Þjóðólfur - 10.02.1883, Qupperneq 1

ÞJÓDÓLFR
XXXV. árg. Reykjavík, laugardaginn 10. febrúar 1883. M 6.
aar- Í>ESSI ÁEGAWGR „FJÓÐÓXjFS" GILDIR EINISTIG SEM VI. ÁEGAWGR „SKDLDAE".
þJOÐÓLFK.
fmm hafa bæzt svo kaupendr síð-
an um nýár, að upplagið er að þrotum
komið. Að eins (5 r f á expl. eru til af
inum út komnu blöðum, svo að þeir,
sem vilja vera vissir um að fá árgang-
inn heilan, verða að snúa sér til af-
greiðslumaimsins sem allrafyrst.
Frá 1. marz verffr upplagið stœkkað!
Hrein og óskemd expl. af i.nr.
þessa árg. verða keypt bæði á
a/greiðslustofu og á skrifstofu
pjóðólfs, og borguð margföldu
verði.
— Útsölumenn „þjóðólfs“ eða „Skuld-
ar“ að undanförnu, sem eigi fá senda
rétta exemplaratölu, eru beðnir að gefa
það sem fyrst til vitundar afgreiðslu-
manni þjóðólfs, herra Sighvati Bjarna-
syni.
„J>jóðólfr“ kemr venjulega út að forfallalausu
hvern laugardag, ýmist >/s eða heil örlt, als 36
arkir um árið. Verð árgangs er innanlands 3 kr.
20 a.; erlendis 4 kr. 50 a. Sá, sem eigi hefir til-
kynt útgefanda fyrir I. októb., að hann segi sig
frá kaupinu, er skuldbundinn að halda blaðið
næsta ár.
—Auglýsingar eru teknar i blaðið fyrir 12 a.
línan af meðal-letri (burgeois), en 10 a. smáletrs-
linan, eða þá 70 a. fyrir þumlung af dálkslengd,—
Engar auglýsingar eru tekuar upp, utan borgað sé
út í hönd, nema frá sýslumönnum, hreppstjórum o.
s- fr. eða mönnum, sem ritstj. hefir viðskifti við.—
Auglýsingar, sem gjaldfrestr er veittr á, borgist
10°/o hærra, en ella, og sé borgaðar í síðasta lagi
innan 3 mánaða.
Ritstjórinn býr i Aðalstræti nr. 9. — Heima
bk 4—5 e. m.
HAUSTVlSA.
(Sextánmælt með dýrra hætti).
i_jand kólnar. Lind fölnar.
Lund viknar. Grund bliknar.
Svell frjósa. Fjöll lýsast.
Fley brotna. Hey þrotna.
Dug hættir. Dag styttir.
Drótt svengist. Nótt lengist.
Sól þrýtur. Sál þreytist.
Sær rýkur. Snær fýkur.
P. Ó.
Veitt prestakall. 17. f. m. Breiða-
bólstaðr á Skógarströnd veitt cand. theol.
Magnúsi Helgasyni. (Móti honuin sótti
séra Páll B. E. Sivertsen á Stað í Að-
alvík, 10 ‘/2 ár prestr).
— Styrkr til yísindalegra fyrir-
tækja. 23. f. m. veittr tímakenn-
ara í ensku við lærða skólann fóni
Olafssyni, alþingismanni, 180 kr. styrkr
til að gefa út Enskunámsbók handa byr-
jöndum.
Frá útlöndum.
Á Ítalíu fóru þingkosningar svo í
haust, að stjórnarflokkrinn bar hærra
hlut, en það hefir vakið mikla eftirtekt,
að sá eini flokkr á þingi, sem svo fjöl-
mennr er, að talsverðu nemi, fyrir ut-
an stjórnarflokkinn, er þjóðveldisft.6kYx-
inn. Á undan síðustu kosningum voru
að eins 17 þingmenn þjóðveldis-sinnar,
en nú eru þeir 60. En þjóðveldis-flokkr
þessi stendr alveg á löglegum grund-
velli, og er enginn óaldarflokkr. Með
vissum skilyrðum er þessi flokkr enda
fús á að styðja stjórnina á þingi. En
það áskilja þjóðvaldsmenn, að Ítalíu-
stjórn sleppi þá öllu daðri við j>jóðverja
og Austrríki, en leggi sem mest brœðra-
lag við ið frakkneska þjóðveldi.
í Noregi fóru kosningar til stórþings-
ins svo í haust, að vinstri menn hafa
nú 83 atkvæði á þingi, en hœgri menn
31. Næst á undan höfðu vinstri menn
72 og hœgri 42 atkv. — Stjórnin hefir
látið hefja málsókn fyrir drottins-brot
(crimen laesae majestatis) móti tveim
nýkosnum þingmönnum, prestunum
séra Vik á Aurum og séra Oftedal í
Stafangri. Séra Vík er meðal annars
gefið að sök, að hann hafi átt að segja
á almennum fundi : „Eiginlega höfum
vér engan konung; og þó—jú, vérhöf-
um sœnskan konung, sem hefir haft i
hótunum um, að aga stórþingið eða
hleypa þvi upp með sœnskum her.
f>að væri gaman að sjá inn scenska kon-
ung ráðast hér inn í landið í broddi
sœnsks hers til að reyna að framkvæma
þessa hótun sína“.—Ið sœnska blað, sem
vér tökum þetta eftir (Göteb. Hand. och
Sjöf. Tidn.) segir, að eigi að sœkja hvern
mann að lögum, sem líkt hafi sagt, þá
mundi verða að ákæra piísundir manna,
því að konungr hafi haft þessa hótun
í frammi, og það sé ekki nema von,að
hún hafi vakið slík ummæli hjá hverj-
um sómakærum Norðmanni.—Séra Ofte-
dal, sem er nafnkunnr afbragðsmaðr, og
ritstjóri blaðsins „Vestlandsposten“ hafði
5. okt. sagt í blaði sínu : „Ef að því
er spurt, hver orsökin sé til þessa á-
greinings, þessa stríðs og baráttu, sem
þjóðin nú verðr að slíta sínum beztu
kröftum í, þá hlýtr vissulega hver ein-
lægr ættjarðarvinr að svara, að það sé
in grunnhyggilega aðferð stjórnarinnar,
er þessu veldr, með öðrum orðum, að
það sé árásir konungsvaldsins á stjórn-
arskrána, sem sé in sanna orsök þessa.
þ>að er álit alþýðu manna hér i landi,
að konungr hafi um langa hríð verið á
tálar dreginn af stjórn sinnni“.
(Framh.).
IJr öllum áttum.
I.
Hrútafirði, 12. jan. 1883.
Hr. ritstjóri! — Hér í Strandasýslu
hefir verið hörmungatíð nú á 3. ár;
einkum gjörði sumarið næstliðna mest
til vegna óþurka, kulda og grasleysis,
svo margir urðu í haust að farga öllu
alt að kúgildum, og þær fáu skepnur,
er lifa, eru í voða, ef hart verðr, því
heyin reynast skemd og létt. Utlitið
er því óttalegt, að ég tali ekki um,
hvað þessi harðindi drepa allan kjark
úr mönnum. Hér var vaknaðr talsverðr
framfarahugr, eftir því sem gjörist i
ekki ríkari né betri sýslum, t. d. tals-
vert hefir verið gjört af vegabótum og
jarðabótum, og reynt til að stofna ung-
lingaskóla, og er útlit fyrir að alt stansi
og menn megi þakka hamingjunni fyrir
að halda lífi. í fyrra vetr átti að stofn-
ast hér síldarveiðafélag. Sem annað
dó það út, og er sorglegt, önnur eins
auðsuppspretta og það gæti orðið, þar
sem slik gengd er af hafsíld sem hér
er frá því á sumrin og fram á vetr.
Nú t. d. er hún nýfarin héðan. Lílc-
lega gæti orðið hér fult eins mikil veiði,
sem á Eyjafirði, og um sama tíma mun
hún koma hér. J>að er ósegjanlegr
skaði, ef síldveiðin kemst ekki á, næsta
sumar.
II.
Vatnsdal í Húnavatnssýslu, is.jan. 1883.
„. . . Héðan er ekkert að frétta utan
voðalegasta ástand, ef nokkur vetr
verðr“.
III.
Broddaneshr., Strandas., 10. nóvbr. 1882.
Herra ritstjóri! — Fréttir helztu héð-
an eru in harða tið. Sumarið var eitt
ið lakasta, er hér hefir komið í núlif-
andi manna tíð. ísinn var viðloðandi
til þess í ágústmánaðarlok; grasleysi
ið mesia og eftir því nýtingin, svo hey-
forði er hér mjög litillj verða þó all-