Þjóðólfur - 30.09.1859, Síða 7

- 147 -
Maði’ hennar Guðmundr Sumarliðason, um 70, ráð-
vendnis- og atorkumaðr, bráðkvaddist nú á leið héðan
fram á Nes, nottina milli 28 —29. þ. mán. — 26. f.
inán. þorlákr hafnsögiimaðr þorgeirsson hér í
bænum, 58 ára gamall, inikill sjósóknar- og dugnaðai maðr.
__ 4_ þ. mán. sira JónJónsson Vestmann í Móum,
og skorti hann 3 inánuði á nirætt; hann hafði prestr verið
57 ár, en þjónað prestskap 53 ár, gálaðr reglu- og ráð-
deildarmaðr. - 26. þ. mán. íngigerðrþorloifsdótt-
ir, 58 ára, siðari kvinna Jóns bónda Pétrssonar í Engey;
liún var ættuð úr Flóa, ráðsvinn kona, dugleg og reglu-
söm; þeiin varð eigi barna auðið.
__ 40. júli þ. árs (aðrir skrifa 13. júlí) týndist merkis-
prestrinn síra Oddr prófastr Sveinsson á Rafnseyri,
með þeim sorglegum atvikum, að hann varpaði sér sjálf-
uni á sjó út, þar sem liann var á gángi ntfð hnsfrú sinni,
og þó eigi í þeiin tilgángi að týna sér, heldr' halði hann
þjáðst af hálltrublan með pinu i höfðinu, lengi í vctr, og
læknis verið við þvi leitað árángrslaust; halði hann og
fyr i vor varpað sér út í sjó, cn varð þá bjargað, en nú
er hann náðist, var hann örendr; — ritað er þaðan úr
héruiiiinum, að hann liali þókzt sjá græna og fagra ey þar
út.á firðinum, þar sem þó engi var, er hann vildi l'yrir
hvern nmn ná til. — Sira Oildr var vart meir en rúmt 40
áia, hinn inesti reglu- og dugnaðarniaðr, og ástsæll hæði
í uppvexti og embætti.
_ Prestvígsla. — Á snnnudaginn var, 25.
þ. mán., var vígbr til Ása og Búlands í Skaptár-
túngu, Sigbjörn stúdent Sigfiísson (frá Holteigi);
hann verbr vetrarlángt hjá tengdaföímr sínum, Páli
prófasti Thorarensen á Sandfelli í Öræfum, enbraub-
inu þjónar á meSan sira Jóhann Kn. Benediktsson
til þykkvabæjarkl.
__ Verí) á ís 1 enzkum vörum, — I Höfn,
- undirlök f. mán. seidist hvít ull héfcan á 145 rd.
skpd. þ. e. 43’/a sk. livert pd.; tólg 27 sk.; lýsi 28-31
rd. tunnan. Um verí) á saltfiski vituni vér ógjörla,
en þó mun hann hafa selzt meira en 20 rd.; mestallr
saltfiskrinn héban af suðrlandi gengr í ár til Spánar;
þab er í inæli, aí) kaupmaör Carl F. Siemsen einn,
gángist fyrir 5000 skpd. kaupum á saltfiski, er hann
sendir þángab í sumar. Verbib á saltfiski varí)
hér sybra 20 —21rd.
_ Verzlunarhús Bjeríngs sál. meí) íbúbar-
húsi, útihúsuin og allri lób og verzlunaráhöldum,
voru seld í f. niiín., án uppbobs, kaupmanni fí. P.
Tærgesen hér í stabnum (en hann kvabst gjöra þau
kaup fyrir abra, er hann eigi nafngreindi) fyrir
8,500 rd.
__ Hvalrekar.— íf. mán. rak upp 3 hvali hér
á subrlandi; einn á Lónakotsreka á Vatnsleysuströnd,
þrítugan, var flegib spik allt af bakinu ognibrákvib;
annan eigi stærri, á Utskálahamar3reka á Kjalar-
nesi, var hann einnig spiklaus, og orbinn úldinn
mjiig; hinnþribja á Fljótareka (Kirkjubæjar klaustr-
jiirb) í Meballandi, heill meb öllu, 30 áln. milli sporbs
og höfubs. — í vor er leib rak og vænan hval á
Hornströndum.
— Ur bréfifrá herra kandid. GuÖbrandi Vigfússyni
til herra prófessor Dr. P. Péturssonar, dags. Múnchen
(höfubborg íBaiern á þýskalandi) 16. ágúst 1859.
Ybr mun kynja, ab fá héban bréf frá mér, en
þó get eg ekki bundizt ab senda ybr fáar línur
frá hinum subrænu stöbvum, sem eg nú er í, og
eiga þær fyrst ab bera ybr og frú ybur kæra kvebju
mína og þakklæti fyrir alla alúb í sumar, er eg var
á íslandi. Eg hefi nú verib rúmar 3 vikur hér á
þy!zkalandi, 2 — 3 daga í Berlin, 5 daga í Leipzig
og hér allt ab hálfum mánubi. I Leipzig átti eg
bezta vinakynni hjá prófessor Moebiusi, og leiddi
hann mig vig hönd sér og sýndi mér allt, sem merki-
legt var ab sjá. Eg fór, eins og pílagrímr í huga,
til Lútzen, sem liggr uni 2 mílur héban, til ab sjá
Svíastein, þar sem Gustaf Adolph féll. þar eru
sléttir akrar, og landslag breytt frá því sem þá
var; yfir steininnm er nú fyrir 20 árum reistr varbi,
Gamall dáti, sem verib hafbi í 11 orustum, og mist
auga sitt annab í ornstunni vib Leipzig gegn Na-
poleon (1814), gætti varbans og sagbi okkr frá or-
ustunni, og vígvellinum, hvernig hann hefbi þá verib
þegar bardaginn stób. Hann áleit sig, sem og satt
var, sem vörb yfir helgum stab. I landsubr vib
Leipzig eru sléttir vellir, svo lángt sem augab eygir.
þar átti Napoleon orustu sína. þar stendr Napo-
leonssteinn á hvol einum, þar sem hæst er og víb-
sýnast er yfir. Leipzig má heita heillastabr. f
nánd vib hann hafa stabib 2 hinar afdrifamestu or-
ustur á hinum síbari öldum, í hinni fyrri var unn-
inn trúarsigr, og í hinni síbari var brotin harbstjórn
Napoleons og þýzkaland frelsab úr járngreipum hans.
Moebíus er bókavörbr; hann sýndi mér því báb-
ar bókahlöbur bæjarins. þar eru mörg merkileg
handrit; eg verb ab geta eins, þab er Nýjatestamenti,
eitthvert hib elzta, ef ekki hib elzta sem til er. Tis-
chendorf hefir fundib fyrir mörgum árum helmíng
handrits þessa, og síbar nú í vetr íundib annan
helmíng þess, ef mig rétt minnir, í Palestina. Sumir
segja, ab hann hafi sjálfr tvískipt handritinu, því hann
kvab vera nokkub hégómagjarn. þetta nmn nú vera
álas, en hvab um gildir, handritib er hib ágætasta
sem orbib getr. þab er ritab á mjallhvítt bókfell,
þunnt sem póstpappír, í fjórum dálkum á hverri síbu,