Þjóðólfur - 23.12.1867, Blaðsíða 1
20. ár.
Reylcjavíh, 23. Desember 1867.
Í.-8,
— Pustskipií) Arcturus skipherra Frií)eriksen hafnaíii
sig hér urn síhir 20. þ. mán. um mibmunda eptir 5 vikna
ferí) frá Hófn; hafí)i þaí) hæfci legib um hríí) í Færeyum
sakir illvit)ra, og síí)an orfcib ab hleypa iun á Djiipavog til
aft fá sér kol er þauþrutu á leihinni híngaM Meb þvíkomu:
A. Jorgensen bróMr gestgjafans, 2 enskir ferí)amenn annar J. E.
Hussing Taylor capitain í herlibi Breta, og ætla þeir aí) ferb-
ast hér um kríng ef geta, og fara svo til baka meb þessari ferb.
Skipib hafí)i«em næst hlabfermi af allskonar voru til flestra hinna
stærri kaupmanua vorra og var þess æriu þorf.
— þessar spurðust nú embættisveitíngar: Píng-
eyarsýsla kand. jur. Lárusi E. Sveinbjörnssyni (sem
nú þjónar ÁrnessýsluJ, 11. Okt. þ. á., frá byrjun
Ágústmán. þ. árs; heraðslæknisembættið í syðra liluta
Vestramtsins kand. medic. Hirti Jónssyni, og hér-
aðslæknisembættið á Vestmanneyum kand. med.
Porsteini Jónssyni, hvorttv. 31. Okt. þ. á.; hafa
þeir báðir verið þar setlir læknar nú á 3. ár.
Dalasýsla og Garðar á Álptanesi ætla menn að ei
muni verða veitt fyren í vor.
— Eigendr Eyrarbalcha - verzlunarinnar eru
gengnir á þrot og búnir að gefa upp eignir sínar
til skipta milli skuldheimtumanna. — Ilið sama
var og altalað hér daginn sem póstskipið kom,
enda skrifað frá Ilöfn, um þá Ilenderson Ander-
son og þeirra félag, er eiga Glasgow-verzlunina
hér í staðnum, að Grafarósi og Seyðisflrði, en vér
getuui fullyrt eptir áreiðanlegum skýrslum að þetta
er ekki satt.
jjRitstjórn þjóðólfs hefir auðvitað ekki getað
afsagt að færa almenníngi auglýsíngu þá frá
capitain 0. N. Ilammer yfirforíngja hins danslca
fishiveiðafelags, dags. 13. Septbr. þ. árs, sem er
bæði á dönsku máli og ísl.enzku meðal auglýsíng-
anna aptan í þessu blaði, bls. 31, hvarmeðhann
yGrlýsir þeirri fastráðinni fyrirætlan, að á næstkom-
andaári ætli félagið að beita svo löguðum skeyt-
nm til að drepa með hvalina, að þeir hvalir sem
3?au skeyti festir í, verði óætir jafnt mönnum
°o skepnum, ef þeir reka einhverstaðar dauðir á
land. Hér af virðist tvímælalaust, að fyrirætlanin
sú að eitra skeytin þeirri ólyfjan, er læsi sig
nt um allan hvalinn (líkt og þegar hross-skrokkr
er eitraðr fyrir tóu?) að þvesti, rengi og spik af
þeim verði, ef til vill, banvænt óæti mönnum og
skepnum. En vér finnum oss skylt að leiða ein-
dregið athygli æðri sem lægri valdstjórnarmanna
að þessari yfirlýstu fyrirætlan hins danska fiski-
veiðafélags, er eigi barst ritstjórninni fyrr en með
póstferðunum í f. mán. hefir því eigi getað borizt
víðsvegar um Iand fyrr en með póstferðunum er
nú verða héðan um hátíðina og kemst eigi til hinna
fjarlægari liéraða þángað sem þjóðólfr er keyptr
og lesinn (en það munu þó vera nokkrar þær út-
kjálka kirkjusóknir víðsvegar um land er aldrei sjá
þjóðólf), fyren í Febrúar, Marz 1868, þ. e. að
eins 2 — 3 mánuðum áðren félagið ætlar að fara
að brúka þessi eitrskeyti sín, og virðist þá mjög
á hættu, að víða geti hvali þessa borið að landi
að sumri komanda þar sern engi veit annað en
að meinfángalaust sé að hafa til matar, enda eigi
æfinlega auðgefið að finna og þekkja skeyti Hammers
eðrfélagsins í hvalnum, þar sem einkennum þeirra
er eigi heldr lýst né endrtekin í þessari nýu aug-
lýsíngu hans.
— Jarfcarfúr Helga biskups Thordersens, er var
ákveílin me?) fyrsta og dagsett af erfíngjunnm sjálfum til
suuuudagsins 15. þ. mán., eins og sagt var í siíiasta blaþi,
var frestab til næsta miþvikudags 18. þ. mán. Á hádegi
hafbi enn mesti mannfjúldi safnazt umhverfls sorgarhúsiþ, en
þó fóru fleiri til dómkirkjunnar þá þegar, til þess aþ ná sæti
áþr í ótíma yrbi. Sorgarathúfuin byrjaþi meí) því aí) súngií)
var 4. versib af nr. 220 í Messusaungsbókinni; þá flutti dóm-
kirkjuprestr sira Olafr Pálsson húskveíijn, af) henni lok-
inni var likií) út haflþ og súngib á meþau 5. og síþasta vers
í sama sálmi; skólakennararnir og 2 prestar aílkomandi (sira
Jón Bcnediktsson í Gúríium og sira Matth. Jochumsson í
Móum) báru likií) til dómkirkjunnar, meí) hvíld prestaskóla-
kandidata og stúdenta; dómkirkjan var úll a?) innanveríiu
tjúlduí) svúrtum tjúldum, er var mjúg haglega og fagrloga
fyrir komiþ, meb fernum storkaljósa knippuin í ntanverílum
kórnum og þar milii kórs og kirkju beggjarnegin húfbagafls
líkkistunnar; en orgelsláttrinn hófst jafnsuart og líkií) va.r
borið inu í forkirkjuna. J>á er kistan var sett nifer var súng-
iurr meí) margrúdduþum rómsaung og orgelslætti sálmrirm nr
22§; gekk þá biskupinu herra Dr. Pótr Pétursson upp í
kórportib inn fyrir húfþagafl kistunnar, flutti þar rær)u alveg
blabalanst og lagii út af Jak. 1, 12., þá dómkirkjuprestr-
inn og flutti líkræþn meþ æflatrifmm og lífsferilsatriþum hins
sælaíramlifína, og haffii Jóh. 17,4. ogframauaf 5. v. fyrir afaltexta.
Af) því búnu var súngif) versií) nr. 221, jafnframt og líkif)
vur út haflí) úr kirkjuuni af hinum sömu embættismönuum
— 25 —