Þjóðólfur - 11.06.1874, Blaðsíða 2

— 126 —

14. Les en slít ei letrin há,
lífs er hvergi endi;
aldrei fjkr fis né strá
fram úr Alvalds hendi.
15. Hræðstu sízt þótt heljar skafl
hrynji á fleygum árum;
vakir lífsins eilíft afl
undir djúpum bárum.
16. pektu andans eilíf lög
undir tímans hjóli;
rektu lífs þíns dala-drög
dóms aö Uröarstóli.
17. Ó vor þjóö, þitt andans Ijós
enn má lítið skilja, —
nú er hinstu röðla-rós
rökkrið líka að hylja!
18. Ó þú sterka umbreyting!
ó þú veika hjarta!
Sjá þar deyr við sjónarhring
sólarljósið bjarta!
19. þegar hýsir himin-ljós
heilög tjaldbúð nætur,
hnípir sérhver haga-rós.
hiiriininn sjálfr grætr.
20. Vér erum fáein vetrar strá,
vökvum ekru tára,
nú, er frá oss sezt í sjá
sólin þúsund ára!
21. Röðlar gylla Ránar göng,
rósatjöldin glitra,
heyrum dylla hnattasöng,
hörpur gullnar titra.
22. Lífsins móðir, muntu þreytt
myrkrið við að etja?
Ertu bana blóði sveitt
bjarta sigr hetja?
26. Eða brennr biigðun rjóð
bjarta hvarma þína
óþakkláta yfir þjóð
ár og dag að skfna?
24. Ó vor köldu glæpsku gjölcl
glata voru hrósi;
ó þá fjöld sem öld af öld
eyðir Hrottins Ijósi!
25. En vér þráum þó að sjá
þína dásemd aptr,
draga stráin dupti frá,
dýrðar-hái kraptr!
26. þreytzt ei enn í þúsund ár
þungu stýra hjóli,
meðan sár og mein og tár
mæna að Drottins stóli.
27. Kom þú blessað ljósa ljós!
lýs þú ísafoldu,
alt til þcss er rós við rós
rís við prís úr moldu!
28. AUir dagar eiga kvöld,
ýmsu háðir láni;
gjörum nú er endar öld
eins og forðum Máni.
29. Felum önd í helga hönd
Hans er ljósið skapti,
og úr böndum leysir lönd
Hfanda veldis-krapti.
30. Gamlárskvöld er gengið inn —
guðleg von oss orni;
rís nú ung í annað sinn,
íslands þjóð, að morgnil
31. Nætrljósin leiptrum slá
lífs frá knarar stafni: —
þúsundára sól í sjá
svff í Drottins nafni!
Hin mikla íatenzka nrSabók meistara Guöbrand'
ar Vigfússonar1.
Ritverk þetta er að allra þeirra rómi, seú1
vit hafa á, bæði mikið og furðu vel af hendi leyst-
Að skrifa nokkurn Itarlegan dóm um bókina, get'
um vér hvorki né viljum gjöra, en hitt er sjálf'
sögð skylda vorra smáu blaða, að leyna ekki loð
þeirra íslendinga, sem vinna tungu vorri og þjá®
gagn og sóma á svo mikilvægan hált. t’rír ÍS'
lendingar hafa riú um hrið verið búsettir ménn 3
Englandi, eða Skotlandi, allir umkomulitlir í fyrstd
og hafandi ekki annan farareyri með sér eða með'
mæli frá þeirra fáskrúðugu fósturmold, en fjársjóð"
andlegra hæfilegleika. Fyrir Guðs hjálp hafa 0"
allir þessir menn borið gæfu lil á hinu nýja, geysi'
volduga landi, að ávinna sjálfum sér hylli og vírð'
ingu ótölulegra ágætra manna, og jafnvel embætt'
og annan frama (tveir eru bókaverðir, og einn het»r
náð meistara-nafnbót), og þar hjá hafa þeir nnnið
bókmentum tsiands mikið gagn og sóma. EinH'
um hefir herra Eiríkr Magnússon skarað fram "r
með hinum ágœtu útleggingum sínum (á Þj$'
sögunum, Lilju, Grettissögu, Gunnlögs Orrr>st‘
sögu, Egilssögu, o. fl.), þvi hann ritar enska tung"’
að því er enskir menn hafa sagt, á við betri þar'
lenda rithöfunda, enda ritar hann allopt grein»r 1
hin nafntoguðustu ritdómablöð í London, og er
ekki allra færi. Herra Jóu A. Hjaltalín hefir ein"'
1) Titill bókar þessarar (sem kostar rúma 30 rd.) er ‘l
ensku þannig: An Icelandic- English DictionH1't
Ilased on the M. S. Collections of the late Kichar
Cleasby, enlarged and completed by Gudbrfin‘
Vigfússon, M. A. with an Introduction and kn
of Richard Cleasby by George Webbe Da*en
D. C. L.; Oxford: Clarendon Press 1874. Þaö ef^.
íslenzk-ensk oröabók, bygð á orðasafna-ha»d ^
Rikharðar sál. Cleasby’s, stcekkuð og fullko,nn
af Guðbrandi meistara Vigfússyni, meö in»(la '
og œfi Cleasby’s eptir dr. jur. G. W. Do>etl
Prentuð í Oxford.