Þjóðólfur - 13.11.1866, Page 7

— Fislcinflí hedr mátt heita hinn hezti hér nm
öll suðrnes það sem af er haustinu, enfremrminna
þ<ið sem af er þessnm mán. og meira isa en stút-
tíngr, enda hafa gæftir verið stopulli'næstliðin hálf-
niánuð, heldren í f. mán. Ilér fram um Seltjarn-
firnes voru hausthlutir orðnir hátt á 4. hundrað
njá sumum, um byrjun þ. mán.
— NIÐUSKURÐRINN Iit'r syíira er vííiast í góbum gánpi
íl kláí)asvæ'í)inu; og er t. d. talib víst aT) Guibni á Keldum
einnig horfinn til nifcrskurftar, enda muni honum eigi
a,»nal& fært. Vottr til fjárklá^a var npp kominn á samtals 9
^aum her og hvar um Grímsnes, fiegar síííast spurí)ist; einnig
Varb kláíiavart á einum bæ í Mosfellssveit soint í f. ra.. en
11'í er þnr alstaftar afráí)innalgjórbr niferskurör.
SVAR.
til búenda innan Gullbringnsýslu og 4. 3 —9.
Eins og þcgar innifli mannsins fyllast ofmiklum vindi,
«n þcss um hann geti losazt, þá cr mebalib verk og vind-
eyi6andi dropar, eí?r pípa, og eins og sagt er um nautaatib,
a^> boli elti hib ratdba þanga?) til hann rckr í þaT) hornin, á
h'kan hátt virbist mi^r ákafl sá er „Riiendr innan Gull-
hr í n gn sýsl nu, (sjá hib heibralba blab f»jóí)(!)lfs af 25. Oktá-
br., bls. 189) og 4. 3 — 9 eí)r ef eg má útleggja „Frelsi þjóV
ariunar ni<brskurí)ru (sjá „þ»jóbólf“ af 29. Októbr. bls. 8)
láta útganga fyrir almenníngs sjónir á „prenti", og gjóri eg
ráT) fyrir þótt þessi spursmál se svo úr garbi gjórT) aí) þau
se ekki svara verb, þá lini hr.fundunnm ekkufyr en þeir sjá
eitthvaT) um þau aptr á „prenti“, þvi þaT) er ekki gott aT)
vita vit) hverja mabr á, þogar nófnin eru geymd svona konst-
Ugt i»g bí?)nr þab síns tíma.
Eg leibi alveg hjá mcr spursmálin í 1. og 2. greininni
því þau sýna fegurí) sína og innihald hálft í hverju í spaugi,
e«» 3. atiií)i, er eitthvat) dálítiT) opnara, þar segja hinir gófugu
hnfundar. „Vcr úskum aí) sógumabrinn gefl sig fram“ og
8etja fram spursmál sitt. Ilver heflr sagt allt fé alheilt þar
«««nanhrepps? (sumse í Hafnahrepp); en af einhverjum kví^a
^yrir þvf aT) sógumat)r mundi hlagja aT) þeim í stab þess aT)
Svara, þ í bæta þeir vií): „En hver sem hann er, þá er aut)sé)b
honum heflr þótt litlu skipta, hvort hann fór meT) ósann-
««»di eí)a ekki“, og til þess ab þoim letti dálítib, þá játa eg
undirskrifabr aT) hafa sagt siíkt en flnn mig jafnframt knub-
au a^ bibja ábyrg?)armann „]»jóbólfs„ at) opinbera nófn
þessara heibrubu „Búendaiinnan Gullbríngusýslu“, svo a?) þeir
enn fremr geti fengib tækifæri til aí) útlista þessa sína eigin
bekking á þeim, sem á sínum tíma leyfti scr aí) segja, ab
allt fe væri heilbrigt í Ilafnahrepp; hin fagra útskýríng þeirra,
Se»u kemr á eptir, nægir mcr ekki.
ViT)víkjandi 4. 3—9, sem er svo annt um aí) benda amt-
111,1 á verkamenn, rctt eins og hann hef£i haft slíkan starfa,
væri Jci^r orí)inn, þá skal eg í brófcerni hjálpa honum utn
ei,,a flósku af lýsi, ef honum liggr á, enn fremr, sð hann
ei«»hver af hinum óflugu lækníngamónnum, og heflr framfylgt
lækníngunnm af verulegum áhuga, en ekki ágirnd og grófca-
v°n, þá er og fús til aí) segja honum viíiræbur mínar og
ymsra annara um nibrskurb, lækníngar og babanir.
Loksins verí) eg aí) enda meT) þeirri von, aT) þessir menn
sem meb spursmáluin í blo^unum ætla ab ónýta og vefengja
orb áreiT)anlegra manna, og þannig styT)ja málstaí) sinn, fram-
vegis varist slíkt, því miklu betra er þeim áb fá nibrsknrT)-
inum framgengt (ef sá er tilgángrinn), meT) því aí) telja fjár-
eigendum trú um þaT), sem kannske ekki væri sem ástæí)u-
mest eT)a bezt sæizt þa<& á „pronti“ reyndar þó margt sjáist
þar óþvcgiT). Reykjavík, 8. Nóvbr. 18H6.
0. Gíslason.
AUGLÝSÍNGAR.
— Hér með innkallast erfíngjar vinnumanns Árna
heitins Guðmundssoiiar, sem dó að Skógarkoti 30.
Júlí þ. á., til að gefa sig fram og sanna erfðarétt
sinn fyrir skiptaráðandannm í Árnessýslu.
Arnessýslnskrifstofn, 31. Okt. 18fi6.
L. E. Sveinbjörnsson.
(settr).
— Hér með innkallast erfingjar Bjarna /ís-
mundssonar heitins á Hólshtisum, er dó vorið 1863,
til að gefa sig fram og sanna erfðarétt sinn fyrir
skiptaráðandanum í Árnessýslu.
Árnessýsluskrifstofn, 31. Okt. 1866.
L. E. Sveinbjörnsson.
(settr).
— Með seinustu póstskipsferð hefir hið engelska
og úllenda biflíufelag sent mér nokkuð af hinu
í s 1 e n 7, k a N ý a T e s t a m e n t i m e ð D a v í ð s
sálmum, sem félagið heftr lagt upp af nýu
aptr, og er þessi útgáfa í alla staði fullt eins vönd-
uð og sú fyrri, lelrið og bandið jafn ágætt og með
sama gjafverði, nl. 64. sk. hvert.
Roykjavík, 8 Nóvember 1866.
V. Pctursson.
— Hér með leyfum vér oss að ítreka þá bón,
er vér fram bárnm í boðsbréfi voru til hinna kristi-
legu smárita, að prestar og aðrir mentaðir menn
út um landið, sem finna hjá sér köllun til þess,
vili styðja þetta fyrirtæki með því að senda oss
smáritgjörðir, annaðhvort frumritaðar eða útlagð-
ar, og mnnu þær verða prentaðar í smáritnnum,
svo fljótt sem verðr, þegar þær álitast lil þess
hæfar, og þegnar af oss með innilegu þakklæti.
Reykjavík, 9. Nóvember 1866.
Stjórnendr hins ísl. lcristil. smáritafelags.
— Hcr roeb innkailast erfíngjar og sknlilaheimtumeiin í
dánarbúi Sigurbar heitins Stgu rftssonar, vinnnmanns, er
sfbast liílit) ár var aíi K j ar a n s s t öb u m í Akraneshrepp, en
dó í vorib var ab Heynesi, til þess at) sanna erfbarett slnn
og skuldakröfur innan 6 vikna frá birtíngu þessarar innköll-
nnar, fyrir skiptaráíanda Horgarfjarllarsýslu, á skiptafundi at)
heimili mínu Leyrá, er haldinn verlbr, at) ábrtbtiuni 6 vikna
fresti. Leyrá 3. dag Nóv. 1866.
J. Thoroddsen.
— Samkvæmt átir útgefnum auglýsingum, er byrtar hafa
verit) í þjótiólfl, tilkynnist skuldheimtumönnum í dánarbói