Alþýðublaðið - 04.12.1959, Qupperneq 6

Alþýðublaðið - 04.12.1959, Qupperneq 6
OFFITA átti sök á falli Napóleons, skrifar enski læknirinn James Kemble í bók sinni „Hinn ódauðlegi Napóleon", sem nýkomin er út í London. Þegar Napóleon stóð á hátindi veldis síns, veiktist hann og fór að fitna, og við könnun á heimildum um keisarann kemst Kemble að þeirri niðurstöðu, að hann hafi þjáðst af Frölichs syn- drom, það er að segja, skemmdum á heiladinglin- um, sem orsakar offitu og dregur úr gáfum. Um fertugsaldur var hmn eldhuga herforingi horfinn, en í stað hans kominn feit- ur, syfjulegur og latur mað- ur. Sjúkdómurinn gerði fyrst vart við sig efiir Rúss- landsförina og í crastunni við Waterloo var augljóst, að Napóleon var aðeins skuggi af sjálfum sér. f .. FJÖRUTÍU arabiskir sheikar fengu skemmtileg bréf í pósti sínum í haust. Það var mynd af ungri, dökkeygri stúlku, ákveð- inni á svip. Þetta var nýj- asta uppátæki Farúks, fyrr- um Egyptalandskonungs, og vonast hann til að sheikarn- ir láti ekki lengi bíða að gera giftingartilboð. En Ferial dóttir hans læt- ur sér fátt um finnast um uppátæki föður síns, og þeg ar hann kom til Lausanne fyrir skömmu að halda upp á 21 árs afmæli hennar, trúði hún honum fyrir miklu leyndarmáli, sem kom hinum forna konungi í versta skap. Hún er búin að fá sér vinnu. Enda þótt hún megi eiga von á að Fa- rúk gefi henni álilega upp- hæð sér til framfærslu í framtíðinni, getur hún ekki lifað án þess að vinna. Hún vildi fyrst verða læknir, en faðir hennar neitaði alger- lega að taka það í mái. Þá gerði hún sér lítið fyrir og lærði ‘ hraðritun, cn sam- kvæmt kenningum Farúks getur prinséssa ekki unnið fyrir aðra. Þá réði hún sig sem kennara í Lausanne. En Farúk veit að eftir því sem Ferial verður sjálfstæðari, þeim mun erfiðara verður að fá hana til að giftast ara- biskum furstum. ☆ ■fá- JÆJA, sagði frú Han- sen við afgreiðslustúlk- una í skóverzluninni. — Það getur vel verið að þetta sé tízkuliturinn, en hafið þér ekki einhvern lit, sem meið- ir minna? IlllllllllllllllllllilllClllllllllllillllllllllllllllllllllllllllllllllllIlllllllllllllliliiiliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiunii Ulllllllllllllllllllllllllllllliliiliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii, EITTHVAÐ FYRIR ALLA ?!! NÝJASTA NÝTT í tízkunni eru kjólar með hinu sígilda kínverska sniði. Þeir eru gerðir úr bómull og mynstrið prentað á. Á myndinni eru fjórar enskar sýningardöm- ur í þessum kjólum á sýningu í London. EINS og flestir muna er nýlokið „ungfrú heims“- keppninni í London. — í danska blaðinu Aktuelt gat fyrir skömmu að líta grein eftir Jónas nokkurn, sem ku vera einkaritari þeirra dönsku þar úti í Lundúna- borg a. m. k. á þessari sam komu. Hann fer þar mörg- um (og nokkuð fögrum) orðum um norrænu kepp- endurna, og gátum við ekki látið hjá líða að birta þess- ar myndir og svolítinn lir- drátt úr greininni. — Sannarlega var það til skammar að ég komst ekki til að hringja í gær og til- kynna úrslitin í ungfrú- kropp-keppninni. En þið hafði nú auðvitað heyrt það öllsömun Úrslitin urðu þau, að ungfrú Holland vann á lokasprettinum. Þegar þetta var útkljáð hafðist ég við á krá, þar sem ég neyddist til að gefa ungfrú Kóreu 10—■ 15 heita portvínssnapsa til þess að hugga hana. Hún fékk nefnilega lítils háttar taugaáfall, þegar einhver sorpblaðamaðurinn hélt því fram, að hún væri hjói- beinótt. Ég sagði henni, að hun skyldi ekki gráfa það . . . mér fyndust hnén á henni reglulega sæt. ... Miss Olsen, Danmörku, fékk fimrnta sætið. Það var ágætt, en eins og einhver starfsbróðirinn sagði, — ekki þungt á metunum, en við gátum ekki gert að því. Það var enginn, sem hélt því fram í upphafi, að við ættum^ að keppa í þunga- vigt. Á þessu sviði sigraði ungfrú Holland auðveld- lega. Ungfrú Rottschafter (en svo heitir hollenzka feg urðardrottningin) var auð- vitað ■— landi sínu trú -- sköpuð eins og Hollending- ur aftan frá ... og vatnið kom fram í munninn á hin- um göfugu, ensku herra- mönnum í dómarakróknum. Þetta var nú eitthvað ann- að en þeirra eigin frúr. . . . — Það var a. m. k. gleði- legt, að þegar sex daga und- anrásarkeppninni var lokið, voru ungfrú Svíþjóð og Nor egur alveg komnar út úr spilinu, þótt þær hefðu þá næstum látið af hendi ailt, sem þær höfðu utan á sér. Var það nokkur uppreisn fyrir okkur eftir ósigurinn í landsleiknum í sumar, þeg ar Svíar unnu með 6:0. UNGFRÚ ÍSLAND átti Iengi talsverða von, en hafði því miður gleymt að greiða sér, áður en hún fór að heim an. Greiðan varð eftir heima í Reykjavík, og hún vildi auðvitað ekki, eins og allt er í pottinn búið, fá lánaða greiðu hjá Bretum. Hún helt ist loks úr lestinni og lík- lega fær hún neikvæðan vitnisburð í íslenzkum hand ritum eða drápu: „Seigt sejled Sigrid mod Syden at sejre i yppig lárdyst. Hörte I, frænder, lyden, da Sigrid Sveinsdottir gied i spagaten.“ (Af aðskiljanlegum ástæð um sjáum við okkur ekki fært að snúa þessu yfir á móðurmálið.) Hvað viðkemur Kirstinu okkar, er aðeins að segja, að hún fékk 500 kr. Það má segja, að það sé ekki svo mikið, en vonandi nægðiþað vísu, en annars er ur saga. Álitið er, fegurðarkeppnin, tekur þátt í, verði inu, þar sem hún i heyja fegurðareir sjálfa „Miss Mánas 1. Ungfrú Holland — sigraði að síðusíu. 2. Samt sem áður — mjög snotur. 3. Ungfrú ísland — úr sögunni. 4. Enginn hugsar um hr. glæsimenni. fyrir ferðakostnaðinum til baka. í dag er hún í flesk- og eggjagildihjá MacMillan forsætisráðherra í Downing Street. . . . Og að því loknu er ballið búið. En heimurinn stendur hinni nýkjörnu: „ungfrú jarðarkringlu" opinn. Það hefur hann alltaf gert að verður birtubard tíma. Corina Ro hefur þó talsveri möguleika á mán því er þeir segj; verður það á Ven þarlendir koma réttu, viðurkennd mál. Persónulega h< UNDRA- HVOLFIÐ NÆSTA morgun virðist hið fræga svín ferðbúið. Vagn finnst þó enginn til þess að flytja dýrið á flug- völlinn, en fjarlægðin er ekki mikil og dr. Duchene álítur að þeir séu ekki of góðir til þess að teyma það sjálfir á ákvörðuni það virðist sem sé annað að gera. . er dálaglegt," seg „Ég er annars eng g 4. des. 1959 — Alþýðublaðið mm

x

Alþýðublaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.