Alþýðublaðið - 26.07.1959, Blaðsíða 11

„Hann er útkeyrður!“
Það vorui einu orðin, sem
fóru okkur Steve á millij á
heimlei'ðinni. Ég flýtti mér
inn og lét Steve bera Nicky
upp. Ég kveikti á fcertunum
og setti hitann á. Prú Conn-
or kæmi heim í kvöld, en
ekk fyrr en seinna.
Ég Iháttaði Nicky, kyssti
hann góða nótt og fór niður
tí setustoíuna4 Jlólalkort frá
vinum og kunningium voru
á afinMillunni. Það höfðu
ekki verið „gleðileg jól“ hjá
okkur Steve.
„Lestin kemur vfst á stöð
ina klukkan hálf níu. Hvers
vegna spyrðu?“
„Ég var hara ,að hugsa um
það. Eigum vtð að fá okkur
eitt glas?“
Hann hafði ekki þara ver
ið að hugsa um það. það var
að fara út. Hann þurfti víst
ég viss um, Hann langaði t-1
að heimsækja einhvern al-
veg eins og í gærmorgun.
en hann hafði ekk kjark til
að segja mér það. Hann sótti
flöskur inn í skápinn. Sem
veflrraegunaiiftáíkn áttum við
nú alltaf gin, vermouth,
sherry og whisky hcfma.
„Hvað vilt þú?“
„Ekkert, þakka þér fyrir.
Mér er illt í höfðinu“.
Mér leið satt að segja ílla,
já, mér hafði liðið illa allan
daginn. En hélt að það væri
af svefnleysi og hafði reynt
að hugsa ekkert um það. En
nú datt mér í hug að ég væri
að fá flensuna. Hún var að
ganga og ég var með bein-
„Þú hefúr gott af éinu
glasi“.
„Nei, þakka þér fyrir. Ég
held ég hiti mér mjólk og
hátti. Mér er virMlegá illt.
Vilt þú mat Steve?“
„Það held ég ekki. Sé þér
ékki illa við að vera dn, þá
ætla ég i klúbbinn. Það er
svó langt síðan ég hef séð
strákana“.
Var það virkilega það
sem hann ætlaði að gera,
hugsað ég. ,,Strákarnir“
voru jafnaldrar Steves, sem
bjuggu nálægt okkur, en
hann var ekki oft méð þeim.
Ég var orðin hræðilega efa-
gjörn. Það var svo ólíkt mér.
Ég hafði aldrei fyrr efast um
orð Steves ög ég fyrirleit
sjálfa mig fyrir að gera það.
„Ég skal hita handa þér
mjólk, ef þú vilt hátta s.trax“.
„Nei, þakka þér fyrir,- ég
VI það' ebki. Og mér er al-
veg sama þó ég sé ein. Ég
hef Nicky!“
Ég var að fara út, þegar
hann kallaði á mig.
„Jenny“.
Ég snérist á hæl og leit á
hann.
„Já“.
„Þetta hefuir verið meiri
dagurinn“.
„Já, það hefur ekki verið
sérlega skemmtilegt. Mér
finnst leitt að Nicky hagaði
sér svona ill-a. En hann
reyndi að bæta fyrir það“.
„Mér finnst hann vera orð
inn heldur erfiður. Ég er
viss um að Flo hefur á réttu
að standa og frú Connor læt
ur of mikið með hann“.
„Það gerir hún ekki. Það
er bara eins og ég sagði —
hann var yfir sig ‘þreyttur.
Og ihonum leið heldur ekki
vel í nótt, eins og þú kann-
ske manst“.
„Nei, kannske er það rétt
hjá þér“. Hann hikaði. „Við-
víkjandi þessu, sem Maysie“.
Ég hélt niðri í mér and-
anum, Hvað þýddi að tala
meira xrm það?
„Við skulum gleyma því“,
sagði ég þreytt.
„Já, það vildi ég helzt. Ég
sagði henni hváða álit ég
hefði á henhi“.
„Ég heyrði það. Ég heyrði
H(ka, hvað henni farmst um
mig“.
,,'En“, sagði .Steve. „Það
var heimskulegt af þér að
fara upp til hans til að sækja
ritvélina. Af hverju baðstu
ekki einn af sendisveinunum
um það?“
■Ég í’öSnaði af reiði.
„Mér datt iþað ekki í hug“.
„Ég hefði haldið áð hann
skildi hvað það er ósæmilegt
fyrir gifta konu að fara inn
í íbúð annars manns á þess-
um tíma sólarhrings“.
„Almáttugur!“ sprakk ég.
„Þessi tími sólarhringsins,
sem þú talar um var klukk-
án tíu og ég lefast um að ég
hafi vei’ið þar í tvær mínut-
ur“, '
„En samt —“
Augu obkai’ mættust,
milli okkar var bil, sem stöð
ugt óx.
„Og þú dirfist að tala þann
ig til mín. Þú“.
„Við hvað áttu eiginlega?“
Ég hikaði, en svo fann ég
að ég var alltof þreytt og las
in til að segja honum það,
auk þess var nóg illt skeð.
Ég þurfti ekki að gera það
verra.
Ég fór fram í eldhús, hit-
aði mjólkina og áður en ég
var búin að þyf heyrði ég að
útidyrnar skullu á eftir
Steve. Dálítið seinna heyrði
ég að hann setti hílinn í gang.
Gott og vel, hugsaði ég, það
var nú það. Ég skildi hvert
hann var að fara. Þegar hann
fór í klúbbinn, fór hann
aldrei í bílnum. Það var
fimm mínútna gangur. Það
gat að vísu verið að hann
vildi sýna bílinn en því trúði
ég ekki, það var svo ólíkt
Steve. Steve var ekki þann
ig-
Mér leið virkilega illa
núna, svo illa að mér var
alveg sama hver.t hann færi.
Það reyndi ég að minnsta
'kosti að sannfæra sjálfa mig
um. ; '^|
Ég mældi mig og ég var
með 39,9. Það Var ekki und
arlegt að mér leið illa.
Þegar frú Connor kom
kallaði ég í hana og hún kom
strax til mín.
„En fijú Blane eruð þér
háttuð?“ Og svo þegar hún
hafði séð framán i mig: „Er
úð þér veik?“
„Ég er hrædd um að ég
sé með flensuna. Ég hringi í
lækfti á morgun, ef mér er
ekki featnað. Én ég ætláði
að tala við yður um annað.
Viljið þér feúa um herra
Blane í gestaheíiberginu?
ekki hér.
Það er bezt að hann sofi ekki
hér. Ég vil ekbi 'smita allt
i húsinu“.
Ég lá í rúminu í viku en
það lifðu fjórtán dagar áður
en læknirinn taldi óhætt að
ég byrjaði að vinna. Steve
sváf enn í gestaherberginu
og hvorugt okkar lagði til að
hann flytti, þegar mér fór
að batna. Ég vissi ©kki hvað
frú Connor hélt um þetta,
en sem betur fer var hún
iökki .sérle(ga mal^g og léít
annarra líf og áhugamál sig
litlu skipta. Hún tilbað
Nicky og ég var ánægð með
meðferð hennar á honum.
Fyrsta morguninn minn á
skrifstofunni sagði Caroline
mér að herra Richard Hass-
tll hefði tvisvar hringt til
mín.
Mér hafði dottið þetta í
hug og ég varð undrandi yf-
ir hvað það gladdi mig. Ég
vonaði að hánn meinti það,
þegar hann sagðist vilja
hitta mig aftur.
„Kanntu vel við hann,
Jenny?“
„Ég þekki hann sama sem
ekkert“.
„Elsku bezta ekki svona
sakleysisleg. Þú þarft ekki
að „þekkja“ mann til að vita
hvernig þú ikannt við hann“.
„Allt í lagi, ég kann vel
við hann‘',
tnana. Mér finnst þú ættir að
ýta undir hann. Ég held að
það verði rekki erfitt“.
Ég leit á hana.
„Þú gleymir heilmiklu —
hann á konu. Ég á mann. Ég
á líka barn og það er þýð-
ingarmeira“.
„Ég veit það. En samt. —
Konan hans er ekki með. Þau
eru skilin og hún býr erlend
is“.
„Það gæti vferið að hún
kæmi aftur. Þau eru aðeins
skilin að borði og sæng“.
„Rétt er það. En ég skil
ekki að það þurfi að'hindra
þig í að skemmta þér.
Ég vissi ekki hvað Caroline
átti við mtð að skemmta sér.
Ég hélt bara að ég vissi það.
Þó mér þætti vænt um hana
var mér Ijóst að hún hafði
breytzt mikið síðan hún
skildi. Hún hafði orðið fyrir
vonbrigðum og mat hennar á
verðmætum lífsins var gjör
breytt. En ég vildi ekki vera
umvöndunars öm og segja
henni að mitt álit á lífinu
væri epn það sama.
Hún leit rannsakandi á
mig.
„Ég ætti vízt ekki að
segja þér það, .én ég sá Steve
Flugvélarnm
Flugfélag íslands.
Millilandaflug: Millilanda-
flugvélin Gullfaxi fer til Glag
gow og Kaupmaniiahafnar kl.
8 í dag. Yæntanleg aftur til
Reykjavíkur kl. 22.40 í
kvöld. Flugvélin fer til Lund
úna kl, 10 f fyrramálið. Milli-
landaflugvélin Hrímfaxi er
væntanleg til Reykjavíkur
ferkl. 16.30 í dag frá Ham-
borg, Kaupmannahöfn og Os-
ló. Flugvélin fer til Oslóar,
Kaupmannahafnar og Ham-
borgar kl. 8.30 í fyrramálið.
Innanlandsflug: í dag er á-
ætlað að fljúga til Akuréyrar
(2 férðir), Egilsstaða, Kópa-
skers, Siglufjarðar, Vest-
mannaeyja og Þórshafnar. Á
morgun er áraítlað að fljúga
til Akureyrar (2 ferðir),
Bíldudals, Fagurhólsmýrar,
Kornafjarðar, ísafjarðar, Pat
reksfjarðar og Vestmanna-
eyja.
Loföeiðii*.
Hekla er væntanleg frá
Amsterdam og Luxembourg
kl. 19 í dag. Fer til New York:
ól. 20.30. Edda er vætnanleg
frá New York kl. 10.15 í fyrra
málið. Fer til Glasgow og
London kl. 11.45.
i
Sklpins
Skipadeild SÍS.
Hvassafell fór 23. þ. m. frá
Riga áleiðis til Reyðarfjarð-
ar. Arnarfell er í Norrköping.
Fer þaðan til Ventspils og
Leningrad. Jökulfell fer
væntanlega 38. þ. m. frá
Fraserburgh iveiðis til Faxa-
flóahafna. Dísarfell losar á
Norðurlandshöfnum. Litla-
fell er í olíuflutningum í
Faxaflóa. Helgafell er í Bost-
on. Hamrafell fór frá Hafnar-
firði 22. þ. m. áleiðis til Ba-
túm.
Eimskip.
Dettifoss fór frá Florö 24/7
til RaufarhafnaivFjállfoss fór
frá Hamborg í gær til Ro-
stock, Gdansk og Reykjavík-
ur. Goðafoss fór frá Reykja-
vík 22/7 til New York. Gull-
foss fór frá Kaupmannahöfn
á hádegi í gær til Leith og
Reykjavíkur. Lagarfoss fór
frá New York 22/7 til Rvík-
ur. Reykjafoss fór frá Siglu-
firði 24/7, var væntanlegur
til Reykjavíkur í gærkvöldi.
Selfoss kom til Reykjavíkur
i gær frá Gautaborg. Trölla-
foss fór frá Antwerpen í gær
til Rotterdam, Hamborgar,
Leith og Reykjavíkur. Tungu
foss var væntanlegur til Rvík
ur í gær frá Súgandafirði.
verki.
ÖRAÍIKálílllR lofaðir að gefa mér túkall, ef
ég hagaði mér skikkanlega í heilan
dag. — Eg hef sparað þér þennan túkall.“
VE RÐLÆ K-K V N
V E R Ð LÆ K K V N
lækkað ýms sumarkjólaefni verulega í verði. T. d. Everglaze-efni úr 36 kr. í 29,75,
Langstærsta úrval á landinu af HNÖPPUM.
Ennfremur FÓÐUR, ~^MH|FÓÐUR, —
AXLAPÚÐAR — RENíŒSsAR — og alls
konar smávörur til saujUMg McCALL-SNIÐ.

Skólavörðustíg 12

N
S
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
S
í s
s
s
s
s
Alþýðublaðið — 26. júlí 1959