Þjóðólfur - 29.05.1858, Qupperneq 1

Skrlfstofa „f>jóðólfs“ erfAðal-
stræti nr. 6.
ÞJÓÐÓLFR.
1858.
Auglýsfngar og lýsfngar um
einstakleg málefni, eru teknnr f
blaðið fyrir 4sk. áhverja smá-
letrslinu; kaupcndr blaðsins
fá heliníngs afslátt.
Sendr kaupendnm kostnaðarlaust; verð: árg., 20 ark. 7mörk; hvert cinstakt nr. 8 sk.; sðlulaun 8. hver.
lO. ár. 29. mai. 25.
(Aðsent).
— f 23. blaði þjóbólfs frá 15. þessa mánabar er
greinarkorn frá útgefanda bla&sins, út af auglýs-
íngu verzlunarmannanna hér í bænum, sem þá var
nýlega komin út í blabinu, meb athugasemdum frá
útgefandanum um verzlunina yfir höfub.
Vér getum nú verií) útgefandanum samdóma
um ýms atriSi í grein hans, en í annan stab get-
um vér ekki abhylzt sumt í henni, og skulunt vér
nú leyfa oss aí) taka þett.a fram í faum orbum.
Kjarninn eba mergrinn í greininni virbist oss
í raun og veru þessi, ab hinn heibra&i útgefandi
f’jóbólfs vill vara landa sína viö því, „ab gefa sig",
eins og hann aí) orbi kveör, „alment fángna undir þá
verzlun, sem eigi ab eins sé mestu ókjörum bundin,
heldr hljóti ab flýta þeirri neyb sem nú sé fyrir
dyrum og auka margfalt á hana", sem og vib því:
„ab snara ekki allri vöru sinni inn í búbirnar upp á
óviss loforð um útsvarib eins og svo opt hafi mátt
reka sig á, og nú liggi opib fyrir sakir aðflutnínga-
leysis". þetta segir útgefandinn, og skulum vér
ekki bera þessi orb hans til baka, þegar þau eru
skobub út af fyrir sig, en oss getr ekki skilizt, ab
auglýsíng vor gefi ástæbu til þessara hans heilræba,
sem nú voru tilgreind, því orb vor eru skýr og
greinileg, og þab liggr ekki annab í þeim, en það,
ab vér, þar eð verzlunin líti svo báglega út, hvorki
getim borgað vörurnar íslenzku betr en vér höfum
tekið fram, né selt útlendu vörurnar meb betra
verði, og þetta vildim vér auglýsa skiptavinum okk-
ar í tækan tíma, svo þeir vissi, með hvaða kjörum
og kostum þeir gæti átt verzlunarviðskipti vib oss
núna í sumar komandi. — En þetta er eins og vér
hefðim sagt þcim: farib þér nú ekki ab, eins og
þér erub vanir, gjaldib þér nú varhuga vib ab lána
hjá oss og binda ybr meb því við horb hjá oss, í
þeirri von að verbib á vörunum verði eptir á betra
en vér höfum sagt; ef þér getib komib ybr betr
fyrir og fengib betri kaup en vér bjóbuin og getum
bobib ybr, þá sætib þér því! En er þetta nokkub
lastvert? eba ætlast útgef. til, ab vér skyldim láta
skiptavini vora taka vörur út hjá oss, án þess um
leib ab tilgreina verbib, og láta þá vera í óvissu um
verbib á þeirra vörum, þángab til þeir væri búnir
ab leggja þær inn hjá oss, og þá fyrst segja þeim
verðið á þeim eins og þab er tekib fram í auglýs-
íngunni, og mundi þessi abferð hafa litib betr út?
eða getr nokkr meb sanngirni vonazt eptir, ab ís-
lenzku kaupmennirnir eptir öll óhöppin og fjártjón-
ib, sem þeir hafa orbið fyrir árib sem leib, borgi
íslenzku vörurnar meb hærra verbi en þeir geta aptr
átt von á ab fá fyrir þær; eba með öbrum orbum:
getr nokkr ætlazt til ab kaupmennirnir einúngis líti
á hag kaupanauta sinna og ekkert á sinn eiginn,
ebr á það, hvort þeir geti staðib vib kaupin eba
ekki?
Utgefandinn segir enn fremr: „ab þab væri
mesta fásinna, núna þegar bjargarskortr borfir vib
í landinu, ab fleygja fiski sínum inn í búbina fyrir
14rd. skippundinu". þetta getr vel verib, og vib
skulum ekki fara í rekistefnu núna vib hann út af
þsssari skoðun hans; en hvernig ræðr hann hinum
fátæku, sem vér höfum í vetr orðib ab lána allt
eba mestallt til útgerbarinnar upp á afla þeirra á
vertíðinni, til ab borga skuldir sínar? Vér getum
þó ekki ætlab honum, ab hann vili þeir skuli hleypa
skuldum sínum algjörlega fram af sér; hvort ætlar
hann eptirleiðis ab vísa þeim mönnum til nauðsynja
sinna, sem á hverju ári hafa fengib hjá kaupmönn-
um til láns upp á fiskiafla sinn kornvöru, hamp,
færi, salt og fleira? Því þegar hann ræbr til ab
gánga fram hjá kaupmiinnunum, og ab verzla ekki
vib þá, eru livorutveggi skiptir og skildir. — Geti
hinn heibraði útgefandi ráðib vel fram úr þessu,
munu bæði landsbúar og kaupmenn láta það þakk-
látlega ásannast, því vér óskum allra lielzt, hvorki
ab skulda landsbúum eba eiga til góba hjá þeira,
en vér erum hræddir um, að þab verbi hægra að
skrifa um þetta en framkvæma þab, einkum í öbru
eins ári og þessu, ef hvorigr á að verba fyrir halla.
Ab öbru leiti getr þab vel verib, ab uppá-
stúnga útgefandans sé á góðum rökum bygð, en
eins og hún nú kemr fram, ætlum vér þó ab hún
sé ekki allskostar vel hugsub. það skyldi glebja
oss, ef hinn heibraði útgefandi, eptir ab hafa hugs-
ab betr um þetta atriði, gæti átt góban þátt að
- ÍOI -