Þjóðólfur - 14.05.1852, Qupperneq 8

332
ritum“ þ. á., og get þessn að eins hjer sem bráðasvars
til heiðursmanna þeirra hjer á landi, sem rituðu mjer
um þctta cfni með póstskipinu í vor.
Rcykjavík 3. dag maím. 1852.
Jón Guðmundsson.
Frjfttir.
Síðan vjer rituðum frjettirnar scinast í þjóðólfí á
fjórða í Páskum, hefur ýmislegt til tíðinda orðið. — 1
kringum næstliðnu mánaðamót var skipakoma hjer alltíð.
þá kom til landsins aptur annar þeirra manna, sem
þjóðfundurinn gjörði út í fyrra á konungsfund; en ekki
vitum vjer samt að scgja neinn árangur af þcssari för,
eins og raunar eigi er við að búast, því hvernig eiga
Danir að sýna okkur nokkurn sóma í stjórnlcgu tilliti,
þar sem málefni sjálfra þeirra eru svo mjög á
reiki. þjóðmálefni vor, eins og þau nú standa,
eru þannig talandi vottur um það fyrir heiminum, hve
ófærir Danir eru enn fyrir þjóðlega stjórn, er þeir fyrst
hugsuðu sjer að bjóða oss aðra eins stjórnarskipun, og
þcir gjörðu, og hjeldu vjer værum svo fávísir að ganga
að hcnni, en tóku svo fram fyrir munn og hönduráoss,
þegar þeir sáu að vjer vildum eigi gjöra það, ja, virtu
oss varla viðtals og tóku brauðið frá munni þeirra manna,
scm viidu halda svörmn uppi fyrir þjóðrjettindi vor.
Dönum er þvj hollast einveldið aptur, það er að segja:
konun^gur með öllu ráði; enda eru þeir líka að hugsa
sjer fyrir honum, þegar Friðrik 7. fellur frá; og eru
víst margir af þeim á því að velja enskan drottnunga.
það er ekki við því að búast, að vjer getum haft nein
heiulínis áhrif á þctta val, en bcöið gctuin vjer þcss,
að þeir fái náð til að velja vel; og niá svo vera að
vjer ráðum þá meiru um Danmerkur konunginn tilvon-
andi en inargur hyggur. Vjer skuluin því ckki láta
Dani gjalda þess f bænum vorum, þó eigi tími þeir enn
að gefa oss frjálsa verzlun. það er, cf til vill, gaman
fyrir oss, að minnsta kosti bæði sköinm og gaman að
sjá nú cnn um hríð — úr því vjer erum farnir að hafa
vit og eptirtekt á hlutunum — hvernig þessi þjóð fer
að nurla sjer fje f þessu landi einokunarinnar þvert á
inóti lögum guðs og góðviljaðra manna. Vjer þurfum
ekki að efa það að einhvern tíma koma allir þeir af-
og órcikningar upp úr kafinu; vjer þreifum svo sjálfir á
því daglega, að allt af kemur að skuldadögunum með
hvert nálþráðarvirðið.
Nú hafa Vesturheinismenn það fyrir stafni að Ijúka
upp kcysaradæminu Japan. það eru eyjar nokkrar all-
miklar fyrir austan Kinverjaland. Svo er að sjá scm
Japansmenn hali vcrið skaplíkir Bárði heitnum á
B ú r f e 1 1 i, sem „Piltur og Stúlka“ talar um. Ilann
vildi aldrei lofa neinum manni að líta upp á skemmu-
loptið, þar er hann geymdi alla maurana; eins hafa
Japansmenn haldið lönduin sfnum læstum fyrir öllum lýð
að kalla má. £n nu ætla Vesturheimsmenn að gvuða á
skemmugluggann hjá þeim með fallbyssum, og neyða þá
til almcnnilcgrar verzlunar og viðskipta. — Nú kvað
land- og bæjarfógetaembættið vera vcitt Vilhjálmi Finn-
scn, sein áður hafði fengið Gullbringusýslu. Skaptafells-
og Strandasýslur eru veittar þeim, sem þar hafa nú verið
seltir sýslumenn. Til Borgarfjarðarsýslu er talinn dansk-
ur maður. það halda menn að stjómin muni vcita ein-
hverja ásjá kamnierráði Kristjánssyni, sem hún tók em-
bættið af; cn það ætlum vjer að sýslumaður Jón Guð-
mundsson muni ckki eiga mikillar miskuiiar von að svo
komnu. — Síðan vjer seinast gátum um brauðaveitingar
þá liafa nú þessi prestaköll verið veitt: Kirkjubær í
Tungu í Norðurmúlasýslu sjera Magnúsi Bcrgsyni prcsti
að Stöð í Stöðvarfirði í Múlasýslu. Rcynistaðaklaustur
f Skagafirði Brinjúlli Jónssyni, útlærðum af prestaskól-
anum. Hvaininur f Skagafirði stúdenti Olafi Ólafssyni.
Ncs í þingeyjarsýslu aðstoðarpresti Vigfúsi Guttormssyni.
Sauðlauksdalur aðstoðarpresti Magnúsi Gislasyni. — Lið-
ug prcstaköll cru nú: Staður f Grunnavik, Meðallands-
þingin, og Eyvindarhólar undir Eyjaljölluin.
liinn 9. dag þ. m. voru þessir prestvígðir: Gísli
Jóhannesarson, Brinjiilfur Jónsson, Jón Sigurðsson, Jón
þorvarðarson.
Nú hal'a Norðlcndingar fengið leyfi hjá stjórninni til
að setja prentsmiðju niður á Akureyri; og óskum vjer
fyrst og frcinst fjórðungi þcirra, og svo öliu landinu til
gagns og sóma með stofuun þessa.
S k i p t a p a r (eptir brjefuin). Föstudaginn fyrsta
1 sumri drukknuðu 2 menn á báti á uppsiglingu úr fiski-
róðri fyrir Vatnsleysuströnd skammt frá landi; kom vind-
hrina f seglið svo hörð, að bátniun llcygði um koll.
þegar þetta sást úr landi, var f flýti niannað út skip,
og sáu þeir sein á því voru annan manninn loða við
bátinn; en þcgar þeir áttu örskammt til að ná f hann,
sleit hann kvika burt af bátnum, svo lianii sökk strax.
Formaðurinn hjct Kjartan Jónsson frá Svartagili f Mýra-
sýslu, en hásetinn Björn Ilalldórsson úr sömii sýslu;
báðir voru þeir ógiptir milli tvítugs og þrítugs, og er
mannskaði mikill að þeiin.
Hinn fyrsta dag þcssa inánaðar sat skip að fiski-
drætti í Grindavíkursjó, og dró öran fisk, svo skipið var
orðið hlaðið. Vildu þá sumir af hásetunuin halda að
landi, cn þá kvað formaður liafa liaft þau orð, að þá
skyldi hann sitja sem fastast; var svo haldið á-
fram að draga, unz renna tók inn á milli keipa. þá
hljóp einn af skipsmönnum fram í stafn og tók hönduin
til hins svo kallaða kollubands, en f sömn SYÍpan sökk
skipið og kom upp aptur á hvolfi. Skip voru þar
skammt frá, rjeru þegar þar að og náðu 3 niöiinum, og
var einn af þeim sá sem í bandið lijelt, en 12 drukkn-
uðu; eru eptir 6 ekkjur þar innlcndar, fátækar og for-
■töðulausar. þar drukknaði formaðurinn, faðir hans og
bróðir; en þeir, sem bjargað var, eru auitan af landi.
Daginn cptir þennan atburð drukknaði maður af báti
á Viðeyjarsundi rjett undir cyunni. Hvolfði bátnum af
einhverju sjcrlegu slisi, því logn var að kalla. Tveiiniir
mönnum var bjargað af þessum bát.
Abyryðarmaður: Svb. Ilal/yrímsson.