Alþýðublaðið - 13.05.1959, Blaðsíða 6

Þjóðverjar vin
sælir í París
ÞJÓÐVERJAR, sem ferð-
ast nú orðið mjög mxkið til
Parísar, eru vinsælastir
allra ferðamanna hjá hótel-
eigendum þar í borg. —
Franskt blað hefur átt við-
töl við ýmsa hóteleigendur
í París og ber þeim öllum
sarnan um þetta. Sumir
telja þá jafnvel algerlega í
sérflokki. Þeir séu vingjarn-
legir við starfsfólkið, örir á
drykkjupeninga, hugsi yfir-
leitt ekkert um verðið og
krefjist alls ekki mikils. Um
aðrar þjóðir segir til dæmis:
iSvíar eru örlátari en
íNorðmenn, en yfirleitt
eru Norðurlandabúar
mjög þægilegir gestir.
■^ ítalir prútta um verðið
log borga ekki eyri fram
yfir það, sem þeir nauð-
isynlega þurfa. Þar að
auki eru þeir matvand-
ir.
■ýf Bandaríkjamenn eru yf-
irleitt gjafmildir, en
mjög nákvæmir og kröfu
harðir í smámunum, —
eins og til dæmis ísvatni.
iSömuleiðis virðast þeir
7 ekki hafa neitt á móti
því að láta börnin sín
eyðileggja húsgögnin.
■£■ Japanir eru mjög á-
nægjulegir viðskipta-
menn. Þeir eru ævinlega
lf góðu skapi og síbros-
andi.
BÖRN nútímans eru frek
og fyrirferðamikil, og þær
eru ekkí svo fáar tilgáturn-
ar, sem fram hafa komið um
orsök þess.
Ýmsir telja, að breyttir
tímar og breyttar uppeldis-
aðferðir séu aðalástæðan.
Sumir fordæma þetta, en
aðrir eru rólegir: Börnin
Bindindið
farið út
um þúfur!
ÞAÐ kemur senni-
lega mörgum á óvart
að sjá Krústjov með
glas í hönd, manninn,
sem fyrir sex mánuð-
Gamliognýi
fíminn
ÞAÐ var heitur og sólrík-
ur sumardagur og forstjóri
gamla og rótgróna fyrir.tæk-
isins liorfði út um gluggann
á einkaskrifstofu sinni. Út-
sýnið voru gluggar hússins
við hliðina, en þar voru
skrifstofur nýs fyrirtækis,
sem var í miklum uppgangi.
Gamli forstjórinn studdi
hönd undir kinn og var í
leiðu skapi. Skyndilega sá
eru fyrirferðamikil og það
er gott. Þau komast áfram
í lífinu og er það ekki ein-
mitt það, sem foreldrarnir
vilja? Aðrir eru áhyggju-
fullir og sú skýring hefur
jafnvel komið frarn, að illur
andi sé í börnum nútímans!
Hvað sem því líður, þá
eru það áreiðanlega orð að
sönnu, að margir foreldrar
um hóf baráttu gegn
„drykkjuræflum, þjóf
um og svindlurum“ í
Rússlandi. Og til þess
að gefa gott fordæmi
bragðaði hann ekki í
langan tíma annað en
sódavatn.
En eftir öllum sólar
merkjum að dæma, er
Krústjov búinn að gef
ast upp við bindindið.
Myndin hér að ofan
hann upp á einni svip-
stundu.. Hann greip sím-
tólið og sló á þráðinn til for-
stjóra hins nýja og blómlega
fyrirtækis.
— Ég sit hér við gluggann
minn og sé, að skrifstofu-
stjórinn yðar er eihmitt að
hella aftur viskíj í glasið
sitt, — um hábjartan dag og
það í vinnutímanum!
— Ég þakka yður kærlega
fyrir upplýsingarnar. En
segið þér mér! Sjáið þér,
hvort hann hefur sódavatn
iíka?
— Já, fjórar, sýnist mér.
— Og var hann einmitt að
hella aftur í glasið?
eru að verða gráhærðir út
af börnum sínum.
Eftirfarándi samtál' átti
sér stað í strætisvagni fyrir
skömmu og var milli 2ja
feðra, sem kvörtuðu sáran
undan afkvæmum sínum:
— Það er gjörsamlega ó-
mögulegt að uppfylla allar
óskír barna- sihna 'nú á dög-
um, sagði annar. Ég á til
dæmis þrjú börn, Elzti son-
ur minn suðar í mér daginn
út og inn og heimtar að ég
kaupi handa honum mótor-
hjól. Dóttir mín, sem er 16
ára, heimtar einkasíma, til
þess að geta talað við kær-
astann í friði .Og sá yngsti
tekur þátt í spilinu og hót-
ar' að1 svelta sig til bana, ef
ég útvegi honum ekki lif-
andi krókódíl beint úr frum
skógum Afríku!
— Já, þetta hlýtur að vera
erfitt hjá þér, svaraði hinn.
En kröfur þinna barna eru
þó barnaleikur hjá kröfu
sonar míns, sem er fimm
ára. Hann sagði við kvöld-
verðar.borðið í gær og sló
hnefanum í borðið orðum
sínum til áherzlu: ,,Ég vil
fá bróður, sem er jafngam-
all mér og pabbi hans verð-
ur að eiga ísbúð“!
er tekin nýlega í sam- |
kvæmi, sem haldið
var fyrir bandarískar 1
sýningarstúlkur, sem
voru á ferðalagi í Rúss |
landi. Hann brosii
gleitt framan í döm- |
urnar, blessaður, og |
skálar í ósviknu |
vodka. Að baki má
greina vangasvipinn
af Mikoyan.
iiimiiiiiiifiiiiimiiiiifiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuifiiii'
— Já, já, eins og ég sagði
áðan.
— Og hefur hann heila
viskíflösku standandi á
borðinu hjá sér?
— Já, já, heila flösku ný-
upptekna.
— Þakka yður kærlega
fyrir upplýsingarnar. Ég
ætla þá að bregða mér nið-
ur til hans og fá mér einn!
*
GRAFSKRIFT
ÞÚSUNDIR stúdenta
gengu sorgarklæddir um
borgina Brighton, skref fyr
ir skref og sungu „Glory,
glory“. Þeir voru á leiðinni
að gröf eins félaga síns, -5
sem hafði fengið sér einumi
of mdkið af foruggi og
drukknað í brunni. Hers-
inin stanzaði við gröfina,
jazzjhliómsiveit stúdenta
hóf leik sinn og allir sungu
hástöfumi „For he was a
jolly good fellow“! Að því
loknu var afhjúpaður leg-
steinn, sem bar áletrunina:
„Til minningar um> Grover
fyllisvín“!
• ☆...............
Salernifyrir
ferðamenn
BORGARSTJÓRI Lund-
únarborgar varð að viður-
kenna síðastliðinn föstudag,
að lítil, grænmáluð bygging
með skiltinu „Herrar“ fram
an á, hafi verið flutt frá
Piccadilly Circus til Ame-
ríku.
Það er flugríkur Amerí-
kani, Roy Shelter frá Virgin
ia City í Nevada, sem hefur
fengið þessu framgengt. —
Hann telur þetta fallega, 75
ára gamla salerni táknrænt
fyrir veldi og þægindi Vict-
oríutímabilsins. Hann ætlar
að setja það á áberandi stað
í borginni sinni til þess að
láta það íaða að sér ferða-
menn!
„Pabbi hans verður að eiga ísbúð!"
iiiiiiiiiiiiimininiiimiHiiimMtiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimifiiiiiiiiiiiiiiNiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiui;
hann dálítið, sem
lífgaði
REYKINGAR barna eru
að verða vandamál, sem
krefst skjótrar úrlausnar.
Nýlega fór fram í Oxfords-
hire í Englandi rannsókn á
800 skólabörnum í sam-
bandi við reykingar og ár-
angurinn er vissulega at-
hyglisverður. Hann er í
stuttu máli sá, að það skipt-
ir miklu fyrir börnin, hvort
foreldrar þeirra reýkja eða
ekki. Aðeins 20% af þeim
börnum sem reyktu komu
frá heimilum, þar sem báð-
ir foreldrar reyktu ekki. Ef
. báðir foreldrar reyktu, vár
þrefaldur möguleiki fyrir
því, að barnið reyki líka.
Niðurstöðutölur rannsókn
arinnar eru þær, áð 67%
drengjanna höfðu reykt, en
30% þeirra reyktu að stað-
aldri.
Hjá stúlkunum höfðu 31,5
% reykt, en aðeins 8%
reyktu að staðaldri. Enda
þótt tala stúlknanna sé und-
ir 10% voru margar af þeim
— sem reyktu 75—100 síga-
rettur á viku.
□ JÚ, þér fáið einkarit-
arastöðuna hjá mér fröken.
En það er eitt, sem ég vil
minna yður á. Tvö orð, sem
kvenfólk notar mikið, get
ég ekki þolað. Annað þeirra
er púkalegt og hitt smart.
— Já, ég skal gæta þess
að varast þau, svaraði frök-
enin. En hver eru orðin?
□ ÉG VAR búin að þola
honum margt, en þegar
hann gifti sig einn daginn,
þá var mér nóg boðið, svo
að ég sleit trúlofuninni!
0—o
□ ÞAÐ er oft erfitt að
skýra fyrir börnunum, hvað
an börnin koma. Pétur litli
var sendur upp í sveit með-
an móðir hans átti barnið,
en daginn sem þ
hringdi pabbi han
honum, hvernig {:
atvikast:
— í morgun, sk
kom stór óg gran:
ur og flaug í krinj
okkar. í pefinu h
lítinn böggul og.
flaug hann inn un
bergisgluggann Of
— Ég vona bar
hafi ekki hrætt m
greip Pétur inn í
hún var á sig komi
★
MAÐURINN er
ið, sem gptur hleg
ið, af því áð hann.
hlutirnir eru og
gætu verið.
William Ha.
(enskur gágnrýn:
tíl 1830)
CHAPLl
— dásamlej
CHARLIE CH
ekki aldeilis dau
um æðum. Harin
kunnugt er sjöt
hokkru og var þe
leikum getið víð
veröldinni. Chapi
ur Oonu, dóttu
skáldsins • O’Neil
þau sex börn —
unda á leiðinni!
Hún hvíslaði l
um á afmælisdaf
síðastliðnum mái
Blaðamaður he;
hjónin á döguni
20 herbergja vilh
Genevavatn of
sagði:
FRANZ
LEYNDARDÓMUR
MONT EVEREST
EN ÞEIM til mikillar
undrunar segir ábótinn: —
„Kæru vinir, óttizt ekki. —
Þið þurfið ekkert að óttazt.
Ég skil mæta vel, að þið
hafið þurft að flýja hingað,
því með því að dulbúast
þessum klæðum hefðuð þið
möguleika á því að komast
undan. Trúið mér. Ég hef
aldrei óskað þess, að frú
Grace og þér herra Philip
létuð lífið, Það
gjatfar mínir, se
mig til þessara aí
er í rauninni fj
drepa ætíð óvelk
< g, 13. maí 195& —
AlþýðublaSið