Þjóðólfur - 31.10.1859, Qupperneq 6

-
lielztu æfi atriii þe-tóa inerki-manns.
rAðsrut).
(Frrhafjn epfir ensltan blaðritara, 1859),
í satni nattiíiufræi'ínga í Manciiester, sá eg
fyrir nuirgum árum síöan kvennmannslík; var þaí)
fest upp í skáp mei) glerhurb lyrir. þar var sagt
svo frá, af) þetta væri lík nierkiskonu nokkurrar, er
iifaf) hafM á (ililinni sem leif), og var alþekkt
þar í ba'num. Hún haffi arfleitt nokkra ætt-
íngja sína af> ölliim fasteignum sinuiii „þegar hún
væri dáin og greptruf>“. En ættíngjar þessir fóru
mjiig illa meb hana á nieban lnín lilfi. Iiún tók
þaf) þá til bragbs, ab gjöra nýa arfleifsluskrá, og
árjafnafi hnn vini síniim. nafnlrægum la'kni, herra
Charles AYhite, alla fasteign sína og líkama sinn
meb. Snmrfii luín þá lík liennar, þegar luín var
dáin og geymdi, eins og hér er sagt, en lét aldrei
greptra. þannig hafa eignir þessar gengif í erff-
ir til nyfja hans. en ættíngjar hennar, þeir sem áfr
voru nefndir og hún haffi arfleitt, hafa dáif) barn-
lausir.
Auglýsíng frá „þjófólfi".
J>jófólfr ætlar af sniinn af hyrja 12. ársgaungu 6Ína, þú
illa leggist í hann, hvort meira verfi en „af koma og fara“;
kaupendr hans hafa nú fækkaf af mun, og þó ekki uærri til-
spurt um alla, því menn eru tregir af tala í tíma um kaup á
pjófólfl, hvort þeir vili halda hann efa af segja; fullir 500 rd.
standa enn úti af andvirfi þossa 11. árg. tdafsins sem i:ú er
þó á enda.
Kn annaf hvort er af hrókkva efa stókkva; og af því sú er
raunin á orf in, af sumstafar ern 4 og 5 ríkir bændr ogjarf-
eigandi (t. d. í utanverf um Biskupstúngum í Arnessýslu), er hafa
um nokkur undanfarin gófár lagt saman sína 28sk. hver, tilþess
af kaupa allir eitt hlaf, en bæfi er þetta lofsverf upphvatnii.g
fviir hina efr.aminni til af vera 10 og 12 saman í einu blafi, og
líka get'r af skilja, af hafl jarf nigondunum verif fullfengif af
láta 28sk. í gófárunum, þá mega þeir ekki vif slíkum stórút-
lítum þegar svona harf nar í ári, þá heimilar og uppáleggr þjóf-
ólfr héimef hinum heifrntu útsólnmónnum sínum at hvar helzt
sem 4 eta fleiri velefnatir og jarteigandi meun sameinisigum
af kaupa eittblat, þá fái þeir þat ekki nemaþeirviti þyggja
blatit at gjóf, þat er velkomit; ef þjótóifr iitir á annat
bort, þá stendr hann jafnréttr eptir sem áfr.
(Afsent).
f>jótólfr minn. Eptirlætib Islendíngal
Eg hcfi ekki timakaf þig opt, og fáir neita
fyratu bón; heilsit herra Erlendi Páimasyni fyrir
mig, og segit at mér, sem er Húnvetníngr og vinr
hans, sé nú farit at leitast at sjá hann í anda,
vaga meb byrtina sem þeir þrímenníngar í Víti-
dalnnm, lögtu á hertar hans, mannsins þess, er
*vo mikit hefir slitit sér út fyrir okkr Nortlend-
ínga, til at frelsa oss frá fjárklátanum, og þat „án
eptirtaina og betalings*.
S. A. er dreingr er vit geingr.
— Tværnautkindr, hið eldra, r a u ð k o lió 11 4 vetra,
niark sucitt aptan bæði; hið ýngra, ra u ðk ro ss ó 11 ðgelt
2 vetr, mark: sneitt franian liæurn og slúfritað vinsla,
koimi ekki frain i nautaréltuin Olfusmanna; þeir sein kynnu
að verðu varir við annað eða bæði, biðjast liér með gðð-
fúslcga, að koma boðum uiii það luð allra bráðasta, að
þurá í Olfusi, og skal þeiin veitast sanngjörn borgun
fyrir ómak sitt.
-«• þurá og Kröggúlfsstöðum.
E. Gutmundsson. B. Gíslason.
— Ljós-rauðskjðttr hestr með blettíbáðum nár-
um, alfextr i vor, glaseygðr á haðum augiim, aljárnnðr,
mark: sílt liægra hiti aptan vinstra, tapaðist 19 vikur af
sumri frá Fjalli á Skógarströnd, bið eg því hvern sein
liittir, að halda lionum lil skila til mín eða gcra mér vís-
bendingu af, að llákoti á Alptanesi.
Jón Magnússon.
— Brún folaldsmeri, incð sljörnu i enni og síðu-
tökum, ðalTcxt, aljárnuð 6—7 vetra, mark, að mig minnir,
tvfstýft Iraman hægra, folaldið briin meri, varð eptir f ferð
i vor af mér fyrir sunnnn Heynisvatn, og bið eg þá sem
liana linita að lialda hcnni til skila til mín, mot sanngjarnri
borgun að K c t i I v ö 11 u m í Laugardal.
þorleifr Giitmundsson.
— Grá meri, dekkri ( fags og tagl, aljárnuð mcð fjór-
bornðum skeifum, mark: tvístigað framan liægra, hvarf
inér á næstliðnum haustlestum Iriiman af Seltjarnarnesi;
liver sam hitta kynni, er beðinn að halda henni til skila,
að Gr i m s s t ö ð u in í Keykholtsdal.
Gutrún þórbardottir.
— Grá mcri, 8 vetra, aljárnuð, tuglskeld i vor, mark:
tvlstigað (uiá gcra úr því: tveii hitar) framan hægra, hvarf
hér i Rcykjavík um lok f. mán., og er heöið að lialda
hcnni til skila að Reykholti.
B. Bjarnarson.
Prestaköll:
Veitt: . þ. mán. Stðrinúpr i Arnessýsln, sira Jóni
F,iríkssyni til Stðrðlfshvols, 25 ára pr. (vígðr 1834). —
Auk lians sðktu: prestaskðlakandídatarnir sira þorvaldr,
aðstoðarprestr Stephensens á Torfastöðuin, sira Sæmundr
aðstoðarpr. Jonssou á Breiðahólstað og Hjörleifr Einars-
son frá Vallanesi.
Óveilt: S t n r ð 1 fs h v o 11 (Störölfshvols- og Siglu-
víkrsóknir) í Rángárvallasýslu; óslegið npp; er mælt, að
lagt sé undir álit og yfirvegun brauðamatsncfndarinnar,
hvort eigi sé ástæða til að leggja það prestakall niðr og
Ieggja Stórólfshvol til Keldnaþfnga, (eða jafnvel undir
Breiðabólstað í Fljótshlíö), en Sigluvik (i Utlandeyjum)
undir Kross prestakall í Austrlandeyjum. •
— Næsta bl., byrjun 12. árg. kimr út 7. nóvbr., ef póst-
skip er þá komib.
Útgef. og ábyrgfiarmaðr: ,/óti Guðmundsson.
t’rentabr í prcntsmibju íslands, hjí E. þórSarsyni.