Alþýðublaðið - 04.12.1959, Qupperneq 11

ll.
■iHiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiminiiiimmiiirniiiiiiiiiiiimiv
gæti verið ljósmóðir fyrir
grísina þína og kýrnar og
sem sækti handa þér inni-
skóna að loknu dagsverki“.
„Guð forði mér frá því!“.
skrapp út úr Símoni og Carol
hló hátt.
„Segðu nú ekki að þú viljir
einhverja, sem sé eins og
kliput úr tízkublaði?“
„Ég er ekki enn búinn að
hi.tta neina sem ég vil“, svar-
aði Símon letilega og sló ösk-
una af sígarettunni.
„Það er me ra en ég get þol-
að“, muldraði hún.
„Það er heldur engin á-
stæða til að þú gerir það“,
glotti hann.
Það var svo hlýlegt og þægi
lega í dagstofunni í Pilgrims
Row. Eldurinn á arninum
varpaði skuggum um herberg-
ið. Gluggatjöldin voru dreg-
in fyrir gluggana eins og til
að loka vinnuna úti, ekki að-
eins vinnuna heldur og allán
eirðarlausan heiminn fyrir ut-
an. Það var allt svo friðsælt,
dásamlegur friðarstaður fvrir
þá, sem voru þreyttir á lífinu
umhverfis bá og voru ánægð-
ir með að sitja og dreyma. En
það var enginn ákvörðunar-
staður fyrir þann sem.átti allt
lífið framundan, hugsaði Car-
ol. Það var ekki annað en
smá áningarstaður á veginum
þegar hiarta manns og hugur
heimtaði ævintýri og spennu.
Hún fór aítur að hugsa um
Vian. Það var ekki hægt að
hugsa sér hann þarna í
Símons stað. Hann var eins og
rekinn af kjarnorku, alltaf að
eltast við bað ófáanlega, eirð-
arlaust að eltast við eitt-
hvað. Skemmtilegur og æs-
andi maður en jafn hættuleg-
ur og allt sem æsandi var!
Hún varð að v'ðurkenna að
hún hafði meiri áhuga fyrir
honum en nokkrum öðrum
manni sem hún hafði kynnzt.
Símon sat í reykskýinu frá
sígarettunni sinni og horfði á
.... spaiiö yður Klaup
a núUimargraverakma!
OÓRUOÖt
(iöllUM
ÍSÍS) - Ausfcursfciæti
Carol. Það var jafn rólegt og
friðsælt og það frekast getur
verið hjá fólki sem situr sam-
an tvö ein.
Það var einmitt það, sem
Rachel sagði, þegar hún kom
skömmu se'nna inn.
„Marga ára hamingjusamt
og virðulegt hjónaband!“
sagði hún og brosti ertandi til
Carol. „Guð minn, en hvað ég
er þreytt!“ hélt hún glaðlega
áfram. „Það er svo sannarlega
erfitt að kenna dans uppi í
sveit. Ég finn fyrir öllum mín-
um tuttugu og einu ári!“
,.En ég hélt að þú værir
tvítug?“ sagði Carol og horfði
á hana. „Símon sagði . . .“
„Hann er bara að reyna að
gleyma þeirri leiðinlegu
skvldu að kauoa afmælisgjöf
hana mér!“ hló Rachel og
gretti sig framan í Símon.
„Það er í næstu viku!“
„Hún hlakkar til eins og
smábarn“, brosti Símon.
„Þetta var fallega gert af þér,
Carol“.
„Ég hlakka sjálf til“, svar-
aði hún. „Þú hefúr ekki hug-
mynd um hvað ég skal
skemmta mér vel við að tína
hálmstráin úr hárinu á þér!“
„O, ætli það verði skemmti-
legra en fyrir mig að traðka
á tánum á þér þegar ég dansa
við þig“, sagði hann og þau
hlógu bæði hjartanlega.
Rachel hljóp aftur inn til
að segja þeim að Vian kæmi
því aðeins með að hann fengi
að borga og ráða. „Hvað á ég
að segja?“ spurði hún.
Hann segist ekki koma með
annars“, bætti hún við og leit
biðjandi á Carol.
„Hann er eigingjarn og ráð-
ríkur“, svaraði Carol, .,svo þú
verður að skila kveðju til
gAWMMWWWtWWWWWMWWHMWWWtlWWWWHWWW

„Iiryllilegt“, sagði hann til
samþykkis.
„Sömuleiðis! Hvað segirðu
um að koma að skemmta þér
í London?“ lagði Carol til.
„Matur, leikhús og ball á
eftir. Hvað um það, ungfrú
Carew?“
„Það væri himneskt!“ Augu
Rachel tindruðu. „Þá rættust
all'r mínir draumar!“
„Þá er það ákveðið11, svar-
aði Carol. „Símon sér um smá
atriðin og útvegar einn mann
með“, sagði hún og brosti til
Símons. „Það tilheyrir þeirri
vafasömu skemmtun að vera
sterkara kynið!“
„Takk“, sagði hann. „Ég
þakka hrósið, en ekki hlut-
verkið! Hér vaxa engir ungir
menn á trjánum“.
„V!ð höfum Vian“, sagði
Rachel og leit af einu á annað.
„Skyldi hann vilja vera
með?“ hún lagði sig alla fram
til að vera eðlileg.
„Það kostar ekkert að
spyrja hann“, sagði Carol.
„Hringdu og gerðu það“.
„Finnst þér ég eiga að gera
það?“ Rachel hikaði ögn en
svo kinkaði hún kolli og fór
fram á gang.
© 8 it |f P Jt P II I henti öllum hinum afmælistertun-'
um — af því ég veit ekkert betra enj
—lagköku.
hans og segja að ég hafi gef-
ist upp eftir mikið basl“.
„Hann heldur að hann fái
allt sem hann vill“, muldraði
Rachél og hraðaði sér að sím-
anum.
„Hann fær það líka alltaf“,
sagði Símon rólega.
7.
í stað þess að bjóða þeim
út, eins og Carol hafði fyrst
ætlað sér, gaf hún Rachel nýj-
an samkvæmiskjól í afmælis-
gjöf. Rachel gre'p andann á
lofti af hrifningu þegar hún
tók pakkann upp að morgni
afmælisdagsins.
„Carol... þetta er alltof
mikið“, stamaði hún. „Hvern-
ig get ég þakkað þér fyrir?“
„Slepptu þakklætinu og að-
gættu hvort hann passar“,
var svarið sem hún fékk og
Rachel þaut inn á herbergi
sitt og kom út nokkrum mín-
útum síðar gjörbreytt kona.
Kjóllinn var miög fallegur,
lag eftir lag af svörtu chiffon
og tjull yf'r pilsinu sem
streymdi út frá grönnu mitt-
inu. Lítill jakki huldi berar
axilnar og allt þetta svarta,
sýndi það sem fegurst var við
Rachel, nefnilega fagra húð
hennar.
..És vona að bú hafir ekki
viliað hvítt tiull með rós-
rauðúm blúndum“, brosti
Carol. „Mér fannst þú ættir
að láta það bíða þangað til þú
gengur í barndóm!11
Rachel faðmaði hana að sér
og lvsti bví yfir að s;g hefði
alltaf drevmt um svartan
samkvæmiskj ól.
„Svart er einmitt minn lit-
ur“, lýsti hún hátt yfir og
snéri sér í hring. „Mér finnst
ég geta sigrað allan heiminn
í þessum kjól!“
Hún var svo falleg og barna
leg og svo hrifin af breyting-
unni á sjálfri sér að Carol
fannst það leitt að hún skyldi
ekki eiga sinn hjartans vin,
sem gat sagt henni allt það,
sem ung tuttugu og eins árs
stúlka þarf að heyra. Þó að
bróðir eða faðir vildu vel, var
það ekki það sama. En Rac-
hel virtist ekki sakna þess að
eiga ekki sinn Rómeó þegar
hún fór að taka upp hinar
gjafirnar. Tösku frá pabba
sínum, fallega forna gulleyrna
lokka frá Tess, litla gpli-
klukku frá Símon og púður-
dós frá Nicky — hún tók jafn
glöð við öllu og það hefðu
verið dýrmætir gimsteinar.
„Ég hef aldrei vitað annan
eins afmælisdag“, tautaði
hún meðan hún festi á sig
eyrnalokkana, hlustaði á
klukkuna og púðraði sitt litla
uppbretta nef. „Ég hef alltaf
heyrt að ell'n hefði sína gleði,
en hingað til hef ég ekki trú-
að því“, og svo kyssti hún þau
öll.
Það varð líka eftirtektar-
verður daaur. Fyrst gjafirnar,
svo uppáhaldsmatur Rachel,
steikt nýru og svo gjafir frá
fólkinu í þorninu. Það var
eins og allir vildu gleðja hina
vinsælu unpfrú Carew. Carol
og Rachel fóru til bæjarins
til að fá sér kaffi og verzla
og Rachel kevnti sér hlægi-
leaan lítinn hatt, en Carol sat
máttlaus af hlátri.
’Vian ætlaði að sækja þau
klukkan sex og Carol var ein- |
mitt til be«ar hún hevrði rödd
hans í anddvrinu. Hún fékk
hiartslátt og leit gagnrýnandi
í snegiHnn. Svolítið meiri
varalit? 'S'volítið meir' lit á
augnabrúnirnar? Sláin? Task
an? 0<f svo var hún reiðubú-
in. reiðubúin að taka því sem
kvöldið hefði að færa.
Þau biðu eftir henni þegar
hún kom niður. Vian. sem var
miög glæsilegur í klæðskera-
saumuðum smóking. stóð og
stríddi Raohel en hann elti
Carol rueð augunum þegar
hún gekk niður stigann. Það
sama gerði Símon en það var
Vian. sem sagði henni hve
falleg hún væri.
Og hún var ■ þess virði að
horfa á hana í þröngum, ostru
lituðum kjól, sem var nær því
óeðlilega glæsilegur í einfald-
leika sínum. Dökkt hárið lá í
þéttum bylgjum að höfðinu
og stór augu hennar ljómuðu
þegar hún brosti til hans.
Hún hafð: ætlað sér að sitja
við hlið Rachel í aftursætinu
en einhvern veginn vildi það
þannig til að þegar þau óku
af stað sat hún við hlið Vian
i framsætinu. Hún hugsaði
þurrlega að hann fengi nú
líka alltaf það sem hann vildi.
En hvað sem henni annars
fannst um hann, varð hún að
viðurkenna að hann ók mjög
vel. Það var e:ns og aflmik-
ill bíllinn flvgi undir höndum
hans og bað leið ekki á löngu
áður en þau sáu ljósin frá Lon
don.
Val Vian á veitingahúsi
sýndi vel alheimsborgaraleg-
an smekk hans. Rachel var
sem dáleidd þegar hún sá
búninga þjónanna, furðuleg-
an hrærigi'aut tungumála um-
hverfis sig og ekki sízt af
sígaunahlj ómsveitinni.
Hún valdi þá réttina sem
höfðu einkennilegust nöfnin
og Ijómaði af gleði þegar all-
ir drukku hennar skál í
kampavíninu, sem Vian bað
um mikið af.
„Getirðu ekki séð lífið
gegnum rósrauð gleraugu þeg
ar þú ert tuttugu og eins, get-
urðu það aldrei“, sagði hann
stríðnislega og bætti því við
að sá tími kæmi innan
skamms að kampavínið hjálp-
aði ekki lengur.
„Þú, þinn óforbetranlegi
gamli kaldhæðingur“, brosti
Rachel til hans en hún bætti
því ekki við að henni findist
hann mest aðlaðandi, glæsi-
Vetrarhjálpin. — Skrifstófan
er í Thorvaldsenstræti 6, —
húsakynnum Rauða Kross-
ins. Opið kl. 9—12 og 2—6.
Sími 10785. — Styðjið og
styrkið Vetrarhjálpina.
-o-
Kópavogsbúar. Líknarsjóðúr
Áslaugar Maack heldur
hjónadansleik laugardaginn
5. des. í Félagsheimilinu, til
styrktar hinum bágstöddu
— Bögglauppboð með haþp
drætti — Góð hljómsveit.
Miðasala á föstudag í Fé-
lagsheimilinu. —- Kvenfélag
Kópavogs.
-o-
Prentarakonur: Munið bazar-
inn á þriðjudaginn. Skilið
munum á mánudagskvöld í
félagsheimili prentara.
-o-
DAGSKRÁ N.-D. Alþingis,
fimmtudaginn 3. des. 1959,
að loknum fundi í samein-
uðu þingi: — Bráðabirgða-
breyting og framlengmg
nokkurra laga.
-o-
Frá Guðspekifélaginu: Rvík-
urstúkan heldur fund í
kvöld kl. 8,30 á venjulegum
stað. Sigvaldi Hjálmarsson
flytur erindi, er hann nefnir:
„Hin konunglega leið“.
-o-
Breiðfirðingafélagið heldur
félagsvist í Breiðfirðinga-
búð í kvöld (föstudag) kl.
8,30. Góð spilaverðlaun að
lokinni keppni.
-o-
SSScSSi&SífífS: 'K
;'”gx Millilandaflug:
Hrímfaxi fer til
Glasgow og K,-
kl. 08.30 í
Væntaiileg
| aftur til Rvk kl.
116.10 á morgun.
Gullfaxi fer til
toMS^tóoslo, Kmb. og
Hamborgar kl.
08.30 í fyrramálið. ■— Innan-
landsflug: í dag er áætlað að
fljúga til Akureyrar, Fagur-
hólsmýrar, Hólmavíkur, —
Hornafjarðar, ísafjarðar, —
Kirkjubæjarklausturs og Vest
mannaeyja. — Á morgun er
áætlað að fljúga til Akureyr-
ar, Blönduóss, Egilsstaða, —
Húsavíkur, Sauöárkroks og
Vestmannaeyja.
Loftleiðir h.f.:
Saga er væntanleg frá New
York kl. 7,15 í 'fyrramálið.
Fer til Glasgow og Amster-
dam kl. 8,45.
Skipaútgerð
ríkisins:
Hekla fer frá Rvk
á morgun austur
um land í hrnig-
ferð. Esja er á
Austfjörðum á
norðurleið. Herðubreið er á
Austfjörðum á suðurleið. ■—
Skjaldbreið fer frá Rvk á
morgun vestur um land til
Akureyrar. Þyrill er á Por-
lákshöfn. Skaftfellingur fer
frá Rvk í dag til Vestmanna-
eyja.
VIINJASAFN bæjarins. Safn
deildin Skúlatúni 2 er opin
daglega kl. 2—4. Árbæjar-
—6. Báðar saíndeildir eru
lokaðar á mánudögum..
LISTASAFN Einars Jónsson-
ar, Hnitbjörgum. er opið á
sunnudögum og miðviku-
dögum frá kl. 1.30—3,30.
safn opið daglega frá kl. 2
Alþýðublaðið — 4. des. 1959 11