Þjóðólfur


Þjóðólfur - 12.09.1852, Qupperneq 8

Þjóðólfur - 12.09.1852, Qupperneq 8
afli var góður á Vestfjörðum í vor, en lakari kringum jökul, lielzt að sunnanverðu við Hellna, Stapa og Búð- ir. Hákallaafli var nokkur á Sandi, en þó minni en vant er, og er fiskiskipum kennt um það ; þó er lifrar- tunna í hlut hjá þeim mesta síðan á Páskum. Hákalla- afli á fiskiskipum hefur yfir höfuð verið góður á Vest- fjörðum og eins á Breiðafirði hjá sumum ; mcstur aíli er 190 tunnur, og aflaði þeirra fiskiskip frá Flatey1*. Síðan segir í þessu sama brjefi : „Nú á að f'ara að kjósa hjer til alþingis að sumri, og lítur út fyrir að kjörþingið verði þunnskipað í þessari sýslu. það er t. a. m. ckki nema einn maður úr einum hreppnum, og það cr kjör- stjórinn sjálfur, hinir komast ekki að“. llinn 27. dag næstliðins inánaðar framfór jarðarför doktor Egilsens hjer í bænum. Hún var gjörð með þeirri viðhöfn, að slík hefur eigi verið viðhöfð lijer fyrri. Kórinn í kirkjunni var allur tjaldaður með svörtum dúk- um, og kórgluggarnir byrgðir, en allur var hann Ijósum prýddur. Var því líkast, þcgar inn var komið, eins og einhver dapur skammdegisdagur liefði runnið npp yfir kirkjuna, og menn þðktust staddir eins og í einhverj- um Ijósaskiptnm. Hússkveðjuna hjelt dómkirkjuprestur sjera Asmundur, og líkræðu flutti hann í kirkjunni. þá höfðu og nokkrir lærisveinar Egilsens sáluga beðið pró- fessor Pjetur, að flytja honum á greptrunardegi þakk- láta kveðju þeirra sem kennara; það gjörði bann í kirkj- uuni og lýsti gáfum hins framlíðna og honum sem vfs- indamanni. þá var líkið hafið út, og fýlgdi því allur fjöldi bæjarmanna, því flestir könnuðust við það, að bærinn hafði í honum misst ejnhvern sinn mesta sóma- mann. Nú hvíla leifar lians innan vebanda kirkjugarðs- ins við veginn, sem gengið er frá Reykjavík að Skiid- inganesi — það er sagt lærisveinum hans frá Bessa- utöðum, sem nú cru tvistraðir ut um landið, en sem elskuðu aðjunct Egilsen, og munu margir hverjir láta huga sinn hvarfla fram á þennan veg, sem þeir þektu á ýngri árum, og lofa honum að nema þar staðar yfir hinum góða og hógværa kennara. — Nú hvíla bein hans þar undir grænni torfu og laufgrænum krönsum á leiði hans; en ástrík minning og hjartfólgin cndurminning er og verður varanlegastur kransinn á legstað hans! A5 noröan hefur oss borizt þessi hryggUegi atburöur: Maður bjet Jónas, og annar Stcfán og bjó á Asláks- stöðum í Kræklingablíð í Eyjafirði. Nú bar svo við, að stúlka 61 barn á heimili Stefána og kenndi Jónasi; en hann kvað skakka 6 vikum, Ijet þó stúlkunni eptir eiðinn, svo hún sór á hann barnið; en það var álit flestra, að Stefán væri hinn rjetti faðir. þegar Jónas kom frá rjettinum, þar scm barnið var á hann svarið, var hann heima næstu nótt f Lögmannshlíð, þar sem hann átti heimili, eu haun vnr fausaniaður. Næsta morg- un fór hann af stað þaðan nieð orf íiilt og Ijá citthvað öt á bæina, þar sem hann var f kaupavinuu. Leið hans lá þar um cngjar, er Stefán stóð að slætli, Og biirn hans nokkur hjá honuin. Hann gengur til Stcfáns og kveður liann; voru þeir gagnkunnugir frá barnsbeini og uppeldishræður, þeir setjast á þúfu og taka tal samau um hitt og þettn ; en er Júnas stendur upp, sem hann vildi fara leiðar sinnar og kvcðja Stefán, sveiflar hann orfiriu, og leggur nieð ljánum ofanvert við mjððmina á hol í huppinn, og vildi þegar Ijósta hann öðru lagi; en Stefán varð skjótari til bragðs, þreif um orfið og náði ‘því. Jónas skundar þá þaðan fáa faðma, tók upp vasa- kníf sinn og skar sig á háls á barkann framanverðan. Menn voru þar nærri við heyskap af öðrum bæjnm, og sáu atburðinn, en börn Stefáns sögðu þegar til, og komu þá nokkrir þar að í fljótri svipan, til að stumra yfir hinum vegna og vegandanum. þá var sent eptir Iækni, og sa hann strax að báðir voru særðir til ólííis. Lifði Stefán sólarhring og sagði atburðinn allan, sem hjcr er talið; en Jónas lifði 3 dægur mállaus, og ljet svo líf sitt. það þóktust menn hafa fyrir satt, að Jón- asi mundi hafa verið þetta í skapi, erhann fór að hcim- an um morguninn; því hann skildi eptir heiina á vísum stað kistulykla sína, cr hann aldrci var vanur að skilja við sig. I prúfi því, er sýslumaður hjelt, og vitnaleiðslu um atburð þeunan, cr mælt að vitni öll liafi borið Jón- asi vel söguna um æfi hans og hegðan að undanfiirnu, cn Stefáni miður. Brauöaveilini/ar. Vjer höfum heyrt að nokkur bfauð hafi nýlega ver- ið þannig veitt: Sjera Páll Thorarensen í Bjarnanesi í Skaptafells- sýslu fjekk Stöð í Stöðvarfirði. — sjera Magnús J. Nor- dalil á Sandfelli í sömu sýslu fjckk Meðallnndsþingin. — Sjcra Einar Vernharðsson á Söndum í Dýrafirði fjckk Stað f Grunnavik. — Sjera Kjartan í Skógum undir Eyjafjöllum fjekk Eyvindarhóla undir Fjöllunuin. — Af þessari skýrslu má ráða i, hver brauð nú cruliðug; en auk þess gelum vjer líka um Reykholtið í Borgarfirði, og svo höfum vjer heyrt að Reynisstaðaþingin í Skaga- firði sjeu aptur liðug, þar presturinn þar víki til Vest- manneyja. B ú k a f r e y n. Nú er verið að prenta fjórar Riddarasögur, og eru þær þegar alprentaðar. Fyrsta sagau er af þorgrími kóngi og köppum hans, önnur af Sálusi og Nikanor, þriðja af Ajax keisarasyni og fjórða af Valdimar kóngssyni. þessar sögur eru að stærð 7^ örk, í átta blaða broti; og kosta innfestur í kápu 32 skk. þær fást f R»ykja- vík, hjá H. Erlcndssyni og E. þórðarsyni. Reykjavlk 9. september 1852. E. póröarson. Ábyryöarmaður: Svb. Ilallyrímsson.

x

Þjóðólfur

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðólfur
https://timarit.is/publication/72

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.