Skírnir

Årgang

Skírnir - 01.01.1860, Side 80

Skírnir - 01.01.1860, Side 80
82 FRÉTTIR. Frakkland. IV. RÓMVERSKAR þJÓÐlR. Frá Frökkum. F rakkar gengu á þíng 7. febrúar. Keisarinn helgabi sjálfr þíngib aí) vanda, og flutti erindi. Í*ræíiu sinni gat keisarinn nálega ein- úngis mála sinna og viiskipta' viö önnur lönd, og eigi drap hann á mei einu orbi, ab hann mundi leggja né eitt frumvarp fram á þíngi. A þeim dögum óttuiust menn ófriiinn. NýársræÍa keisar- ans var öllum í fersku minni, hún steyptist, sem fálki yfir rjúpu, niiir yfir múginn og margmennii) í heimsálfu vorri; allir skelfdust og enginn hlutr var óttalauss, þai) rann kalt vatn milli skinns og hörunds á kaupmönnunum, svo ai) enginn þorbi almennilega ai) kaupa eí)r selja, en hermönnunum reis hugr vií) og á þá kom víga- skjálfti. Hin fáu ori) Napóleons höfiiu kostaö menn margar milj- ónir og þó enn fleiri ónæbisstundir. Allr landslýbr vildi frib hafa. Frakkar voru farnir ab græba á tá og fíngri síban Napóleon hafbi sagt þeim, ab „keisaradæmib væri fribr”; þeir vildu nú njóta fribar og búsældar og þá langabi til ab næla enn meira og færa lengra út kvíarnar; fyrir því spurbu menn sjálfa sig og abra: „ætli þab verbi nú ófribr? ab vísu lét keisarinn ófriblega nýársdag, en hvab er þá orbib af fribarbobskap hans, hvar er fribarpostulinn” ? Allra augu vonubu til Napóleons, og allir væntu nú ab fá ab heyra af hans munni vissu sína um frib ebr ófrib, þá er hann nú birti þíng- mönnum huga sinn. Kotúnginn fór á kreik til ab heyra, hvort sonr hans yrbi bobabr út í leibangr til Ítalíu; verkmennirnir vildu vita, hvort verkstjórarnar þyrbi ab taka dagkaupamenn, í þeirri von ab geta selt ibnabarvöru sína og handaverk þeirra; peníngamennirnir tyltu sér á tá til þess ab verba vísir, hvort þeim væri óhætt ab rábast í nokkur fyrirtæki; kaupmennirnir spertu eyrun, því hvorr vildi nú verba öbrum fróbari um allt þab, er hann skyldi varast ebr girnast í kaupum og sölum; stjórnvitríngarnir lögbu vib hlust- irnar, og slægvitrir stjórnbragbarefar skygndust um, gaumgæfbu hvert orb í ræbu Napóleons og veltu því fyrir sér í krók og kríng.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150

x

Skírnir

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.