Þjóðólfur - 23.06.1868, Blaðsíða 3

— 127 —
um í Reykjavík; eg ímynda mér, að það kynni að
vera fróðlegt og jafnvel gagnlegt fyrir sunnlend-
>nga, sérílagi Rángvellínga og Skaptfellínga, að
bera saman verzlunina á fleirum stöðum á suðr-
landi, og með því mér er kunnugt um verzl-
unina á Vestmanneyum, þá vil eg leyfa mér
að fara fáum orðum um hana : í fyrra og í liitt
eðfyrra voru sumar korntegundir einum ríkisdal
ódýrari á Vestmannaeyum en í Reykjavík; í fyrra
var hvít ull tekin þar á tvö mörk, ekkert kafTi-
pund var þar selt dýrara en tvö mörk, og var það
þó gott meðalkaffi, rulla var þar eigi nema 5 mörk
pundið. Fyrir saltfisk voru gefnir þar 24 rd.; korn
var þar og selt með sumarprís (þ. e. rúgr 10 rd.
bánkabygg 12 rd.) til loka Febrúarmánaðar, þá var
rúgr að eins settr upp í 12 rd. og bánkabygg 13
rd. Fyrst eptir að skip komu, var rúgr og baunir
sett upp í 13 rd., bánkabygg 14—14’/2 rd. eptir
gæðum, og við því verði erþar matr nú seldr og
verðr seldr fyrst um sinn fram eptir sumrinu,
kaffi er þarnú selt 30sk.pundið; hvít ull er tekin
á 30 sk., tólg 18 sk., harðr fiskr 40 rd., saltfiskr
hér sem annarstaðar í lágu verði, nú er svarað
út á hann 16 rd., en í von að hann verði meira.
Iíramvara er hér bæði göð og ódýr í ár, eg segi
ódýr, því hver alin er hér frá 8—12 sk. ódýrari
en fyrirfarandi ár, og er það æði mikil lækkun í
verði, er því óvíst, að Reykjavíkrkaupmenn geti í
ár selt kramvöru við eins lágu verði, og hún er
nú í á Vestmanneyum.
þegar nú borið er saman verðlag á Vest-
manneyum hin umliðnu og einkum hið yfirstand-
andiárvið verðlagið í Reykjavík á sömu árum, þá
sést fljótt munrinn, þar sem kaffi, bánkabygg og
rulla var í fyrra dýrari en ull og saltfiskr ódýrari
hjá öllum þorra kaupmanna í Reykjavík en í Ey-
unum. Rángvellíngar og Skaptfellíngar þeir, er í
fyrra verzluðu i Reykjavík hafa því haft ærinn skaða
á að verzla þar, enda munu þeir nú vera farnir
að sjá það; þeir munu og hafa skaða á því í ár,
— ef nokkrir þeirra á annað borð hugsa tii að
reka þángað verzlun sína — svo framarlega sem
Reykjavíkrkaupmenn eigi bjóða betri kjör en þau,
sem sjá er af þjóðólfi.
Að lyktum vildi eg óska þess, að Vestmann-
eyakaupmenn mætti sér að skaðlausu sem lengst
geta haldið áfram, að bjóða löndum mínum betri
kosti en aðrir kaupmenn vorir þykjast getaboðið,
og að verzlun þeirra mætti eflast og aukast þeim
sjálfum og skiptavinum þeirra til gagns og góða.
6. dag Júním. 1868. X.
Vér getum litlu hnýtt hér aptan við um vöru-
gángverðið meðal kaupmanna hér í Suðrkaupstöð-
unum, með því oss skildist á nokkrum heldri bænd-
um, er hér komu úr ýmsum sveitum næstl. viku,
til þess að fá vitneskju nokkra um »prísa« á ís-
lenzku vörunni hjá kaupmönnum vorum, «að þeir
færi elns og þeir komu» í flestu tilliti; tólgin
mundi verða 20 sk.; ullin væri nú hér alment í
28 sk., yrði að lílcindum 30 sk., máske nokkuð
meira svo sem 32 sk., en hvað mikið hún kynni
að verða yfir 30 sk., það væri þeim ómögulegt að
segja; fyrir harðfisk hafa þeir eigi viljað ákveða
meira en 30 rd. allt til þessa, en sumir máske
gefið von um eitthvað meira; saltfiskverðið alveg
óákveðið; nokkrir segja að þeir hafi skilið svo
ummæli S. Jacobsens, að saltfikrinn myndi komast
allt að því í sama verð eins og í fyrra (22—24?)
en engi hefir hermt það eptir honum sem loforð
eða boð. Rúgr er hér nú 13 rd., bánkabygg (fremr
lakt eðr lélegt) 14 rd., ógallað bánkabygg eðr full-
gilt 16 rd.1, kaffe 32 sk., í heilum pokum 30 sk.,
sikr 22—24 sk. Ritst.
(Aftsent)
ílálft orð um 9. blað »Baldurs«2
(„bókafregn og æflntýri").
þegar eg las 9. blaíi „Baldnrs“ og bókafregnina sem þar
stendr, Jiá vart) eg frá mer nuiniun af lotníngu fyrir þeim
djúpsetta lærdómi og þeim háfleygu hngsunum sem þetta
merkisblab heflr aí) geyma, og vart) ab draga annat) augai) í
púng sakir ofbirtu þess hins skæra vísindaljóss sem þar skín
útúr hverju orhi og hverjum staf. Og mun ekki hafa fari?)
fyiir fleirum eins og mtr? Er þat) ekki aftdáanlegt, hvernig
1) Einn af cfnaiiri bændnm sagi)i oss fyrir skemstu, ai)
hjá kaupmanni þeim, er hann ætti jafnaiarlega verzlan vib,
hefili hann getai) fengii) bánkabygg á 14 rd., en þoim hefiii
komií) ásamt, ai) honum væri betra ai> kaupa þaÍ) hjá o í) r-
u m kaupmauni fyrir 16 rd fyrir penínga útí hiind.
2) Síi)an þetta blai) „Baldur" er farinn aí) fletta ofanaí
s&r eía sýna sig til fiills, þá heflr oss reyndar virzt, aii vit)
hann ætti allir ai) heimfæra áminníngu þá er Skarphébiun
gaf þeim bræiirnm sínnmí heimreii) þeirra ai) Grýtá : „skiptum
eigi orbum viii Hrapp" o. s. frv. þessvegna hófiim ver líka
gjiirt oss ai) reglu ai) leiila liann hjá oss sjálflr og afsegja al)
færa svar greinar til haris frá Ctirum. því ef þai) er af fullri
ástæiui sagt, sem sízt er at) efa, er herra Jón SigurÍsson í
Kliófn segir uni Norianfara,„ai) hann („Norianf'.) sh of saur-
ugr til þess aí) mair geti iagt sig nii)r vii) slíkt verk“ (ai)
svara blaiagreinum hans) „ef maiif er ekki ortiinn svo óhreinn
„undir ai) manni megi standa á sama þó ai> mai)r ati sig
út“ — þá sjá þó allir ai) þai) yrii ólíku verra útatib á
manni ab koma nærri „Baldri" þessum til þeirra hluta — Vér
bregium þvi lier útaf viijtekinni reglu rótt í þetta sinn,
eptir tilmælum heii)rai)s hófundar, sem þrávallt lioflr fyrri sent
góiar greinar til þjóiólfs. Uitst.