Þjóðólfur - 13.03.1867, Qupperneq 7

ast iill, hvert á sinnm aldri, mannvænleg úngmenni. Bjarni
súl. var vel aí) sér í mörgn, fremr ólhrnm í sinni stett, vel
Sreindr í ólin, og komn hyggindi hans jafnan í hag, Jiví hann
var manna íhngnnarsamastr og gætnastr; sérlega ghhhræddr,
samvizkusamr og ráSvaudr, tryggr og stafifastr, hreinskilinn,
einlægr og ráfihollr, góbviljahr og þrautgóhr. Einhver bezti
og nmhyggjnsamasti ektamaki og skylduræknasti og ástúfileg-
asti fafir, sem lét ser af alliuga nm þaf hugaf, af uppala
hórn sín í gufsótta og gófnm sifum. Húsfafir var hann-
mjóg árvakr, fyrirhyggjusamr og 6kyldurækinn. Búmafr var
hann gófr, bæfi mcf atorku og ráfdeild. Hann var mafr vel
ijáfr, enda kom þaf mórgum fleirum en honum af gófu
haldi, því hann var mórgnm mjóg hjálpsamr, og vildi sem
fæsta, af hinum mórgu, sem til hails þurftu af leita, láta
gjóra þaf forgeflns. Hann var einhver óflugasta stof síns
sveitarfelags og var hreppstjóri þar í Alptaneshreppi á Mýr-
um nm nokkr ár, og mórgum athvarf, svo af vif fráfall hans
er skarf mikiþ orfif fyrir skildi; en þó heflr lians eigif hús
mist mest í hari6 hvarfl““. Einn af þeim er til þektu."
— 20. s. mán. (1. í Hvítasunnu andafist af Villíngavatni í
Grafníngi ekkjan þjófbjörg Gufnadóttir þorsteinssonar
bónda á Reykjakoti í Ölfusi, sem næst 95'/^ árs og þar fædd
23. Desember 1770; liún ólst þar npp hjá foreldrnm sínum,
þángaf til fafir hennar andafist 1777, þar eptir ólst hún
upp hjá mófur sinni, Sigrífi Jónsdóttur á sama bæ, þángaf
tilhún hætti búskap, og fórídvöltil Gísla Gufnasonar, sonar
síns, er tók vif búskap næst á Keykjakoti ásamt dóttur hennar
þjófbjórgu, þafan gjptist hún 18. Okt. 1798 Gísla Gíslasyni,
Sigurfssyni frá Asgarfi í Grímsnesi; byrjufu þau búskap sinn
fyrst af Núpnm í Ölfnsi og dvöldu þar 2 ár, sífan fluttn
þau af Sámstöfum í sömu sveit, og bjnggu þar 4 ár, þar
næst fluttu þau af Villíngavatni í Grafníngi 1804, og bjuggn
þar þárigaf til árií) 1850, þá hættu þau búskap, og fóru í
dvöl til Magnúsar hreppstjóra sonar þeirra, er tók næst vif
búskap á Villíngavatni, hvar þau vorn til daufadags. Hú u
varf ekkja 16. ágúst 1858, og var því ekkja sem næst 8 ár;
vif búskap 52 ár; í hjónabandi rúm 60 ár; varf 8 barna
mófir, hvar af 1 fæddist andvana, amma 47, lángamma 14,
en Ijósmóþir 56 barna.
(Aísent* 1).
Til ii AUSTANVJERAISS«.
(lleyrt kvehií) á haugi V/gaglúms).
Áður* þókti óður*
íta þjóðum nýtur*,
aptan á handritiun er viíibætt meþ annari hendi: 5 synirog
5 dætr, en eigi getir) þess hve mörg só látin; þaþ or því aí)
eins getg^íta vor aí> tala hínna lifandi barna: sjö, sh rétt
og aþ þrjú þeirra hafl dáií) í æsku.
1) Handritiþ, í lokuííu brefl me'b ntanáskript: „Til þjóþ-
ólfs“, allt meþ auþsjáanlega tilbreyttri og ókennilegri skrif-
hendi, fanst stúngií) milli skjala hér á skrifstofu blaþsins aþ
morgni 5. þ. mán. Eigi getum vör sagt neitt um þaí), hvort
fyrirsögnin Stofnir ah „Afi s tarive ra“ þeim er kveþst rita
bréflþ í Norþanfara 15. Nóvbr. f. á. — þóah kveþlíngr þessi sh
me’6 eigi fánm rímgöllum, — getr skeí) aþ sá, er þykist hafa
heyrt Vígaglúm kveha í hangnum, hafl eigi svo glögglega heyrt
og því síþr getaþ numiþ og munah eptirá hvert atkvæþis-
stef orþrett, — þá virþist stefna hans svo látlaus og græzku-
þá er kviður kváðu
kappar sér at happi;
höfut þá Egill, þvi Agli
öngum létu betr söngvar,
nú læzt happlaus þjóð heppin
hjal við fagurgala*.
Minkar þróttr hjá þrcyttum;
þjóðmæringar slyngir
farnir er’ enir fornu;
fær margr þeygi bjargat.
Land þreyr langar stundir
lausn þá, er helzt of fáir
girnast, or fornu garni,
gjald tælir opt vesæla.
Senn man þröng á þingi,
þóf ef gengr or hófi,
er-at vesælum vérum
varbúit hugarfarit;
traustir ef eigi treysta
trygðum, lands of bygðir,
eður* röskra runna
ráðum, líkt ok áður*.
Látum eigi gjald at gildru
göfgum snúit landbúum ;
gulltungum þótt gjalli
greykorn or austrhorni.
t>rælsgjöld aldregi þoldu
þrekbornir kappar fornu;
heldr kusu at hildi
hjálmfaldnir verjast skálmum.
Hefði sú lund hjá löndum
lengi verit í gengi,
mundi-t’ höptum heptir
Haddíngsniðjar ok viðjum;
en er dáðleysi dundi
drjúgum lands of búa,
krepptust synir kappa
kjaptastóls á bóli.
Vígaglúmr.
— Ný uppteliin FJÁRMÖRK og endrnýuð erfða-
mörlt:
Árna Árnasonar á Seljalandi undir Eyjaföllum
Heilhamrað hægra, heilrifað vinstra.
Benidikts Andréssonar á Hemlu í Landeyum:
l.vus, aí) pjóbúlfr megi vel færa hanu losondum sínum. Sakir
rímgallanna vart) hér at) stafsetja og setja ort) þan sem aut)-
kend ern met) raorkinu' í móti fomum rithættl og þvt sem
alment er viþ haft í blaþi voru. Kitst.