Þjóðólfur - 13.11.1866, Blaðsíða 6

— 14
ineí) hemii átti Einar 2 dætr er úr æsku komust og er ónnr
kona Snona Jjóríarsonar í Steinsholti. Seinni kona Einars
var Guíilaug Jónsdáttir ættu?) úr Borgarflríi, er nú býr meí)
einkasyui þoirra Maguúsi h£r í Melkoti. Einar heitinn var
einstakr rá?)vendnis og regiumafcr meí) alt, y?)ju og dugnaíiar
maþr.— 11. Júlí s. á. dó a?) Anastöbum í lljórtsej'arsókn, ná-
lega 78 ára gamall, sóma og merkisma?)rinn Jón Sigurþs-
son, — óþalsbónda Olafssonar í Hjórtsey, hálfbróíir Jóns sál
Sigurþssonar, dannebrogsmanns áAlptanesi, — sem lengi bjó í
Knararnosi. Jón sál. var nafnkendr 6em einhver hinn mesti
rá%vendnis og sóma maíir í bændastett, bezti fyrirhyggjn og
búmaíír, og reglumabr í óllum greinum, áreiþanlegr til oiía
og verka, bezti faíiir, fóstrfaifcir og húsfabir, trúrækinn og
guftrækinn. Hann var tvígiptr og lifí)i í fyrra hjónabandi sinu
nær því 40 ár og eigna?iist í því 1 son, — sem giptist, eu
dó á bezta aldri og eptirskildi sór ekkju og 2 úngbórn, — en
í enu síþara hjónabandi sínu liffci Jón sál. nálega 1H ár —
en samtals hafbi hann búiíl í 57 ár. — hann var vegna hans
ágætu mannkosta maklega virtr og elskaílr af öllum, sem
þoktu hann. — þann 2ti. Maí þ. á. sálaþist aí) Vogshúsum í
Akrasókn á bezta aldri, Hagnheiþr Andrhsdóttir Fjeld-
steí), kona Signrílar bónda Jónssonar í Vogshúsum, Húu var
fædd 21. janúar 1833, giptist 11. Desember 1865, og dó 27’
Maí 1866. Hún var gædd góbri skynsemi, stillíngu, gub-
rækui, stabfestu og hjartagæbsku og er þvi sárt söknuí) af
sínum eptirþreyandi ektamanni og öllum er vií) hana höfíiu
kynst. — I>aim 20. Mai þ. á. andabist aí) Skutulsey í Akra-
sókn Stefán óþalsbóndi IIalibj ar nar son, fæddr 31. Okt.
1808. Ilann var fæddr í Laxárholti í Akrasókn, en hafbi
lifaí) mestalia æfl sina í Skutulsey, og búib þar í full 33 ár,
og í jafnmörg ár liafþi hanu verií) í hjónabandi og eignaþist
í því 6 börn, af hverjum 3 eru enn á lífl og öll gipt. Hann
var nafnkendr, sem einhver hinn frábærasti góbvildar og greiba-
maþr, sem jafnan var reiíubiíinn a?) hjáipa og liþsinna þeim,
er haus leitubu, ósörplægiun og mannkærleiksfullr, hann var
og hygginn rábdeildarmaíir og sparsamr, til þess aí) geta þess
betr hjálpab þeim er leitubu hans hjálpar. þaí) mátti sjá af
öllu dagfari hans, ab hann áleit efni oba aublegí) lítils e?)a
einkisvir?)i, nema sem me?)öl til ab geta hjálpab ö?>rum þurf-
andi. Allir sem þekktu hann minnast hans me?) blessandi
þakklátsemi og ekkja hans og börn og barnabörn me?) ást og
söknuþi. — þann31. Maí þ. á. dó a?) Hamarendum í Hjörts-
eyarsókn Eyólfr bóndi Jónsson fæddr 1794? hann var
tvígiptr, og var í fyrra hjónabaudi sínu 27 ár, en í enu sí?>-
ara í 1 og hálft misseri, og sí?)ati lifbi hann sem ekkjuma?)r
í full 16 ár, en búib haf?>i hann samtals í 44 ár. 1 fyrra
hjónabandi sínu átti hann 3 börn, af hverjum 2 eru á lífl.
Eyólfr sál var mikill ybju og búmatr, ávalt heldr veitandi,
enn þurfandi, en þó mikill greita og gótivildar ma?)r, reglu-
niatr, tryggr og raungóbr, áreÆanlegr trúrækinn og rá?)vaiidr í
framfer?;i. — 15, Nóv. f. á. dó llalldóra J ó ha n nsdó tti r
kviiina Erlendar Hannessonar (skósmits Erlcndssonar) á Meln-
nui hér vi?) Eeykjavík, liún var at eins 39 ára, skagflrzk ab
ætt, vel látin koua; hún let eptir sig mi’irg bórn í æsku. — 3.
Desember fyrra árs andatist ab Kvennabrekku í Dala-
sýslu nierkiskonan Astrí?)r Gubmundsdó ttir á 95.
aldrsári okkja eptir Einar bónda Olafsson í Skáleynm á
Hrei?)afli'Íi, bjuggu þau þar búi sínu yflr 50 ár„vi?) bjargálna
efni, og tæploga þa?) á stundum; þau ólu upp samtals 20
börn ab mebtóldum þeim 13 er þau sjálf áltuu, mebalþeirra
er sira Gutmundr prófastr á Kvennabrekku Einarssou og þóra
móbir skáldsins kand. Matth. Jóchumssonar prestsefnis til
Kjalarnesþíngaiina. „Nytjur Astríbar sál. munu hafa verib
orbnir nm 150 er hún dó, flest af þeim, er til aldrs lieflr komizt,
verib mannvænlegt til sálar eba likama eta til hvorstveggja".
— í gœr gengu dómar í landsyfirrétti í þeim
2 opinbern lögreglumálum sem liöfðuð voru á
næstl. sumri innan Gullbríngusýslu, sín sökin á
mótihvorum: þeim Birni Jónssyni bónda á f>óru-
koti í Ytri-Njarðvík og Jóel Friðrihssyni bónda á
Illöðunesi fyrir vangæzlu þeirra og óhlýðni gegn
ráðstöfunum og reglum valdstjórnarinnar til að fram-
fylgja kláðalækníngum eg böðunum. Lögreglu-
dómrinn í héraði dæmdi lljörn í 15 rd. sekt en
Jóel í 20 rd. sekt og allan málskostnað, en yfir-
réttrinn staðfesti nú báða dómana, nema hvað
sektin var lækkuð áJóel niðr til lOrd.og málskostn-
aðr aukinn um 10 rd. á hvorum þeirra til mála-
I flutningsmannanna, 5 rd. til hvors þeirra. Jón
Guðmundsson hafði á bendi sóknina i báðum mál-
unum, en Páll Melsteð liélt uppi vörninni.
— Árferði. aflabrögð o. fl. Eptir því sem al-
mennar fregnir segja af grasvexti og heyskap víðs-
vegar um land, þá var grasvöxtr víðast svo rýr á
J túnum um allt vestrland og suðrland austr að Mýr-
dalssandi, að upp og ofan þykir mega telja þriðj-
; úugs töðubrest á túnum við það sein er í meðal-
j ári; sami grasbreztr er almennt sagðr utantúns
j víðsvegar að vestan, en hér sunnanlands voru
| flóð og votengi sprottin í meðallagi. Austan og -
| norðanlands og víðast fyrir austan og norðan Hrúta-
fjörð voru tún sprottin í meðallagi og þar yfir
sumstaðar. Töðunýtíngin varð afbragðs góð yfir
allt, og yfir höfuð á öllum heyskap fram undir
höfuðdag, og er alment talið víst, að allr heyskapr
til þess tíma reynist bæði í göðri verkun og á-
reiðanlegr eins til mjólkr sem holda, þar sem eigi
skemdist í görðum og drap heyin í hintim miklu
rigníngum hér syðra frá miðjum Septbr. og fram
undir vetrnætrnar, og er alment kvartað yfir þeim
skemdum hið efra um Borgaríjörð beggja megin
Hvítár, en eigi eins hér syðra, austanfjalls eðr
vestr um Mýrar. Hinn sami óþerrir og rignínga-
kafli gekk yfir Múlasýslr og Skaptafellssýslr og
gjörðu þar engja heyskapinn frá höfuðdegi mjög
endasleppan. Kálgarðauppskeran hefir verið alstaðar
með minna móti, og svo golt sem engi norðan-
lands og í fjallasveitunum bér syðra. Skurðarfé
reynist allstaðar næsta rýrt á mör, cn i lakara
meðallagi á hold, eptir því sem almennar fregnir
segja.
-