Alþýðublaðið - 11.10.1959, Qupperneq 6

óperunni.“ Þetta var áður
en Rudolf Bing, forstjóri
Metropolitan, rak hina guð
dómlegu Callas. Enginn
skildi hvers vegna Callas-
fjölskyldan var sjálfri sér
svo sundurþykk og margir
héldu að hér væri leikinn
grískur harmleikur í nú-
tímaútgáfu, þar sem hatur
er höfuðuppistaðan.
Síðustu viðburðirnir í i|fi
Maríu Callas eru betur
þekktir en flest annað þess-
ar síðustu vikur, en Eveng-
íla Callas hefur líka verið í
sviðsljósunum.. Það hófst í
vor þegar bandarískur út-
varpsmaður bað frú Callas
að koma að hljóðnemanum
ásamt Jolie Gabor, móður
hinna fögru Gabor-systra
(Zsa Zsa, Eva og Magda)
og áttu þær mæðurnar að
tákna hina hamingjusömu
móður og hina óhamingju-
sömu.
Jolie Gabor var létt-í máli
er viðtalið hófst og sagði m.
a.: „Ég vil byrja á því að
benda á, að ég er eiginlega
ekkert hrifin af að vera sett
á bekk með öðrum mæðr-
um. Mér finnst ég eldast svo
við það og eiginlega varð
ég móðir fyrir óheppni.
Kannski var það alls ekki
óheppni, því í dag er ég ham
ingjusamasta móðir heims-
ins. Dæturnar mínar þrjár
vilja allt fyrir mig gera.“
Gegnt hinni fögru frú
Gabor með platínuhárið í
hvítum kjól sat frú Evang-
elía í svörtum kjól. Hún var
spurð hvar hún byggi. „Ég
bý hjá grískum vinum mín-
um, sem ég þekki frá
Aþenu. Zarras-f jölskyldan
hefur blátt áfram tekið mig
að sér.“
,,Er það satt að þér hafið
reynt að koma í veg fyrir
hjónaband dóttur yður og
Meneghini og er það ástæð-
an fyrir óvináttu ykkar
mæðgnanna?“
Frú Evangelía svaraði ró-
lega: „Það er ekki rétt.
María fór til ítalíu tvsim
árum áður en hún giftist
Meneghini, sem er ákaf-
lega elskulegur maður og
hefur skrifað mér falleg
bréf. Ég var ekki boðin í
brúðkaup þeirra, en þau
sendu mér skeyti á brúð-
kaupsdaginn."
MYNDIN til hægri er af Maríu Callas, söngkonunni dæmalausu, sem lét móður sína
lifa við sárust fátækt meðan hún sjálf velti sér upp úr gullinu. Á myndinni fyrir
ofan sést móðir Callas, þar sem hún afgreiðir í gimsteinaverzlun móður Gabor-
systianna. Og myndin hér að ofan er af hamingjusömustu móður í heimi, Jolie
Gabor ásamt hinum fögru og frægu dætrum sínum. Það var hún, sem sá aumur á
móður Maríu Callas og útvegaði henni atvinnu í verzlun sinni.
„Af hverju eruð þér óham
ingjusamar?“
„Af því að dætur mínar
vilja ekkert með mig hafa
og endurgjalda ekki ást
mína. Og mér þykir vænna
um Maríu en Giacintu. AJl-
ar mæður elska yngstu dæt-
ur sínar mest og engin móð
ir getur borið illan hug til
barna sinna.“
,,Er það satt, að María
og Meneghini hafi boðið
yður uppihald og lífeyri í
Aþenu með því skilyrði að
þér kæmuð ekki framar til
Bandaríkjanna?"
Frú Callas fer að gráta.
„Það er satt, en þetta til-
boð er svívirðilegt. Ég var
bandarískur ríkisborgari
þegar María fæddist 1923 í
Brooklyn, en síðan missti ég
borgararéttinn af því að ég
var of lengi í burtu heima í
Grikklandi. Ég átti aldrei
fyrir farseðli til New York.“
„Hvernig hafið þér það
núna efnalegá?"
„Kjóllinn minn er gjöf
Zarras-hjónanna.“
Þegar hér var komið sam-
taiinu rauk frú Gabor upp
eins og hvirfilvindur. Hún
faðmaði Evangelíu að sér
og í viðurvist fjölda starfs-
manna og í augsýn banda-
rísku þjóðarinnar lýsti hún
yfir, að hér eftir þyrfti frú
Callas engu a_ð kvíða um
framtíðina. „Ég býð þér
vinnu í skartgripaverzlun-
inni minni. Þar getur þú lif
að af vinnu þinni og María
fær tækifæri til að verða
stolt af þér. Hún ætti að
skammast sín yfir hvernig
hún hefur farið með þig.
Slæm móðir er alltaf betri
en bezta dóttir hennar, og
ég ætla að sýna að Evang-
elía er góð móðir.“
Frú Callas tók tilboðinu
á stundinni, hún breytti af-
stöðu bandarísku þjóðarinn
ar í sinn garð í einu vet-
fangi. Fram til þessa höfðu
flestir álitið að hún lifði á
ættmennum sínum, en nú er
ljóst að svo er ekki. Callas-
fjölskyldan hefur ekkert
upp úr Maríu. Faðir hennar
býr í Harlem, systir hennar
Giacinta stundar nám í
Grikklandi og móðir hennar
ENGINN er meira undr-
andi yfir þeirri athygli, sem
hún hefur vakið undanfar-
ið en frú Evangelía Callas,
móðir hinnar heimsfrægu
Maríu Callas. Frú Evangelía
hefur ekki séð dóttur sína í
níu ár, en í fyrra ákvað hún
að hitta hana. En prímadonn
an neitaði að taka á móti
móður sinni og hin biíra
móðir fór rakleiðis til blaðs
eins í New Jersey og sagði:
„María vill ekki sjá mig.
Ég veit ekki hvers vegna.
Því miður hef ég ekki ráð á
að fara að hlusta á hana í
vinnur fyrir 50 dollara viku
launum í skartgripabúðinni.
Bandaríkjamenn sáu nú,
að Evengelía Callas var
feimin og særð kona. Hún
notaði ekki tækifærið til
þess að sverta dóttur sína
og hún segir að María þurfi
ekki að óttast útkomu ævi-
sögu sinnar. „María er
hrædd um að ég geri eitt-
hvað af mér, en ég mun
aldrei skrifa neitt illt um
Maríu.“
Nú afgreiðir Evangelía
Callas í skartgripaverzlun
Gaborfjölskyldunnar við
Madison Avenue. Hún er
vel klædd, en hendurnar
bera þess vitni að hún er
vön vinnu. Hún er ellileg
og aðspurð vildi hún ekkert
segja um óvináttu hennar
og Mariu. „María bjó hjá
mér þangað til hún var tutt
ugu ára. Ég hef ekki sært
hana með vilja.
Maðurinn minn og ég
skildum að borði og sæng
fyrir löngu, en við erurn
ekki löglega skilin. Hann
lofaði að borga mér 40 doll
FYRIR nokkru
ur bréf frá ungu
ingi, sem búsettui
gen í Noregi. H:
CVIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIllIMIfl
ara á viku, en hi
ekki greitt mér e;
Það mál fér senni
dómstól innan sk
Nú kerriur til kí
rísku innflutniní
anna að ákveða
angelía Callas ge
ríkisborgararétt
hvort hún þar a
getur haldið áfrar
í skartgripaverzh
Madison Avenue,
eigu hinnár ham:
móður Jolie Gabi
FANGAE
FRUMSKÓGARINS
FRANS veit ekki, hvers
vegna í ósköpunum villi-
mennirnir láta svona" og
hvers vegna hann fær slíka
meðferð. Hvað skyldú þeir
ætla að gera við hann?
Hann heyrir, að Tom Sa-
bo mótmælir kröftuglega.
Hann reynir að koma þeim
í skilning um, að Frans hafi
bjargað lífi hans, en ekkert
gagnar. Að lokum fær Tom
hnefahögg í andli
ur aftur ó bak. F
leiddur til bústi
ingjans. Það er
legt, að eitthvac
g 11. okt. 1959 — Alþýðublaðið