Þjóðólfur - 18.07.1885, Blaðsíða 2

Ásm.). Kaupmenn mega ekki selja minna
en 40 pt. {* 10 pt.1] í einu af áfengum
drykk, sem hefir 1 gráðu styrkleik eðr meira.
Undanþágu má sýslunefnd eða bæjarstjórn
veita til 3 ára í senn gegn 50 kr. gjaldi.
Samþ. í e. d. fóll við 1. umr. í n. d. — (20)
Stjórnarskrár-frv. þeirra B. Sv., J. Ól. og
J. Sig. er áðr um getið. — (21) Sörnul. um
frv. um breyt. á sveitastj.lcigunum. — (27)
Um útflutn.tolls frv. séra A. Ó. er og áðr
getið.—(29) Frv. til laga um utanþjóðkirlcju-
menn (frá J. Ól.) innihélt meðal annars
ýmsar sömu ákvarðanir, sem stj.frv. um
borgaral. hjónaband; nefndin breytti því
frv. svo, að hún feldi úr því sem óþarfar
ákvarðanir þær, er upp vóru teknar í stj.-
frv., en bætti aftr við ýmsum nýjum. Frv.,
verðr frá nefndinni, eitthv. á þessa leið:
1. gr. Allir þeir menn, sem eru f ein-
hverjum söfnuði utan þjóðkyrkjunnar, sem
hefir sérstakan prest eðr forstöðumann,
skulu lausir við öll bein gjöld til þjóðkyrkj-
unnar og presta hennar önnur en fasteign-
artíund. — f>eir, sem ekki eru í neinu
safnaðarfélagi, greiði kyrkjugjöld og prests-
gjöld þau, er þeir ella ættu að greiða þjóð-
kyrkju og presti hennar, önnur en fasteign-
artíund, til sveitarskólans, ef nokkur er,
en ella til sveitarsjóðs. — 2. gr. Bf kyrkju-
félag hér á landi utan þjóðkyrkjunnar kýs
sér prest eðr forstöðumann, þá geta full-
trúar kyrkjufélagsins leitað staðfestingar
konungs á kosningunni. Nú staðfestir
konungr kosninguna, og hafa þá kyrkjuleg
embættisverk þau, er sá prestr fremr, þar
á meðal hjónavígsla, alla ina sömu borg-
aralega þýðingu, sem væru þau af þjóð-
kyrkjupresti framin; svo ið sama er um
vottorð þau, er slíkr prestr gefr. — Um
meinbuga og lýsingar, að því er til hjú-
skapar kemr, gæti prestar þessir fyrirmæla
þeirra, er annars gilda að lögum ; sæti ella
ábyrgð sem þjóðkyrkjuprestar. — 3. gr.
Nú hefir prestr eða forstöðumaðr utan-
þjóðkyrkjusafnaðar fengið konunglega stað-
festing, og skal hann þá sýna haua sýslu-
manni eðr bæjarfógeta, þeim er í hlut á,
áðr en hann fremr nokkurt prestsverk, og
skal hann jafnframt með skriflegum eiðstaf
eðr yfirlýsingu skuldbinda sig til að hegða
sér í þessari stöðu sinni samkvæmt lögum
landsins. Skyldr er hann og að gefa
skýrslur þær og vottorð, er yfirvöld krefjast
og að söfnuði hans lúta, og upplýsingar
allar í líkingu við það, sem þjóðkyrkju-
prestar eru skyldir að gefa. — 4. gr. Bétt
er utanþjóðkyrkjumönnum þeim, ,er hafa
_prest eðr forstöðumann þann, er kgl. stað-
festing hefir fengið eftir 2. gr., að nota graf-
reiti þá, er þjóðkyrkjan hefir gjöra látið,
ins. Hvenær, s-em t. d. er talað um 19., þá er átt
við þetta frv.
I) * táknar, að það, sem á eftir kemr í [ ] er
sú mynd, sem efnið síðar (eða sfðast) féklc í þinginu.
ef þeir gjalda légkaup og taka þátt í kostn-
aði til viðhalds eðr stækkunar grafreitanna.
Má prestr þeirra jarðsyngja og moldausa
þar lík safnaðarlima sinna, og mega utan-
þjóðkyrkjumenn viðhafa þar helgisiði sína,
er þeir hafa sett sér. Gjöri þeir sór graf-
roiti annarstaðar, eru þeir háðir heilnæm-
isreglum þeim, er nú gilda eðr settar kunnu
verða, um greftranir, og samþykki og eft-
irliti valdsmanns, að því er til grafreitar-
stæðis kernr.
(30) Frv. til laga um prentsmiðjur (frá
J. ÓI.). 1 kaupstöðum og verzlunarstöð-
um, sem lögreglustjóri er búsettr á, er
heimilt hverjum, sem er fjár síns fullráði
með óflekkuðu mannorði, að reka prent-
smiðju, [*ef hann leysir borgarabréf1].
Annarsstaðar þarf leyfi landshöfðingja, ér
veitist ókeypis. Prentsmiðjur allar láti
landsbókasafni ókeypis í té 2 eintök als,
sem prentað er [bókasöfnum Akreyrar og
Stykkishólms 1 hvoru, kgl. bókhlöðunni 2,
og háskólabókasafni l1] . — (31) Laxafrið-
anarfrv. sérá þorkels. Lax friðhelgaðr frá 1.
ágúst til 20. maí, annan árs tíma 36 stundir
í viku frá laugardags-náttmálum til mánu-
dags-dagmála nema éinn eigi alla veiði í á.
Sýslunefnd með samþ. amtsráða má leyfa
veiði til 1. september. Adráttar veiði má
við hafa í ám að eins frá dagmálum til
náttmála og að eins tveim sinnum
þennan tíma. »Nú vill meiri partr þeirra
manna, er veiði eiga í á, sem lax gengr
í, véiða í félagi, til að koma fram meiri
friðun, en lög þessi á kveða, og skal
þá öllum þeim, er veiði eiga í ánni,
skylt að gjöra það. Nú geta veiðieigendr
ekki komið sér saman um, hvernig veiðinni
skal skifta, og skal þá sýslumaðr með minnst
4 tilkvöddum óvilhöllum mönnum skifta
henni«. Sem ein á telst höfuðá með kvísl-
um, er í hana falla. Að öðru leyti sama
efnis, sem núgildandi lög. — (32) Vegafrv.
er sérstakl. um getið. — (34) Nýir verzl-
wiarstaðir (auk þórshafriar, sem sérstakl.
frv. er um og Óspakseyrar, sem frv. er um
í ed.): á Búðarströnd í Fáskrúðsfirði, við
Haukadal í Dýrafirði, við Vogavík í Gull-
bringusýslu og á Svalbarðseyri í þingeyj-
arsýslu. — (35) Selaskot. »Opið bréf 22.
marz 1855 er hér með úr lögum numið«.
Samþ. í ed. og er komið til 2. umr. í
nd. — (37) Frv. um breyt. á l. um friðun
fugla (L. B. Svb.) : Kríur og spörfuglar
allir, svo sem snjótitlingar, þúfutitlingar,
máríuerlur, steindeplar og þrestir skulu
hvervetna friðhelgir á hverjum tíma árs
sem er. Mófuglar, svo sem spóar og lóur,
skulu friðaðir frá 20. apríl til 20. júlí, og
svo er og um svani og alla fugla af anda-
kyni, nema fiskiendr, heimbrima og lóma,
í) Síðari viðaukatill. flutningsmanns. Saui)).
við 3. umr. nd.
er á engum tíma árs skulu friðaðir. Lundi
og fýlungi skal friðaðr frá 20. apr. til 20.
ágúst, og má ekki viðhafa net eða skot
við veiði þeirra. Bjúpa skal friðuð frá 1.
janúar til 31. júlí. Fjörufuglar, svo sem
sendlingar, sandlóur, stelkar, rauðbrysting-
ar, óðins ogþórs-hanar, tildrur, tjaldar og
lóuþrælar skulu friðaðir frá 1. maí til 31.
júlí. þessir fuglar eru ekki friðaðir á nein-
um tíma árs: Hræ og gripfuglar, bjarg-
fugl, mávar/ gæsir og helsingjar. — (48)
frv. um laun presta (Fr. St.). Öllum
prestaköllum skift í 6 flokka. í 1. flokki
eru 5 prestaköll (óákveðið hver) ; tekjur í
þeim sé 2000 kr. hverju. í 2. fl. eru 15
(óákv. hver), en tekjur þar 1800 kr. í
3. fl. eru 20 »brauð« (óákv. hv.j, tekjur
1600 kr. í 4. fl. 30, í 5. fl. 45 og í 6. fl.
30 »brauð«bitar, en tekjur 1400, 1200 og
1000 kr. Af föstum tekjum halda brauðin
að eins tekjum af fasteign, ítökum og
hlynnindum ; að öðru leyti skal landssjóðr
skildinga út með það, sem á vantar(!) — (49)
Frv. til l. um umsjón og fjárhald lajrkna
(Fr. St.1) fer fram á að alnema blátt á-
fram allar kyrkjutekjur, en demba öllum
kostnaði við kyrkjur upp á—landssjóðinn
með bakið breiða ! — (50) Frv. sömu ættar
um að létta bólusetnmgarskyLdu af prestum,
en leggja hana á lækna, féll við 1. umr. í
nd- — (51 og 52) frvörp sömu ættar um
gjald af að fluttum og útfluttum vörum tók
flutningsmaðr (Fr. St.) aftr fyrir bænastað
deildarinna.r—Enn voru fleirifúleggíhreiðri
geistlegheitanna norðrþar, því að í (57) frv.
um laun prófasta var farið fram á, að pró-
fastar landsins hefðu sumir 300, sumir
200 kr. að launum árlega. Ekki var þess
getið, hvaðan krónur þessar skyldi taka eða
úr hverjum sjóði greiða, en líklega hefir
það verið ætlað landssjóði.
Vegamálið og auglýsíngamáiið á alþingi.
Eftir Heyranda í liolti.
Af þoira frumvörpum, scm folld liafa verið á
jn'nginu, cr vert að geta tvoggja. Annað ]>cirra
var næsta mikilsvert. það var frumvarp um
breyting á vegalögunum 15. okt. 1875, þoss efn-
is, að með fjallvegum skyldi „telja alla aðal-
póstvegi í bygðum“. þessi breyting, þótt eigi
væri stór, mundi hafa gert það að verkum,
að landsjóðr kostaði allar vegabætur á aðal-
póstvegunum.
þórarinn Böðvarsson var flutningsmaðr og
gat þess meðal annars, að mest riði á vegabót-
um á inum fjölförnustu vogum, og það væru
einmitt póstvogirnir, en rneð því fyrirkomulagi,
1) þess er skylt að geta, að það eru prestar
í Skagaiirði, sem eru feðr að þessum frv., en
Fr. St. ber þau að eins fram ; annars er hann
sannarlega ekki meðal þeirra, sem vilja demba
öllum prestum og kyrkjum upp á landssjóð.