Lanztíðindi - 12.11.1850, Side 3

131
reyndu svo til að fá liann til afi prenta eitt-
livað sein {ni vilt, að alþýða fallizt á; því
henni kemur þetta bragð aldrei til hugar,
heldur lvugsar lmn, að þaðsje heilagur sann-
leiki ef það stendur í ^Þjóðólfi- Jþú segir,
að bæði sje þetta óhreinlyndislegt ogsvomuni
jjjóðólfur aldrei láta narra sig til þess. l>á
get jeg ekki gefið þjer annað ráð en að bíða
svona við og sjá, hvort j>jóðólfur batnar ekki
ineð tímanum, eða hvort alþýða menntast
ekki svoleiðis smámsaman, að hún læri að
aðgreina gull frá grjóti; jeg málíka fullyrða,
að allir hinir skynsamari alþýðumenn eru farn-
ir að sjá-, að jþjóðólfur fræðir þá sáralítið um
þá hluti, sem þeim riður á að vita; en þeir
láta hariri liggja rnilli hluta af því þeir allt
til þessa hafa haldið, að hann vildialþýðunni
vel og vilja vinna til að gefa út fírimark fyr-
ir hann, annaðhvortaf þvi þeir eru blaðvinir,
eða til þess aö komast hjá óþægð úrhonuin.
39.
---------WH—-------
Ráö viö hinni indvershu kólerasótt, eptir
O. Bany konferenzráö læknir í Kaitþ-
mannahofn.
(FramliaÍd). Eins eru kuld steipub'óö ágæt
enda þó í óeíni sýnist vera konrið; sjúkling-
urinn er þá settur á stól, senr stendur niðri
í einlrverju iláti, er þá ausið yfir hann 4, eða
5 fötum af köldu vatrri, síðan er hann þurk-
aður vel upp, látinn ofan í rúrn og nuggaður
þángað til lroriunr hitnar; og ber það optvið,
að þetta verður að gjöra fleirum sinnunr á
dag. Til að varna blóðinu að sækja til lröf-
uðsins, bæta liöfuðþýngsli og sinnuleysi er
gott að væta klúta í köldu vatni og leggja
þá við liöfuöiö og skipta unr þá 3. og 4.hverja
rrrínútu, eins að setja 6—8 blóðsugur á gagn-
augun. Til að stöðva þorsíann og hitann
innvortis er gott að renna niður nruldunr klaka,
ef til er, eða ísköldu vatni; eins nrá reyna
Selters — (ölkeldu?) — vátn við uppsölunni.
Niðurgángurinn verður stundunr ekki stilltur
nenra nreð stólpípu úr stívelsi nreð 30—40
ópíums dropunr. Sinardrættirnir linast af
kamplióruolíu með ópiunr eða ópíunrsdropum
saman við hitt, senr liaft er til að núa með.
5að er bægra að konta við heitum böðum
við börn en fullorðna og þykja þau gjöra
meira gagn. 5au lirífa enn betur sje í þau
látin sápa, brennivín eða matarsalt. í baðinu
verðut- sjúklíngurinn að vera meir en | stund-
ar, hitinn á að vera 30° lí. og bæði í baðinu
og eins á eptir á að núa kroppinn með u!l-
arfeppum. Ahlur barnanna verður að ráðaþví,
hve stóran skanrt nrá gefa þeínt af þeini nreð-
ölunr, senr áður er getiö; þá er gefið nrinna
af ameríkönsku olíunni og minderer dropun-
unr; ópíunr eiga börn ekki gott nreð að þola
og á því helzt að hafa það útvortis eða fá-
eina dropa af því í stólpipu. Batni sótt
þessi, er það vant að vera á þann hátt, að
sjúklíngurinn svitnar jafnt og stöðugt ogsmá
hressist. Stunduin snýst þessi sótt upp í
aðra sjúkleika, og verður þá læknir að ráða,
livernig ineð þá skuli fara nreð því hann einn
lrefur vit á að velja þau meðöl, sem bezt eiga
við. Meðan á sóttinni stendur, má ekki neyta
annars en grjónasúpu eða vatnsgrautar, eins
og áður er sagt, og eins verða menn nrarga
daga á eptir að gæfa vandlega nratarhæfis
sins og mega þá ekki borða anriað —- aúk
grjönasúpu og vatnsgrautar — en brauð úr
hveiti, lítið eitt af íiski og nýju kjöti; mjólk
og vin blandað nreð vatni. jrar á mót mega
nrenn ekki borða neitt kálnreti eða feitæti,
rúgbrauð, skyr nje öl.
3)ar sem þessi sótt er konrin í nánd er
gott að vera útbúinn nreð þessunr meöölunr,
sunrsje: ameriJíansJcri olíu, hámpliórudrop-
um., pipar myritú, Hylde - og Caneel -
blómstrum, þykkri kamphöruó/íu, minderer-
dropum og venjulegunr ópíumsdropum.
Alpakadýrið l.
f>að hefiir verið tilræðt um það, hvert Alpakadýr-
ið mundi ekki geta þrffist hjer á iandi eða íFæreyum
og hvert það mundi ekki verða inönnuin lijer eða þar
mjög arðsamt að ieggja stund á ræktun slíkra dýra.
Lundahl landfógeti á Færeyum var hinn fyrsti, að því
oss er kunnugt, er hreífði þessu í brjefi sínu til Land-
bústjórnarfjelagsins í Kaupmannahöfn 1846; hugðí hann,
að Færeyíngar mundu liafa mikin liagnað af því, ef
dýr þetta væri þángað flutt og menn þar færu að
1) Um dýr þetta hefur áður verið ritað í Rv. póstinum. Vegna þeirra, sem hafa beðið stjórnina að útvega
sjer það og annara, er nú þegar kynnu að vilja fá sjer það, er grein þessi prentuð.