árum sam-
an. — Með það fórum við.
Kjörin kveður hún góð, hún
fær sömu laun og piltar sem
stundar þetta nám og þau
munu vera allt að því helm-
ingi hærri en laun þeirra
stúlkna sem hárgreiðslu
nema. Hún stendur í hvíta
sloppnum sínum (sem fer
henni svo ljómandi vel) við
stólinn daginn út og daginn
inn og sápar karlmenn, rakar,
klippir og greiðir, Hún segir
að þeir hafi verið dálítið
feimnir og skrýtnir fyrst í
stað, en það sé af, enda yfir-
leitt sömu mennirnir sem
þessa stofu sækja eins og aðr-
ar. Og um það leyti sem við
kveðjum snýr Ásta sér að söfn
uðinum sem bíður og nefnir
töfraorðið „næsti“. Skýzt þá
ungur maður úr horni upp í
stólinn hennar en hún spyr
hvar hann skipti. Á baksvipn-
um sýndist okkur það ein-
mitt vera sá sendillinn okkar
á ritstjórninni, sem yfirleitt
er manna lengst í hverri
sendiferð...
Láfið okkur
aðstoða yður við kaup og
sölu bifreiðarinnar.
Úrvalið er hjá okkur.
AÐSTOD
við Kalkofnsveg og
Laugaveg 92.
Sími 15812 og 10650.
Minningarspjöld
D. A. S.
iást hjá Happdrætti DAS, Vest-
uveri, sfmi 17757 — Veiðarfæra
rerzl. VerSanda, sími 13786 —
íjómannafélagi Reykjavíkur,
ihni 11015 — Guðm. Andrés-
tyni gullsmið, Laugavegi 50,
ifmi 13760. — f Hafnarfirði í
Dósthúsinu, sími 50267.
Sigurður Ölason
hæstaréttarlögmaður,
og
Þorvaldur
Lúðvíksson
héraðsdómslögmaður
Austurstræti 14.
Simi 1 55 35.
Alþýðublaðið
1. maí 1959 J
#»