Þjóðólfur - 07.02.1908, Qupperneq 3

I>1ÖÐ0LFUR
23
alveg]út í hött, en hins vegar var þó ekki
annars að vænta, þegar blint ofstæki til
einstakra manna eða stétta er notað í stað
skynsamlegra röksemda.
Templar telur víst, að ef tii þess hefði
kornið, að varpa hlutkesti á milli kaupm.
Ben. S. Þórarinssonar og vinar templars Kr.
Ó. Þorgrímssonar, þá myndi hr. Benedikt
hafa borið þar hærra hlut, og ber sú trú
fremur lítinn vott um, að templar hafi rnikla
trú á giptu bræðranna, úr þv! hann að ó-
reyndu gerir forsjóninni þær getsakir, að
ætla henni þá óhæfu, að láta slíkan vernd-
ara reglunnar sem hr. Kr. Ó. Þorgrímsson
er að dómi templars falla fyrir einum ber-
syndugum „brennivínssala".
Hræðsla góðtemplarans var hér óþörf, því
þó H-listinn aldrei hefði verið til, þá hefði
E listinn jafn áreiðanlega sem 2X2=4 aldrei
náð þeirn atkvæðum, sem féllu á hinn fyr-
talda, af þeirri einföldu ástæðu, að klofn-
ingur sá, sem varð á milli kaupmanna- og
verzlunarmannafélagsins út úr E-listanum, átt
einvörðungu rót sína að rekja til þess, að
minni hiutinn, eg og hinir aðrir, sem H list-
anum fylgdu, álitum betur viðeigandi og l!k-
legra til gagns fyrir stéttina að velja fulltrúa
vorn ! bæjarstjórnina úr hóp kaupmanna, !
stað þess að notast við eitthvert utanstéttar
fulltrúaefni, sem, sökurn ókunnugleika til
mála vorra, með sínum bezta vilja aldrei gat
orðið jafn góður talsmaður mála vorra sem
innanstéttar maður, er sjálfur ber skóinn og
þekkir því bezt, hvar hann kreppir mest að.
Þetta vona eg að hinn virðulegi góðtemplari
skilji og gangi þá jafnframt úr skugga um,
hve óverðugur eg er þeirrar sæmdar, sem
hann tileinkar mér í grein sinni.
Með góðum vilja ætti virðulegur templar
einnig að getn komizt að raun um, að H-
Jistinn þannig tilkominn eða þeir, sem honum
fylgdu, voru næsta ólíklegir til að ljá E-list-
anum atkvæði sín. — Allt, sem góðtempl-
arinn hefur spunnið út úr hlutkestinu á milli
hr. B. S. Þór. og Kr. Ó. Þ. er því ekkert
annað en heilaspuni, sem hvergi á heima
nema ! höfði góðtemplarans.
Treysti templar vínsölumönnum ver en
öðrum til að sporna á móti nýjurn vínsölu
leyfum eða rýmkun laganna, þá er sú ályktun
hans ramskökk, því jafnvel sjálfum höfundi
umburðarbréfs templara við nýafstaðnar
kosningar getur verið það jafn mikið kapps-
mál að standa sem fastast á móti öllu, er
snertir rýmkun vínsölulaganna sem einmitt
sjálfum vínsölunum.
B. H. Bjarnason.
Bæjarstjórnin
nýja settist á rökstólana í gærkveldi, og voru
þeir Sighvatur Bjarnason og Halldór Jóns-
son kosnir skrifarar, en í nefndir var kosið
þannig:
Fjárhagsnefnd: Halldór Jónsson og
Kristján Jónsson.
Fátækranefnd: Guðrún Björnsdóttir,
Katrín Magnússon, Kristján Jónsson, Krist-
ján Þorgrímsson og Sighvatur Bjarnason.
Skólanefnd: Þórunn Jónassen, Halldór
Jónsson, Jón Jensson og Bríet Bjarnhéðins-
dóttir.
Byggingarnefnd: Kn. Zimsen, Jón
Jensson, Sveinn Jónsson og Rögnvaldur Ó-
lafsson húsameistari, sem er utan bæjar-
stjórnar.
Veganefnd: Kn. Zimsen, KlemensJóns-
son; Þórður Thoroddsen, Kr. Þorgrímsson
og Bríet Bjarnhéðinsdóttir.
Brunamálanefnd: Sighvatur Bjarna-
son, Magnús Blöndahl, Lárus H. Bjarnason.
Hafnarnefnd,- I<1. Jónsson og L. H.
Bjarnason.
Skattan efn d . Halldor Jónsson og
Kristján Jónsson.
Heilbrigðisnefnd (með bæjarfóg. og
héraðsl.) Bríet Bjarnhéðinsd. (með hlutkesti
milli hennar og Katr. Magnússon).
í stjórn Fiskimannasjóðsins: Sig-
hv. Bjarnason.
Vatnsveitunefnd: Kl. Jónsson, Kr.
Jónsson, Þórður Thoroddsen og Kn. Zimsen.
Elliðaáanefnd: Jón Jensson; Kr. Jóns-
son, og L. H. Bjarnason.
Raflýsingarnefnd: Kn. Zimsen, H.
Jónsson og M. Blöndahl.
Til að gæta hagsmuna bæjarins gagnvart
félaginu „Málmi", var Jón Jensson kosinn.
V eðurskýrsluágrip.
Vikuna 31. janúar til (j. febrúar 1908.
Jan. Rv. Bl. Ak. Gr. Sf. Þh. í • j
3i- = 5.9 -7-1 1,0 = 9,5 -5-i 1,0 = 8,5 -f- 3,9 1
Febr. 1. = 6,0 = 7,o = 9,5 =13,0 = s,3 -5- 2,0;
2. -j- 1,8 + 2,0 + 6,5 + 3,5 + 9,8 + 6,6
3- -4- 2,6 = 4,° = 4,5 -V-I0,0 -5- 2,5 + 7,6 .
4- + 4,5 + 5,5 + 4,o + 0,4 -5- 2,5 + >,7 '
5- 0,0 + + >,5 = 1,5 + 5,0 + 7,6
6. = 4,0 -T- 7,0 = 7,o -5-11,0 = 5,> + 3,2 ;
7- + 4,9 + 4,2 + 4,o + 2,5 -5- 3,o + 2,1 ;
Leikfél. Reykjavíkur,
Föstudagimi 7. þ. 1*1.
I.au;»ar<lagiiiii §, þ. m.
Grand Hotel Nilson
Köbenhavn
mælir með herbergjum sínum með
eða án fæðis í veitingahúsinu fyrir
mjög vægt verð.
NB. Islenzkir ferðamenn fá sér-
staka iuilnun.
Samkomulnísið „Sílóam“.
Sunnudaga kl. 10 f. h.: helgunarsamkoma.
8 e. h.: Guðsþjónusta.
Þriðjudaga kl. 8^/2 e. h.: Bænasamkoma.
Föstudaga kl. 8x/2 e. h.: Guðsþjónusta.
D» |U er ómótmælanlega bezta og langódtjrasta
R tl líftryggingarfélagið. — Sérstök kjör fyrir
bindindismenn. — Langhagfeldustu kjör fyrir sjó-
menn. -V11 ir ættu að vera liflrygðir. Finnið að
máli aðalumboðsm. 1). 0STLUNÓ. Rvík.
Peninga- og höfuðbókahirzla
úr járni fæst til kaups með vægu verði.
Ritstjóri ávísar.
Noklirir tluglegir uinhoðs-
menn óskast til að selja mínar haldgóðu
og vel gerðu ljósmyndastækkanir.
Hæstu umbodslaun veitt. Biðjtd um sýnishorn.
.Riis-Knudsen Ijósmyndastofnun.
Söndergade 5. Aarhus. Danmark.
X verzlimiimi
Kirkjustræti $
f æ s t:
Allskonar Prjónafatnaður, Höfuð-
fot, Yefnaðarvara, Skófatnaður,
Regnkápur, Keiðjakka o. m. m. fl.
r
Agœtar vörur.
lágl verð
Miövikiidag'inn 12. febr. næstk.
Rl. 8V2 síðdegis
les
Einar Hjörleifsson
í síðasta sinni kafla úr sögunni
O f u r e f 1 i,
(aðra kafla en lesnir hafa verið áð-
ur), í samkomusal K. F. U. M.
lnngangurinn 50 aurar.
Aðgöngumiðar til sölu í bóka-
verzlun ísafoldar.
Sjóvátrygging.
Undirritaður umboðsmaður sjóvátryggingafélagsins »De private Assu-
randeurerd. í Kaupmannahöfn tekur í ábyrgð fyrir sjóskaða allar inn-
lendar og útlendar vörur, er íluttar erti bafna á milli bér á landi eða
til útlanda.
Sömuleiðis geta þilskiiia-iití*ei*öai*inemi fengið tryggðan afla
og aiinaii ntgerðarkostnað skipanna.
Pétur B. Hjaltested,
Suðurgötu 7.
Yður er öllum kunnugt, í hversu miklum voða skipið yðar er statt,
þá eitthvað verður að í svartnættismyrkri og stórsjó. Gleymið þessvegna
ekki að fá yður hin lieimsfrægu aeetyiiu-gasstormblys, sem að-
gerðarljós. Þau eru afaródýr, einkar þægileg viðureignar og lifa í hversu
miklum stormi og byl sem er.
Ljósið og notkun þess getið þér séð í Lækjargötu 0.
Notið tækifærið, og það sem fyrst.
Virðingarfyllst
Blöudahl & Einarsson.
Lækjargötu 6. Reykjavík.
Aðalumboðsmenn fyrir ísland og Færeyjar.
Til almennings.
Eins og almenningi mun kunnugt, hefur siðasta alþingi samþykkt
lög um, að af Kína-lífs-elixír þeim, sem eg bý til og alstaðar er viður-
kenndur, skuli greiðast skattur, er samsvarar 2/s af innflutningstollinum.
Sökum þessa ósamsvarandi háa skatts, er mér kom öldungis óvart
og vegna mikillar verðhækkunar á öllum efnum elixírsins, sé eg mig
þvi miður knúðan til að hækka verðið á Kína-lífs-elixír upp í 3 kr. fyrir
llöskuna frá þeim degi, er fyrneínd lög ganga í gildi, og ræð eg því
öllum neytendum Kína-lífs-elixírsins vegna eiginhagsmuna þeirra, að
birgja sig upp með hann um langan tíma, áður en verðhækkun þessi
gengur í gildi.
Waldemar Petersen.
Nyvej 16. Köbenhavn V.
97
Jim heyrði þetta og fylgdi því ráði. Og ( sama vetfangi reikaði Berks,
baðaði höndunum upp jí loptið, snerist í hring og datt á gólfið eins og dauð
kjötflyksa. Aðstoðarmenn hans hlupu þegar að og reistu hann upp til hálfs,
en höfuð hans valt sitt á hvora hlið. Samúel hollenzki þrýsti brennivínsbföðr-
unni inn á milli tannanna á honum, en Mendoza hristi hann og skók og hróp-
aði verstu skammayrði inn í eyrað á honum. En hvorki brennivínið né skamm-
irnar gátu vakið hann úr ómegin.
»Fresturinn liðinn!« kallaði Jackson enn, en Berks hreyfðist ekki, og að-
stoðarmenn hans slepptu honum, svo að hausinn á honum small í gólfinu, og
þarna lá hann, tifandi höndum og fóturn, meðan áhorfendurnir þyrptust fram
hjá honum til að taka í hendina á mótstöðumanni hans og óska honum til
hamingju með sigurinn.
Eg reyndi einnig að ryðja mér braut, en það var enginn hægðarleikur
fyrir þann smávaxnasta og kraptaminnsta 1 öllum hópnum. Ur öllum áttum
heyrði eg fjörugar umræður um afrek Jims og framtíðarhorfur hans.
»Hann er bezta mannsefni, sem eg hef séð mörg ár«, mælti Berkeley
Craven. »Áður en hann er 25 ára að aldri, munum vér sjá hann með sigur-
beltið, eða eg hef þá ekki vit á að dæma um fólk«.
»Snoppan á honum hefur kostað mig 500 £ (9000 kr.) í beinhörðum pen-
ingum«, nöldraði hr. John Lade. »Hver mundi hafa getað ímyndað sér, að
hanu væri svona árans hittinn«.
Meðan verið var að ræða um þetta, kvaddi prinsinn, og það varð burt-
fararmerkið fyrir flesta. Sakir þessa gat eg loks komizt í hornið, þar sem Jim
var að ljúka við að fara í fötin, og hjálpaði Harrison honum í frakkann með
gleðitár í augunum.
»í fjórum umferðum !« endurtók hann frá sér numinn, »að vinna bug á
Joe Berks í fjórum umferðum! Og Jim Belcher þurfti fjórtán 1«
»Já, Roddy«, kallaði Jim og rétti fram hendina, »eg sagði þér, að eg
mundi koma til Lundúna og gera nafn mitt kunnugt«.
»Það var stórkostlegt, Jim!«
»Kæri, gamli Roddy. Eg sá þig fölan á svip stara á mig. Þú hefur ekki
breytzt, þrátt fyrir fínu fötin þín og fínu vinina þína«.
»Það ert þú, sem hefur breytzt, Jim«, sagði eg. »Eg ætlaði naumast að
þekkja þig, er þú komst inn«.
»Eg held ekki«, mælti smiðurinn. »Hvar hefur þú tengið allar þessar
flnu fjaðrir, Jim ? Það er þó vænti eg ekki hún frænka þín, sem hefur hjálp-
að þér til að stíga fyrsta sporið á þessari braut?«