Alþýðublaðið - 02.10.1959, Blaðsíða 4

Útgefandi Aipyðuflokkurlnn. — Framkvæmdastjon. ingoiiui Knsxjánsson.
Ritstjórar. Benedikt Gröndal, Gísli J. Ástþórsson og Helgi Sæmundsson
<áb.). — Fulltrúi ritstjómar: Sigvaldi Hjálmarsson. — Fréttastjóri: BjÖrg-
▼in Guðmundsson. — Símar: 14 900 — 14 901 — 14 902 — 14 903. Auglýa-
ingasími 14 90G Aðsetur: Alþýðuhúsið. — Prentsmiðja Alþýðublaðsina,
Hverfisgata 8—10
Grjótkast úr glerhúsi
ÞJÓÐVILJINN er kominn í kosningaskap.
Hann tilkynnir í gær, að Alþýðuflokkurinn vilji
gengislækkun, en tilefni þeirrar ályktunar er ræða
sem Gylfi Þ. Gíslason hélt nýlega á aðalfundi Verzl
unarráðs íslands. Meginatriði hennar voru þau tvö
að stefna beri að -afnámi uppbótakerfisins og inn-
flutningshaftanna.
Naumast þarf að fjölyrða um galla uppbóta-
kerfisins. Þeir ættu að liggja öllum í augum uppi.
Fáum getur til hugar komið, að uppbótakerfið sé
til frambúðar. Gylfi Þ. Gíslason ræddi þessi við-
horf og gerði grein fyrir staðreyndum. Afstaða Þjóð
viljans er hins vegar ekkert annað en frumhlaup.
Kenningin um afnám innflutningshaftanna þarf
heldur engum að koma á óvart. Nágrannaþióðir 1
okkar eru búnar að afnema slík höft að mestu |
leyti, Það á til dæmis við um Norðurlandaþjóð- |
irnar, sem jafnaðarmenn stjórna. Innflutningshöft 1
in hafa aldrei verið og geta heldur ekki orðið 1
stefnumál jafnaðarmanna. Til þeirra var gripið af 1
illri nauðsyn á sínum tíma. Þess vegna er í senn 1
tímabært og eðlilegt að ræða um afnám innflutn- 1
ingshaftanna.
Og Þjóðviljinn ætti að fara varlega í að 1
stimpla allar hugmyndir um breytingar á efna- I
hagsmálunum sem hneykslanlega gengislækkun I
arviðleitni. íslendingar hafa sannarlega komizt |
í kynni við géngislækkun, þó að kommúnistar |
væru aðilar að stjórn landsins. Efnahagsráðsíaf- 1
anir fyrrverandi ríkisstjórnar einkenndust mjög
af •gengislækkun, þó að Lúðvík Jósepsson og
Hannibal Valdimarsson ættu sæti í henni. Al-
þýðubandalagið er þess vegna enginn skjólgarð-
ur gegn gengislækkun. Þvert á móti. Stefna þess
í efnahagsmálum er yfirleitt af gengislækkunar-
ættinni. Málílutningur Þjóðviljans er því ekk-
ert annað en grjótkast úr glerhúsi.
Nauðsyn þess að endurskoða efnahagsmálin 1
og koma þeim í framtíðarhorf ætti satt að segja að I
vera óumdeilanleg. Alþýðuflokkurinn verður ekki |
með neinni sanngirni sakaður um tortryggnislega |
undirhyggju, þó að hann komi ekki þeirri endur- S
skoðun í kring íyrir kosningar. Ríkisstjórn hans er 1
minnihlutastjórn. Lausn efnahagsmálanna hlýtur |
að koma í verkahring meirihluta á næsta aíþingi, |
hver sem hann verður. Alþýðuflpkkuirinn þolir líka 1
mætavel samanburð við Alþýðubandalagið, þegar |
efnahagsmálin eru á dagskrá. Hann hefur markaða |
stefnu í þeim málum. En hvað um Alþýðubandalag I
ið? í því sambandi er ekki nóg að spyrja Þjóðvilj |
ann. Framsóknarflokkurinn ætti víst að svara fyr- |
ir barnið. I
Nú þegar ég hef flutt verzlun mína frá Sjónarhóli, vil
ég bakka öllum viðskiptavinum verzlunarinnar þar við-
skiptin Þau tæpu 9 ár, sem verzlunin starfaði þar. Yin-
samlegri samskipti viðskiptavina við verzlunarmann
held ég að geti vart. Þá vil ég ekki láta hjá líða, að
þakka öllum barnahópnum, sem daglega kom í verzl-
unina og ætíð var svo einlægur, prúður’, en þó glaður.
Aldrei þurfti sð hasta á neitt barn. Kann bar heimilum
sínum fngurt vitni og mun reynast Hafnarfirði fram-
tíðarinnar styrkur stofn.
HÓLSBÚÐ, Jón Ó. Elíasson.
U I i@
ENDA ÞÓTT sykurneyzlan í
heiminum fari sívaxandi og
verð á sykri lækki, aukast um-
frambirgðir af sykri stöðugt,
segir í skýrslu Matvæla- ög
landbúnaðarstofnunar Samein-
uðu þjóðanna (FAO).
í síðasta hefti af Bulletin of
Agricultaral Economics and
Statistics, sem kemur út mán-
aðarlega, segir, að sykurfram-
leiðslan 1958—’59 sé alls 48.8
milljón tonn. Er hún þannig
9.5 af hundraði hærri en árið
áður og 50 af hundraði meiri
en meðalársframleiðslan á
tímabilinu frá 1948—’49 til
1952—’53. Þessar tölur taka og
til sykurframleiðslunnar í
Austur-Evrópu, Sovétríkjanna
og Kína.
ÖLL SYKUKNEYZLAN
44 MILLJÓN TONN.
Á síðasta áratugi hefur syk-
urneyzlan aukizt um 5 af hundr
aði árlega, en þessi aukning
hefur eigi að síður verið minni
en aukning framleiðslunnar.
Öll sykurneyzla heimsins er
talin vera 44 milljón tonn eða
1.8 milljón tonni meiri en árið
1957. Það kemur fram í skýrslu
FAO, að umframbirgðir af
sykri eru nú um 15 millj. tonn.
Það er um þriðjungi meira en
árið 1957—’58.
LÆKKANDI VERÐ.
Eftir allsnarpa verðhækkun
árið 1956 hefur verð á sykri
farið sílækkandi á heimsmark-
aðnum. I júní í ár var sykur
frá Kúbu fyrir 2.8 cent pundið,
en 3.5 cent í fyrra. Verðið á
sykri fyrstu tvær vikurnar í
júlí sýndi, að enn er verðið að
lækka.
Skýrslan sýnir fram á, að
framleiðsluaukningin á fyrst
og fremst rætur að rekja til
hagstæðra veðurskilyrða og
stórbættra framleiðsluhátta.
MEST Á ÍSLANDI.
í skýrslunni er nánar rætt
um sykurneyzluna í heimin-
um, og kemur þar fram, að árið
ALÞÝÐUBLAÐINU hefur
borizt eftirfarandi frá lögreglu
stjóranum á Keflavíkurflug-
velli:
Vegna yfirlýsingar flugmála-
stjóra, er síðastliðið laugardags
kvöld var lesin í útvarp og birt
í blöðum á sunnudag, óska ég
að taka fram:
í bókun þeirri, er flugmála-
stjóri vísar til hjá flugmála-
stjórn og lýsir hinum alvarlegu
atburðum við stóra flugskýlið á
Keflavíkurflugvelli 6. þ. m.,
segir, að svipað atvik hafi kom
iið þar fyrir flugvirkja flug-
málastjórnar.
Hér skal þess getið, að um
kl. 4.00 sunnudagsnóttina 6. þ.
m. hringdi Sigurur Erlendsson
flugvélavirkjameistari á lög-
regluÞjón nr. 3 og greindi hon-
um svo frá, að þá nótt áður
hefði hann (Sigurður) verið
stöðvaður af vopnuðum -her-
verði við nefnt flugskýli er
hann var þar við skyldustörf.
Lögreglumaðurinn, er þá stund
ina var einn í flugvallarhliðinu,
bað Sigurð að gefa skýrsiu dag
1957 voru íslendingar mestu
sykurneytendur í heimi með
61 kíló á hvert mannsbarn.
Danir voru næstir með 59 kíló
á mann, en meðal annarra þjóða
sem mikið nota sykur, eru Bret-
ar (56 kg.), Ástralíumenn (53),
Ný-Sjálendingar (52), Sviss-
lendingar (51). í Bandaríkjun-
um er árleg neyzla á mann 46
kíló og í Kanada 44 kíló.
í Austur-Evrópu voru Tékk-
ar hæstir með 37 kíló á mann,
en í Sovétríkjunum var árleg
sykurneyzla á mann árið 1957
25 kíló. Sykurneyzlan er minnst
í Asíu og á öðrum vanþróuðum
svæðum í heiminum.
inn eftir í skrifstofu embættis-
ins um atvik þetta. Lögreglu-
maður þessi greindi liðþjálfa,
er þessa nótt var fyrir vakt her
lögreglunnar, frá atviki þessu.
Eftir umrædda helgi kom
Sigurður og gaf skýrslu fyrir
dómi um atvik þetta.
Þess ska] getið, að Sigurður
var aldrei beittur því ofbeldi,
er hinir tveir flugmálastjórn-
arstarfsmenn máttu Þola.
I gærdag hefur lögreglumað-
ur þessi nú skýrt svo frá, að
nefndur Sigurður hafi í iok sam
talsins sagt honum óljóslega
frá. að tveir starfsmenn flug-
málastjórnar hefðu verið beitt-
ir harðræði við greint flug-
skýl, en eigi gat Sigurður þá, að
sögn lögregluþjónsins, greint
honum frá hverjir það hefðu
verið.
Lögreglumaður þessi færði
tilkynningar þessar eigi til þók
ar né heldur greindi hanu vfir-
mönnum sínum frá þessu fyrr
en í gærdag.
Er atburður þessi gerðist var
Framhald á 11. síðu.
H a n n es
ýV Um merkilegí íslenzkt
rit.
ýý Úíbreiddasta riíið —
kaupéndur aklrei
rukkaoir.
Nær eingöngu keypt í
sveitum og kaupíún-
um.
ýV Ritstjórinn hálf níræð-
ur.
í DAG vil ég ræða svolítið um
merkilefít rit. Halldóra Bjarna-
dóttir ritstjóri, sem nú situr á
Blönduósi rúmlega níræð, enn
teinrétt og tíguleg, ung í anda
og bjartsýn um framtíð þjóðar-
innar, en stendur samt föstum
fótum í fortíðinni, hefur gefið
út ársritið Hlín, fyrir konur —
fyrst og fremst, í fjörutíu og eitt
ár. Upplag ritsins er um sex þús-
und, þar af eru borgandi og
kaupendur um fjögur þúsund
eða meira. Ilún hefur aldrei sent
innheimtu fyrir áskriftargjald-
inu, en samt borgast Hlín prýði-
lega.
HLÍN var stofnað 1917. Þá
kostaði árgangurinn eina krónu.
horn i n u
Margt hefur breytzt síðanogekki
síst verðgilai peninganna — og
riú kostar Hlín tuttugu krónur.
Ritið er tíu arkir að stærð, eða
rúmlega það, og er Hlín því
langódýrasta rit, sem gefið er
út á íslandi — og hefur raunar
alltaf verið. — Hlín hefur þá
sérstöðu, að útbreiðsla ritsins er
nær öll utan Reykjavíkur. í sum
um hreppum landsins er það
keypt svo að segja á hverju he'im
ili. Hér eru kaupendurnir sára-
fáir.
STEFNUSKRÁ HLÍNAR hef-
ur alltaf verið, að vinna að þjóð-
legum málefnum fyrir heimilin
í landinu. Það hefur birt mikinn
fjölda greina um heimilisiðnað,
enda hefur baráttan fyrir heim-
iiisiðnaðinum verið ævstarf Hail
dóru Bjarnadóttur. Ennfremur
greinar um upeldismál, garð-
yrkju og heilbrigðishætti. Þetta
hafa verið aðalmálin, en fátt hef
ur Hlín verið óviðkomandi. Hún
hefur látið sig fjölda mörg mál,
sem mega verða heimilinum í
landinu til prýði, mikið skipta.
HIN SÍÐARI ÁR hefur ritið
birt fjölda greina um merkar ís-
lenzkar konur og er þar að finna
geysimikinn fróðleik, — sem
hvergi er annars staðar að íá á
prenti um störf og lífsviðhorf
íslenzkra kvenna. — Haía nair
allar þessar greinar verið vel
ritaðar og í raun og veru vorið
skemmtilestur fyrir fróðleiks-
fúsa menn sem unna íslenzkum
fræðum. — Hlín varð fertug í
fyrra og það láðist að geta af-
mælisins, sem vert var.
NÚ ER FERTUGASTA og
fyrsta hefti komið út. Til þess
að lesendur mínir sjái livers
konar efni Hlín birtir skal é.g hér
geta efnisins: — Konan, eítir
Þorbjörn á Geitarskarði. Grein-
ar um átta merkar konur: Tvær
greinar um uppeldis- og fræðslu
mál. Tvær greinar um garð-
yrkju. Tvær greinar um heimil-
isiðnað Fjórtán greinar og frá-
sagnir um mjög fjölbreytilegt
efni.
HÉR í Reykjavík fæst Hlín í
Karlmannahattabúðinni í Thom-
senssundi. Þar fást eldri árgagn-
ar fyrir nokkrar krónur. Verðið
er svo lágt og efnið svo gott, að
bókamenn og fróðlekisleitend-
ur ættu að nota tækifærið. Ekki
held ég að hægt sé nú orðið að
fá Hlín í heild, öll fjörutíu árin,
en mjög marga árganga er hægt
að fá. Og það verður enginn
svikinn á því lestrarefni, sem
hann fær í þessu merka ársriti.
ÉG VIL hvetja reykvískar
i konur sérstaklega til þess að ger
ast áskrifendur að Hlín. í ritinu
eignast þær góðan og kærkom-
inn vinn. Og gjaldið, 20 krónur
á ári, er svo lágt nú á tímum að
telja verður að ritið sé fremur
gefið en selt.
Hannes á horninu.
4 2. okt. 1959
Alþýðublaðið