Þjóðólfur - 22.11.1848, Blaðsíða 8

hendur fyrir óknytti efia yfirsjónir, hafa fyr-
irgjört kosningarrjetti og kjörgengi.
Atkvæði skal grei&a á laun; en hvert
fylki kýs fulltrúa fyrir sig.
Á þjóðþinginu skal rannsaka gildi kosn-
inganna. 3>riðja hvert ár skal kjósa á nýja
leik. Jjóðþinginu skal aldrei slíta, en frest-
að getur það aðgjörðum sínum um nokkurn
tíma, en þó eigi lengur en um 3 mánuði.
Kjósa má hina sömu fulltrúa aptur. Ekki
mega kjósendur setja þeim nein lög; þeir
verða og eigi lögsóktir fyrír neitt það, er þeir
mæla á þinginu, nje lieldur fyrir aðrar sakir,
nema því að eins, að þjóðþingið leyfi, eða þeir
sjeu staðnir að verkinu.
Ekki eru þeir menn kjörgengir, er fyr-
irgjört hafa embætti sínu. 5',lon,enn*ril'r
geta ekki fengið nein þau embætti, sem þeir
veita, er framkvæmdarvaldið liafa á hendi.
Jíingmenn þeir, sem eru embættismenn, fá
ekkert kaup ; því að meðan þeir sitja á þing-
inu, eru aðrir settir til að gegna embættisstörf-
um þeirra. Jó eru ráðgjafarnir, binir lægri
ríkisskrifarar og æðstu málaflutningsmennirnir
við hrindingardóminn (Cassationsretten) og
yfirdóminn í Parísarborg uiulan skildir.
Fulltrúar fá borgun fyrir starfa sinn, og
mega þeir eigi skorast undan að þiggja þá
borgun.
Jiingið er haldið í heyranda hljóði; en svo
getur að borið, að ákveðið verði, að kjósanefnd
manna, sem enginn má blýða á.
Helmingur þingmanna verður að vera við-
staddur, ef greiða skal atkvæði um lög. En
áður en atkvæði eru greidd, skal lesa lögin
upp þrisvar, og skulu að minnsta kosti 10
dagar líða á milli þess, er þau eru upp lesin,
neina brýna nauðsyn beri til, að flýta atkvæða-
greiðslunni. (Framhaldið síðar).
Prestvíg-ðir.
5. dag þ. ni. vígði bisknp landsíns, berra 11. G.
Thordersen, gnðfræðing Ilannes Árnason að Staðaslað;
hefur hann tekið emhættispróf í guðfræði við háskúl-
ann, og Gísia S. Thorarensen að Sólheimaþinguin;
liann liefur tekið 2 próf við háskólann í Kaupinanna-
höfn. Jbeir eru hinir fyrstu, er vígðir eru í hinni end-
ursiníðuðu dómkirkju í Reykjavík.
t
I fyrra vetur byrjaði undirkennari B. Gunnlaugs-
son að kenna náttúrusögu í neðsta hckk í latínuskói-
anum, sainkvæmt því, sem skólareglugjörðin hýður (sjá
13—14. hls. Rvíkurp. I. Árg.), og byrjaði hann á dýra-
fræðinni. En í vetur hefur Ilannes prcstnr Árnason
tekið að sjer að kenna dýrafræðina í tveiuiur neðstu
hekkjunum, en steinafræði í 3. bekk. Og má það með
sanni segja, að fræðí þessi sje bæði fögur og nytsöm;
luin hefur eigi fyr kennd verið á Islandi. jbar að auki
hefur sjera Ilannes tckið að sjer að kenna hugsunar-
fræði í prestaskólanum. Sn fræði hefur og eigi verið
kennd lijer áður.
A u g 1 ý s i n g-.
Iljá undirskrifuðum fást skrifliækur keyptar, . hæði
stórar og sináar; stærstu hækurnar eru í tveggja hlaða
hroti, þá í Ijögra blaða hroli, og í átta blaða hroti.
Verð bókanna fer eplir arkafjölda, pappírsgæðum og
barnlí. Enn fremur hef jeg til sölu smáar skrifhækur,
hentugar fyrir kvittunarhækiir handa hændum, og fást
þær hæði „gegnumdregnar og ógegnuindregnar“ í 100
tali fyrir gott verð. Ef svo hæri undir, aðjcg hefði ekki
hækurnar hiínar, jafnskjótt og þeirra er óskað, þá
lofa jeg svo fljótt, sem verða má, að annast innbind-
ingu þeírra.
Reykjavík 14. d. nóvemberm. 1S48.
Ef/i/l Jónsson.
ifég* Prentvillur í 1. hálförk jbjóðólfs, 311 fyrra dálki ob frctða fyrir freleab; 3 >• seinna dálki:
llinn 7. fyrir ílinn 17.
Ltgefendur: E. Jónsson, II. Ilelgason, E. jiórðarson. Áhyrgðarmaður S. Haligríinsson, aðstoðarprestur.