Ármann á Alþingi - 01.01.1831, Blaðsíða 123
123
cb áfcfititttt veítttiv eingirttt fib tÆtfi $ab. Dð f
$efí?u tifííti er föt, fem f>ú »eijt; fit fattpbettbífitts
itt ttu n tfmum pveprtflit foo ittjefl ðt fteint fá*
tttfa foeitfibúntfiíttti, fem ei gétur t}ðVððff ótt
fovufðupa f)jó útíenjfum, fcm fíeffiv evu, ab ftaittt
fœr foo Iftib fent ecfevt fpviv tóotnnu ftna, fiof
tólg, uílu og fjet, ftaffi et ttema fteir rífari á
bobjfólum; í»of Iftt ffeiva fðttbfé gétttr ftimt fá*
tttfí átt etttt (trttðr eittar, fot ðf»nlfrtð«rtfi oevbttr
^ðtttt at> látfi í ffulbivttfir, ett í;et;f!apuritttt oerbur
ðb rába peníttgé l;albittu. Sil fib fýttfi gjer,
fjoe mifiU muttur fé ó tpotnttu örbi ttú og ó fpvvi
tfmum, fá, t. b, uttbir fTfirtðnum of 1702, fem
Ofivbi olít til 1776, ^tegar x tttttttfi Stúgtnéls foffs
fibi 88 ftfffi, purftu móti jjentti öb eittá xi per
<tf flóbttm toitiitubðttbé foffum ó 8 ftfffi, linitt
f foffum pefgum oar I meffa lagi x fjórbúngttr
á 20 ftjfa, óuttnuff íó nteb oinnuttni 68 ftffar.
Ðg er íefói 11 per gótu of ftsmiíigvi tófonu
teotff I 8 oifur, íó gat bútt ávlórtgt, öb fró*
bvegnu uflaroevbiitu, þaft f preittanrt oittttu ágób*
fi 5t5t SKéítunnu opvbi, fem oar ðóbr orbr.
(£tné uttbir fcwtanum ðf 1776, feflav 1 ttittttfi
Siúgé foffðbi bévttm 16 per of fatttfi tóffap, 03
1 tutttta bpðgé ttm 10 per, 03 peféoeatta um 13
pev til jafitfibðr, (ípoer ðíbrei l;elbttr sócf meira
íittt ttfíar fjórbúttður), gat l;útt ettu ttú ðutttttb