Þjóðólfur - 26.06.1872, Blaðsíða 7

— 135
hanst, er var, kom aíi í Mosfelsveitarrétt, og áfrýjandirin,
akílakennari H. Kr. FriBriksson átti, og seldu hann þar þeg-
ar í staí) áu vilja og vitundar eiganda, og nokkrn seinna seldu
þeir á Lágafelli hvíthyrnda á, er hann átti og komib haféi
aþ í fé bánda nokknrs þar í sveitinni. Hrútrinn hljúp á
1 rd. 60, sk. en ærin á 1 rd. Útaf þessu höfþaþi áfrýjandinn
mál gegn hinnm stefndn; en þeir voru meí) dúmi sýslnmauns-
ins í Gullbringu- og Kjúsarsýslu 14. desember f. á. dærndir
sýknir af kærum sækjandaus og hann dæmdr í 5 rd. máls-
kostnaí). þessum dúmi heflr hann skotib til yflrdúmsins og
kraflzt þar, ab hinir stefndu verbi dæmdir til ab greiba sér
fyrir kindr þessar, auk áminnstra 2 rd. 60. sk., 9 rd. 36 sk.,
og þar ab auki málskostnab fyrir bábnm réttum meb 25 rd.,
eba því, er hann megi vib una. Hiuir stefndu liafa nú viljab
réttlæta sig meb því, ab fyrnefndar kindr hafl haft næman
klába; ab búndi sá, er kindurnar voru ( geymslu hjá, hafl ekki
viljab taka vib þeim, og hvab ána snertir, haö þeir gjiirt eig-
andanum bob, ábren hún var seld, en hann 6amt eigi vitjab
hennar, og loksins hafl þessi framgangsmáti verib samkvæmr
nokkrum bréfum sýslumanns til sín. Ab vísu heflr nú áfrýj-
andinu álitib þab úsannab, ab þessar kindr hans hafl verib
meb klába, en þú þetta eigi mætti álítast nægilega sannab,
þá er þab samt af bréfum sýslnmannsins til hinna stefndu ab
rába ab fé hans hafl verib klába grnnab, en hvorugt þetta,
þú kindrnar hefbi verib meb klába eba klábagrunabar, virb-
ist ab hafa getab heimilab hinum stefudu ab selja þær til skurb-
ar, eins og þeir gjörbu, án þess ab láta hann fyrir fram vita
þab, ef hann kynni ab vilja sækja þær og borga þab, er leitt
hefbi ab gæzlu þeirra og skilabobunum til haus, þar sem
hann átti heima þar svo nærri, ab kindrnar vorn fullkomin
borgun fyrir þeim kostnabi, of hann eigi hefbi viljab lúka
hann gúbviljulega, og því sibr getr þessi abferb hinna
stefndn réttlæzt, sem sýslumabr í bréfl si'nu til þeirra 16.
Júní í snmar, er var, hafbi sagt þeim ab taka upp fé á-
frýjanda, ef þab fyndist þar í hreppnum fyrir ntan landsmerki
jarbar þeirrar, þar sem þab var í gæzln, gjöra áfrýjandanum
síban á hans kostnab orb ab sækja þab og færa þab út úr
hreppnum, og of eigandi þá eigi vildi borga kostnab þenna,
skyldi þeir halda svo miklu eptir af fé hans, sem nægilegt
væri til ab borga haun meb; sækti eigandi eigi féb, eptir ab
hafa fengib orbin, skyldi selja þab vib opinbert uppbob. Og
aptr seínna heflr sýslumabrinn í bréfl til hinna stefndu 9.
Október uæst á eptir sagt þeim ab reka fé áfrýjanda til
Reykjavíkr, ef hann eigi sjálfr, ab stuttum fresti librium er
þeir gæfl honum, hefbi súkt það. Og þegar syslumabrinu
í bréfl 6i'nu til hinria stefndu 23. Septbr. s. á. segir þeim, ab
selja þær kindr áfrýjanda, er væri á Árbæ þar í hreppuum,
til uibrskurbar, ef eigandi eigi hefbi súkt þær innan tveggja
daga þar frá, þá verbr ]5etta ab skiljast samkvæmt llinum
bréfum sýslumannsins þannig, ab hinir stefndu yrbi ab hafa
?jört áfrýanda bob um ab 6ækja kiridrnar, ábren þeir seldi
þær, enda væri hinn tiltekni frestr annars alveg þýbingarlaus.
er nú vÍ6t, ab liinir stefndu ekki höfbu gjört áfrýjand-
anum neiu skeyti nm hrútinn, ábren þeir seldu hann, og
eins verbr þab heldr eigi álitib, gegn neitun hans, ab hann
hafl fengib nein bob um ána frá þeim, ábren þeir seldu
haria, þab virbist og heldr engan veginu núg, hvo,rki í sjálfn
sér, eptir því hvernig hér stúb á og ab frauian er á vikib,
né eptir bréfum sýsiiimannsins,. þú sá, er hafbi fé áfrýjanda
| geymslu, eigi vildi skipta sér ueitt af þeim hér um rædda
tvoinr kindum hans“.
„Áf fyrtébum ástæbnm verbr ab áiíta, ab hinir stefndn
oigi hafl átt meb ab selja fyr nefndar kindr áfrýandans, og
ber þeim því ab endrgjalda honnm halla þann, er hann heflr
haft af sölunni og sem hann heflr matlb 9. rd. 36 sk, og
þeir ekki sérstaklega hafa mútmælt ab rétt væri matib. Máls-
kostnabr fyrir bábum réttnm virbist eptir málavöxtum eiga
ab falla nibr. Svaramanni hinna stefndu, er fegib hafa gjaf-
súkn fyrir yflrdúminnin, borgist fyrir flutning sinn á málinu
8 rd. úr opinberum s|úbi“.
„Ab því leyti málib hér fyrir réttinum heflr verib gjaf-
súknarmál, vottast, ab flntningar þess heflr verib lögmætr".
„því dæmist rétt ab vera“:
„Hinir stefndn, hreppstjúrarnir Gnbmnndr Einarsson og
Halldúr Júnsson eiga ab borga áfrýahdanum, Halldúri skóla-
kennara Fribrikssyni 9 rd. 36 sk. Málskostnabr fyrir bábum
réttum falli nibr. I laon til hins skipaba svaramanns hinna
stefndu, málaflutningsmanns Páls Melstebs lúkist 8 rd. úr op-
inberum sjúbi“.
„Hib ídæmda ab greiba innan 8 vikna frá lögbirtingu
dóms þessa undir abför ab lögum“.
Uerra ritstjúril Á 123. bla. í síbasta númeri „þjúbó)fs“
stendr: „Nú frjettist ab klábi fanst, eptir dýralækni, á
Torfastöbum í Grafningi". — þeir, sem eigi þekkja til, gæti
af þessn ímyndab sér, ab eg hefbi skobab féb illa á bæ þess-
um; eg efast heldr eigi um, ab þeir mnni líka vera til, sem
af þessu þykist geta séb, ab eg hafl flntt klábann meb mér
ab Torfastöbum og skilib hann þar eptir. En eg mundi nú
sanit sem ábr valla hafa breytt út af vana mínum, ab úmaka
ybr ekki meb loibréttingum eba skýringum á klábagreinum í
„þjúbúlfl", ef þessi dularfullu, tvíræbn orb snerti eigi eins
mikib annau heibvirban og áreibanlegan mann, sem hér er
fjærverandi, eins og mig, nefl. Jún hreppstjúra Árnason í þor-
lákshöfn ; því þab hlýtr bæbi ab vera ybr, herra ritstjóri, og les-
endum „þjúbúlfs" knnnogt, ab 6tiptamtib skikkabi Jún tíl
ab abstoba mig í fjárskobnnnm og lækningnm á sjúku fé í
Árnessýslu, og hann blýtr því, gaguvart mér, ab bera brúbur-
partinn af vandlætingum manna um skobnnargjörb þessa. Eg
vona því ab þér, herra ritstjúri, Ijáib línnm þesstim rúm í
næsta númeri „þjúbú!fs“, því ybr mnn þú þykja vibrhluta
mikib, svona alveg ab úsekju ab ræna jafn valinkunnan mann,"
eins og Jún Árnason er, nokkru af því almenriingstransti, sem
hanu ab maklegleikum heflr áunnib sér fyrir hreinskilni sina
og dugnab í fjárklába málinu eins og í öbrn.
þessi uýja frétt um klába á Torfastöbum er nú reyndar
eigi annab, en sama klábafregnin sem vib Jún bárom úr
Grafningnnm, þegar vib skobobum þar nm mibjan fyrfa mán.,
on hún kemr hér fram í öbrnm búningi. Torfastabir er
næsti bær vib Tungu, og gengr féb frá bábutn bæjunum sam-
au á hverjom degi, enda mon klábinn hafa verib á bábum
þessnm bæum í allan vetr, þútt blutabeigendr hafl eigi sagt
frá því. Eptir því sem okkr var frá skýrt, heflr lika verib
babab fjórnm sinnom í vetr á bábnm þessum bæum. þab
er ab sönnu satt, ab vib fundom eigi nyjan útslegiun klába
í Torfastabafénn, þegar vib skobnbnm þab, en liver sá sem
heflr nokkurt vit á klába yflr höfub ab tala, veit ab manrinn
getr verib kominn á kindina, þó klábaútsláttrinn sé eigi orb-
iun svo þrúabr, ab liann verbi fundiiin; vib höfum líka langt
í frá fríkennt Torfastabi eba bæina þar í kríng fyrir klába,
þvert á múti höfQm vib álitib þá eins grunaba og Tungu,