Þjóðólfur - 26.02.1863, Qupperneq 4

— 64 —
ÁGRIP
af reikníngi yfir tekjur og útgjöld sjóðsins handa
ckkjum og börnum drukknaSra fiskimanna frá
Reykjavík og Gullbríngu- og Kjósarsýslum fyrir
árið 1862. (Frá bæarfógeta í Reykjavík).
Tekjur. rd. sk.
1. Eptirstöðvar 31. Des. 1861 :
a, Arðberandi skuldabréf
á 4% . . 493 r. 56 s.
- 3V2 • • 284- 34-
-3% . . 1003- »- i78Qr. 90s.
b, í peníngum hjá gjaidk. » - 81-
c, Vextir til 11. Júní 1861
innistandandiíjarðabókarsj. 59- 66 - ^841 45
2. Vextir til 11. Júní 1862 .... 59 78
1901 27
Útgjöld. rd. sk.
1. Eptirstöðvar 31. Des. 1862:
a, konúngl. skuldabréf . 1780r. 90s.
b, vextir innistandandi í
jarðabókarsjóðnum . 119-48-
c, í peníngum hjá gjaldk. "-81-1901 27
1901 27
ÁGRIP
af reikníngi yfir tekjur og útgjöld hafnsögusjóSs
Reykjavílcr árið 1862 (frá bæarfógeía í Reykjavík).
Te kj u r. rd. sk.
1. Eptirstöðvar 31. Desember 1861:
a, Arðberandi innstæða í jarðabókar-
sjóði 137 r. 42 s.
b, Vextir ógreiddir . . 4- 74-
c, Hjá gjaldkera . . . 53- 48- 195 68
2. Vextir af arðberandi innstæðu sjóðsins
til 11. Júní 1862 . . . 5 55
3. Gjald til sjóðsins af skipum , er notið
hafa hafnsögu .... 14 48
215 75
Útgjöld. rd. sk.
1. J>óknun til hafnsögumanna Reykjavíkr
árið 1862 88 32
2. Eptirstöðvar 31. Des. 1862:
a, Arðberandi innstæða í jarðabókar-
sjóði...................99 r. 16 s.
b, Hjá gjaldkera .... 28- 27- j27 43
215 75
ÁGRIP
af reikníngi yfir tekjur og útgjöld lögreglusjóSs
Reykjavíkr árið 1862 (frá bæarfógeta í Reykjavík).
Tekjur. rd. sk.
1. Eptirstöðvar 31. Des. 1861 :
Hjá gjaldkera...................... »54
2. Tekjur árið 1862 .................. 4 11
3. Greitt í sjóðinn með samskotum til að
leita eptir manni fráRvík, ervarðúti1 16 56
2F25
Útgjöld. rd. sk.
1. Eptirstöðvar 31. Des. 1862:
a, Eigur sjóðsins (sbr. tekjur 1 og 2) 4 65
b, Innstæða í sjóðnum fyrst um sinn í
sérstöku augnamiði (sbr. tekjur 3) 16 56
21 25
+
Jón Arnason
Byrgir nú bláar
brúnir fjalla
nítldinimr mukkr
og nemr vib foldn,
lííir í lopti
leiptr- stjarna
úuar og ofarr
enn auga nái.
Svífr mér at) sjónnm
sorti mikill
itt frí uudirgángs
alheims ljóma,
heyrek hvin helkalds
hvirfllvindar,
dunar mfer dvergmál
dimt vit) eyra.
Lostinn er aí) Leirá
lágt til jartiar
apaldr vænn
er ióbrum hlifíii;
hnígiun er Jón
fyrir Heljar-stormi,
fokit) er í skjól
fáráíllÍDga.
Hrósabu ei happi
heibláa Norn 1
svælbir þú Jón
á Leirá.
en sigratlir hiergi;
liflr enn líf hans
líímm ofarr
ljóma hans lofgróin
lanf orbstíris.
Fyrr mun bld fyruast
en fölna megi
dygb og drenglyndi,
dugnafcr, snild,
hans er minníngu
heifcri skreyta,
er iengi mun búa
í loftia minnum.
Fáir flnnast þeir
fjiilnýtu Beimar
riiggsamir, rábvandir
réttsýnir, traustir,
líkar hins látna
aí> lipurb og blít)u,
er ávann skr ástúb
annara og trygb.
Bera nú böru hans
og bebja irega,
sakna heimahjrí
og herabsbúar,
sakna valmennis
veslir sem aubgir,
1) pegar almenn daubaleit var gjörb í mibjum Nóvbr.
1862 eptir vinuumanni Gnnnari Grímssyni, ervarb úti nokkru
ábr á ferb ab Lækjarbotnum í Seitjarnarneshreppi, skutu
allmargir statarbúar, er ekki lögbu menn til leitar, fé þessu
saman til þess ab styrkja ab sínu leyti aí) því, ab hiun
horfni mabr gæti fundizt.
Af því ab leitin gat fram farib svo nákvæmlega, sem
faung voru á, en árángrslaust, var heitib verblaunum þeiin,
er meb nokkru ómaki kynni at) geta fuudib líkit) innan út-
gaungu ársins 1862.
Verbi ekki fe þessu vetrarláígt varib samkvæmt augna-
mibi því, sem bar til samskotanna, mnn úrskurbar stiptamts-
ins verba ieitab, hveruig verja skuli fé þessu.