Þjóðólfur - 29.07.1864, Qupperneq 7

— 143 —
Skýrsla.
SuÖramtsins húss- og bústjórnarfcJag holtann-
an aðalfund sinn 5. Júlímán. þ. á., og var þetta
hið helzta, er þar var aðhafzt: 1, var lesin upp
skýrsla jarðyrkjumanns Guðmundar Ólafssonar, full-
trúa félagsins í Borgarfjarðarsýslu, dags. 4. Jan.
þ. á. um jarðabætr hans ýmsar og tilraunir við
jarðarækt, og verðr sú skýrsla prentuð í |>jóðólfi;
2, var lesin uppástúnga sjálfseignarbónda Magn-
úsar Jónssonar á Bráðræði um, að kaupa nú þeg-
ar í sumar nokkra mjólkrstrokka slíka sem Guðbr.
Vigfússon lýsir í »nýum félagsritum« 1860, bls.
88, og var ákveðið, að rita landbúnaðarfélaginu í
Danmörku og beiðast þess, að það útvegaði fé-
laginu einn strokk, sem það áliti hentastan eptir
vorum ástæðum; 3, var lesið bréf frá Jóni prófasti
fórðarsyni á Auðkúlu til forseta um það, að fé-
lagið vildi hafa skipti á árritinu »Húnvetníngi« og
bókum félagsins, sem svaraði leifum ritsins 200
expl., þar um var ákveðið, að fresta ákvörðun um
það, þángað til að sæist, hversu miklar bókaleifar
félagið ætti.
Embættismenn félagsins voru kosnir hinir
sömu og áðr voru. Til fulltrúa félagsins fyrir
Reykjavík í stað faktors Wulffs, var kosinn sjálfs-
eignarbóndi Magnús Jónsson á Bráðræði. Til full-
trúa í norðrhluta Gullbríngusýslu í stað dbrm. As-
geirs Finnbogasonar, var kosinn Ólafr Guðmunds-
son hreppstjóri á Mýrarhúsum; í veiðarfæranefnd-
ina var kosinn í stað Ásg. Finnbogasonar, Iírist-
inn Magnússon hreppstjóri í Engey.
Herra ritstjíiri!
í blabi jtiar „pjóbóifl" þ. á. bls. 71, er talab nm 14
skinnbliit), sem fnndizt hafl eptir Dr. Hallgrím Schevíng, og
synir hans hafl gefib hinu nýja „forngripasafni". þar er og
viUií) á, um leib og sagt er frá efni blatianna, at> Jón þor-
kelsson haldi, ab blnb pessi mnni hafa heyrt til Hanksbók.
Jiessi getgáta hans mnn allshendis rett.
1 formála fyrir Bisknpasógum 1. b. XVIII. er talab nm
nokknr bliit), sem verib hafl í Hanksbók í tií) Arna, en sem
nú se glötnb. Sö, nú borií) saman þats, sem segir í blabi yt>-
ar> vit) þat), sem Árni Magnússon sogir, at) verit) hafl á hin-
n>n týndu blútíum, þá verbur þat) líkt. Blnbin hafa enn verit)
1 hókinni vetrinn 1731, þegar Jón Ólafsson bjó til „catalog-
1UII“ yflr safnit) allt. par segir vit> nr. 544 metial annars:
„um margháttatiar þjóbir, um heibindóm, hvatian skurbgotia-
blot hólust, um drauma, um Antikristum, um upprisu dauSra,
um imbrudaga, um regnbogaliti, um sólstntiur, og sólar npp
og nihurstigníngn (sýnist at> vera úr Kímbeglu), um borga-
skipau og legstabi heilagra" o. s. frv. Sumt ber búr orbrÉtt
saman vit) lýsínguna í pjóbólfl. Kn hvernig bliiþin haö flækzt
á glámbekk úr safninu, er auiirátjil). A fyrri iddum fór mjóg
í oskilum um haudritin, Einstök lílöt) og handrit Iágu árun-
nm saman hjá þeim Islendíngnm, sem þá störfutm at) útgáf-
um eir unnu fyrir Suhm; og sumt fanst fyrst at) þeim látn-
um og var þá sett inn í vitbætissafniþ et)r „Additamenta"
sem kiillut) ern, og heflr verit) þar þángat) til nú hin sítiustu
ár, ai) vit> höfum reyut, at> setja þat> aptr inn í atalsafnib
þar sem þai> á inn, eptir ávísan Jóns Ólafssonar. Stefán
Björnsson, útgefandi Kímbeglu, mun hafa haft þessi blöi>
Hanksbókar undir hendi, vit) útgáfuna, en aldrei skilat) þeim,
og þau ati honuin látnum flækzt aptr til Islands. Árni Magn-
ússon sópatii ofvel til í sinni tíb, at svo mörg blöti, og þat)
úr Ilaukshók, mundi dyljast honum. Nú getr slíkt ekki at-
borit), því nú er ekkert blat) lánat) út, nema gegn skírteini,
og þó ekki nema stökn mönnum.
Mór sýnist varla eiga vit>, aí> hafa bækr etr bókabrot á
gripasafni innannm gamlar beizlisstengr, aska, kistla og hríngj-
ur. Bækr, hvaí) gamlar sem eru, kalla eg lifandi fjársjót), en
ekki dautar fornmenjar. pat> er líka óvitlfeldib, ab úr einni
og sömn bók s& sitt blaþ á hverju landi. En látum þá urn
þab, sem þessn eiga ab rába. Eg vildi ab eins meb þessum
línum segja til heimilis blaba þessara.
Kaupmannahöfn, 26. Maí 1854.
Guðbrandr Vigfússon.
|>akkarávarp.
— nerra factor S. Gubmundsson á Búbnm ÍStabar-
sveit, sem er svo alkunnr ab því, hversu örlátlega liaun
styrkir fátæka og alla þá, sem þurfa abstobar í hverju sem
ab höndum ber, heflr, eptir þab eg varb fyrir þeirri sorg ab
missa elskulega konu mína sál. frá 5 úngbörnum, og heimil-
ishagr minn meb tilliti til þeirra mjög erflbr, sýnt mer þann
velgjörníng, ank svo margra annara fyr og síbar, ab taka af
mer einn af drengjum mínum á heimili sitt af og til, og veita
honum þannig nú í 2 ár í öllu hina mestu föburlegu um-
önnun sem hugsazt getr. Eptir ab drengrinn nú hafbi verib
veikr í lengri tíma, hoflr hann kostab hann til læknínga í
Stykkishólmi, og af því hann þar ekki nábi bata undir um-
sjón læknis E. Linds, heflr hann nú enn freinr styrkt mig
örlátlega til þess ab þetta barn mitt geti fengib þá læknis-
hjálp í Reykjavík, sem eg er nú ab leita. Eg kann herra S.
Gubmundssyni ekki einúngis fyrir þetta mitt bezta þakklæti,
heldr og fyrir alla þá miklu ransn og veglyndi, er hann heflr
sýnt mer og hintiiu móburlausu börnum mínum fyr og síbar
og er þetta niitt þakklæti ekki nema einn libr þeirrar miklu
vibrkeuníngar, er svo margir abrir hjálparþurfandi skuldahon-
nm, ab eg ekki nofni sveitarfélag vort, hverju hann í mörg ár,
ásamt mér, heflr ábr veitt. forstöbu og unnib því mikib gagn,
meb sinni vitrlegri forsjá, og meb því ab styrkja fátæka meb
rábi og dáb. Staddr í Reykjavík, í Apríl 1864.
Guðmundr Stefánsson,
frá Elliba í Stabarsveit.
Auglýsíngar.
— Erfíngjar Guðmundar sál. Guðmundssonar,
sem andaðist þann 23. Maí þ. á. að Njarðvík inn-
an Gullbríngusýslu, innkaliast liér með til þess að
gefa sig fram fyrir undirskrifuðum skiplaráðanda.
Skrifstofn Gullbríngu og Kjósarsýslu 15. Júlí 1864.
Clausen.
— Jörðin Meðalfell í Kjós mcð Meðalfells-