Alþýðublaðið - 03.05.1959, Qupperneq 4

Ctgefandi: AlþýSuflokkurlnn. Ritstiórar: Behedtkt Gröndal, Gisli J. Ást-
þórsson og Helgi Sœmundsson (áb). Fulltrúi ritstjórnar: Sigvaldi Hjálmars-
son. Fréttastjóri: Björgvin Guömimdsson. Auglýsingastjóri Pétur Péturs-
son. Hitstjórnarsímar: 14901 og 14902. Auglýsingasími: 14906. AtgreiSslu-
aimi: 14900. DSsetur: AlþýSuhúsiS. PrentsmiSja AlþýSubl. Hverfisg. 8—10-
Ny viðliorf á nyrri öld
VIÐHORFIN hafa gerbreytzt í íslenzku þjóð-
félagi frá stofnun alþýðusamtakanna. Verkalýðs-
hreyfingin er löngu viðurkennd og nýtur mikilla
áhrifa. Henni er líka mjög að þakka sú þróun,
sem hér hefur orðið. Hún hefur 'látið drauma
•aldamótaskáldanna rætast.
Af þessu leiðir, að verkalýðshreyfingin stend-
xir vel að vígi í kjarabaráttunni, ef hún er ein-
liuga og samtaka. Verkefni hennar eru að sumu
leyti svipuð og í gamia daga, en breyttar aðstæð-
ur gefa henni kost á nýjum vinnubrögðum. Is-
ienzk verkalýðshreyfing er að sönnu ekki meiri-
hlutaaðili eins og í nágrannalöndunum af því að
liún skiptir kjósendafylgi sínu milli margra flokka,
en sameinaðri verður ekki fram hjá henni gengið
hér fremur en þar. Og í kjarabaráttunni ber hún
oftast gæfu til einingar, þrátt fyrir skiptar skoð-
anir um flest önnur mál. Hún er þess vegna stór-
veldi í landinu í raun og veru.
Afieiðing þessa er sú, að hugmyndiri, sem
Sigurður Ingimundarson gerði að umræðuefni í
útvarpinu 1. maí, telst sannarlega athyglisverð
og tímabær. Alþýðusamtökin eiga að taka vís-
indin í þjónustu sína. Þau eiga að fylgjast gaum-
gæfilega með þjóðarbúskapnum á hverjum
tíma og hyggja kröfur sínar um bætt laun og
kjör á þeim grundvelli. Þannig tryggja þau sér
rökstudda hlutdeild í aukinni framleiðslu og
hættum efnahag íslendinga. Þær réttarhætur
eiga þær að fá án verkfalla og vinnustöðvana.
Þetta á að verða löggjafaratriði fremur en á-
greiningsmál atvinnurekenda og launþega. Hér
er sennilega um að ræða stærsta viðfangsefni ís-
lenzkra alþýðusamtaka x framtíðinni.
Oft er sagt. að verkföll séu úrelt í þjóðfé-
lagi okkar eins og högum er háttar. Sú ályktun
er að ýmsu leyti rétt, en því aðeins, að verka'lýðs-
hreyfingin fylgist með rekstri þjóðarbúskaparins
og njóti þess öryggis, að hún fái sinn hlut auk-
innar framleiðslu og bættrar afkomu. Verkefnið
^nýr bæði að henni og samfélaginu. Þróunin í
launamálum þarf að verða hin sama hér og í .ná-
grannalöndunum. Þá sparast þau verðmæti, sem
fara forgörðum við verkföll og vinnustöðvanir,
en í staðinn kemur öryggi og samstarf. Enginn
þjóðfélagsaðili ætti að fagna þeirri þróun fremur
en vinnandi fólk til sjávar og sveita. Hún er frá
jþeirra sjónarmiði viðhorf á nýrri öld.
K,
^OSNINGAR verða í byrj-
un júní í sumar til þings Sik-
ileyjar, en hún hefur mikla
sjálfsstjórn innan hins ítalska
ríkis. Stendur nú þannig á, að
kosningar þessar valda for-
ystumönnum kaþólska lýð-
ræðisflokksins, Democrazia
Christiana (D.C.) miklum á-
hyggjum. Fyrir nokkrum
mánuðum klofnaði kaþólski
lýðræðisflokkurinn á Sikiley.
Hópur manna undir forustu
Selvio nokkurs Milazzo sagði
forustu flokksins upp trú og
hollustu, gerði bandalag við
kommúnista, sósíalista og
menn úr hægri arminum og
steypti stjóm kaþólska lýð-
ræðisflokksins af stóli. Síðan
mvndaði þetta bandalag nýja
stjórn undir forsæti Milazzo.
GREIN sú, er hér bírt-
ist, er tekln úr Arbeider-
bladet í Osló, blaði norskra
jafnaðarmanna. Höfundur
hennar er ítalinn Eugenio
Melani, fréttaritari blaðs-
ins í Róm,
>,
AÐ er öllum ljóst, að til-
skipun þessi er til komin
vegna ástandsins á Sikiley.
Biskupinn á Sikiley gaf
nokkru seinna út hirðisbréf
um tilskinunina og ástandið
á evnni og kabólski lýðræðis-
ffokkurinn setti þegar í gang
kosninsamaskínu sína. Tilskip
unin er augliósleffa alvarleg
afskipti af s'iórnmálum lands
ins, og eins oa ítalskur jafn-
aðarmannafoWnct; sagði, er
greinilegt. að bað eru kardí-
nálarnir en ekki stiórnin, er
markar stjórnarstefnuna.
Þ,
'ANNIG- er nú kabólski
lýðræðisflokkurinn í sýjórnar-
andstöðu í Sikiley, þótt hann
sitji í stjóm í Róm með stuðn
ingi „Frjálslynda“ hægri
flokksins. konungssinna og
fasitsa. Forysta flokksins ótt-
ast hið vinstra kabólska
„krisíileg-sósíala bandalag“
Milazzos og er ekki laust við,
að hún búist við, að bað beri
sigur úr býtum í kosningun-
um. Milazzo sagði nýlega, að
hann mundi ótrauður halda
áfram bandalagi vinstri flokk
anna. Kveður hann það mark-
mið sitt, að útrýma atvinnu-
leysi og örbirgð á eynni.
Stjórn hans er ékki góð stiórn
en hún er þó betri en stjórn-
in í Róm.
K.
^AÞOLSKI lýðræðisflokk-
urinn hefur leitað á náðir
páfa í þessu máli. Og frá hon-
um kom tilskipun 25. marz.
Tilskipunin bannar kabólsk-
um mönnum að kjósa flokka,
sem vinna með kommúnist-
um eða styðja þá. Bannið
gildir, þótt um sé að ræða
flokka og frambjóðendur,
sem ekki tilheyra öflum, er
berjast gegn fræðum ka-
þólsku kirkjunnar. Þeir, sem
hafa bann þetta að engu, eiga
á hættu að verða settir út af
sakramentinu.
jVN"M híða bess nú meS
eftirvæotingu. hvernig Sikil-
eviarbúar svara afskiptum
Vátiko-noins. TT.f kabólski: lýð-
ræðisf 1 okk u rinn tar>ar í iúní-
kosnin0’'m”m. er báð líka ó-
sigur Va+ikansins. Þess bev
raunar að 0ð Sikilevjar-
búar eru trúhneigðir mjög og'
völd klerkasté+tarinnar era
mik’1. Það var 1894 sem Vati-
kánið lvsfi í fvrsta sinn í-
talska stiórnmálahrevfingu í
bann. Þar næst var h»ð 1949,
er bannfæring r>áfa laust alla
„marxista“. Þnð kemur flatt
úr>n á menn. að Jóhannes páfi
XXIII. skuli hafa tekið upp
afturhaldsviðhorf fvrirrenn-
ara síns á náfastóli. Aftur á
móti skal b°ss rpinnzt, að
Vatikanið fordæmdi aldrei
beinlínis nazista og enn í dag
eru margir kardínálar bendl-
aðir við fasista.
KFU& KFUK
Dvalarflokkar í sumar verða, sem hér segir:
1. fl. 4. júní til 11, júní 9—12 ára
2. fl, 11. júní til lé. júní 9—12 ára
3. fl'. 18. júní til 2. júlj 9—12 ára
4. fl. 2. júlí til 16. júlí 9—12 ára
5. fl. 16. júlí til 23. júlí 9—12 ára
6. fl. 23. júlí tíl 30. iúlí 12—17 ára
7. fl. 30. júlí til 6. ágúst 9—12 ára
8. fl. 13. ágúst ti| 20. ágúst 17 ára og ieldri
i, 9; fl. 20. ágúst til 27. ágúst 17 ára og eldri
Umsóknum verður veitt móttaka frá og .með 12. máí
tr, 11 k. og nánari upplýsingar gefnar • í K.F.U.M og K.
<■» húsinu Amtmannst. 2 B kl. 4,30—6,30 alla virka daga
nema laugard., sírni 23310.
Verið velkomnar í Vindáshlíð.
Stjórnin.
Bretár @g
landhélgin
ÞAÐ cr ástæða til að. aetla, I
að Bretar beiti — á stundum
að minnsta kðsti — öðrum og
lakari aðferðum' við mælingar
á sjó en íslenzkir varðskips-
menn. Kann hér að vera fund-
in ein skýring á því, hvernig á
því stendur, hve oft Bretar
rengja mælingar varðskipanna
í sambandi við landhelgisbrjóta.
. «
Nú hefur fyrsti stýrimaður á
varðskipi látið AlþýðUblaðinu í
té athyglisverðar upplýsingar,
se mstyðja fyrrnefndan grun.
Stýrimaðurinn er í landi sem
stendur.
Hann segir:
Ég veit að það á sér oft stað,
að brezkir sjóliðsforingjar nota
aðrar aðferðir við mælingar á
hafi en við íslendingar. Þessu
til staðfestingar get ég nefnt
éftirfarandi dæmi:
„Fyrir nokkrum árum var
skip mitt statt við gæzlu út af
Hafnarhergi. Vi ðsáum togara,
sem við töldum vera að land-
helgisveiðum og mældum hann.
Samkvæmt mælignum okkar
reyndist hann vera 0,2 mílum
innan við línuna eða rúmlega
það.
Ég gaf togaranum merki og
fór um borð í hann. Skipstjór-
inn var hinn kurteisasti og
spurði hann mig, hvort hann
mætti kalla á brezka eftirlits-
skipið, sem é gsagði honum, að
væri sjálfsagt. Kom svo eftir-
litsskipið og miældu tveir sjó-
liðsforingjar stöðu togarans við
bauju, sem við hÖfðumi látið út.
í millitíðinni hafði ég farið um
borð í mitt skip, og þangað
komu nú sjóliðsforingjarnir og
töluðu við mig. Þeir sögðust
hafa mælt stöðu baujunnar og
hefði togarinn, samkvæmt mæl
ingum þeirra, reynzt vera ná-
kvæmlega á línunni, hvorki inn
an hennar né utan. Ég spurði
þá hvernig þeir rnældu. Þeir
kváðust mæla með áttavita og
radar í þetta skipti. Ég svaraði
að ok-kur íslendingumi dytti
ekki í hug, að mæla með átta-
vita við Reykjanes vegna jarð-
segulsSkekkju, sem þarna væri.
Enn fremur sagði ég, að radar
næði a'lla leið upp á bjarg, en
við mæidum eftir sjólínu eða
fjöruborði.
Sjóliðarnir spurðu hvernig
við mældum og ég svaraði að
við mældum eftir tveimur lá-
réttum hornumi. Þá svöruðu
þeir báðir einum rómi:
„Já, þð er beíra.“
Ég bað þá að mæla samkv.
okkar aðferð og gerðu þeir það.
Ég fékk þeim ný kort og sext-
ant og mældu þeir síðan. Að þvi
loknu sögðu þeir:
„Þetta er rétt, eða öllu held,-
ur, hann er innar en þið sögð-
uð. Hann er 0.3 mílur fyrir inn-
an.
Þetta vissi ég, en ég vild;
hafa rnælinguna ekki um of.
Sjóliðsforingjarnir kvöddi
síðan, fóru yfir ( togarann, er
skipstjórinn á honum bað mij
afsökunar og kvaðst alþúinn ac
Ifylgja fyrirskipunum mín’un
og fara til Reykjavíkur.
Ég held að þarna sé skýring
una að finna á misræminu mill:
íslenzkra og brezkra' varðskips
foringja, að minnsta kosti þeg-
ar efazt er um landhelgisveið
ar togara við Reykjanes.“
Fermingar í dag
Háíeigssókn.
Ferniing- í Dómkirkjunni kl. 2
Séra Jón Þorvarðsson.
STÚLKUR: Anny Helgadótt-
ir, Mávahlíð 20. Áslaug Jó-
hannesdóttir, Sunnuhvoli við
Háteigsveg; Erna Dagmar Guð-
mundsdóttir, Barmahlíð 50.
Ester Albertsdóttir, Baldurs-
götu 30. Hafdís Hafsteinsdótt-
ir, Seljalandsvegi 12. Halldóra
Guðmundsdóttir, Skólavörðu-
stíg 36. Hekla Pálsdóttir, Flóka
götu 66. Hólmfríður Svein-
björnsdóttir, Meðalholti 14. Sig
ríður Jónsdóttir, S'angarholti
32. Sóley Benna Guðmunds-
dóttir, Barmahlíð 46. Steinunn
Þóra Sigurðardóttir, Miðstr. 7.
DRENGIR: Ágúst Robert
Schmiih, Barmahlíð 16. Áki
Gíslason, Oddagötu 16. Bene-
dikt Carl Bachmann, Lauga-
vegi 32. Björn Snorrason,
Bármahlíð 47. Einar Nikulás-
son, Barmahlíð 50. Eyþór Bolla
son, Mávahlíð 26. Friðrik Jóns-
son, Skipholti 26. Guðjóií
Magnússon, BlönduhlíðA9. Guið
mundur Snævar Ólafsson,
Lönguhlíð 11. Hákon Magnús
Skaftfells, Hamrahlíð 5. Hjört-
ur Hjartarson, Barmahlíð 38.
Ingvar Þórólfsson, Drápuhlíð
35. Jón Breiðfjörð Ólafsson,
Mávahlíð 35. Mágnús Gunn-
arsson, Smáragötu 7. Marinó
Ólafsson, Stórholti 19. Markús
Einar Jensen, Leifsgötu 3.
Nikulás Friðrik Magnússon,
Skipholt 9. Ólafur Eyjólfsson,
Bólstaðarhlíð 9. Ólafur Guð-
biöm Gústafsson, Mávahlíð 47,
Ólafur Rúnar Albertsson, Stór-
holti 37. Pétur Sveinbjörnsson,
Drápuhlíð 17. Reynir Arnar Ei-
ríksson, Bólstaðarhlíð 12. Sig-
mundur Sigfússon, Blönduhlíð
31. Sigurður Hörður Sigurðs-
son. Bústaðahverfi 2. Valdimar
Gunnar Valdimarsson, Barma-
hlíð 30. Vilhjálmur Rafnsson,
Blönduhlíð 17. Völundur Þor-
giisson, Eskihlíð 22. Þorkell
Guðbrandsson, Háteigsveg 28.
3. maí 1959 — Alþýðublaðið