Þjóðólfur - 20.07.1850, Qupperneq 6

I5§
getur liann líka stjórnaft öllu betur, en áöur,
og beitt sjer betur, en áður; nú getur hann
ráöið því, að enginn sje tekinn til bráða-
kennslu við skólann gegn hans vild, sízt
neinn sá, sem hann er sannfærður um að er
óhæfilegur til þess, og ekki er til annars, en
að sveinarnir hendi gaman að honum og gjöri
gis að opinberlega. Hafi þetta átt sjer stað,
þá er það eins vist, að það var herra Egils-
sy'ni þvert um geð, eins og hitt, að það hef-
ur víst ekki átt alllítinn hlut að því, að pilt-
ar glötuðu nokkru af virðingu þeirri fyrir
stjórn og umsjón skólans yfir höfuð, sem er
þó svo áríðandi í þessum sem öðrum efnuin.
Vjerteljum þá víst, að lierra Egilsson stjórni
betur, en áður, af því að hann gelur það bet-
ur en áður, og af því að hann er æfinlega
rjettsýnn maður og góðmenni, þó vjer aldrei
skulum verja það, að hann er til margs ann-
ars betur fallinn, en að stjórna. Kennsla lians
hefur áunnið honum ást og virðingu pilta og
samkennanda sinna, og það mun haldast með-
an hann lifir; og það mun enn koma bæði
öllum hinum námfúsari og betri sveinum —
en vjer viljum og vonum, að þeir vilji allir
ávinna sjer að nefnast því nafni — til þess
að missa sjónar á misfellunum, sem urðu á
í fyrra, og öllum kennurunum til að vera
samtaka í því, að gjöra honum stjórn skólans
svo auðvelda og sveinunum svo viðunanlega,
sein verða má og vel fer á. 5V' kennararnir
hinir virða herra Egilsson, og vilja að hann
sje við, og vilja aðstoða hann 1 stjórn skól-
ans eptir ýtrasta megni; og þeir eiga að vilja
þetta víst í bráð, svo að rjett úrlausn stjórn-
arinnar í máli þessu sje ekki þýðingarlaus,
svo að hún aptri piltum meðfram frá slíku
atliæfi framvegis, og svo að þeir, kennararnir,
tnegi eiga þar víst athvarf, ef með þá yrði eins
farið fyrir líkar sakir; og þetta er aðalatriði í
máli þessu, og svo að það mættieinsaman nægja.
5ví gjörum nú ráð fyrir, að menn uú
þegar í vetur tæki annan til meistara, sem
máske er í raun og veru betur fallinn til að
stjórna skólanum, en herra Egilsson, hvað
stoðar það, ef það er ekki sá maður, sem
hinir kennararnir vilja ekki eins aðhyllast og
aðstoða í stjórninui, eins og hann? Og þó
vjer litumst um nótt og dag, — ogvjerhöfum
litast um grandgæfilega — þá finnum vjer ekki
þann mann innan bæjar, eða nærlendis, sem
væri ráð að taka, en hafna herra Egils-
syni. Vor ágæti stiptprófastur er of gamall
og hruinur. Dómkirkjupresturinn mundi þykja
rómlítill,. eins og í musterinu, þó það gysi
ekki upp fyr en eptir 3 ár, og eptir það menn
voru búuir að reyna hann að öllu öðru góðu1.
Hver á þá að verða það? Hann Jakob Guö-
mundsson ! Nei, það dugirekki; margir pilt-
ar eru skólabræður hans og bera ekki nóga
virðingu fyrir honum; annars væri hann, ef
til vill, góður, ef ekkert á að fara eptir því,
hvern hinir kennararnir vilja lielzt eiga yfir
sjer og aðstoða.
En vjer leituin máske langt yfirskammt;
hvar fyrir ekki prófessórinn ? Jó hann sje
forstöðumaður prestaskólans, má það vel segj-
ast, að hann einnig stjórni hinum skólan-
um. Vjer höfum sagt, að vjer gefum oss
hjer viö munninælgi, og verjumst ekki,
að vjer höfum heyrt þessu hreytt fram;
en vjer höfum aldrei viljað trúa því, að
neinum hatí komið það til hugar. Enginn
skilji oss svo1, að vjer vitum ekki og viður-
kennum, að herra Pjetursson er duglegur
maður og vel að sjer, og vjer verðum engan
veginn tvisaga, þó vjer játum þetta, og segj-
um þó undir eins, að oss lítizt ekki vel á, að
gjöra hannlíka að rektori skólans. Ef tvö
járn eru í eldi í senn, vill annað opt sviðna.
3>ar að auki höfum vjer enga vissu fyrir, að
skólasveinunpm sumum' geðjist í neinu bet-
ur að skólastjórn hans, en herra Egilssonar,
eða að hún yrði í neinu aífarabetri; og það
vitum vjer, að herra Pjetursson getur ekki
áunnið sjer þá ást fyrir kennslu og uppfræð-
ingu hjá piltum, sem herra Egilsson bæði
helur og mun hafa, ef ekki vegna annars,
þá samt af því, að hanu naumast kemst til
að kerina neitt við skólann, af því hann hef-
ur til þessa varla sjeð fram úr því, sem hann
hefur haft að stariá við prestaskólanu. En
eitt vitum vjer þó með mestri vissu, og það
er þetta: að engum kennaranna mun geðjast
að þessari breytingu, eða leggja sig jafnt
fram að stjórna skólanum með herra Pjeturs-
*) Jú fyrirgefur þessa atliugaseunl, sjera jþjm'iolfur mian!