Þjóðólfur - 29.02.1856, Blaðsíða 2

— 46 -
daginn kemur, 3. marz, og mun í næsta bl. skýrt
frá hinu helzta sem þar fer fram.
— Til minnisvarha yfir Dr. Jón Thor-
stensen hafa enn fremur gefib: konferenzráh og
riddari herra Thorsteinson 7 rdl.; lOskólapiltar llrdl.;
kaupm. M. Smith 4 rdl.; snikkarameistari OddurGub-
johnsen 2 rdl.; þurrab.mabur þorkell í Arabæ í Rvík.
1 rdl. Saintals nú inn komib 46 rdl. 3 llirk.
— þab er fagurt spakmæli hjá oss er segir:
,,yrztu aldrei við óvitran mann“, og eins hefir
þaí) verib og er enn rótfestur sibur hjá þeim mennt-
ubum þjóbum, þar sen.i hver sá heibursmabur, sem
meiddur er í orbum eba áreittur á annan hátt svo,
ab á sóma hans þykir hallab, má skora á hinn, er
óskundanum veldur til einvígis vib sig, — og þetta
er álitin ófrávíkjanleg skylda hans yfir höfub ab
tala, — þá samt, ef hinn, sá er áreitir eba veldur
óskundanum, er varmenni meb eitthvert slag, eba
er kunnur ab, ab verjast þeim vopnum og brögb-
um, sem engin heibvirbur mabur vill nota, — þá
er sá, sem misbobib er, ekki ab eins vítalaus af
öllum, þó hann gefi sig ekki til einvígis vib slíkan
pilt, heldur er hann og álitinn mabur ab verri, ef
hann lætur leibast til þess.
Og svo almenn sem orbin er blabakeppni mebal
menntabra þjóba, „og þetta einvígi" dagblabanna, ef
oss leyfbist ab nefna þab svo, þá er þó þar gætt
hinnar siimu abalreglu, sem vér nú bentum til.
Eklcert heibvirt blab leggur sig nibur vib ab yrbast
uin heimskubjal hins blabsins, þegar þab er ekki
neitt blabamál og snertir ekki ab neinuvhib opin-
bera eba almenníng, eba ab svara og hrekja ástæbu-
laus meibyrbi um einstaka „privat“-menn, allra-
sízt sem ekki eru byggb á neinum dómum eba úr-
skurbum hins opinbera, eba skýlausu og almennt
vlburkenndu almenníngsáliti; þab fer svo fjærri, ab
slíkt sé blabamál, ab menn hafa jafnan líkt - þess
konar athæfi vib þab, þegar gárúngastrákar fara í
skítkast hver vib annan; en þó einhver þeirra kasti
á eptir heibvirbum manni, — mun hann fyrir þab
néma stabar, snúa sér vib og fára ab kastast á
vib þá?
Vor heibvirbi félagi „Norbri“ hóf þenna hroba-
leik í vor, er leib, þegar hann bólgnabi mest í maí-
mánubi, — þab fór af honum, vér gengum fram
hjá, og bæbi blabib sjálft og alnienníngur er nú
kominn ab raun um, hver vor félaga varb verst út
leikinn í þeim leik.
Og þó hefir „Norbra" ekki getab lærzt á þessu
né vitkazt af því, — og heldur ekki hefir hann
viljab láta talandi víti annara verba sér ab varnabi
í þessu efni, þó þau séu enn ekki ársgömul; því
á seinustu örk hins 3. árgángs leitar hann tii enn
á ný ab byrja slíka sóma(?I) keppni vib oss, —
og ber á borb fyrir oss og abra einhvern ómeltan
óþverra beinabrublíng úr hinum ókroppubu og hnellnu
hnútum, sem menn hafa fundib sig knúba til ab
senda brjóstmylkíngi og óskabarni „Norbra“, amt-
manni Havstein; þab glebur oss, ab „Norbri“ ber
sjálfur meb þessu ljósastan vottinn um, ab þessar
hnútur liafi þó skollib, þar sein skyldi, og ekki skeik-
ab, og ab herra amtm. hafi fundib sig meir en
snortinn af þeim, og opinberlega viburkennt þab
aptur og aptur. — En Norbri má samt ekki ætla,
ab vér látum leibast til ab kastast á skarni vib
hann, og ekki má hann heldur vera svo væntinn,
ab hann meb slíkum óþverra, sem þessum eba þeim
í, vor, fæli oss eba komi oss til ab hopa um eitt
strik frá því ab lýsa framan í amtmanninn og halda
honum upp vib birtuna, rétt eins og hverjnm öbr-
um opinberum embættismanni, hvenær sem naubsyn
og fullt tilefni ber til.
Eitt þvíumlíkt fullt tilefni vib amtmann H. hefir
hann gefib mönnum sjálfur meb öllum abtektum
sínum í vibskiptunum vib umbobsmann Olsen. Norbri
gaf í skyn í sumar ab stjórnin væri búinab fallast
á og samþykkja allar þær abtektir; hann sagbi „ab
þetta væri ekki framar nein rábgáta“. En þetta
var barib blákalt fram, án þess ab auglýsa stjórnar-
bréfin sjálf um þettamál, eins og þó var skorab á
Havstein um. En nú kom fram á skobunarplázib
„bóndi einn fyrir norban"; ber þetta ofan í þá Norbra
og Havst. og segir, ab stjórnin hafi sagt á þá leib:
„ab amtm. hafi farib afglapalega í öllu þessu rnáli",
og skorar á amtm. ab auglýsa stjórnarbréfib sjálft.
Hér er nú ab ræba um tiltekib bréf, og þab virbist
svo, sem amtm. hefbi átt ab þvo höndur sínar, eins
og Pílatus, og auglýsa bréfib orbrétt í Norbra, því
þar meb gat orbib endir allrar þrætunnar. En í
þess stab kemur nú „Norbri", og er heldur á bux-
unum, og segir: „ab amtm. þykist ekki vera svara-
gikkur þjóbólfs 1“ ekkierlítib um dýrbir! En fyrst
amtm. vill ekki þvo sér, þá verbum vér ab þvo'
honum, þó honuin kunni ab svíba eptir. — því
vér neybumst nú til ab auglýsa hér kalla úr þessu
seinna bréfi stjórnarinnar tilamtmanns útafOlsens-
málunutn, dagsett í inaí 1855, og hljóbar þab í öll-
umhinum verulegustu orðatiltœkjum sínum þannig:
„— ab vísu finn eg (— ráðsjaíiim sumsé) ekki full-
komna ástæbu til ab bjóba, ab taka aptur veit-