Þjóðólfur - 19.06.1858, Síða 3

- 115 -
komiS, ætti hver þíngmaSr sem er, aS finna þab og
vibrkenna, a& bezt sé ab hætta hverjum leik þegar
hæzt fram fer, og úr því sé rétt, aí> þeir rými sess-
inn fyrir öbrum ýngri og öflugri er fært væri aí>
vinna fullt gagn á þíngi. (Ni&rl. í næsta bl.)
— Eg er einn í töln þeirra sem finn mér skylt
aí> láta Þjóbólf bera meb sér sóma atvik nokkurra
heibrsmanna í Bjarnanes og Bæjarhreppum, mér til
handa. þab er hljó&bært orbib, hversu skabvænn
varb um land allt, bæbi mönnum og skepnum, gadd-
bilrinn sem hófst í fyrra 22. janúar, kl. 10 f. m.,
og enda&i hér ekki fyr en 24. s. m. kl. 7 f. m.; í
bil þeim misti eg f sjóinn 32 kindr, og haf&i ekk-
ert af; tóku sig þá saman nokkrir í á&r nefndum
hreppum, a& skjóta saman fé handa mér, án þess
þó, aí> eg bæri mig a& neinu upp út af fjármissin-
um; gefendrnir voruþessir: í Bæjarhrepp gáfumér:
Björn prestr þorvaldsson á Stafafelli 6 ær; Eyjólfr
trésmibr Sigurbsson á Hvalnes, 2 ær; Jón bóndi
Eiríksson á Bæ, 1 ásaub; Olafr bóndi Gíalason á
Byg&arholti, 1 ásauS; Jón bóndi Jónsson á sama
bæ, 1 ásauí>; Jón bóndi Stefánsson á Krosslandi,
1 ásaub; Margrét Jónsdóttir vinnuk. á Stafafelli, 1
ásaub; í Bjarnaneshrepp: Gubmundr kirkjubóndi Ei-
ríksson á Hoffelli, 2 ær og 2 gemlínga; Sigurbr
vinnum. Sigur&sson á Borgum, 1 ásaub; Ofeigr bóndi
Jónsson á Hafnanesi, 1 ásaub og gemlíng; Bergr
bóndi Magnússon á sama bæ, 1 ásauí); Magnús bóndi
Bergsson á Hafnanesi, 1 ásauíi; llallr vinnum. Jóns-
son ýngri á sama bæ, 1 ásaub; Hallr vinnum. Jóns-
son á sama bæ, 1 ásauí); Bjarni bóndi Gíslason á
VindborÖseli, 1 ásaub; Einar hóndi þorleifsson á
Holtum, 1 ásaub; Olafr prestr Magnússon á Ein-
holti, 1 ásaiib; Hálfdán bóndi Jónsson á Odda, 1
ásau&; Jón bóndi þorsteinsson Heinabergi, 1 ásaub;
Jón bóndi Jónsson á Heinabergi, 1 ásauí) oggeml-
íng, og Sigurbr bóndi Sigur&sson á Flatey, 1 saub
vetrgamlan; auk þeirra áíir töldu í Bæjarhrepp gaf
Sigur&r hreppst. Sveinsson mér fult ærvirbi í pen-
íngum; hafa mér þá veriÖ gefnar samtals 26 ær
4 gemlíngar, 1 sauíir og fult ærvir&i í peníngum.
Þannig bættu þessir hei&rsmenn mér fjárskabann aí>
fullu, og bib eg hinn algó&a föbrinn á himnum ab
umbuna þeim fyrir.
Ái narnesi, 2. dag janúarm. 1858.
St. Eiríksson.
Dómr yfirdómsins
í málinu: réttvísin gegn Eiríki Einarssyni og Hal-
dóru Arnadóttur.
„Mál það, sem hér liggr fyrir, er höfðað í héraði gcgn
bóndanum Efríki Einarssyni o'g Halldóru Árnadóttur á Fjósa-
koti f Skaptafellssýslu, út af þvf, að þau hnfi óhlýðnazt
amtsúrskurði frá 19. ntaí 1855, sem skyldar þau til að slfta
samvistuni þeirra, þanuig, að Haldóra tæki sér bústað f
annari sókn í 2 inflna fjarlægð frá heimili Eirfks, þar sem
Eirfkr hefir tekið fram hjá konú sinni með Ilaldóru, sem
var og er vinnukonn hans“.
„Ákærða Haldóra, sem eins og Eiríki hefir verið birtr
úrskurðr amtsins, hefir stöðugt borið fyrir, að hún hafi
ekki haft brjóst í sér, til þess, að yfirgefa Eirík, sem ætti
við fátækdóm og karlæga konu að búa, og Eiríkr hefir
fyrir sitt leyli einnig tekið frain, að hann mundi neyðast
til að hælta við búskap, ef Haldóra færi frá honurn, og
og það því fremr, sem sveitnrforstjórninn licfði ckki gctað
fullnægt áskorun hans, að útvega honum vinnukonu f stað
Haldóru, sízt jafn henluga henni, og liann hafi heldr ekki
orðið var við, að hlutaðeigandi sýslumaðr hafi hlutazt til
um kvennmannaskiptin, og þetta vonar hann réttlæti hald
hans á Haldóru og sambúð við hana, nægilega11.
„En eins og lögin skilyrðislaust bjóða, að yfirvaldið
skuli annast um það, að þær persónur, sein lifa f Imeixl-
anlegri sambúð, verði skildar hver frá annari, þannig yrði
optastnær Iftið úr þessu lagaboði, cf uppfyllíng þcss ætti
f livert skipti að vera komin nndir heimiliskríngumstæðum
hlutaðeiganda, og getr það þvf f þessu efni eptir hlutar-
ins eðli ekki til greina koinið, þó skilnaðrinn sé bundinn
meiri eða minni vankvæðum, og það þvf siðr, sem hlut-
aðeigendr ekki geta kent öðru uin það, en eigin breytni
þeirra. Undirréttarins dóm ber þannig hvað Haldóru
snertir að staðfesta, en þar á móti virðist hvað hinum
með ákærða Eiríki viðvíkr, þrátt fyrir það, þó hann enga
framkvæmd liafl sýnt í þvf, að koma Haldóru frá sér, en
öIIii fremr hið gagnstæða, að hann geti afplánað þetta
skeytíngarleysi sitt með lítilli fjársekt, sem hæfilega þykir
ákveðin til 5 rdl. til hlutaðeigandi sveitarsjóðs, og f þcssu
atriði ber undirréttarins dóini, þessu samkvæmt, þvf að
breyta“.
„Málsfærslulaun hér við réttinn, sem ákveðast til 4rd.
til sóknara og verjanda hvers um sfg, eiga þau ákærðu
að greiða in soliduin. — Meðfcrð málsins f héraði, ogsókn
og vörn hér við réttinn, hefir verið forsvaranleg“.
„því dæmist rétt að vera:“
„Undirréttarins dómr f þcssu máli á óraskaðr að standa,
þó svo, að Kirikr Einarsson greiði 5rdl. f sckt til lilatað-
eigandi sveitarsjóðs. Sóknara við landsyfirréttinn, exam.
júris J. Guðmundssyni og verjanda þar, organista P. Guð-
johnsen, bera hverjum fyrir sig 4 rdl. f málsfærslulaun,
sein eins og annar koslnaðr málsins greiðist af þeim á-
kærðu, einu fyrir bæði og bæði fyrir eitt. — það ídæmda
greiðist innan 8 vikna frá dóms þessa Iöglegri birtfngu,
og honnm að öðru ieyti að fullnægja undir aðför að lög-
um“.
— Vcstmanneyjakaupmenn hafa nú boðað á land
þetta verzlunarverðlag: rúgr á 7*/4 (sjö og hálfan) dal;
bánkab. á 10 rd., eða jafnvel 9*/2 rd.; kaffe á 24 —26 sk.
eptirgæðum; brcnnivfn 16 sk.; verð á flski enn óvfst, þegar
síðast spurðist.
— Mannalát. 23. apr. þ. á. andaðist að Árnanesi f
Hornafirði, liúsfrú þórun Jónsdóttir, Helgasonar sýslu-