Alþýðublaðið - 29.11.1959, Síða 11

Biiiiiiiiiiiiminiiiimiiiimiiiiiimmimigiminuiiiiiiuii
7. dagwr
imimmimmiiiimmmiiiiiimmimmmiiimiiiiiiiiiiv
teygði úr sér í rúminu og
drakk te sitt ánægð.
Cra'g og Tess voru í dag-
stofunni þegar hún kom nið-
ur, annað þeirra var að lesa
blöðin og hitt hræðri í hafra-
grautnum á eldavéiinni. Þau
hættu bæði við það sem þau
voru að gera til að bjóða henni
góðan daginn og spyrja hvern
ig hún hefði sofið um nóttina.
„Ég vona að þú hafir ekki
vaknað v!ð hávaðann í okk-
ur“, sagði Tess. „Við byrjum
alltaf að vinna við sólarupp-
komu, það er það versta við
að vera bóndi“.
' Carol fuilvissaði hana um
að hún hefði ekkert heyrt
fyrr en Rachel kom með teið.
„Ég skammast mín fvrir að
liggja svona lengi í rúminu,
þegar þið hafið svona mikið
að gera“, sagði hún. ,,Get ég
ekk! gert eitthvað til að fá dá-
litla uppreisn? Get ég ekki
ristað brauð eða eitthvað svo
! leiðis?“
„Þakka þér fyrir, það væri
gott“, kinkaði Tess kolli og
rétti henni hníf og langan
brauðhleif. „Skerðu helming
inn niður“, bætti hún vlð.
blik“.
Hún hafði ekki fyr.r sleppt
orðinu en þau komú inn. Rac
hel var með körfu fulla af
heit.um brúnum eggjum og
Símon hélt á fimm nýfæddum
kettlingum í fanginu og kött-
urinn á bænum kom á hæla
hans. Tess hrukkaði ennið þeg
ar hún sá þau.
„Ó, Símon, ekk' einu sinni
enn!“ sagði hún vonsvikin.
„Ég er hræddur um það“,
.... Spaiiö yður hlaup
ft milli «rgra veralama!
UÓKWÖL
ð ÖIWH
*W!
jSÍS - Austorstxæfe
svaraði hann brosandi og
setti loðna fjölskylduna við
ofninn. „Salome hefur ekki
vott af ábyrgðartilfinningu11.
. „Hverjum getum við gefið
þessa?“ sagði móðir hans.
„Ég þori ekki einu sinni að
minnast á kettlinga í þorpinu
meira. Salome þú ert fallin
kona og ég skammast mín fyr
ir þig“, bætti hún við og
horfði á stolta móðirina sem
malaði ánægjulega og lagðist
við hliðina á blindum afkom-
endum sínum.
„Já, eftir þessa kynningu,
þá góðan daginn, Carol“, sagði
Símon.
„Ég vona að þú hafir sofið
vel í svokallaðri friðsældinni
uppi í sveit“. bætti hann
stríðnislega við.
„Ég heyri að þú hafir ekki •
sofið vel“, svaraði Carol.
„Það gekk allt vel“, sagði
hann meðan Tess setti hafra-
graut á diskana. „Þú mátt til
með að koma eftir matinn og
heilsa upp á nöfnu þína!..
„Þú hefur þó ekki skírt
kálf eftir mér“.
„Jú, svona er að vera fræg“,
sagði hann og reyndi að vera
alvarlegur.
„Þið verðið að flýta ykkur“,
sagði Rachel“, því ég ætla að
fara með Carol með að kaupa
fisk“.
„Veslings stúlkan"! sagði
Craig með meðaumkvun.
„Talaðu við mig áður en þú
ferð, elskan“, sagði Tess. „Það
er svo margt annað sem ég
vil fá. Og Rachel viltu hringja
til Forresters fyrir mig þegar
þú ert búin að borða og líka
til Wests og Lady Daubenay
og vita hvort þau vilja koma í
sherry boð á þriðjudaginn? Er
McKennas komin heim?“
Síman sagði að þau væru
enn í Austurríki.
„Þau eru svei mér heppin“,
sagði Rachel. „Þau ætluðu
langt upp í fjöllin. Hefur þú
einhvern tímann verið á skíð-
um, Carol?“ Carol kvaðst oft
hafa verið í Sviss og einnig
farið- í skíðaferðir í heima-
landi sínu.
„Það er gaman“, sagði
Craig.“ Mannstu hvemig þér
gekk á skíðum í brúðkaups-
ferðalaginu okkar, Tess?“
„Hvort ég man það“, sagði
hún með mikilli áherzlu. „Ég
var að kafna í skafli meðan
við lá að þú. kafnaðir úr hlátri
og austurrískur greifi dró
mig upp á hælunum!“
„Ah — er það — á hælun-
um?“ sagði maður hennar
þurrlega. „Þá svíkur minnið
mig illilega“.
„Ekki svo fljótt sem óskað
var“, svaraði kona hans en
Carol fannst hún svo fátæk
þegar hún sá hvernig þau
brostu hvort til annars — svo
fátæk að lifa ástlausu lífi.
5.
„Rachel, mundirðu eftir síg
arsettunum? Ertu viss um að
við eigum nægilega marga
stóla?“ heyrðist Tess kalla of-
an af annarri hæð nokkrum
kvöldum seinna. „Ef þú ert
tilbúin geturðu kannske farið
fram í eldhús og aðgætt hvort
allt er í lagi“, sagði hún um
leið og hún kom út af bað-
inu.
„Allt er í lagi“, svaraði dótt
ir hennar. „Á ég að láta pyls-
urnar yfir?“
„Ekki enn. Hvað er klukk-
an? Tíu mínútur eftir? Al-
máttugur! Já, þá skaltu gera
það, en hafðu lítinn straum á
hellunni. Eru pabbi eða Sím-
on til?“
„Ég er til“, heyrðist rödd
þess síðarnefnda að baki henn
ar og Tess kipptist við þegar
hann tók utan um hana og
sveiflaði henni í hring.
„Símon, hagaðu þér vel“,
bað hún þegar hann hhallaði
sér fram og kyssti hana.
„Það er svo góð lykt af
þér“, sagði hann ísmeygileg-
ur og lét hana niður.
„Snautaðu burt óþekktin
þín. Farðu og líttu eftir að
Rachel láti ekki pylsurnar
springa. Og finndu svo ein-
hverja afsökun ef einhver
skyldi koma áður en ég er
til“.
En þegar gestirnir loks
komu stóð Tess, klædd í dökk
bláan silkikjóli við hlið hinna
fjölskyldumeðlimanna í for-
stofunni.
„Hann er* fjögurra ára“,
sagði hún brosandi þegar Car
ol sagði henni, hvað henni
findist kjólinn fallegur“.
„Þetta er forngripur sem tek
inn er fram á stórhátíðum og
við mikil tækifæri.
Carol var sjálf í vínrauðum
tjullkjól, glæsileg fram í 'fiög
urbrodda og eina skraut henn
ar var stór demantsnál. Sím-
an sá nálina og honum féll-
ust hendur, en hann hafði
ekki tíma til að hugsa um það
því alltaf komu nýir og nýir
gestir.
Eftir fáein augnablik var ös
af fólki komin { forsalinn á
Pilgrims Row, það var elsku-
legt fólk, sem heilsaði Carol
hlýlega og sagði að það gleddi
bað að kynnast henni. Elsku-
legt fólk að henni fannst en
ekki sérlega spennandi. En
hún skinti um skoðun begar
Ladv Daubenay kom inn í
fvlgd með manni, sem leit
strax fast f augu hennar. Mað
urinn var hávaxinn, þó hann
væri ekki jafn hár og Símon,
með hár og augu sem voru
myrk sem nóttin. Hann var
ekki beint fallegur. andlit'ð
var næstum of karlmannlegt,
en bað var andlit sem maður
veitti eftirtekt.
Hún fann töfrana sem
streymud frá honum meðan
hann hélt hendi hennar í
sinni begar þau voru kvnnt.
„Þetta“, hvíslaði hann“
verðum við að halda hátíð-
legt“.
Röddin verkaði æsandi á
hana. Hún dró andann djúpt
eins os hún hefði verið lensi
í kafi. Hún brosti og tók við
„Nicky er búín að borða — tMMMMmmmwmwiwmmMUMMMMMMMMMMiMMVii
hún fer í skólann klukkan
átta, en hin koma eftir augna
1
JRO B • Kjiwbtj O II c
* = * neSsaBr0 • * e
„.■rinBii ■[„„iim - - -----im—r ~ " *f * " TMB ■ B • flngfa ■ ■ ■ IfflB ° - ■ W|
___10 • 'fiiS* • • -uíuu ° • * EE&H • • ‘IHI8 8 w • • 40M* •« «1 • ■ ■ m
ÞRJÁR NÝJAR BÓKAFORLAGSBÆMJR
LfÓD M LAUSliM DSAOHUSINN FS.0GIÐ YFIR
FLÆÐAMÁLI
eftir
ÁRMANN DALMANNSSON
HÖFUNDUR þessarar nýju
Ijóðataókar er þjóðkunnur for-
göngumaður í skógrækt og
íþróttamálum. En hann hefur,
eins og margir aðrir íslend-
ingar, farið dult með hag-
mælsku sína, og er þetta fyrsta
Ijóðabók hans.
I bókinni eru 73 Ijóð.
173 bís. Verð kr. 120,00.
eftir
HAFSTEIN
SIGURBJARNARSON
ÞESSI nýja skáldsaga Haf-
steins er ekki síður spennandi
en fyrri bók hans „Kjördóttir-
in á Bjarnarlæk“. Höfundur
kann þá list að halda athygli
lesandans allt frá fyrstu síðum
til loka.
223 bls. Verð kr. 130.00.
eftir
ÁRMANN KR. EINARSSON
ÁRMANN er tvímælalaust vin-
sælasti unglingabókahöfundur
hérlend's, og eru bækur hans
jafnframt að ná mikilli út-
breiðslu erlendis.
Þetta er 7. Árna-bókin.
192 bls. Verð kr. 58,00. .
fm BÓKAFORLAG ODDS BJÖRTSSSONAR
SiH
SÍÍiiÍÍiSiiSiiiiIÍiilil
„Ein hin fyllsfa
og merkllegasfa
mannfýsing í
íslenzkum
bokmenntum"
Þegar hið mikla bréfa-
safn Matthíasar Jochums-
sonar var út gefið á
hundrað ára afmælihans
1935 vantaði bréfin til
Hannesar Hafsteins; þau
höfðu ekki komið í leit-
irnar.
Það hafði þó komið
fram með ýmsu móti að
þeir voru vinir, og að
hvor þeirra mat hinn
meir en flesta aðra sam-
tíðarmenn, eða alla.
“ ☆ “
Þessi bréf, sem nú
hafa fundizt, verða fyrir
okkur og næstu kynslóð-
ir að ófegruðum augna-
bliksmyndum úr hugs-
analífi skáldsins — og
samanlögð eru þau ein
hin fyllsta og merkileg-
asta mannlýsing í íslenzk-
um bókmenntum.
t
— ☆ —
Víst er að allur bókfus
almenningur á íslandi
mun lesa þessi bréf, og
að þau verða lengi lesin
— jafnlengi og menn
vilja eitthvað vita um
þessa tvo af dásamleg-
ustu mönnum, sem ísland
hefur alið, Matthías Joc-
humsson og Hannes Haf-
stein.
Ll
- ☆ “ •
Kristján Albertsson hef
ur byggt brú á milli bréf-
anna, tengt þau saman í
tíma og rúmi með skýr-
ingum og skemmtilegum
frásögnum og á þar með
sinn þátt í að gera þau
að lifandi og hrífandi
sagnfræði.
ísafold
Alþýðublaðið — 29. nóv. 1959 JJ,