Þjóðólfur - 23.11.1872, Blaðsíða 4

— 12 —
hrepp og Grindavíkrhrepp komu hvorki kosnir
fundarmenn né bréf.
Eftir skýrslum, sem voru lagðar fram á fund-
inum, hafði kláðans við síðustu skoðanir ei orðið
vart annarstaðar en á 3 kindum hjá Jóni bónda
Ilalldórssyni á Suðrreykjum í Mosfellssveit. f>eir
3 hreppar, sem sendu fundinum bréf, af tóku að
öllu að farga öllu fé í haust, en frá 3 hreppum
hafði fundrinn enga vissu. Úr Árnessýslu komu
boð um að föl mundu verða 1800 fjár við sann-
gjörnu verði, ef fargað væri öllu fé í Gullbringu-
sýslu að minsta kosti. Eftir þessum kringumstæðum
þótti eigi í mál takandi að farga öllu fé í Gull-
bringu- og Kjósarsýslu á yRrstandandi hausti. Létu
fundarmenn í Ijósi, að þeir vildi á allan hátt styðja
að því, að þeim kláðavott, sem enn yrði vart, yrði
sem fyrst útrýmt. f>ótti likiegt, að því yrði lokið
um næsta nýár, og var þingmanni Kjósar- og Gull-
bringusýslu falið á hendr að útvega skýrslur um
heiibrigðisástandið þá, eða í janúarmán. næstkom-
anda. Ef svo reyndist, sem menn væntu, að kláð-
ans yrði þá ei vart, var svo ráðgjört, að utanhér-
aðsmönnum gæfist kostr á, að senda menn á sinn
kostnað urn það svæði, sem þeir hefði grunsamt,
til að rannsaka heilbrigðisástandið, en að yfirvaldið
væri beðið að annast um, að sýslubúar hindruðu
ekki rannsókn þessa á nokkurn veg.
f>annig ætla eg rétt skýrt frá því, sem fram
fór á fundinum, en skýrsla sú, sem skrásett var,
er í láni bjá þingmanni Árnesinga.
Gorbnm, 19. Nóv. 1872.
Pórarinn Böðvarsson.
Yér skulum leiða hjá oss að kveða upp álit
urn þenna Hafnarfjarðarfund að svo stöddu. f>eir
hafa sumir haft það eftir fundarstjóranum, að fundr-
inn hafi <• orðið niðrstöðulaus» eða því sem næst;
— skýrslan hér fyrir framan virðist staðfesta, að
svo hafi verið; og sömu skoðunar ætlum vér að
ýmsir eða flestir þeirra, erá fundinum voru, utan
sveitar, hafi einnig verið.
f>að var nú hvorttveggja, að vart mundi hafa
hafzt fram algjörðr niðrskurðr nú að þessu sinni,
hvað vel sem fundrinn hefði sóttr verið, enda sá
það á, af því hve dræmt þeir sóttu fundinn, er
engi kom þar úr þeim 3 hreppunum fyrir austan
fjallgarðinn, eins og Árnesingar, þar .á Ilúsatófta-
fundinum 15.'f. mán., ætluðu að hlutast til um,
og engi nema úr 2 hreppum, af 8, f gjörvöllu
Kjalarnesþingi, — vér teljum eigi þótt nokkuð
margir kæmi þar að auki ( ljós af Álftanesi og úr
Hafnarfjarðarkaupstað, en gjörðu eígi annað en að
koma og fara, og ganga svona út og inn, — af
þessu sá það á, að niðrskurðar-hugsunin var eigi
síðr mótstæðiieg þeim, er hvorki sendu menn né
bréf á fundinn, heldren þeim í hinum 3 hreppun-
um, «er sendu bréf og af tóku að öllu leyti að
farga öllu fé í haust».
Eftir því, sem í skýrslunni segir, hefir fundr-
inn ráðgjört að hér yrði allt fé allæknað sunnan-
fjalls, þar sem kláðagrunr væri, í Janúarmánuði
næstkomanda; fundrinn hefir verið þar næsta trú-
arsterkr; en naumast getr hann né neinn bygt þá
trú á reynslunni að undanförnu. Hér neðanfjalls
hefir reyndar eigi orðið kláðavart neinstaðar nema
í Mosfellsveit, en þar fanst líka víða vottr eða svona
í kind og kind milli rétta og vetrnótta. Mosfell-
sveitingar hafa nú sjálfir gjört samtök með sér til
reglulegra og skipulegra lækninga með valziskum
baðlyfum, samt frumvarp til reglugjörðar um þetta,
sett 7 manna nefnd liinna beztu og aðkvæðamestu
búenda, er þeir hafa sjálfir kosið, og hefir nú
yfirvaldið samþykt og staðfest nefndarkosningtma
og reglugjörðina eftir litlur breytingar á einstöku
grein, og fremr til bóta eflir {>ví sem þeir játa
sjálfir. Hver búandi skal baða allt, fð sitt einu
sinni, fyrir jólaföstu, undir umsjá eins eðr fleiri
nefndarmanna, og má og skal kæra hvern þann
til sekta, er óhlýðnast eðr undan dregr. Finnist
þar eftir kláðavottr í nokkurri kind, skal enn baða
allt fé þar á bæ.
lfláðavottr kom þarað auki fram framanverðan
f. mán. í einni kind af 15—20 alls hjá fátækum
búanda einum á nýbýliskoti hjá Elliðavatui (þar á
bæ kvað engi sauðarklauf vera til). Hreppstjór-
arnir (í Seltjarnarneshrepp) kærðu það fyrir yfir-
valdi sínu, og kváðu búanda þessurn naumlega
trúanda fyrir að lækna. Sýslumaðr skipaði þá hrepp-
stjóra með bréfi 13? f. m. að taka af honum allt
féð, og láta lækna örugglega á hans kostnað; en
þetta vildi búandi eigi þýðast, heldr tók hann það
ráð að farga öllum þeim kindum sínum.
(Löystjórnarbrefið 12. Seftbr. 1872 til ritstjóra
þjóðólfs, yfirréttar-procurators Jóns Guðmunds-
sonar. (Nií)r)ag frá bls. 3 — 5).
Lögstjórnin hótar ritstjóra f>jóðólfs því, að
skilnaði eðr í niðrlagi bréfsins, og segir að hann
skuli eiga vist, að procurator-embættíð við Lands-
yfirréttinn, sem hann er settr í, skuli verða af
honum tekið viðstöðulaust, undir eins og hann
gjöri sig sekan næst, að viðlíka ótilhlýðilegri aðferð.