Þjóðólfur - 25.01.1864, Síða 7

47 —
nýar, bygíiar úr eik, og svo vel útgjórí'ar sem auíiií) er meS
tvennnm seglum og öllu sem nauj&syulegt er, í hæsta lagi
3000 rd. hver hér í Danmörkn; þær sknlu serílagi vera lag-
aílar til siglínga me% £úbri kálietu, aí) geti oríiiþ pláz núg
handa 10 til 12 manna og lestarrúm hvaí) afgángs er; þessi
smáskip lætr stjúrnin gánga frá Reykjavík þegnr pústskip
kemr á vorura, þa?> eina til Vestmanneyja og svo á austr-
kanpstabi þá á landinu, sem hentugast þykir; þetta skip á
aí> taka bæíii bréfln ferí>afúlk og sendíngar, á mút sanngjarnri
borgun. Annaí) skipii) fer vestr um land, aí) Stykkishúlmi.
Isaflrbi, Skagastríind, máske Hofsús, og aí) Eyjaflríii. Skipiþ
sem fer austrfyrir. gjóri eg rát) fyrir aí) nokkurnveginn for-
fallalausn se aptr korni?) pm þaí) leyti pústskip aptr keitir
frá Kmh. og byrjar þá aþra férþina o. s. frv.; on þa<) sem fer
vestr og norbr fyrir tœpiega, en þá tekr þafe þritija vib og
gjörir siimu feríina; hafl nú þaí) þribja absetr á Isaflrbi, og
þab frá Reykjavík gángi ekki lengra en á ísafjúrb, sem máske
er fullt svo heutugt, getr hvert um sig komib vib á enn fleiri
stöínim, svosení t. a. m. á Patreksflrbi, eba enn ]tá heldr B/ldu-
dal. J>etta virbist mér enn þá gagnlegra, í þab minnsta fyrst
um sinii, heldren þótt sjúrnin lánabl penínga ti) vegabúta; til
aþ koma þessum skipaferbum á gáng, þarf’ ekki nema í
þab hæsta 12,000 rd. til skipakaupa og útgjörbar; í hæsta-
lagi þyrfti 4 menn á hvert skip, nefnilega formanninn tvo
gúba sjúmenn og kokk, sein þú ætti ab vera vel duglegr.
Jiútt þab uú bkki borgabi kostuabinn fyrstu ferbirnar, mundi
varla um lángt líba, ábr svo magir færi og tæki súr far meb
skipum þessum, og svo mikill varningr yrbi sendr meb, ab
þab borgabi útgjufbina, og þjgar framlibu stundir, líklega
skipin meb. liigi þarámúti ab gjöra nokkub til hlítar vib
vegina, þá standa 100,000 rd. ekki leiugifv>b, og þú verbr
nærri eins örbugt ab komast manna á milli meb nokkurn
töluverban farángr eins og nú; og hveysu örbugt verbr ekki
endrgjaldib.
Skelfllega mikib er satt af því, sem sagt er um iaud-
búuabiíin í nr. 14. af Islending, og varla má neita því, ab
stjórnin heflr varla gjört, hvab.gjöra ælti því vibvíkjandi; eg
get þú raunar ekki annab en afsakab stjúrnina, ab svo miklu
leyti sem danskir rába, þegar nú Isleudíugar sem sitja í
rábum varla vita, hvab segja skal, og Danir eru búnir ab fá
margfalda raun um, ab þútt peníngum sé ausib út eins og í
klábann, þá fer þú allt til fjandaus; svo er varla von á öbru
en þeim hugsist svo: „Vili þib kb Gub skuli hjálpa ykkr, þá
vorbi þib líka ab reyna til ab hjálpa ykkr sjálflrj:; þab er
ekki úliklegt, ab búnabarskúli eba fyrirmyudarbú yrbi ab
"okkrum notnm á Islaudi, þú efast eg nærri því um þab; eg
beld nærri því, ab betra væri ab stjúrnirl legbi dálítib til ab
boma nokkium efnilegum píltum til Skotlands þángab seiu
l*>idinu er viblíka háttab og á íslandi, og láta þá vera svo
®em á ár; og jafnvel þútt ekki færf þeir lengra en til Fær-
eya, auncij þ,', ver^a a^ nokkru gagni, því jarbarrækt
bæreyínga jjnsj. m£r ejga ve| vjþ vjþa á íslandi; eg liefl ab
■•onnu eklii veriþ í Færeyum, en eg hefl lesib grein í „Dansk
Maauedsskrift1*, af Pastor Sórensen, um Landbúnab Færey-
'»ga, og fanst niér jatbarrækt þíirra sérdeilis hontug^til ept-
irbreytni fyrir Íslendínga; eg er nú nefnilega ekki mikib stúr-
huga, og enganvegirin eins stúrhuga og margr hver lauda miuna
sem vilja koma dönskum landbúnabi upp í Islandi, og balda
þetta gángi prýþivel.
Ff mig ekki rángminuir, þá mun stjúrnin á fyrri tíbum
hafa hjáipab þeim sem höibu þilskip, en varb ab litlu haldi;
(
þab getr nú vel verib, ab þaraf hafl orsakazt, ab menn seinna
hjálparlaust, og þab meb gúbum ábata, fúru ab tíbka þil-
skipaveibi; þab heflr sýnt sig, ab þetta gongr nú prýbilega
hjálparlaust. Mér virbist, því, ab stjúrnin skuli láta þetta
gánga svona án þess ab skarast fremr í þab; annab mál
væri, ef flskiféiög myndubust sem af sjálfsdábum legbi nokk-
ur þúsund í sölurnar, þá virbist mér þab væri skylda stjúrn-
arinnar ab hjálpa meb leignlaust lán um vissan tíma, á múti
vebi, til þess ab betr yrbr framgeirigt; eg veit náttúrlega eins
iítib livoi^ þessa heflr vorib bebizt, oba þvílíku heflr verið
neitab. * Ab .stjúrnin er orbin treg á ab veita einstökum
mönnum styrk furbar mig ekki; í 10 ár sem eg hefl verib í
iAjipmannahöfn, hefl eg orbib áskynja. ab mörgum af lönd-
nnjmínum heflr verib veittr styrkr, mest þú til verkfæra-
kanpa, en fáum eba máske réttara *agt ongum heflr orbib
þab ab notum, já, sngnir hafa c^tt peníngunum, og setib
kyrrir í Kmh. eba far'b til amijCa landa. þab sýnist þú
liggja næst, ab þeir íslenzku Jierrar í stjúrnardeildinni, sem
iriáske iiafa átt þátt í ab hjálpa þessuin kaubum ab fá styrk-
iun, hefbi átt ab gæta ab, ab því gefna hefbi verib vel varib.
g (Framhaldib síbar).
Auglýsíngar.
— Samkvæmt opntt bréfi 4. Janúar 1861 inn-
kallast hérmeð allir þeir, sem.til skulda telja hjú
dánarhúi eptir prestinn Jóti Sigurðsson, sem á
næstliðnn snmri andaðist að Kálfholti hér í sýslu,
til, innan 6 mánaða frá birtíngu þessarar inn-
köllunar, að Iýsa skuldakröfum sínnm til nefnds
bús, og sanna þær fyrir skiptaráðandanum hér í
sýslu.
S^nna lýstum skuldakröfum verðr ekki gegnt.
itíngárvaliasýslu skrifstofu 25. Núvember 1863.
II. E. Johnson.
— Síðan eg anglýsti seinast í blaði þlssu, þann
4. Júlí í ár, gjalir til prestaekknasjóðsins, hafa
eptirnefndir menn gefið honum: , sk
Sira»Eljörleifr Einarsson á Blöndudalshólum 2 »
Próf. sira Á. Böðvarsson á Setbergi árstil. 1863 3 »
Sira S. Níelsson á Staðastað — — 4 »
— G. Bachmann á JYliklaholti — — 2 »
— B.E.GudmundsenáBreiðab.st.— — 2 »
próf. siraE. S)-Einarse/í Stlíhoiti — — 3 »
Sira St. þorvaldsson í Uítnrnesi — — 3 ,
Próf. sira Th.'lJ. lljálmarsen í Hítardal— — 2 »
— — Guðm. Vigfússon, 'viðbót við áðr
meðtekið árstillag 1863, 3rd. 55 sk. 1 41
Ilerra Björn Björnsson á Bessastöðum . . 1 »
Sira Guðnn’ Einarsson á’Kvennabrekku. . 5 »
Fyrir þessa samtals 28 41
votta eg hinum heiðruðu gefendum niitt virðíngar-
fyllzta þakklæti fyrir hönd vorra þurfandi systra.
Skrifstofu biskupsius yflr Isiandi, 31. Desbr. 1863.
II. G. Thordersen.