Lanztíðindi - 25.03.1851, Blaðsíða 1

LANZTÍÐirVDI.
1851.
ð. Ár 25. marz.
Landsins gagn og nauösynjar.
(eptir sveitaprest).
(Framliald). eru nú póstgaangurnar.
Einsog vegabæturnar heyratilfrjálsuverzl-
unarinnar, eins heyra póstgaungumar til
stjórnarbótarinnar. jiess lief'ur áftur verið
getið í Lanzt., að verði stjórn landsins dreg-
in sanian á einn stað, þá sje öldúngis óum-
flýanlegt að fjölga póstgaungunm og bæta
jiær. Enda með þeirri stjórnarskipun sem nú
er, j>á eru póstgaungurnar mikils til offáar
og mikils til oflítil samgánga milli amtmann-
anna, milli biskups og hinna Qarlægari pró-
fasta; hvað f>á ef amtmanns embættin yröu
aftekin og mikið af valdi |tvi, sem þeir hafa,
fengið í hendur einum eða fleirum stjórnar-
herrum í Reykjavík? landið mætti j)á heita
forstöðulaust, ef póstgaungurnar væru látnar
standa við sama. En slík endurbót er nauð-
synleg, ekki einúngis með tilliti til stjórnar
landsins, heldur og með tilliti til allra ann-
ara viðskipta manna á milli. Einso'g nú er
ástatt, f)á er ómögulegt að koma brjefi, því
síður öðru, frá Norðurlandi vestur nema einu-
sinni á ári þegar svo stendur á, að einhverj-
ir Norðlingar fara til fiskikaupa vestur und-
ir Jökul; ekki stoðar heldur að leggja brjef,
sem á að fara vestur, í töskuna; því þá þarf
þaðfyrst að flækjast suður í Reykjavík og síðan
verðuraðborga undir þaðþaðan og vestur og þó
er átt á hættu, hvort vestanpósturinn muni vera
þar þegar brjefið loks er komið suður. Jessu
mætti nú viðhjálpa á veturna með því að láta
opna töskuna á Melum í Hrútafyrði, eða ef
það þækti ógjörníngur af því Melar eru i
Vesturamtinu, þá á Stað í Hrútafyrði eða
Melstað. Að vísu hefur póstferðunum -verið
fjölgað á seinni árum innanum Suðuramtið
og einusinni á vetri fellur nú ferð sunnanlands
44. og 45.
austur á Djúpavog; að vísu hefur það borist,
að amtmaðurinn fyrir vestan ætli að ^ölg*
þar póstgaungunum eptirleiðis, og eins ætla
jeg, að norðanpósturinn sje á veturna látinn
fara aukaferð vestur í Húnavatnssýslu. En
þó eru þessar endurbætur ekki einhlýtar ept-
ir því sem nú stendur á og því siður yrðu
þær það ef breytíng kæmist á stjórn lands-
ins; þó þær sjeu betri en ekki neitt í sjálf-
um ömtunum og innanum þau, þá er sá mikli
anmarki á þeim, að þær setja ekki ömtin
sjálf í betra eða fjörugra samband hvort við
annað en áður. Jiaö er þó fráleitt, að menn
á Akureyri og Stikkishólmi skuli ekki fá
frjettir úr Reykjavík nema eipusinni og þeg-
ar bezt gegnir tvisvar á vetri; eða að það
skuli vera ómögulegt að koma brjefi af Ak-
ureyri og vestur á Stikkishólm nema með
því að senda það 6 þingmannaleiöa krók á
sig, eða stelast til að koma því á póstinn
utan tösku. Jeg vil nú ekki fá fnjer til orða,
hve Qarka hátt burðarkaupið er með póstun-
um, yfir þessu hefur lengi verið kvartað og
ei um skör fram og hefi jeg heyrt það sagt,
að burðarkaup fyrir dagblöð eða mánaðarrit
austur í Múlasýslur nemi meiru en andvirði
þeirra svarar. Ekki þarf að óttast fyrir, að
það verði fjártjón að því, þó burðarkaupið
sje lækkað enda þó póstgaungunum sje fjölg-
að, því reynslan sýnir það hvervetna, þar
sem búið er að setja burðarkaupið niður, enda
til helminga frá því sem það var, einsog t.
a. m. á Englandi, að brjef og sendíngar fjölga
að því skapi; en eptirþví sem þetta vex, ept-
ir því verður póstunum ómögulegt án stór-
kostlegrar fyrirhafnar, að taka nokkurn lilut
utan tösku. Eigi póstgaungurnar að verða
bættar til hlýtar, þarf, að minni hyggju að
taka þetta mál fyrir frá rótum og búa til eins