Þjóðólfur - 25.07.1854, Síða 1
Þjóðólfur.
1854.
Sendur kaupendum kostnaðarlaust; vcvð: árg., 18 ark. 1 rd.; hvert einstakt nr. 8 sk.; sölulann 8. Iiver
fí. ár.
25.
155. oy 156
— Póstskipiíi koin 18. þ. m.; me'b því kom horra Jón
{>. Thoroddsen sem nú er veitt Baríiastrandar-sýsla.
— Konfereuzráþ amtmaþur herra Bjarni Thorstein-
son, Tiddari af Dannebr. og dannehrogsmaþur, er nií alflutt-
ur híngaí) til staftarins a% vestan meí) allt sitt.
Gullvcpy embctttísskil.
— 1S. Ji. m. sendi eg son ininn npp í
skrifstofu stiptamtsins til aft vitja póstskips-
bréfa, os voru honum jþá fengin, auk utan-
landsbréfanna, fimm bref' til min, meíi póst-
númertim: 40—44, og eitt bréf til konn minn-
ar, með póstnúmeri: 45, og fylgdu fiví 19
rdd. 36, sk. í peníngum; fiað er ritað utan á
öll [iessi bréf, að póstburðarkaupið hafiverið
„borg'að*. En fiegar eg opna bréfin, sem
voru sum úr Múla-sýslu, og á [leim var auka-
númer út strikað, en sum úr Skaptafells-sýsl-
unum, [>á sé eg, að fiau eru send [taðan með
sunnanpóstinum, sem híngað kom aptur i
öndverðum Júni mánuði. Stiptamtmaður-
inn hefir þannig haldið fyrir mer pessari
eiyti minni, sem honum er trúað fyrir að
standa skil af svo fljótt sein verður, í ntílægt
Jiví se\ vikur, mérfornspurðum, án miirii-
ar vitundar og án fiess að gefa mér tilefni
eða tækifæri til að láta vitja bréfanna, —
éins og hann [»ó gerði í vetur, fiegar hann
auglýsti hverjir ætti póstbréf ósókt.
Eg vil geta [>ess, að á fiessum nálægt 6
vikna tíma hefir bæði verið sent til mín ineð
embættisbréf frá stiptamtmanni sjálfum (bréf
hans 29. júní [)• á.), og með bréf héðan rak-
leiðis upp til hans; fiannig hefir ekki heldur
verið hðrgull á tækifæri eða heinum milliferð-
um t.il að koma fiessum póstbréfum rakleiðis
til min í tíina.
$ó herra stiptiiintmaður Trampe niá ske
ætli, að mer einurn sé mishoðið með fiessari
óskiljanlegu aðferð, og [ió honum má ske
finnist )>að sé skylda sín og ánægja, [>ar sem
eg á í hlut, j>á gkjátlast honurn [>að; í fietta
sinn var [>ar að anki jafnrnörgum mönnum
misboðið og bréfin voru mörg, — og fió fleir-
um, [)vi innan í var bréf til annars, — f»ví
f>eir vildu allir fá svar upp á bréfsefnin, og
voru suin mikið áríðandi nrál, með fyrstu ferð;
hefði óskilin á Jieirn ekki verið svona frek,
hefði eg getað svarað með skólapilturn; nú er
[)að ekki mögulegt fyr en í haust.; bréfskrif-
endurnir geta ekki fengið svar, fyr en um
veturnætur.
En fiessu finn eg mér skylt að lýsa yfir
svona opinberlega, og jafnframt að leggja [>að
undir álit allra skilvísra og hlutvandra rnanua,
hvort slík óskil, — annað eins heimildarlaust
hald á eignum manna, eins og [rað, sern hér
átti sér stað, geti verið víta - eða ábyrgðar-
arlaust fyrir nokkurn mann, auk heldtir fyrir
embaít.tismann, sem trúað er fyrir að opna
póst.töskur, líklega ekki til f>ess, að lialda
hjá sér hréfunum, fivikur eður lengur, heldur
til [>ess að standa skil«pf [>eim.
Jón Gnðmnndsson.
Í>ín^\rallafiimlni'iiin 1854.
(Niðurlag). j»egar þannig var lokið iunræð-
unum um f)au tnálefni, sein miðnefndin hafði
hreift, hreifðu einstakir fundarmenn ýmsum
öðrum mnlum, og höfðu þau sum komið til
tals á héraðafundunum í vor.
%
Alþingismaður Páll Sigurðsson skýröi frá,
að Rángvellíngar hefðu í fyrra farið [teirri bæn
frain við stiptsyfirvöhlin, að [»eir fengi setta
árlega verðlagsskrá út af fyrir sig. Las hann
nú npp fyrir íundinum synjunar-svar stipts-
yfirvaldanna, og kvaðst. hann bera mál þetta
undir fundinn, bæði til [>ess að ftessar undir-
tektir háyfirvaldanna yrði heyrum kunnar og
rök þau sem synjunin væri byggð á', en [>ó
l) Vcr hölum ckki fyrir oss synjun stiptsyGrvaldanna,
cn viljum ekki efa, að hún hafi vcrið hyggð á nákvfrinri
ransólui verðlagsskiár-skýrslnanna úr liángárþíngi uni
næst iiiHÍanfariii ár, og þeim sainburði þeirra við skýrsl-
urnar úr vestari sýslununi (Arnes- Gullbríngu- og Borgar-