Alþýðublaðið - 25.11.1934, Blaðsíða 2

SUNNUDAGINN 25. NÓV. 1934.
ALÞÝÐUBLAÐfÖ
2
Sundíþróttin
og sundlaugar
Eánn aíWþá.ttudatí í mieinrfcgiu
hvie,rrar pjó&ar er ifkamstme-nt'in*
s-srn mest og bezt hefir verið upp-
bygð og aukin með ýmlBikionar
ípróttastarfsemi.
Það er fyrst og fnemst æskan,,
sem hafir bundist samtökum,
myndað ípróttafélög oig fengið
fjöildann til að æfa hinar ýmsiu
íípróttir. Árangurinn hefir orðið
sá, að æskunjti hefir tekiist að
sanínfæra mariga hin,a ©Idri um
gagnsemi ípróttænna, tll að efla
iog pjálfa líkama hiininar uppvax-
andi Ikynslóðar og viðhalda
hej'Isu, líkamsfjöri og fegurð
hinina eldri.
Sú í|pró;ttin er mesta hylli heíir
hliotið, er sundípróttin. Fyrir yf-
irburði sjlna sem aihliða pnoskandi
íprótt á alla vöðva líkamans,
hrein,!æti og björgu'narmöguleika,
er pað hefir fram yfir aðrar í-
pró.ttir, er suncftð oft talið íþrótt
ípróttanna.
Nú á seinni árum hafa ná-
grannapjóðir vorar sýnt pað í
veikinu, hvensu mikið dáiæti pær
hafa á sundípróttiinini og hvensu
mikii nauðsyn peim fdinst á pvi,
að almenningur geti lært og iðk-
að siund, með pví að til engrar í-
próttar hafa pær ,l,agt fram jafn-
mikið fé og til siundípróttarSnn-
ar. Nágrannapjóðir vorar hafa
bygt dýrar sund.laugar og sund-
haliir, er hafa kostað púsundir og
jafnvel milljónir króna. Þær hafa
sanmfærst um að fynir sundíprótt-
ina er aldnei of mikið gert, pað
fæsit alt endurgoldið í bættu
he': Lsufari og starfspneki pegn-
arnna.
Hingað tíil okkar hefin pessd
alda ináð. Hér enu margir menn,
er pegar hafa fengið sína og enn-
ara neynsiu fyrir afburðum sund-
ípróttarinnar og beita sér fyrir að
sem fJestir verði peirrar heil-
brigði og ánægju aðnjótandi, er
sundið veiti'r. Svo mikJu hafa
pessir fáu íprótta- og pjóðprifa-
frömuðir okkar komið tiíl, leiðar
í fámenni, fátækt og skiln-
ingslieysi valdhafanna, áð víðast
hvaT við nýrri skóla úti á laindi
hefir venið komið upp yfirbygð>-
um suindlaugum., og víjða í sveiit-
um 'Oig bæjum hafa verið bygðar
sundlaugar og sums staðar, par
sem ekki hefir náðlst í heitt vatn,
hafa iaugar verið hitaðar upp
mieð koJaofnum.
Að eins höfuðborg JandsinS',
Reykjavfk, par sem skilyrðin eru
pó bezt og efnin mest, er prömg-
sýni valdhafanna svo mikil, að
ekkei't ieða JLtið hefir verið gert
fyrir pessa iprótt. Að vísiu voru
valdhafarnir knúðíir til að á-
kveða að byggja sundhöll, en í
fjögur ár hefir peim teldst að láta
uppk'ominin s undha 11 arskriokltir.n
standa ómothæfan undir stór-
skemdum, og ekkert er enn að-
hafst, pó að' vísu hafi verið knúi'ð
frajm loforð urn framhald verksi-
ins. Bezta sýnishornið fyrúr á-
huga oig skilningi valdhafa bæjaír-
iins á pessu málii er gamJa sund-
Jaugin ejns og hún er höfð og
rekin, Ijóslaus með ónýtum klief-
um, vatnslítil og köld að kalla
má.
Þrátt fyrir mikið og vel heitt
vata ,e.r bærinm hefir yfir að ráða,
er piessari einiu sundlaug bæjarilns
veófct svo lítið vatn, að ekki er
hægt að hafa nema lítinn sopa
í lauginini ,eigi vatnið að vera
pað heitt, að fullhraustu fólld sé
fært að synda í pví, ein á sama
tima enu mörg hús í bænum Láfn
hafa nóg vatn til hitunar húsá,
upppvotta og jafnvel hvers er
vera skal.
Þegar bæjarverkfræðiingur, Val-
gieir Björnssioin, hefir verið beð-
inn um meira vatn í stmdlaugiiina!,
svarar hann pví einu, að vatnið
sé ekki ti.l, en á sama tima er
hann uppvis að pví að Jeiða heiitt
vatn í ný hús.
Hvers er slikur maður mak-
Jegur af æsku pessa bæjar og
öð.ium pe'm, er su dmálum unna?
Hve Jengi skal pola, að silíkir
aftuihaJds- og pröngsýn:s-men:n
standi pessium máJum vorum fynir
p rifum ?
Við höfum lengi veriiið polin-
móðir og iláitið blekkjast af fögr-
um lofiorðum. En pegar ekki verð-
ur hjá pví komist, að við preáfumt
á lyga- og blekkinga-vefmun,
hljótum við að rumska. Við verð-
um aði standa saman og be'mta
fyrir pað fyrsta ,að nú pegar í
vetur verði sundlaugiin Játin hafa
nóg vatn, svo hún geti verið full
af 30 sit. heitu vatni; minna nægir
ekki, pá kaJt er í veðri, svo fyr
er pví má.li ekki fullnægt. Enn
fnemur verði pegar byrjað á að
fulligera sundhöllina, svO' og að
fara hið bráðasta að vinna aö
öðrum endurbótuim, sem á döfiinni
enu itl eflingar sundípróttinnii.
Ég skiora pvi á blöð pessa bæj-
ar að taka pessi mál að sér og
fyigja peim fast eftir. Munið, að
æska bæjarins stendur að baki
.hverjum peim manni eða flokkij
er tekur að sér að virana pessu
máli af alúð og djörfung.
Þ. M.
S. U. J.
SambandsþinginQ
er slitið.
QAMBANDSÞINGI Sambands
ungra jafnaðarmarana lýkur í
dag.
Á slðasta fundi pingsins var
stjóin kosin fyrir sambandið og
hliutu p'essir kosniingu:
Pétur Halldórsson forsiet'i.
Jón Magnúss'On varaforlseti.
Guðjón B. Baidvinsson ritari.
Kjartan Guðnason gjaldkeri.
MieðBtjónnendur voru kosnir:
Helgi SigurðS'Sion,
Einar PáJsison,
Stefán Júlíusson.
I variaistjórn voru .kosin:
Hulda Þ. Ottesien,
Marteinn Marteinsston,
Hóilmfríður Þorbjarnardóttir.
Aljjý’mnaðarinn,
málgagn Alpýðuflokks-
ins á Akureyri.
Kemur át einu sinni í
viku.
Aukablöð pegar með
þarf.
Kostar 5 krónur ár-
gangurinn.
Pantið Alpýðumanninn
hjá Alþýðublaðinu. Þá
fáið þið hann með
næstu ferð.
Málverkasýning
Guðmundar Einarssonar, Skólavörðustíg 12, (beint á móti hegningar-
húsinu). Opin til kl. 9 að kveldi til 2. dez.
Hvaða bækur eru bað, sem
VÍSIR 24. okt. ’34 segir um: „sem hafa mikla kosti.“
EIMREIÐIN, júlí — sept. segir: „Nemandinn lærir ótrú-
)ega fljótt að hugsa á málinu, og bera það fram rétt.
Kennarar í ensku hér á landi ættu að kynna sér þess-
ar nýju kenslubækur.“ NÝJA DAGBLAÐIÐ 30. okt. ’34,
segir: „Eru pessar bækur sniðnar skv. þeirri þekkingu
og reynslu“, og ALÞÝÐUBLAÐIÐ 7. nóv. ’34, segir:
„Þetta eru vafalaust beztu námsbækurnar, fyrir þá, sem
þegar hafa fengið undirstöðu í heimsmálinu, en óska
meiri mentunar. Stíllinn er nákvæmur og ber vott um
vandvirkni góðs kennara.“? „English for Iceland11 og
„Forthy Stories", eftir Howard Little
HOLL HÆTTUNNAR
Tneon varð mikið ;um söiguna. Hann kiinkaði kolli eius og
spekiragur og dró raiðu;r í sér rómrnn, pegar hainra svaraði:
„Ég ska.1 segja pér, að pað er ólíkt betra að skilja vegu foil-
sjónarinnar en vegi maddömu de Pompadour. Veizitu hvað ég
held ? Mig grunar, að pessi sifcofuvörður sé viinnumaður núver-
andi unnusta hennar.“
Treon pagnaði meðan hanin tæmdi glasið. Svo rauíaði hann
yfirlætislega rraeð lundarlegumi á'hsrzlum:
„En hver hann er eöa hvað Jrann er,
ler kynjagátan, sem enginin ræðu.r.“
Neveu leit órólieiguir í kring tun sjg. „Talaðu gætiliega maður,"
sagði hann. „Nú á dögum purfa menn að hafa betna haId á
tunigu sinni en á sverði.“
Lilkt og tll að gefa piesisum orðum frekari áherzlu kom Le-
moyne sjál'fur L'na í pví. Har.pr var að koma frá Maudon, en pangað
hafði hann farið itil' pess að kaiupa ýmsiar nauðsynjar. Hainn ætlaði
ekki að gera mieira en kasrta á pá kveðju um Mð og hann genigi
fram hjá á feið tiJ berbergja sirana, en Nveu vildi ekki láta
tækifærið ónotað. Hann hvíBilaði lágt að Treon, að hann skyldi
veðja um að Lemoyne kæmi ekki Til perra. Svo stöðvaði hainn
hann.
„Góði herra Lemoyme, við höfum práð að sjá yður.“
„Ekki sfcefna prár yðar hátt, herrar mínir,“ gvaraði Lemoyn©
hæversklega, ,jen par sem pér eruð nú búnir að fá pessia prá
uppfylta, vona ég að pér leyfiið m'ér að halda áfram.“
'Treon hafði tfcekið eftip pvl, að Lemoyne var með eitthvað
undir kápunni.
„Fyrirgefið augnabtík,“ sag'ði hann illgimisLega og lék mieð
sverð sitt. „Kápan yðar fer ekki rétt ,veL“ Og hann dró hana
fimlega til hliðar, svo að flaiska kom í Qjós undir handlegg Le-
inoynes.
„Æ, pér afsakið gáskann," sa'gðá Treon há'ðsíega. „Siðvenjur
mfnar eiga ekki við aðtra en herramienn; og peir fela aldrei
vínið, heldur skifta pví.“
„Andskotinn! Þeir skifta pví, meðal jafnámgja sinna,“ svaragi
Lemoyne hvasgt. „Ég hefi sama siðinn, en ómentaða rudda Læt
ég hafa pað alt“ Og hann fleygði fiöskunni' í Treon, stem greip
hana á lofti og fékk féiaga sínuim og æpti grirmmilega:
„Þér voruð næijri búinn aö heilla úr henintf. pá held ég aði sé
betra að heila niðuir vondu blóði“ j
Sverð hans blikaði á lofti. Lem:oyne dró óðara sverð sitt og
bjóst til varnar.
„Þér eruð vogaður, herra,“ sagði hann, „að berjast við ódrukk-
inn mann.“
„Já, pað segíð' pér satt,“ svaraði Treon, „og ódrukklnn maður
Jjafnast á við tvo, sem búnir em að tæima staupin. Ég finn
petta, og piess vegnia sýnist m^r rétt, að vinur minin Werna hjáipi
til að verja miig. Er ekki svo, Nveu?“
Neveu: vildi beldur en gjarnan hefna sjn á óvini sínum og
svaraðá tafarlaust:
„VitaskuJd; tvö riöanidi stál á móti einu, ^em ekki riðar,
pað er sanngjarmt. Anjnað væri sama sem sjálfsm;orð;.“
„Þetta ier aiveg rökrétt, vin;ur, alveg rökrétt. Kornið p£jr, góðá
herra Lemoynte. Þetta verður príhyrnt einvígi. Einu siekúndant-
árrair (p. e. einvígisV'Ottar) verða sekúndurnar, sem við eyðum
meðan við herjumst.“
Tnaon hió hátt að orðaLeilk sílnum og réðiist á Lemnoyne. Neveu
fór leins að.
Sverð peirra riðuðu ekki eims mikið og búast hefði mtátt við,
og Lemoyne var ekki Jengi að sjá, að pe;ir börðust áf fullum
fjandskap. Hann bar af sér æðisgengin lögin, pvi að hann va[r
ekki að eins að berjast fyiir s^nu, eigin lifi, bsldur Líka fyrjjr
húsbónda siíns. Hann varð að sigra, eða að mimsta kosti að verja
sig pangað tii honum kæmi hjálp. En enginn kom inn ti.l piess
að skakka pennan ójafna Leik.
Það var orðið skujggsiýnt í stofunni, en sverðin blikuðu leins
og eldingar og sýndust jiafnan vera mörg á lofti í ieiinu. Auguin
gátu ekki fylgt peim eftiir, svo* hart vair peiim höggvið. Lemoyn'S.
fann ajt í einu, að ei'n eldslnlgiin, Jierati á honum. Hávaði eiras og
púsund prumur öskruðu Jét í eyrum honum, og honum fanst
éinhver nriskunnarilíaus kraftur fleygja sér út í endaJaust tóm.
Neveu kallaði á hjálp, pegar hann sá áð andstæðingur hains
var fallinn. Hliupu memn miú til úr ölllum áttum og pyrptást
kring um hinn fallna mainin.
Varir hans hreyföust nokkur augnablik, en peir heyrðu ekki
hvað hann sagðii, og angihin vissi að í andarsJitrunum
Karlmannafðt
Karlmannafrakkar.
Drengjaföt,
Síðar buxur.
Pokabuxur.
Skiðabuxur.
Káputau,
Kjólatau.
Ferðateppi.
Band.
Lopi.
GefjBn,
Laugavegi 10,
simi 2838.
Árekstur
Tvær bifrieáðar frá Steindóni
rákust á í Hafnarstræti í fyrra
dag, og skemdist önnur pieirjra
mjög rhikið.
íssfisksölur.
EgiJJ Skallagrtmsision sepdi í
pjnilil í fyrra dag 1283 vættir fyrir
1163 stpd.
Hafnarfjörður.
Sviði kom friá Englandi á fösitu-
dag, Venus á fimtudag. Báðiir
hættir veiðum.
SriAAUGLYilNEAR
ALÞVflUBlÁÐSlNS
VIÐmTI OAGÍINS0Œ
Veitið athygli! Mánaðarfæði
kostar að eins 60 krónur, að með-
töldu morgun- og eftir-miðdags-
kaffi, 1 krónu tveir heitir réttir og
kaffi. Morgunkaffi alt af til kl, 9.
Fljót afgreiðsla. Matstofan Tryggva-
götu 6.
Bílagejrmsla
sú bezta fáanlega í bænum.
Upphituð.
Sanngjarnt verð.
Egill Vilhjðlmssog,
Laugavegi 118.
Simi 1717.
Nýreykt
hjogikjot.
KLEIfll,
Baldorseötn 14. Simi 3073.
Yfirlýsing.
Að gefnu tiliefhi í blaði yðíar, í
sambandi við áminsta sjóðpurð
við embætti Guðmundar sýsJu-
mannis Bjömssonar, par sem miinst
er á lembættisfærslu mína, Jeyfi
ég mér að biðja yður að biita
eftiir farandi: Agnar Kl. Jónssi.rn
eftir fyrirjagi fj&nálaráðunieytiis
gerði upp embætti mitt, eftir að
dómslmíáJaráðherrarnir Jónas Jónsi-
son og Magnús Guðmundsson
höfðu ákveðið, að undangenginini
raninSókn, að ekkeri mlmnál yrdj
höfðkify á miff,. Uppgerið leiddi í
Jijós, að yfirlifsreikningur Barða-
strandarsýsilu 1927 var rangur í
mikilvægum atriðum, og geíin
vottorð, er dómar hæstaréttar
byggjast á, staðJieysa eim, siendi ég
í; sambandi við petta sakamáls-
kænu Í dómsmálaráðuneytið' í
janúar 1934, er send var paðain í
fjámi'áJaráðiuneytið, og sfóian voriu
öiLI piessi skilríki siend alpingi, og
Jiiggja par til úriausnar. Vænti
að pér, berra riifcstjóri, fylgist
með gangi málsihs, og birtið fyrir
mtg úr skoðunarskýnsJu eimbætt-
is mjjns, að alt hafi verjð í bezta
Iiagi, er peir Stefán Jóh. Stefán:-:-
sion og Þofl. Einarssion skoðuðu
embættii mitt 2.—8. nóv. 1927, 20
dögum fyrir brottvikningu, 'fn
tapiíð, sem ©kki skifti púsundum,
hieldur tugum púsunda, stafi fná
atviikum, sem ekkiert á skylt við
ómbættisrekstur minn.iog er tij-
oriðjið eftir bnottför míina.
Reykjavik, 19. nóv. 1934.
Ei]nur M. Jómctsson.
Elddússumræðurnar
( hófu|st í fyirakvöld, og varpeim
útvarpað. Fynstur talaði Þorsteinn
Briiem fyrir BændafLokki'nn, næst-
lur talaði Ólafur Thons og sfðan
Hermann Jónasson forsætisnáð-
herra, Haraldur Guðmundss'on
atvinniumáJaráðherra og Eysteimn
Jónsision fjármálaráðhenra. Stjóni-
arandstæðttngar fónu mjög i'lla út
úr umræðumum.