Þjóðólfur - 17.10.1865, Blaðsíða 7

— 185
- í f.jó’&ólfl 13. Murz 1865 nr. 18-19 flnst grein: „út
af ,,,b'ikafregn““ í Norí)anfara“ nr. 23—29 f. á, sem yflr
höfní) aí) tala er meinlitil og markians. Ilöf. vill í grein
þessari sýna, aí> þal) se „margar ástæþnr til þess, aí) engi
klerkr eí)a guflfræíiíngr hftr hafl enn haft sig til af) skrifa á
inóti M. Eiríkssyni“. |>etta er hófobinntak greinarinnar, og
þarvH) er a'b eins bætt nokkrnm heillarábom og áminníngnm,
samt vitnisburþi um, ab mef) grein þeirri, „sem stoþ í 17.
ári |>jóf)<5lfs bls. 2—3 meí) þeirri fyrirsógn: „hálfyrþium Jó-
hannesar guþspjall", se „meí) ljósum og ómótmælanlegnm á-
stæfium sönnuí) ritvissa Jóhannesar guf)spjalls“. Hvab „ómót-
mælanlegar" þær ástæþur eru, sem flnnast í „hálfyrfíinu ,
þykist og hafa sýnt í svari mínn, som eg vona komizt út á
prent þar heima, þó þaí) ekki verfii í Iteykjavík, og sem landar
míuir másko verf)a búnir aí) sjá áíiren þeir lesa grein þessa.
Hinn þarf ekki af) svara. Eg skyldi því ekki hafa mætt út-
gefara þjófíólfs mef) þessnm línnm, cf ekki væri annaf) í
greininni, sem þarf leiþréttingar vií). En í miþjum 2. dálki
bls. 72 standa þessi orí): „í einn donskn dagblaþi hefl eg
sef) hennar (bókar minnar) stnttlega gotif), mef) þeim ummæl-
nm, af) flest eí)a alt, sem í henni stæfli, væri tuggif) upp eptir
þýzknm guf)fræf)íngum, einkum eptir prófessor Ifanr. þessu
svarafíi M. E. í tiíiru blaf)i“ o. s. frv. þaf) kynni nú af)
virþast ótrúlegt, af) nokkur mentafir inafir skuli koma svo lnk-
laust fram mef) aunaf) eins og segjast hafa séf> þaf) í pront-
nfu dagblafli, noma þvf af) eins, af) þaf) sii satt; en sann-
leikrinn er þó sá, aí) hvert orf), sem her er tilfært úr
þjófjólfi, ern hrein og klár ósannindi. Bók min var,
þaf) eg frekast man, nefnd í 4 dtinskum blófmm (eptir grein-
iimi skyldi menn hugsa, af) hún af) eins hefþi verií) netnd í
1 blafii), en á þann hátt, af) eg þurfti ekki af) svara nema
1 þeirra, og þaf) var „Dagblaí)if)“. þaf) verfr þvi af) vera
þetta blaf), sem þjófiólfr berníir til. Hv»f) stendr þá í „Dag-
blaf)inn“? Alt annaf) en þaf), sem þjóþólfr segir lesendum
sínum; þar stendr: „Forfattoren viser et nóio Kjendskab til
den herhen hörende I)eel af den tydske theologiske Litteratnr,
0g siutter sfg i sine Kesnltater temmelig nær til den be-
kjendte kritisko Skole ved Universitetet í Túbingcn, med
Dr. F. C. Baur i Spidsen". (Hófnndr sýnir, af) hann þekkir
vel til þess hluta hinnar þýzku guf)fræf)i, sem hóndlar um
þetta efni, og kemst af) líkri nifjrstóím og hinn alþokti kri-
tiski skóK vifi háskólann í Tubingen, mef) Dr. F. C. Baur
fremstan í flokki). Eg vii nú biflja hvorn skynsaman eg
sanngjarnan raann, sem heflr nokknrt vit á, hvaf) þaf) er, sem
hann les, af) gá af), hvaf) þessar línur innihalda, og hann
mnn bráfmm geta sef), hvaf) gagnstætt þetta er þvt, sem
stendr í þjóþólfl. Höf. greinarinnar í „Dngbl.“, sem annars
anþsjáanlega er á móti m$r, þó hann fari hægt í þaf), vill
láta mig njóta svo mikif) sannmælis, af) geta nm, af) eg þekki
vel rit annara um þetta efni, hafl þvi ekki hlaupif) útí þaf)
án þess af) vita nokkurn skapaþan hlut; því þaf) álíta allir
tnentafíir menn hér merki uppá heimsku og ofdirfsku, af) fara
aí> skrifa um þaf), sem menn okki vita neitt nm, nema kann-
ske f hæsta lagi eitthvaí), sem menn hafa tint upp ur göml-
u,n skræfium, en sem nú or álitif) þýfn'ngarlítiþ ef)a þyfXng-
arlanst og mef) öllu úrelt ef a rekif). Ennfremr segir „Dag-
blafiif)", af) eg hafl komizt af) líkri nifirstöflu og guV
fræfiíngarnir í Tiibingen; en þarí liggr aufsjáanlega alt
annaf) en þaf), ,,af) flest efia alt, sem stendr í bók minni,
s“ tnggiþ npp eptir þýzkum gnf)fræf)íngum“. í stuttu máli
þaf) som sagt cr mef) tófram línum { „Dagbl." er lof en ekki
last. En ( þjóf)ólfi er því öllu umsnúif) svo illyrmislega og
nífángalega, af) þaf) geti orfiif) mér til sem mestrar skamm-
ar; þó vona eg, af) skömmin lendi þar, sem hún á heima,
Eii einnig þau orf): „þessu svarafi M. E. í ófiru blafi“.
eru eins ósönn og alt hitt. Greinin, sem eg svaraþi. var f
„Dagbl." 30. Desember 1863 og svar mitt í sama blafi 14.
Janiíar 1864.
Af þessu vona eg landar mínir geti seí), hvaft vel þeir
geta reitt sig á þaf), sem íslonzku guffræfn'ngarnir segja og
dæma um mig, þegar þoir ekki geta sagt frá. hvaf)
afrir hafa dæmt nm mig á pronti, nema af) nm-
snúa því öllu, og þeir (landar mínir) ætti þá líka af) því
leyti sem þeir hafa tilflnníngu fyrir því sem satt er og rett,
af geta fnndií) hvort þaf) ern guflfræfn'ngarnir þeirra þar
heirna ef)a eg, som þeir þurfa af) skammast sín fyrir. Afi
vísu liggr mer í lfettu rúmi, hvort þeir skammast sín fyrir
mig ef)r okki, en eg vildi gjarna, af) sem flestir af Isíendi'ng-
um (samt öllum þjófram yflr höfuí) af) tala), sýndi sig sem
sanngjarna, sannorfa og réttsýna monn, og af) sérílagi þeir,
sem eiga af) fræfa afra, léti sér ekki liggja þaf) í léttu rúmi,
hvort þaf), som þeir láta gánga út á prenti til uppfræfn'ngar
löndum sínum, er sannleikr ef)a ósannindi.
Kanpmannahöfn, 3. Júní 1865.
Magnús Eiríksson.
[»AKK AUÁVARP.
í mínum erviðu kríngumstæðum vetrinn 1864
og síöan, hafa sveitúngar mínir rétt mér svo veg-
lyndislega hjálparhönd sem hér skal getíð: Pró-
fastr S. D. Bech á [u'ngvöllum 5rd.; sgr. J. Ivristj-
ánsson í Skógarkoti 8 rd. 32 sk.; bóndi Narfi [»or-
steinsson í Slíffisdal 20 rd.; b. Gísli Danielsson
samastaðar 8 rd.; b. Einar Einarsson á Mjóanesi
3 rd.; b. Haldór Jónsson á Hrauntúni 2rd.; b.IIann-
es Guðmundsson á Heiðarbæ 3 rd.; b. Jón [>or-
leifsson á Fellsenda 3 rd.; hreppstjóri [>orlákur
Guðmundsson á Miðfelli 12 rd. 56 sk.; fyrirvinna
Pétr Guðmundsson á Ileiðarbæ 4 rd.; húsmaðrJón
Guðmundsson á Svartagili 3 rd.; vinnumaðr Jón
Jónsson á Stíflisdal 2 rd.; vinnum. Jón Jónsson
samastaðar 1 rd. 64 sk.; vinnum. P.jarni Sigurðsson
á Skátabrekku 2rd.; vinnum. Gísli Jörundsson á
Hækingsdal 4 rd.
Um leið og eg votta þessum heiðruðu vel-
gjörðamönnum mitt innilegasta þakklæti, biðeggjaf-
arann allra góðra hluta, að launa fyrir mig og mín
föðurlausu börn, á þeirri tíð og með þeim hætti,
sem hans spcki sér hagkvæmast.
Heifarbæ, 2S. Júlí 1865.
Guðrún Guðmundsdóttir.
AUGLYSÍNGAR.
Eins og að undanförnu gefst hér með öllum
til vitundar, sem kynni að vilja kaupa fisk þann,
sem væntanlega tilfellr Kaldaðarnesspítala: í Eáng-