Þjóðólfur - 27.01.1853, Blaðsíða 1

þjÓÐÓLFUR.
1853.
5. Ár • 27. janúari. 102 og 100.
Af blndi þessu Uöm» að öllu forfallalausu út 2 Nr. eður ein örk livern mánuðinn október — martz, en 2 arkir
eður 4 Nr. hvern mánaðanna aprtl—september, alls 18 arkir eður 36 Nr.,; árgángurinn kostar 1 rbild. alstaðar
á ístundi og í Damnörku, kostnaðarlaust fyrir kaupendur; hvcrt einstakt Nr. kostar 8 sk. 8. hvert blað taka
söluinenn fyrir að standa full skil af andvirði hinna 7.
§ v a r
upp á „Áskoran” í Ný. Tíð. 22. bls. 91.
Ef þaft er satt, aN ,,ýmsir menn” liafi beöift
ritstjóra WN. Tíð.“ aö skora á inig um, aö skýra
opinberlega á prenti frá sendiför okkar lierra
Jóns Siyurðssonar á konúngsfund í fyrra, þá
biö eg þessa herra, „ýmsa menn*, annaðhvort
aö víkja sér að mér, um sendiför þessa, eða
aö þjóöfundarmönnunuin beinia í héruðunum.
Eg veit ekki betur, já eg þori að fullyrða,
aö þeini hefir 'óllum (nema 2, sem veittu mer
óákveðinn frest) veriö send skýrsla okkar, dags.
Kh. 15. apríl 1852, um þessa sendiferð; hafi
einhver þjóöfundarmanna ekki fengið hana
fyrra psrt sumarsins, þá kemur þaö'af því,
aö bréfin hafa ekki komizt til skila; aö eins
einn þjóöfundannaöur hefir boriö sig upp und-
an því viö mig. Skýrlan veit eg til aö var
lesin u|>p víða á sýslufundum og eins á þíng-
vallafundinum næstliðið sumar. Ilún hefirverið,
og mun enn vera til sýnis hjá flestum þjóð-
jundarmönnunum.
3>annig hefir engi tregöa, og þvi siður
Jiörð tref/ðua átt sér staö á aö auglýsa þaö,
sem gjörðist í sendiferð okkar, ogengi „laun-
únt/” veriö á það lögð. En þaö er jafn sam-
boðið „ýmsum“ Ný Tíðinda- sómamönnunum*.
að feila sin aö engu viö slíkum áburöi, þó
það séu augljós ósannindi, eins og aö vilja
ekki taka neitt trúanlegt nema þaö sem prent-
að er. Eg fullvissa um þaö alla landsmeun,
aö ef skýrsta um utanferð okkar herra Jóns
Sigurössonar gengur á i>rent, — en þaö er
ckki komiö undir mer einum, eins og allir
mega skilja, — þá verður sú skýrsla í entju
verulet/u frábrugðin þeirri, sem nú er í hönd-
um nálega allra þjóöfundarmanna.
Jón Guðmundsson.
Köfumiar- (22.) blað Ný Tiðindanna1.
— !Það getut vafla dulizt fyrir neinum sem
vill leggja sig niður við aö lesa seinasta (22)
blað Ný Tíöinda, að hafi þessi ritstjóri þeirra
haft nokkur áforni, þá hefir hann áformað eitt-
livað líkt og dómarinn Samson forðum, þó
varla geti átt sér stað tveir inenn ólíkari. Um
leið og hann bjó sjálfum sér vissan dauða,
vildi hann, og lionum tókst það líka, aö húa
bana mörgnm af fjandmönnum sínum, Filiste-
unum. Ritstjóri Tiðindanna sýnist að hafa
ætlazt til, að fall þeirra yröi vor eyðileggíng.
En ef hann og Tiöindi hans mætti nú líta upp
úr leðjunni, þá mundu þau sjá, og blöskra
það, „að oss sakar ekki par“.
Jþaö var enn fremur, «f til vill, eittlivað
svipaö um aödragandann að endalyktum Sam-
sonar og ritstjóra Tiöindanna. Samson lét
skœkju tæla sig; þaö varð glötun hans. En
ritstjóri Tiðindanna ? hvern hefir hann látið
leiöa sig og tæla til þess aö ata svo hin
seinustu blöö sín, aö full ástæöa yrði til aö
svipta hann ritstjórninni, eins og gjört var ?
Jessu niun helzt valda stnekkleysi sjálfs
mannsins, og þar næst munu hafa gint liann
og tælt þessi blessuö höfðíntjja- peð, sum
liver, sem trana sér fram á skákborð liöfuð-
staðarins og víöar, og þykjast vera stórhöfð-
íngjar og merkísmenn. Frá þessleiðis peö-
bnokkuin mun vera runnið mestalt peörið í
köfnunarblaði „Tíöindanna og því var þaö
*) Vér áskililum oss í sciunsta blaði voru. að me«;a þreyta
vora heiðruðu Icsemiurí svo sem rúmlega blaðsfðu laungu
svari upp á hið síðastu blað „Ný Tí ði n tl a n n a“, sem
svo að segja eingaungu, á heilum 6 blaðsíðum, stefndí
að oss með síður en ckki velviljuðum árásum.
*) Svona er t. a. m. um greinina': „Átjánarka-
þjúðólfur (cn livað það er meinlegt!!) og upþást.
prcstast. 18é2. Höfundurinn þekkir hvorki gömlu