Ármann á Alþingi - 01.01.1831, Page 161
161
ðevbir einfðlfcari og greibari, $öi fiimír tiiemi
géti níi &otwtí> i eílum peféum peníugn&reptinfla
luu/ og {jinfr fléti íeitcib til peirra fem betr cit<t>
fá íeibir foo marflít oilíu og éregíu af peim,
fent oér effi gétum fpornab oib meb neinni reifn*
íiigélijf. Sllíraoeffr er fá foonefnbí oecus eba
o^n’Dala s uett’nftígc fem faupmenn &afa. @it
ábr entt eg mínnijf á l;ané ajTeibfngar/ Pil eg fprjí
fegja pér bPprnig bann er fominn tií. fþú manjí
ab noffr ár eptír jfprjalbarttbinö mifíu, »ar
rífisbalatalib foo ftátt á ellum bfutum, bííbi inn*
lenbum, og útíenbum, ab tpeir jTtfir balir gilbtu vib
eiitn rífiébánfabal, petta teibbi nú einbpprnpeflin af
f>Pi, ab flángverbib (Súrfinn) var ennfá {táttutan*
lanbé. fþetta rlfisbaíatal ítrffabi fibart nofftlb
einfum á ttorbr og aujtríanbt, en albrei fetn jlplbí.
Orfefin er fefsi: faupmenn Porir {jafa enga e8in»
liga penlngaoeejlaft fér i laitbi, {)elbt jfipta feír
Perum fprir vertir, og gétr fá Perjlatt peirrft
ítefiijf p^rttffi'ptt (er banir fatla Cufcí;anöel).
$éraf íeibir aptr, ab fatiptitenn Ifta einúngié eptfr
þoab tnifib af f&íenjfum Perunt feir íurfi ab
fá fprir fpö cba fvo mifib af ^eirra útlenffu ver*
itm, t. b. fipab mifimt ftjf, boabmerg per foffa,
eba í>pab merg pttnb ttllar peír íurft ab fá fpr*
ír i fornttutituj p. e. peif líta einajfa eptir
11